ကုသိုလ္ဆိုတာ(ေရႊစင္ျမင္းမုိရ္အဘိဓမၼာ).....

ကုသိုလ္ဆိုတာ.....?
ေလာဘ ေမာဟ ေဒါသ မပါတဲ႔အလုပ္ကိုေခၚတာ.....။

ကုသိုလ္ဆိုတာ ကုသလဆိုတဲ႔ ပါဠိကလာတာ... ဒီလိုပဲ အကုသိုလ္ဆိုတာလည္း “အ”ဆိုတာ မဟုတ္ဘူး  ကုသလဆိုတာက ကုသုိလ္...။ အကုသုိလ္ဆိုတာ ကုသုိလ္မဟုတ္တဲ႔ ဆန္႔က်င္ဖက္စိတ္ကိုေျပာတာပါ..။

ကုသိုလ္မွာ ထိုက္တန္တဲ႔ ဂုဏ္ တခါ ကၽြမ္းက်င္တယ္ဆိုတဲ႔  အနက္လည္းရွိတယ္..။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္မူရင္းက ကုသ+လ ကလာတာပါ...။ ကုသဆိုတာ သမန္းျမက္ The Kusha Grass ဒါမွမဟုတ္ စာေရးတံကိုေခၚတာျဖစ္ျပီး “လ”ဆိုတာ ယူငင္ကိုုင္တြယ္တာပါ...။ သမန္းျမက္ရဲ႔သေဘာက အသြားႏွစ္ဖက္ရွတတ္တယ္...။ ဒီေတာ့ အလြန္ကၽြမ္းက်င္တဲ႔ သူမွ လက္မရွေအာင္ကိုင္ႏိုင္ပါတယ္...။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ကၽြမ္းက်င္တာမွန္သမွ်ကို ကုသလလို႔ေခၚပါတယ္...။ စိတ္မွာ ကၽြမ္းက်င္သြားမယ္ဆိုရင္ အျပစ္ျဖစ္မယ့္ စိတ္ေတြ မလုပ္မိေတာ့ဘဲ အျပစ္မရွိတာေတြကို လုပ္ျဖစ္သြားလို႔ merit ဆိုတာ အျပစ္မရွိျခင္းႏွင့္ ေကာင္းေသာအက်ိဳးေပးျခင္းဆိုတဲ႔ ဂုဏ္ေတြျပည့္စံုတဲ႔ စိတ္ကို ေျပာတာပါ..။

ျမတ္စြာဘုရားကလည္း အကုသိုလ္ကိုမလုပ္နဲ႔ ကုသိုလ္ကိုလုပ္ စိတ္ကိုျဖဴေအာင္ထားလို႔ ေဟာထားေတာ့..ကုသိုလ္ အကုသုိလ္ ခြဲျခားသိမွပဲ အျပစ္ျဖစ္မယ့္ဟာကို ေရွာင္ႏိုင္မွာပါ...။

To avoid all devil,

to cultivate good,

and to clean one's mind,

This is the teaching of the Buddhas

မွတ္မိလြယ္ေအာင္ ဆရာေတာ္မ်ားက “မေကာင္းမႈေရွာင္  ေကာင္းမႈေဆာင္ စိတ္ကိုျဖဴေအာင္ထား” လို႔ ဆံုးမၾကတယ္...။

တကယ္ေလ့လာၾကည့္ရင္ ေလာဘ နဲ႔ ေဒါသကို စျဖစ္ေစတာက ေမာဟပဲ....။ ဒီသံုးခုလံုးပါမွေတာ့ အကုသိုလ္ျဖစ္ျပီေပါ့...။ ဒီေတာ့ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟမပါရင္ ကုသုိလ္ျဖစ္တယ္...။ ေမာဟမပါရင္ ေခတၱခဏ နိဗၺာန္ေရာက္သြားတယ္လို႔ မွတ္ယူလို႔ရတယ္...။ ေမာဟကို ေသခ်ာ သတိနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ရင္ ျငိမ္းသတ္ႏိုင္ရင္ ေလာဘနဲ႔ ေဒါသလည္း အလုိလုိခ်ဳပ္ျငိမ္းသြားျပီ...။ လြယ္လြယ္ကူကူ ဥပမာျပရရင္ ေနာက္ဆံုးေပၚ အိုင္ဖုန္းတစ္လံုးကို လိုခ်င္တယ္ဆိုပါစို႔...။ ဖုန္း(ပညတ္)ကို  အျမင္(ရူပါရံု) ကစျမင္ျပီး စိတ္ကဖုန္းလို႔ သိလိုက္ျပီဆိုတာနဲ႔ ေမာဟျဖစ္သြားျပီ...။ အဲဒီေနာက္ ဖုန္းကို လိုခ်င္တာက ေလာဘ မ၀ယ္ႏိုင္ေသးလို႔ ျဖစ္တဲ႔ စိတ္က ေဒါသ...။ ေမာဟကို အရင္သတ္ခ်င္ရင္ ဖုန္းဆိုတာ တကယ္မရွိဘူး ေလးေတာင့္ အမဲေရာင္လို႔ပဲ အျမင္အာရံုကသိရင္ ေမာဟျပဳတ္သြားျပီ...။ ဖုန္းကို ဖုန္းလို႔ျမင္ေနသေရြ့က ေမာဟျဖစ္ေနတုန္းပဲေနာ္...။ ဒါက ဖုန္းနဲ႔ပဲ ဥပမာေပးတာ နိစၥဓူ၀ ကိုယ္ေနထိုင္သြားလာေနတာ ျမင္ၾကားေနတာေတြကို အဲလို စိတ္နဲ႔ ဆင္ျခင္ႏိုင္ရင္ ေမာဟျဖဳတ္ႏိုင္ရင္ ေလာဘနဲ႔ ေဒါသပါသူ႔အလိုလုိ ျပဳတ္သြားလို႔ အဲဒီစိတ္ရတဲ႔ အခ်ိန္ စကၠန္႔ မိနစ္ပိုင္းဟာ နိဗၺာန္ပဲလို႔ အလြယ္မွတ္ယူလို႔ ရတယ္...။ ပုထုဇဥ္ေတြ အတြက္ ေန႔စဥ္သြားလာလႈပ္ရွားျမင္ေတြ႔ေနတာေတြကို သတိနဲ႔ရႈႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ လြယ္ကူတဲ႔ ကိစၥေတာ့မဟုတ္ဘူး...။ ဒီလိုမလြယ္တာကို တစ္ေန႔တာမွာ တစ္ခါပဲရရ ႏွစ္ခါပဲရရ သတိေလးနဲ႔ လိုက္မွတ္ႏိုင္ရင္ နိဗၺာကိုအေထာက္အပံ့ေပးႏိုင္မယ့္ ကုသိုလ္ရေနျပီ...။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတစ္ခုခုလုပ္ရင္ ေရွ႔စိတ္နဲ႔ ေနာက္စိတ္ဆိုတာနဲ႔ ဆင္ျခင္သိရွိတတ္ဖို႔လိုတယ္.... ေနာက္စိတ္နဲ႔ ဆင္ျခင္သိျခင္းကသာ နိဗၺာန္ကို တကယ္ေရွ႔ရႈတာပါ...။ ကံကုသိုလ္နဲ႔ ဥာဏ္အကုသိုလ္ အေၾကာင္းကို ေဒါက္တာစိုးလြင္ (မႏၱေလး) ရဲ႔ ရုပ္နာမ္ ႏွင့္ နိဗၺာန္ကို ကိုးကားျပီး ေနာက္တစ္ပို႔စ္မွ ေရးေပးဦးမယ္ေနာ္...။

အားလံုးက်န္းမာရႊင္လန္းအသိတိုးပြားလို႔ မေကာင္းမႈေရွာင္ ေကာင္းမႈေဆာင္ စိတ္ကို ျဖဴေအာင္ ထားႏိုင္ၾကပါေစ...။

မွတ္ခ်က္။      ။ ခြဲစိတ္ပါေမာၡ ေဒါက္တာစိန္လင္း၏ ေရႊစင္ျမင္းမိုရ္အဘိဓမၼာစာအုပ္မွ ေကာက္ႏုတ္သည္။ စာအုပ္ကအထူၾကီးမို႔ ကၽြန္မဖတ္မွတ္သေလာက္ အပိုင္းေတြ ေခါင္းစဥ္ေလးေတြခြဲျပီး တင္ေပးသြားမွာပါ...။

မိုးေငြ႔

စိတ္ (ေရႊစင္ျမင္းမုိရ္အဘိဓမၼာ).....

စိတ္ -  စိတ္ဆိုတာ အာရံုကိုသိတတ္တဲ႔ သေဘာေလးကို စိတ္လို႔ေခၚတယ္...။ ဒီေနရာမွာ မွတ္မိလို႔သိတာမ်ိဳး ဥာဏ္နဲ႔သိတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ အာရံုကိုသိျခင္းမွ် သေဘာေလး...။  Just the awareness of the object ဟာ စိတ္ပါပဲ...။ စိတ္ဆိုတာ အာရံုရွိမွျဖစ္တာ အာရံုမရွိရင္ စိတ္မရွိႏိုင္ဘူး..။ ဒီေနရာမွာလည္း ပန္းေလးကိုျမင္ရတယ္ စကားသံေတြၾကားေနရတယ္ ဗူးသီးေၾကာ္ေလးက ဆိမ့္ေနတာပဲ ဆိုတဲ႔ ထင္ရွားတဲ႔ အာရံုေတြရွိသလို ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႔အခါလည္း မထင္ရွားတဲ႔ အာရံုတစ္ခုခုက အျမဲရွိေနတယ္..။ အိပ္ေနတဲ႔အခါလည္း စိတ္ကရွိေနပါတယ္...။ ဒါေပမယ့္ အလြန္သိမ္ေမြ႔လြန္းလို႔ သိဖို႔မလြယ္ဘူး...။ အလြယ္တကူ မသိစိတ္လို႔ေျပာလိုက္ေပမယ့္ လံုး၀မသိတာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ Subtle Consciousness လို႔ေျပာႏိုင္ပါတယ္...။

အာရံု ဆိုတာ အသိခံရတဲ႔အခါ ဒါမွမဟုတ္ သိစရာ တစ္ခုခုဟာ အာရံု object ပါပဲ စိတ္ရဲ႕ေပ်ာ္ေမြ႔ရာလို႔လည္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္..။ ဒီေနရာမွာ လွပတဲ႔ ပန္းခ်ီ သယာတဲ႔သီခ်င္းသံ ႏူးည့ံတဲ႔အေတြ႔အထိဆိုတဲ႔ ရုပ္၀တၳဳလည္း ျဖစ္ႏိုင္သလို နာမ္လည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပါတယ္...။ ဥပမာ စိတ္စိတ္ျခင္းလည္း ျပန္သိလို႔ရတယ္ဆိုတာ ေတြးၾကည့္ရင္သိႏိုင္တာပဲ..။

အာရံုဘယ္နွစ္မ်ိဳးရွိလဲ ?

အဘိဓမၼာအရ အာရံုေျခာက္မ်ိဳးပဲရွိတယ္...
၁) ရူပါရံု  (အျမင္)
၂) သဒၵါရံု (အၾကား)
၃) ဂႏၶာရံု  (အနံ႔)
၄) ရသာရံု (အရသာ)
၅) ေဖာဌဗၺာရံု (အေတြ႔)
၆) ဓမၼာရံု (စိတ္)

ရူပါရံု Visible Object ဆိုတာ မ်က္စိနဲ႔ျမင္ရတဲ႔အဆင္းအာရံုကိုေျပာတာပါ...။ ရုပ္ ၂၈ခုမွ တစ္ခုတည္းေသာ ျမင္ရတဲ႔ ျမင္ႏိုင္တဲ႔ အဆင္းအာရံုပါပဲ...။ ရူပါရုံနဲ႔ အၾကားဆိုတဲ႔ သဒၵါရံု၊ ရနံ႔ဆိုတဲ႔ ဂႏၶာရံု၊ အရသာဆိုတဲ႔ ရသာရံုနဲ႔ ထိေတ႔ြမႈဆိုတဲ႔ ေဖာဌဗၺာရံု စတာေတြအားလံုးဟာ လူေတြအတြက္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုး ဖြယ္ရာေတြပဲျဖစ္လို႔ ကာမဂုဏ္အာရံုေတြလို႔ေခၚတယ္...။ ကၽြန္မတို႔အားလံုး ဒီကာမဂုဏ္ေတြကိုပဲ  စြဲလန္းေနၾကလို႔ သံသရာမွာ တ၀ဲလည္လည္ျဖစ္ေနၾကရတာပါ...။

ဓမၼာရံုဆိုတာ အာရံုငါးပါးကေနၾကြင္းတဲ႔ စိတ္နဲ႔ ၾကံစည္ေတြးေတာတာေတြ စိတ္နဲ႔သိလို႔ရတဲ႔ အာရုံမွန္သမွ် နိဗၺာန္နဲ႔ အမည္ပညတ္ အပါအ၀င္ စိတ္ ေစတသိက္အားလံုးဟာ ဓမၼာရံုပါပဲ...။ စိတ္ကိုလည္း စိတ္နဲ႔သိလို႔ ရသလို ေစတသိက္ေတြျဖစ္တဲ႔ ေလာဘ ေဒါသျဖစ္ေနရင္လည္း စိတ္နဲ႔သိႏိုင္လို႔ အာရံုေျခာက္ပါးမွာ ဓမၼာရံုက (Cognoscible Object ) အက်ယ္၀န္းဆံုးပါပဲ...။ ကၽြန္မတို႔ သိေနၾကားဖူးေနက် ဆဌမအာရုံ ဆိုတာပဲ....။

၀ါတြင္းသံုးလမွာ ကၽြန္မ ဥပုသ္ေန႔တုိင္း သက္သတ္လြတ္စားျပီး ဥပုသ္ယူျဖစ္တယ္...။ အိမ္နဲ႔ရံုးက နီးေတာ့ ေန႔လည္ထမင္းကို 12နာရီမထိုးခင္ ျပန္စားလို႔ရတယ္...။ ဥပုသ္မေစာင့္ေပမယ့္ ကၽြန္မစားဖို႔ သက္သတ္လႊတ္ဟင္းေတြ ခ်က္ေပးတဲ႔ တဖက္ကေန ကုသုိလ္ယူေနတဲ႔ မာတာမိခင္ကို ေက်းဇူးၾကီးစြာ သာဓုသံုးၾကိမ္ေခၚပါတယ္...။

မွတ္ခ်က္။      ။ ခြဲစိတ္ပါေမာၡ ေဒါက္တာစိန္လင္း၏ ေရႊစင္ျမင္းမိုရ္အဘိဓမၼာစာအုပ္မွ ေကာက္ႏုတ္သည္။ ႔ ကၽြန္မဖတ္ျပီးသေလာက္ေတာ့ သေဘာေပါက္လြယ္ေအာင္ အပိုင္းေလးေတြ ေခါင္းစဥ္ေလးေတြခြဲျပီး တင္ေပးသြားဦးမွာပါ...။



မိုးေငြ႔

မႏၱေလးခရီးစဥ္.....(၃)

ကားဆရာကို မံုရြာမတက္ခင္ မင္းသီဟလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ခဏ၀င္ခိုင္း ကိုယ္က ဆန္ျပားသုတ္ ၀က္သားနဲ႔ဆိုေတာ့ အဲလို ၀က္သားတံုးလိုက္ၾကီးနဲ႔ ငယ္ငယ္တုန္းက 73လမ္းေပၚက ေနျခည္မွာစားသလို ထင္လိုက္တာ မစြံ...။ ေအးေလ ႏွစ္ေပါင္းပဲ ဘယ္ေလာက္ရွိေနျပီလဲ ေနျခည္ရွမ္းေခါက္ဆြဲဆိုင္ေတာင္မွ ရွိေသးလားမသိ...။ အဲမွာက ရွမ္းစစ္စစ္ေတြေရာင္းတာ ဆန္ျပားသုတ္ဆို ေကာ္ရည္နဲ႔ ပဲငပိနဲ႔ အသားတံုးေသးေသးေလးေတြကို ဆီျပန္ေလးခ်က္ထားတာနဲ႔ ၾကာညိဳ႔တို႔ ၾကက္သြန္မွိတ္ဘာညာ သရကာေတြ ပါေသးတာ...။ ဒီဗားရွင္းအသစ္နဲ႔ ဆန္ျပားသုပ္ကိုေတာ့ ခံတြင္းမေတြ႔...။

  မံုရြာသြားဖို႔ ငါးခြဲကတည္းကအိပ္ယာထ ေရမိုးခ်ိဳး အိပ္ခ်င္မူးတူးရုပ္ေပါက္

 ရပ္ေတာ္မူ ေလ်ာင္းေတာ္မူ ထိုင္ေတာ္မူနဲ႔ ေဗာဓိတစ္ေထာင္ 

 

  မိုးညွင္းသမၺဳေတ

 

 မံုရြာက ျမန္မာထင္းဆိုင္ (ဆိုင္နာမည္မမွတ္မိေတာ့) ဗိုက္ဆာလို႔စားလိုက္ရတာ ဟင္းက အဲေလာက္မေကာင္း

 ထမင္းစားျပီး လက္ဖက္ျမည္း လက္ဖက္ကို အဲလို အုန္းဆံဖတ္ေၾကာ္ေလးနဲ႔ မစားျဖစ္တာ ၾကာလွေပါ့

မံုရြာကေန ခုႏွစ္မိုင္ ရွစ္မုိင္ေလာက္ထပ္သြားရတဲ႔ မံုရြာ ေရႊဘုိလမ္းေပၚက သမိုင္း၀င္ ေရႊဂူနီဘုရား

ဘုရားဖူးျပီးေတာ့ မုံရြာျမိဳ႔က လကမၻာစတိုးဆိုင္မွာ အိႏၵိယထြက္ပစၥည္းေတြ၀င္ေမႊ
 ရွရြတ္ခန္းေၾကာ္ျငာတဲ႔ မ်က္ႏွာသစ္ဆပ္ျပာ ဆံပင္ဆိုးေဆးေတြ

 သြားတိုက္ေဆးေတာင္၀ယ္ခ်င္ေသးတာ

  သၾကားလံုးေတြ သၾကားလံုးေတြ

 အၾကြပ္ေၾကာ္ေလးေတြ စံုပလံုစိ

Pear ဆပ္ျပာခဲ ရန္ကုန္မွာလည္းရလ်က္နဲ႔ ၀ယ္ခ်င္တယ္ေလ အိႏိၵယက၀င္တာနဲ႔ ထိုင္းက၀င္တာ ဘာကြာလဲေပါ့...။ ေကာ္ဖီပုလင္းပုစိေကြးေလးေတြ၀ယ္ခဲ႔ေသးတယ္ၾကည့္...။ ဟင္းခ်က္ဖို႔ Ghee တစ္ဗူး စြံပလြန္သီးေျခာက္ ပရုတ္ဆီဗူးေသးေသးေလးေတာင္ပါေသး...။ မလိုင္သၾကားစိမ္မုန္႔ခ်ိဳလံုးက တစ္ဗူး...။

ေရာက္ရာအရပ္မွာ ေရွာ့ပင္ထြက္သည္ေပါ့...။ မုံရြာျမိဳ႔က အိႏၵိယပစၥည္းေရာင္းတဲ႔ဆိုင္ နာမည္ၾကီးပဲ အစံုရတယ္ စာရီစေတြဆို ပြဲတက္တဲ႔ ပိုးေျပာင္ေတြဘာေတြရတယ္...။ ကၽြန္မက ေန႔စဥ္၀တ္ စာရီစေလးေတာ့ ၀ယ္ခဲ႔တယ္ တစ္စမွ 1400ထဲ တန္တာ...။ ျမန္မာအက်ီၤ ခါးတိုတစ္ထည္ ခ်ဳပ္လို႔ရတယ္ေလ...။ 

ၾကက္ေျခေထာက္ေပါင္း ႏူးအိျပီး စားေကာင္းခ်က္

ဖက္ထုပ္အိုးကပ္ေၾကာ္ သူ႔အခ်ဥ္ရည္ကအသက္

အသားလံုးေခါက္ဆြဲျပဳတ္ ဘဲရီးဂြတ္

မႏၱေလးကို ညေန သံုးခြဲျပန္ေရာက္ ဘူတာၾကီးနား လက္ေဆာင္ေတြ၀င္၀ယ္ ရီမြန္ဆိတ္လက္ဖက္ႏွပ္တို႔ ဘာတို႔ေပါ့...။  ညေနက်ေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳးျပီး တည္းတဲ႔ အိမ္ေရွ႔တည့္တည့္က နမ့္ခမ္းမွာ ျဖစ္သလိုညေနစာကို ဆြဲလုိက္ပါတယ္...။  ညေတနစာကို ထမင္းမစားခ်င္တာနဲ႔ အသားလံုးေခါက္ဆြဲ ၾကက္ေျခေထာက္ေပါင္း ဖက္ထုပ္အိုးကပ္ေၾကာ္ အဲဆိုင္က အစားေသာက္အားလံုးေကာင္းတယ္ 68လမ္း 34x35 လမ္းၾကား...။ ျပီးေတာ့ သံုးဘီး Grab နဲ႔တရုတ္တန္း ညေစ်း ခဏသြားၾကေသး..။

ကၽြန္မတို႔ အခုနားကပ္ေလးေတြ ဖိနပ္ေတြ ေရာင္းေနေတာ့ တည္းတဲ႔အိမ္ေရွ႔ကဆိုင္မွာ ဖိနပ္ေတြ နားကပ္ေလးေတြ ၀င္စပ္စု ဘယ္ကယူတာလဲ ဘယ္ေစ်းေရာင္းလဲေပါ့...။ သူ႔နားကပ္ေလးေတြသိပ္လွတယ ဆိုင္ရွင္ ရွမ္းမေလးနဲ႔ ရွမ္းလိုေျပာၾက သူက ဘန္ေကာက္ Platinum Mall ကယူတာတဲ႔ ကိုးရီးယားမိတ္ဆိုပဲ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ဒီဇိုင္းဆန္းျပီးလွတယ္...။ ေစ်းလဲလွတယ္ေလ...။

သူမ်ားဆိုင္မွာစပ္စုျပီး ဖိနပ္ခေရဇီ မရမက ဖိနပ္ေလးတစ္ရံေတာ့ ပါေအာင္၀ယ္ခဲ႔ေသးတာ 

အဲလို အၾကည္ေလးလိုခ်င္တာၾကာျပီ

တရုတ္တန္းညေစ်းက အီၾကာေကြးပုစိေလးနဲ႔ ပဲႏို႔ပူပူေလးရယ္ တိုဖူးမ်ိဳးစံု နဲ႔ မုန္ညွင္းခ်ဥ္ဖတ္မ်ိဳးစံု

သစ္သီးေတြမ်ား လတ္ဆတ္ျပီး ေစ်းလဲခ်ိဳတယ္ ရန္ကုန္နဲ႔စာရင္ အကုန္စားခ်င္ေပမယ့္ သယ္မျပန္ႏိုင္

ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြလဲ လတ္ဆတ္

ပန္းေတြကေတာ့ ေမျမိဳ႔က ဒါရိုက္လာေတာဆိုေတာ့ လွပလန္းဆန္း

၀က္ေပါင္ေျခာက္ ရွမ္းဆန္ဖြယ္ေခါက္ဆြဲ ၾကက္ဥဂ်ံဳေခါက္ဆြဲ  ဖက္ထုပ္ရြက္ ေဆးဘဲဥ ဆားဘဲဥ

 ေနာက္ဆံုးျပန္မယ့္ေန႔ ျပင္ဦးလြင္တက္ ဖားေအာက္ဆရာေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမွာ ဆရာေတာ္ၾကီးကို သိမ္ဆင္းေလာင္းရင္း ၀ါဆိုသကၤန္းပါကပ္လွဴ သိမ္ဆင္းေလာင္းကိုယ္ေတာ္ေတြ အပါးသံုးရာေက်ာ္ရွိတယ္

 သိမ္ဆင္းေလာင္းပီး ဖါးေအာက္ေက်ာင္းနဲ႔ သိပ္မေ၀းတဲ႔ ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ၾကီးဆီ၀င္ဖူး ၀ါဆိုသကၤန္းကပ္ တစ္ရက္တည္း ဆရာေတာ္ၾကီးႏွစ္ပါးကိုဖူးရဖို႔ကံဆံုတာ နည္းတဲ႔ကုသိုလ္ပါရမီမွမဟုတ္ဘဲ

 စမီးအသားအေရကို တခ်က္ရိႈး ညိဳျပာညက္အညာသူစတိုလ္

 

ဖါးေအာက္မွာ ဒီလိုအေဆာင္ေတြလွဴလို႔ရတယ္ တစ္လံုးကို သိန္း130 ကိုယ္မေနျဖစ္ေသးရင္လည္း တရားလာအားထုတ္တဲ႔ သီလရွင္ေတြကိုေပးေနလို႔ရပါတယ္...။ ကိုယ္ေတြ သီလရွင္၀တ္ျဖစ္ရင္ အဲဒီမွာသြား၀တ္ဖို႔ စဥ္းစားထားတယ္ ဖားေအာက္ဆရာေတာ္ရဲ႔စည္းကမ္းကိုၾကိဳက္လို႔ တစ္ေဆာင္ကို တစ္ပါးပဲ ေနခြင့္ရွိတယ္ စကားေျပာလို႔မရဘူး သက္သတ္လြတ္စားရတယ္အဲလိုမ်ိဳး ...။

မန္းေလးကို ညေန ငါးနာရီျပန္ေရာက္ ည9နာရီကားနဲ႔ရန္ကုန္ျပန္ျပီေလ... မႏၱေလးခရီးစဥ္ ဒီတင္ျပီးဆံုးျပီ ဆိုေတာ့ ပံုေတြၾကည့္ရတာ မ်က္စိေႏွာက္သက္သာသြားၾကျပီထင္တယ္ း)

မိုးေငြ႔

မႏၱေလးခရီးစဥ္.....(၂)

 

ဒုတိယေန႔ကို စစ္ကိုင္း အင္း၀ သြားၾကတယ္ ...။ တနဂၤေႏြပိတ္ရက္မို႔ ညီမ၀မ္းကြဲက သူကုိယ္တိုင္ ကားေမာင္းလိုက္ပို႔တာ ...။ သူက မနက္စာကို စစ္ကိုင္းဖက္ျခမ္းက သူ႔သူငယ္ခ်င္းအိမ္ဆိုင္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ မနက္စာစားဖို႔ အၾကံေပးတာနဲ႔ မႏၱေလးမွာမစားလိုက္ေတာ့ဘူး...။ အစားေသာက္ေတြ အကုန္ေကာင္းတယ္ ...။ ပဲျပဳတ္ဆီထမင္းအတြက္ ငါးရ႔ံေျခာက္ဖုတ္နဲ႔ ဆတ္သားေျခာက္ဖုတ္ဆီဆမ္း အညာငါးပိေၾကာ္နဲ႔သံပုရာစိပ္ေလးတြဲစားရတယ္...။ ေနာက္ ပဲနံျပား ကၽြန္မက မုန္႔ဟင္းခါးစားတယ္...။ မုန္႔ဟင္းခါး ခေရာဇီမို႔ ေရာက္တဲ႔အရပ္က မုန္႔ဟင္းခါးကို ၀ယ္စားတတ္ပါတယ္..။ သူတို႔ မုန္႔ဖတ္က ေသးေသးမွ်င္မွ်င္ ဆန္ၾကာဇံဖတ္ေလးလို  ငါးရွားတဲ႔အရပ္ ဆိုေပမယ့္ ဟင္းရည္က ငါးအရသာခ်ိဳပါတယ္...။ ေလးေယာက္စားတာမွ ရွစ္ေထာင္ပဲက်တယ္...။ ရန္ကုန္မွာဆို ဒီေလာက္စားရင္ တစ္ေသာင္းေက်ာ္ျပီ ငါးရံ႔ေျခာက္နဲ႔ ဆတ္သားမွာတင္ ေစ်းၾကီးျပီေလ...။ သူတို႔ဆီက ပဲျပဳတ္ကို သိပ္သေဘာက်တယ္ အလံုးၾကီးၾကီး ခ်ိဳခ်ဳိဆိမ္႔ဆိမ္႔...။

အခု ကၽြန္မတို႔ ရံုးနဲ႔မနီးမေ၀းမွာ Mandalay Room ဆိုင္ေလးလာဖြင့္ထားတယ္ အထမ္းျမီးရွည္ မုန္တီ မုန္႔ဟင္းခါး နဲ႔ မႏၱေလးထမင္းေၾကာ္ အဓိကေရာင္းတယ္ အခ်ိဳပြဲကေတာ့ ကၽြန္မအၾကိဳက္ ေကာက္ညင္းျပန္ေပါင္းနဲ႔ ငွက္ေပ်ာသီးျမည့္ေၾကာ္(အုန္းေပါင္းငွက္ေပ်ာ) ရတယ္...။ တစ္ရက္ေတာ့ သြားျမည္းၾကည့္ျပီးျပီ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္သြားစားျဖစ္ရင္ ပံုရိုက္ခဲ႔မယ္...။

 

ဘဲဥဖတ္မ်ားမ်ားအညာမုန္႔ဟင္းခါး

ေရႊသကၤန္းေတြျပန္ခြာျပီး ထံုးျဖဴသုတ္ျပီး ေနာက္ပိုင္း ပထမဆံုးအၾကိမ္ ေကာင္းမႈေတြ ေစေတီေတာ္ျမတ္ၾကီးကို ဖူးရျခင္းပဲ...။ ေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲသြားျပီ အရင္ ဒီဘုရားေရာက္ရင္ အ၀င္ေစာင္းတန္းေလးမွာ သနပ္ခါးသည္ သံုးေလးဆိုင္ပဲရွိတာ အဲမွာ ေက်ာက္ျပင္ၾကီးၾကီးနဲ႔ သနပ္ခါးေတြ အၾကိဳက္လိမ္းလို႔ရတယ္မ၀ယ္လည္း ...။ ခုေတာ့ ဆိုင္ခန္းေတြက ဘုရားပတ္ပတ္လည္အျပည့္....။ ဒါနဲ႔စကားမစပ္ ေကာင္းမႈေတာ္ဘုရားမွာထိုးတဲ႔ ေအာင္ဘာေလ ထီလက္မွတ္က ငါးေသာင္းစုေပါက္တယ္ ေလးေယာက္စပ္ထိုးၾကတာ...။ ဘ၀မွာ ပထမဆံုး ထီေပါက္ဖူးျခင္း...။

အပင္ရိပ္ေတြကေတာ့ ေအးျမမႈေပးဆဲ

အျပင္ဆိုင္တန္းက ေက်ာက္ငရုတ္ဆံု ၾကိတ္ဆံု သနပ္ခါးေက်ာက္ပ်ဥ္ အစံု

Credit to ေမာင္သုတ

မင္းကြန္းတို႔ ပထိုးေတာ္ၾကီးတို႔ဆိုတာ စစ္ကိုင္းေရာက္တိုင္းအျမဲေရာက္ေနက်မို႔ မေရာက္ဖူးေသးတဲ႔ မင္းကြန္းနားက ျမသိန္းတန္ဘုရားဖူးခဲ႔တယ္...။ အဲဒီဘုရားမွာ ဓါတ္ပံုေတြဘယ္ေလာက္ေတာင္ လာရိုက္ၾကသလဲဆို အဲက ဘုရားသမိုင္းေျပာတဲ႔ ကေလးေတြက ကင္မရာမင္းကို လံုးလံုးျဖစ္...။ ေတာ္ရံုစေကးမဟုတ္ဘူးေနာ္ သူတို႔က ပရိုအဆင့္လို႔ေတာင္ေခၚႏိုင္ေနျပီ...။

 ညီမ၀မ္းကြဲကို အပီျပင္ရိုက္ေပးေနၾကတာ

ကေလးမသံုးေယာက္မွာ တစ္ေယာက္က ဧည့္သည္ပါလာတဲ႔ အိတ္ေတြ ထီးေတြ အထုပ္ေတြကို သယ္ေပးတယ္။ တစ္ေယာက္ ကင္မရာ(သို႔)ဖုန္းနဲ႔ ရိုက္တယ္ ေနာက္တစ္ေယာက္ ဘယ္လိုပို႔စ္လုပ္ဆိုျပီး ညႊန္ၾကားတာ..။ သူတို႔က ဒီဘုရားမွာ ဒီအလုပ္လုပ္လာတာ ႏွစ္တန္းကတည္းကတဲ႔ ခုေျခာက္တန္း တက္ေနၾကတာတဲ႔...။ စေန တနဂၤေႏြ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ကို သူတို႔က ေက်ာင္းစရိတ္ရွာၾကတာ...။ ၀င္ေငြရႊင္တယ္ေနာ္ တစ္ရက္ကို အနည္းဆံုး တစ္ေသာင္း ရတယ္တဲ႔...။

ကုိယ္လည္း၀င္ရိုက္ သူတို႔ေျပာတဲ႔အတိုင္း အိုက္တင္ေပး

ဒီပံုေလးေတာ့ သေဘာက်မိ

ေနာက္ခံရႈခင္းက ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လို

ကၽြန္မရဲ႕ Fuji နဲ႔သူတို႔ေတြအလုပ္ျဖစ္ေနၾကတာ(Behind the scenes)

ျမသိန္းတန္ကအျပန္ ခိုေတာင္ရြာမွာ ခိုေတာင္မုန္႔တီ၀င္စားၾကတာ တရြာလံုး လမ္းဟိုဖက္ဒီဖက္ ခုိေတာင္မုန္႔တီဆိုင္ေတြခ်ည္းပဲ ဘယ္ဆုိင္စားရမလဲမသိ မနည္းေရြးရတာ ဒီဆိုင္ေလးကို ေရြးလိုက္တယ္ အဲ ဆိုင္နာမည္ေတာင္မမွတ္လိုက္မိ ဗိုက္ဆာေတာ့ အစားဆီပဲစိတ္ေရာက္ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ပံုေလးေတာ့ ရိုက္ဖို႔မေမ့လို႔...။

ခုိေတာင္မုန္႔တီကို ပဲတီခ်ဥ္ဖတ္ မုန္လာခ်ဥ္ဖတ္ လတ္လတ္ဆပ္ဆပ္နဲ႔ စားရတာ

တကယ့္သူ႔နယ္မွာ မူလအရသာမို႔လားမသိ ေကာင္းလြန္းပါတယ္ကြယ္ ေျပာမျပတတ္ေအာင္

ရန္ကုန္မွာေတာ့ မုံရြာ၀င္း၀င္းမုန္႔တီဆိုင္မွာ တစ္ခါမွာစားဖူးတယ္ ဒီလက္ရာကိုေတာ့မမီွ

ခုိေတာင္မုန္႔တီမွာ ေပးတဲ႔ ပိတ္စြယ္ဟင္းရည္ခ်ဥ္စပ္ေလးက အသက္
ဟင္းရည္ဖိုးက ငါးရာသပ္သပ္ေပးရတယ္

ခုိေတာင္မုန္႔တီစားျပီး စစ္ကိုင္းကေန မႏၱေလးဖက္ျပန္ကူး အင္း၀ဖက္ဆက္ၾကတယ္...။ အင္း၀ေရာက္ေတာ့ မိုးကသဲၾကီးမဲၾကီးရြာ ...။ ဒီမိုးတြင္းမွာ ဒါပထမဆံုး မိုးရြာတာဆိုပဲ...။ အင္း၀ျမိဳ႔အ၀င္လမ္းက သိပ္လွတာ လမ္းတဖက္တခ်က္မွာ အုတ္ရိုးေတြ ေတာ္ေတာ္ရွည္လ်ားလ်ား က်န္ေနေသးတာေတြ႔ရတယ္...။ မက်ည္းပင္စိမ္းစိုစိုနဲ႔ သိပ္ေအးခ်မ္းတာပဲ...။ အုုတ္ရိုးပါတဲ႔ ပံုေတြ အမ်ားၾကီးရိုက္ထားျပီး ေပ်ာက္ကုန္တယ္...။

ဒါ ေရွးတုန္းက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတဲ႔ ထုထည္ၾကီးၾကီး ျမင့္ျမင့္မားမား

စစ္ကိုင္း မင္းကြန္းဖက္က ပုထိုးေတာ္လို

အင္း၀ေရာက္တဲ႔ ခရီးသြားဘေလာ့ဂါေတြ ဒရုန္းနဲ႔ ဒီေနရာေလးကို ရိုက္ထားတာသိပ္လွ

ဒီပံုေလးၾကည့္ Snare ေန၀င္းတို႔ စံုတြဲရိုက္ထားတာ ...

 ေန၀င္းရဲ႔ ခ်စ္သူ ခရီးသြားဘေလာ့ဂါေခ်ာရဲ႔ instagram ကယူလာတာ အေပၚစီးကဆို သိပ္လွ

၀ကၤပါဘုရား

 

ရတနာဆီမီးဘုရား ခုအဲဒီထဲကို ေအာက္ကေ ခေ်ာေခ်ာရိုက္ထားသလို ၀င္ရိုက္လို႔မရေတာ့ဘူး

Pic from  travellkween

 

ႏွစ္ေယာက္က ဖိနပ္ပါးမပါလာလို႔ ျမသိန္းတန္ ဘုရားမွာ ခုံဖိနပ္၀ယ္စီးၾက

တဂြပ္ဂြပ္နဲ႔အသံျမည္တဲ႔ ခံုဖိနပ္ေတြေတာင္မျမင္ရတာၾကာေပါ့

အင္း၀မွာ မယ္ႏုအုတ္ေက်ာင္းမေရာက္ခဲ႔ဘူး အခိ်န္မရေတာ့လို႔ ကိုယ့္ကားကိုယ္ငွားျပီး သြားတာ မဟုတ္ေတာ့ အားနာရတာနဲ႔ ေနရာစံုသိပ္မေရာက္ခဲ႔ရ...။ ေနာက္တခါ မန္းနဲ႔ အင္း၀ကို ဘုရားအစံု ထပ္သြားဖူးဖို႔ အားခဲထားေသးတယ္...။ အင္း၀ကအျပန္ မႏၱေလး 27လမ္းမွာ ေကာ္ဖီ၀င္ေသာက္ၾကတယ္...။ မန္းမွာ အေကာင္းဆံုးေကာ္ဖီဆိုပဲ...။ ကိုယ္ေတြက ရန္ကုန္မွာ ေကာင္းေပ့ဆိုတဲ႔ ဆိုင္မွာထိုင္ေသာက္လာသူေတြမို႔ မန္းမွာေတာ့ တကူးတကန္႔ေကာ္ဖီမေသာက္ခ်င္ဘူး..။ မန္းက ေဒသစာ မုန္႔ေတြေလွ်ာက္စားခ်င္တာ ေစ်းခ်ိဳလဲမေရာက္ ...။ ေစ်းခ်ိဳမွာဆို ျမန္မာမုန္႔ေတြအစံု ၀ယ္စားပစ္မွာ...။ ဆိုေတာ့ ေကာ္ဖီကိုမေသာက္ခ်င္ ေသာက္ခ်င္နဲ႔၀င္ေသာက္တာမို႔ ဆိုင္နာမည္ေတာင္ မမွတ္ထားမိ အဲလိုပါဆို...။

ဆိုင္နာမည္က ခြက္မွာပါသားပဲ Goffee Coffee တဲ႔
Latte Art ေလးက မဆိုးပါဘူး... Foam ေတာ့ နဲနဲၾကမ္းတယ္ :)

ညဖက္ ေရမိုးျပန္ခ်ိဳးျပီး အိမ္ရွင္ညီမ အငယ္မေလးက ကၽြန္မတို႔ကို Hot Lar Lar ဆိုတဲ႔ စီရႊန္တရုတ္အကင္နဲ႔ ေဟာ့ေပါ့ဆိုင္မွာလိုက္ေၾကြးတယ္ ...။ မန္းကလူေတြက ေဖာ္ေရြေစတနာ ေကာင္းၾကတယ္...။ စားလို႔ေကာင္းတယ္ စပ္တာကလႊဲျပီး..။

တီလားဗီးယားငါးကင္ ရန္ကုန္မွာဆို ပံုမွန္ဒီငါးကို သိပ္မစားျဖစ္ဘူး 

ကကတစ္ပဲစားျဖစ္တာ ေခ်တယ္ေျပာခ်င္ေျပာပါ

ၾကက္ေျခေထာက္ကေတာ့ စားျပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြပူ

အပိုင္းဆက္က်န္ေသးတယ္ေနာ္ း)

မုိးေငြ႔