ကၽြန္မ၏ဒီဇင္ဘာ......

ဒီဇင္ဘာဆိုတာ ႏွင္းပြင့္ေတြလိႈင္ေ၀တဲ႔ ေဆာင္းလတစ္လတဲ႔လား.....။ ငယ္ငယ္တုန္းက နယ္မွာ အတန္းထဲက သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႔က တိုင္းရင္းသူ ေခရစ္ယာန္ဘာသာေတြဆိုေတာ့ ခရစၥမတ္ဆို သူတို႔ရြာမွာ ထမင္းဖိတ္ေကၽြးၾကတယ္....။ ေခါပုတ္ပူပူေႏြးေႏြးေတြေထာင္းေကၽြးၾကတယ္...။ ညဘက္ဆို ကိုယ္တို႔ရြာဘက္ Carol Singing လာဆိုၾကတယ္....။ သီခ်င္းလာဆိုတဲ႔သူေတြကို ေကာ္ဖီ မုန္႔ သၾကားလံုးစတာေတြနဲ႔ ဧည့္ခံၾကတယ္...။ ေပ်ာ္စရာေလးပဲ....။ ခရစ္ယာန္မဟုတ္ေပမယ့္ ခရစၥမတ္နဲ႔ေတာ့ ငယ္ကတည္းက သိပ္မစိမ္းခဲ႔ဘူး...။ ဒီဇင္ဘာဟာ ပြဲေတာ္ေတြန႔ဲ ႏွင္းပြင့္ဇာပု၀ါေအာက္မွာ အျမဲလွပေနတတ္တယ္....ဘယ္အခ်ိန္မဆိုဘဲ...။ ျပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ႏွစ္ကူးဖို႔ ႏႈတ္ဆက္ပြဲေလးေတြတေပ်ာ္တပါး က်င္းပၾကတယ္....။ ခ်မ္းေအးျပီး လူတိုင္းကို ေပ်ာ္ရြႊင္ၾကည္ႏူးမႈေတြ သယ္ေဆာင္လာေပးတတ္တဲ႔ ဒီဇင္ဘာကို မႏွစ္ျမိဳ႔တဲ႔သူ မရွိသေလာက္ရွားမယ္လို႔ ကိုယ္ထင္ပါတယ္...။ အေအးကဲတဲ႔ ရွမ္းျပည္မွာေနဖူးသူမို႔....တခါတခါေဆာင္းကုိ ကုိယ္ေၾကာက္မိတယ္...။ သိပ္ေအးခဲလာရင္ အဆစ္ေတြကိုက္တတ္တဲ႔အခါ.... ေမြးရာပါႏွာေခါင္းေပါက္တစ္ဖက္က်ဥ္းတဲ႔သူမို႔ အဲလို အရိုးထဲထိေအးခိုက္တဲ႔ခ်ိန္မွာ ညည ႏွာေခါင္းပိတ္ျပီး အိပ္မရလို႔ ထထထိုင္ေနခဲ႔ရတဲ႔အခါက်ရင္ေပါ့...။ ရန္ကုန္ေရာက္လာေတာ့ ဒီဇင္ဘာနဲ႔ ကိုယ္နဲနဲစိမ္းသြားတယ္..........ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ႔ အထိပါပဲ...။ ကိုယ့္ဘ၀မွာ မွတ္မွတ္ရရ ဒီဇင္ဘာကေတာ့ ကိုယ္တကၠသိုလ္ဒုတိယႏွစ္တက္တုန္းကေပါ့...။ မနက္ေစာေစာစီးစီးတက္ၾကြစြာ ႏွင္းအေအးဒဏ္ကို အန္တုလို႔ ကိုယ့္ေမဂ်ာကမဟုတ္ဘဲ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၀င္းထဲက ေဘာလံုးကြင္းတစ္ခုဆီကို ေမဂ်ာအလိုက္ျပိဳင္ပြဲေလးတစ္ခုအတြက္ အားေပးဖို႔ ေရာက္သြားခဲ႔ဖူးတယ္...။ ကိုယ္အားေပးခ်င္တဲ႔သူက ကိုယ့္ထက္ဂ်ဴနီယာက်တဲ႔ ပထ၀ီေမဂ်ာက အသားညိဳညိဳနဲ႔ ေကာင္ေလးကိုပါ...။ အဲဒီေန႔က ပထ၀ီနဲ႔ ရုကၡေဗဒ ေမဂ်ာတို႔ကန္တဲ႔ပြဲ...။ ကိုယ့္နဲ႔သိတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႔က ကိုယ့္ေမဂ်ာမဟုတ္ဘဲ ဘယ္သူ႔ကိုလာအားေပးသလဲဆိုျပီး စပ္စုၾကတယ္....။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီအသားညိဳညိဳေကာင္ေလးနဲ႔ ကိုယ္တို႔အဖြဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္သြားၾကတယ္...။ သူက ခရစ္ယာန္ဆိုေတာ့ ခရစၥမတ္ဆို သူ႔အိမ္မွာ ဆုေတာင္းပြဲလုပ္ ထမင္းဖိတ္ေကၽြး သူ X'mas Carol သြားဆိုရင္လိုက္ဖူးတယ္...။ အဲဒီက်မွာ ဒီဇင္ဘာနဲ႔ ခရစၥမတ္ ကိုယ္နဲ႔ ျပန္နီးလာခဲ႔တယ္...။ ရန္ကုန္ရဲ႔ ေဆာင္းက အေအးေပ့ါတတ္လို႔ ကိုယ့္အတြက္ေနလို႔ေကာင္းတယ္...။ RC3မွာ ခရစ္ယာန္သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္ရွိတယ္...။ သူတို႔ အားလံုးအဆိုေကာင္းၾကတယ္....။ တစ္ေယာက္ကအဆိုကၽြမ္းက်င္တယ္ ...တစ္ေယာက္က ဂီတာတီးေကာင္းတယ္ ေနာက္တစ္ေယာက္က ပီယာႏိုရတယ္....။ အဲတုန္းကအခ်ိန္ကို ခုျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ လြမ္းစရာပါပဲ...။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ရွည္ေတြနဲ႔ ေက်ာင္းျပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ သိပ္အဆက္အသြယ္မရွိေတာ့ဘူး...။ ခရစၥမတ္လဲ ကိုယ္နဲ႔ ထပ္ေ၀းသြားျပန္တယ္....။ ခု ကိုယ္ေနတဲ႔ ရပ္ကြက္မွာ ကခ်င္ေတြ ခ်င္းေတြမ်ားတယ္...။ ကခ်င္ဘုရားေက်ာင္း ခ်င္းႏွစ္ျခင္းဘုရားေက်ာင္းေတြရွိေတာ့ ခုလို ဒီဇင္ဘာလမွာ ညည သီခ်င္းဆိုတဲ႔အဖြ႔ဲေတြက တစ္ဖြဲ႔ျပီးတစ္ဖြဲ႔ပါပဲ...။ သူတို႔ေတြ “Marry Christmas” လို႔ေအာ္သံၾကားရင္.... ဟိုးးး လြန္ခဲ႔တဲ႔ အတိတ္ဆီက ဒီဇင္ဘာကိုေရာက္ေရာက္သြားသလိုပဲ....။ ကိုယ္တို႔အခန္းေဘးက မိသားစုလဲ RC ပဲ ခရစၥမတ္ဆို ကိုယ္တို႔ကို ႏွစ္တိုင္း ထမင္းဖိတ္ေကၽြးေလ့ရွိၾကတယ္....။ ကိုယ့္ဘ၀မွာ ဒီဇင္ဘာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ အမွတ္တရေတြအမ်ားၾကီးရွိခဲ႔ဖူးပါတယ္...။ ဒီႏွစ္ေတာ့ ဒီဇင္ဘာရဲ႔ ျမဴႏွင္းေငြ႔ေတြၾကားမွာ “ဧ၀” ကေပးတဲ႔ အစိမ္းေရာင္ပန္းသီးေလးတစ္လံုး ကိုယ္လက္ေဆာင္ရထားတယ္...။ အဲဒီပန္းသီးေလးကို ကိုယ္ကိုက္စားသင့္သလား စဥ္းစားေနတယ္....။ ခ်စ္ခင္စြာတဂ္လာေပးေသာ ညီမေလးရို႔စ္နဲ႔ ကန္ဒီတို႔ကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္....။ ဒီတဂ္ပို႔စ္ကို ဘေလာ့ဂါအစ္ကိုအစ္မ ေမာင္ငယ္ညီမငယ္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေရးျပီးတင္ေနၾကတာေတြ႔ရပါတယ္..။ ခုလို အားလံုးရဲ႔ ရင္ထဲက ဒီဇင္ဘာကို လွပစြာ ဖြင့္ဆိုခင္းက်င္းျပသထားတာကိုေတြ႔ရလို႔လဲ ဒီတဂ္ပို႔စ္ေလးကို စတင္တဂ္လာတဲ႔ညီမရို႔စ္ကိုထပ္ျပီးေက်းဇဴးတင္မိပါတယ္...။ ရို႔စ္ရဲ႔ေမးခြန္းေတြကို မေျဖဘဲ ကိုယ္သန္ရာအေရးေလးနဲ႔ပဲေရးလိုက္တာမို႔ ေက်နပ္ႏွစ္သိပ္လိမ္႔မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္...။

စာလာဖတ္သူအားလံုးနဲ႔ ဘေလာ့ေမာင္ႏွမအားလံုး Merry Christmas & Happy New Year.....

ေမတၱာအားျဖင့္ မိုးေငြ႔