မိုးသည္းည ပံုျပင္......

တကယ္ဆို သူ႔ကို ကိုယ္စကားမေျပာတာ တစ္ပတ္တိတိရွိခဲ႔ျပီ.....။

သူက ကားေမာင္းေနရင္းနဲ႔ကိုယ့္လက္ဖ၀ါးထဲကို တစ္ခုခုထည့္ေပးလုိက္တယ္...။

ကိုယ္သိပ္ၾကိဳက္တဲ႔ Vic ပူရွိန္းသၾကားလံုးေလးပါ...။ သူကေလ အဲလိုပဲ သူ႔ကို စိတ္ေကာက္ေနတဲ႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရွိေနတယ္ဆိုတာ မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ျပီး အၾကာၾကီးေနေနတတ္လြန္းတယ္ ျပီးေတာ့မွသာ ကိုယ္သတိမထားမိတဲ႔အခ်ိန္က်မွ ကိုယ္မထင္မွတ္ထားတဲ႔ အျပဳအမူမ်ိဳး ကိုယ္ၾကိဳက္ႏွစ္သက္တတ္တဲ႔ အရာေလးေတြနဲ႔ မသိမသာျပန္ေခ်ာ့တတ္တယ္....။

သူကိုယ့္ကုိဆူတယ္ဆိုတာလည္း ကိုယ္နဲနဲလြန္သြားလို႔လည္းပါပါတယ္...။ သူ႔စာၾကည့္စားပြဲေပၚက ရိုးရိုးစကၠဴအဖံုးေလးနဲ႔(ေန႔စဥ္မွတ္စုစာအုပ္ေလးနဲ႔မတူတဲ႔)စာအုပ္ကို လွန္ၾကည့္မိလို႔ပါ...။ ဘာမွေတာင္မျမင္လိုက္ပါဘူး..။ ကိုယ့္စိတ္ထဲ ၀တၳဳစာအုပ္ေဟာင္းတခုုခုအမွတ္နဲ႔ ယူၾကည့္လိုက္တာပါပဲ..။ သူကကိုယ့္ကို သူ႔ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကို စြတ္တယ္ဆိုျပီး ေလသံမာမာနဲ႔ေျပာလႊတ္လိုက္လို႔ သူ႔ကို ကိုယ္စကားမေျပာပဲေကာက္ေနခဲ႔တာ...။ ဒီညေန ကိုယ္ပန္းပင္ေရေလာင္းေနတုန္း ေမေမ႔ကို သူတစ္ခုခုေျပာေနတာေတာ့ေတြ႔လိုက္တယ္...။ ေနာက္ေတာ့မွ ပန္းခ်ီျပပြဲသြားဖို႔လာေခၚတာတဲ႔...။ 

ပန္းခ်ီျပပြဲဆိုတာ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ဆို တခါမွသြားၾကည့္ေလ့ၾကည့္ထမရွိပါဘူး....။ ကန္ေရျပင္နေဘးက ခန္းမတစ္ခုမွာ ညေနခင္းဆည္းဆာအခ်ိန္မွာလုပ္တဲ႔ ပြဲေလးလည္းျဖစ္တာမို႔ တျခားျပပြဲေတြနဲ႔ အခ်ိန္ေရာ ခံစားမႈအရသာပါ ကြဲလြဲေနတယ္...။ ပန္းခ်ိီအေၾကာင္း ဘာမွသိပ္မသိတဲ႔ ကိုယ့္အဖို႔ သူၾကည့္တဲ႔ေနာက္ တစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ရင္း သူၾကိဳက္တတ္တဲ႔ ကားေတြမွာ ပန္းခ်ီဆရာက အေရာင္ကိုဘယ္လို သံုးထားလဲ ဘယ္လိုမက္ေဆ့ခ်္ေပးထားသလဲ ဘယ္လိုခံစားမႈေလးကို ရေစသလဲဆိုတာမ်ိဳးသူရွင္းျပမွသာ ပန္းခ်ီကားေတြကိုၾကည့္ရတာ အသက္၀င္သြားေတာ့တယ္...။

အျပန္မိုးဦးမိုးက ဘာမွအရိပ္မွ မျပပါဘဲ သည္းၾကီးမဲၾကီးရြာခ်ပါေလေရာ...။ ကားပါကင္နဲ႔ သိပ္မေ၀းလွေပမယ့္ သူကုိယ့္လက္ကုိဆြဲျပီး ကားဆီေျပးေတာ့ ကားေပၚအေရာက္မွာ ႏွစ္ေယာက္သား ေတာ္ေတာ္ေတာ့ စိုေနခဲ႔ျပီ။ သူက ကားစက္ႏိႈး အသက္ရႈမက်ပ္ေအာင္ ေလေအးစက္ကို ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ပဲဖြင့္ထားျပီး သူပါလာခဲ႔တဲ႔ ေမႊးပြလက္ကိုင္ပု၀ါေလးနဲ႔ ကိုယ့္ဆံပင္ေတြကိုသုတ္ေပးေနတယ္...။ သူ႔မ်က္လံုးေတြကို ကိုု္ယ္ခိုးၾကည့္ေနတာ... သူ႔မ်က္လံုးေတြမွာ ဘာအေရာင္အဆင္းမွမရွိ ပကတိအတိုင္း ၾကည္လင္သန္႔ရွင္းလို႔...။ ကိုယ့္ကို ကေလးတစ္ေယာက္လို သူ႔ညီမေလး တစ္ေယာက္လိုပဲ ျပဳစုယုယေနတာပါ...။ အဲဒါေလးေတြေၾကာင့္ပဲ သူ႔ကို ကိုယ္တစ္ေန႔တစ္ျခား ပုိပိုျပီး ေလးစားတြယ္တာလာခဲ႔ရတာပါ....။ 

အိမ္မျပန္ခင္ ကိုယ္တို႔ ေကာ္ဖီဆိုင္တစ္ခုမွာ ညစာအတူစားျဖစ္ခဲ႔ၾကတယ္.....။ ကိုယ့္ကို ညအိပ္မေပ်ာ္မွာစိုးလို႔ဆိုျပီး ေကာ္ဖီမမွာေပးဘဲ Hot Chocolate တစ္ခြက္မွာေပးပါတယ္..။ အဲလိုေလး သူက လူတစ္ဖက္သားကိုေတာ့ အျမဲဂရုတစိုက္ရွိတတ္တဲ႔သူ...။ သူတကယ္ပဲ မသိေလသလား သူ႔ရဲ႔ အျပဳအမူေတြ အမွတ္တမဲ႔လုပ္ရပ္ေလးေတြဟာ တဖက္သားကို တိတ္တခိုးစြဲလန္းေစခဲ႔တယ္ ဆိုတာ..... ႏုႏု နယ္နယ္ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ရဲ႔ ႏွလံုးသားမွာ ေသရာပါအထိစြဲထင္ က်န္သြားႏိုင္ခဲ႔တယ္ဆိုတာ သူတကယ္မသိတာလား....။ 

အျပင္မွာေတာ့ မိုးကဟန္မပ်က္ သည္းေနဆဲပဲ....။ ခုလို မိုးသည္းညမွာ သူ႔ရင္တြင္းခံစားခ်က္ေလးကို ပံုျပင္တစ္ပုဒ္လို နားေထာင္လိုက္ရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ ကိုယ္မခ်င့္မရဲေတြးမိေသးတယ္...။ ကိုယ္ကသာေတာင္းတေနမိတာပါ သူရင္ဘတ္ထဲမွာ ဗလာဟင္းလင္းလဲ ျဖစ္ေနႏိုင္ေသးတာပဲေလ....။

မီးေရာင္မွိန္မွိန္ေအာက္မွာ ကိုယ့္ကို စိတ္လက္ရွည္စြာ အသားတံုးေတြကို ဇြန္းနဲ႔ဓါးနဲ႔လွီးေပးေနတဲ႔ သူ႔လက္ဖမိုး အေၾကာစိမ္းျမျမေတြ ေမႊးညွင္းႏုေတြက ထင္းခနဲပဲ...။ ၾကီးမားက်ယ္ျပန္႔တဲ႔ ေႏြးေထြးတဲ႔ သူ႔လက္ဖ၀ါးေတြနဲ႔ ကိုယ့္တစ္ဘ၀လံုးကို အုပ္မိုးကာကြယ္ေပးရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ တဒဂၤအတြင္းမွာ စိတ္ကူးကလည္း ယဥ္ပစ္လိုက္ေသးတယ္...။ အို...ကိုယ့္မွာ စိတ္ကူးယဥ္ခြင့္ရွိတာပဲ မဟုတ္လား...။ ျပီးေတာ့ ဒီိစိတ္ကူးေတြကို အေကာင္ထည္ေဖာ္ခြင့္လည္း ရွိပါေသးတယ္...။

အခ်ိန္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမွ် တိုးတက္မႈမရွိခဲ႔ေပမယ့္လည္း ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားက သံေယာဇဥ္ အမွ်င္တန္းေတြဟာ ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ႔မသြားခဲ႔ပါဘူး ပုပ္သိုးမသြားခဲ႔ပါဘူး...။ ေရၾကည္စက္ေတြလိုပဲ ၾကည္လင္သန္႔ရွင္းျမဲ သန္႔ရွင္းဆဲပါ....။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က စျပီး  ထုတ္ေဖာ္ေျပာျပခြင့္မရွိ သိုသိပ္သိမ္းဆည္းရမယ္ဆိုတဲ႔ စည္းမ်ဥ္းကို ေဖာက္ထုတ္ဖို႔ထိ ကို္ယ့္သတၱိမရွိခဲ႔ပါဘူး...။ ကိုယ့္အသည္းႏွလံုးကိုသာ ခ်ႏွင္းခံရင္ခံလိုက္ပါ့မယ္....။ ႏႈတ္ဆိတ္မႊန္းက်ပ္မႈဒဏ္ကို ရင္ပါးခဲ႔ျပီ.......။ စိတ္အစံုကုိ အက်ဥ္းလည္းခ်တတ္ခဲ႔ျပီ...။ ခံစားတတ္လြန္းလို႔လည္း မ်က္ရည္ေတြခမ္းခဲ႔ျပီ...။

@@@@@ @@@@@@@@@ @@@@@ 

ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္ကသာ တဖက္သတ္စိတ္ကူးေတြယဥ္ခဲ႔ေပမယ့္.... မုိးသည္းညေလးဟာ ကိုယ့္အတြက္ ျပန္ေျပာျပဖို႔ လြမ္းေမာဖြယ္ေကာင္းတဲ႔ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္အျဖစ္နဲ႔သာ ျဖစ္တည္က်န္ရစ္ခဲ႔တာပါ...။


မိုးေငြ႔