နှင်းစဲနေ.....

ေနေရာင္ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေတြ ေရႊပ၀ါပါးတစ္ခုလိုေရာက္လာတဲ႔အခါ......
ႏွင္းေတြအရည္ေပ်ာ္ ေလထဲအေငြ႔ပ်ံ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကရတာ သဘာ၀တရားပါပဲ.......။

ႏွင္းေတြဟာ ခါးသက္သလား  အိန္ဂ်ယ္...။

ဒီေဆာင္းမွာ ႏွင္းရဲ႔ အစြမ္းသတၱိေတြကို ကိုယ္ေကာင္းေကာင္းခံစားသိျမင္မိသြားခဲ႔ပါျပီ.....။ အျဖဴေရာင္ႏွင္းပြင့္ေတြကို အနီးကပ္ေသခ်ာၾကည့္မိရင္ ႏွင္းပြင့္ဖတ္ေတြဟာ ဆူးေတြလိုပဲခၽြန္ျမထက္ရွပါတယ္....။ အေ၀းကၾကည့္ရင္ ၀ါဂြမ္းစိုင္ေတြလို ႏူးညံ့ေနလိမ္႔မယ္ဆိုတဲ႔ အထင္နဲ႔ မာယာေတြနဲ႔အျမင္ကို လွည့္စားထားတတ္ၾကတယ္....။

ႏွင္းရဲ႔မာယာထဲ မူးမိုက္မိန္းေမာေနခ်ိန္မွာ... ကိုယ့္ရဲ႔အိန္ဂ်ယ္ဟာ...ေႏြးေထြးတဲ႔ ေနျခည္ေတြကို ေဆာင္က်ဥ္းေပးခဲ႔တယ္.....။

ကိုယ္မသိဘဲ ... ကိုယ့္အရိပ္လို လိုက္ပါေနတတ္တဲ႔ အိန္ဂ်ယ္ဟာ.... ကိုယ့္ကိုအျမဲကူညီေဖးမဆဲပါပဲ...။

ေအးခ်မ္းတုန္ခိုက္လွတဲ႔ ဒီေဆာင္းမွာ မင္းက ကိုယ့္ကို ေႏြးေထြးမႈေတြနဲ႔ ႏွင္းရဲ႔မာယာေတြကို ေပ်ာက္ကြယ္ပ်က္သုဥ္းသြားေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္ခဲ႔တယ္........။

I love u Angel.... ဒီစကားလံုးေတြဟာ ကိုယ့္အေသြးအသားထဲမွာ အျမဲစီးဆင္းေနၾကလိမ္႔မယ္...ကိုယ္အသက္ရွင္ေနသေရြ႔ ကိုယ္အသက္ရႈမရပ္တန္႔သေရြ႔........။

မိုးေငြ႔