ေစာင့္ေနမယ္....ႏွင္း

ဒီခုံတန္းေလးက ေႏြတုန္းကေတာ့ ေအာက္ေျခမွာ ရြက္ေၾကြေတြထူထပ္ရႈပ္ပြလို႔......။ မိုးရာသီမွာေတာ့ ဒီေနရာေလးကို ကုိယ္တခါမွမေရာက္ျဖစ္ဘူး......။ ခံုတန္းေလးမိုးေရေတြနဲ႔ စိုစြတ္ျပီးေရညိွေတြတက္ခ်င္ တက္ေနမွာ..။ ခုလို ေဆာင္းဦးမွာေတာ့ ႏွင္းေတြစိုစြတ္စြတ္နဲ႔ရွိေနတယ္...။ နဲနဲပိုေအးလာရင္ ႏွင္းခဲေတြအပံုလိုက္ဖံုးလႊမ္းလာလိမ္႔မယ္......။

ခုံတန္းေလးကေန ကိုယ္ေစာင့္ေနခဲ႔တယ္ မင္းကုိ....။ ဟိုးးႏွစ္... ေဆာင္းကတည္းကေပါ့....။ ခုေတာ့ ေဆာင္းဦးေပါက္ကိုေတာင္ျပန္ေရာက္လာျပီ....။ မင္းကေတာ့ လမ္းၾကံဳရင္ ဒီခံုတန္းေရွ႔ကေနျဖတ္ျဖတ္သြား တတ္တယ္....။ တခါတေလလည္း မင္းက စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ ကိုယ္နဲ႔အတူစကားလာထုိင္ေျပာတယ္.....။ မင္းစကားလာေျပာတဲ႔ခ်ိန္ဆို.... ခံုတန္းေနာက္က ေမဘယ္လ္ပင္ေပၚက အရြယ္ကေလးေတြက ေဆာင္းေလထဲလႊင့္ျမဴးလို႔ ခုန္ဆင္းလာတတ္ၾကတယ္.......။ သူတို႔ကေတာင္ မင္းကို ၾကိဳဆိုေနတတ္ျပီ.......။ ကိုယ္ကေတာ့ မင္းျဖတ္အလာကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ရသူေလ.....။ ၾကာၾကာေနမွ ကိုယ္တို႔ေတြ႔ျဖစ္တာပါ......။ ခံုတန္းေနရာမွာ ကိုယ္ကသာ အျမဲရွိေနတတ္ေပမယ့္ မင္းကေတာ့ တခါတေလမွ အဲဒီေရွ႔ကျဖတ္ေလွ်ာက္တတ္သူေလ....။

ကိုယ္ၾကိဳက္တတ္မွန္းသိလို႔ထင္တယ္ မင္းေရာက္လာရင္ ေကာ္ဖီခါးခါးေမႊးေမႊးေလးတစ္ခြက္အျမဲပါလာတယ္.....။ အဲဒီေလာက္ဂရုစိုက္မႈရတာနဲ႔တင္ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးမွာ မင္းတစ္ခါတည္းပဲေရာက္ခဲ႔မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကိုယ္ေက်နပ္တယ္....သိလား ...။ ျပီးေတာ့ မင္းလာရင္ ကိုယ့္ကို အျမဲ ေမးခြန္းေတြေမးတတ္တယ္....။ တခါတေလ မင္းကေမးခြန္းေတြကို တန္းလန္းထားခဲ႔ျပီး ျပန္သြားတတ္ေသးတယ္....။

မင္းကိုေစာင့္ရင္း ကိုယ့္အနားမွာ ခံုတန္းရယ္ သစ္ပင္ေတြရယ္ ႏွင္းေတြရယ္ပဲ အေဖာ္ရွိတာ....။ သူတို႔နဲ႔ကိုယ္ ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးေနျပီ....။ တကယ္တမ္း....မင္းက ႏွင္းနဲ႔တူတယ္........။ မင္းစိတ္က ႏွင္းေတြလိုပဲ အျဖဴထည္သက္သက္ပဲ....။ မင္းအမူအက်င့္ကလဲ ႏွင္းလိုပဲ ေအးစက္စက္နဲ႔ေလ...။ ကိုယ္ကေတာ့ တခါတေလမွ ေရာက္လာတတ္တဲ႔ ႏွင္းကို လြမ္းေနတတ္သူေပါ့....။ ဒီႏွစ္ေဆာင္းကပိုေအးတယ္ေနာ္......။ မင္းလဲ အလာက်ဲသြားတယ္.......။ ေဆာင္ေလအျမဴးမွာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပန္တယ္.......။ ခုလိုခ်မ္းခ်မ္းစီးစီးမွာ ကိုယ့္အတြက္အေႏြး ဓါတ္ျဖည့္ဖုိ႔ မင္းဆီက ေကာ္ဖီပူပူတစ္ခြက္ေလာက္ေသာက္ရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ.....။ ကိုယ့္ဆီကို ေနာက္တခါ ဘယ္ခ်ိန္ေရာက္လာမလဲဆိုတာမသိေပမယ့္ ကိုယ္မင္းကိုေစာင့္ေနပါ့မယ္ .....ႏွင္း...။ မိုးေငြ႔