လမ္းမၾကီး.....

လမ္းမၾကီးရဲ႔ ဟိုး.... အဆံုးမွာ သံလွ်ပ္ေရာင္ေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ သူ႔ေနာက္ေက်ာျပင္ကို တေျဖးေျဖးမွိန္ေဖ်ာ့ အစက္ကေလးတစ္စက္ကေန ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ႔အထိၾကည့္ေနမိတယ္........။

စိမ္းပ်က္လိုက္တာေနာ္....။ အဲလိုစိတ္မ်ိဳးထားတတ္ခ်င္လိုက္တာ...။ သြားေတာ့မယ္လို႔လဲ ႏႈတ္မဆက္ခဲ႔ဘူး..။ ထြက္သြားေနတဲ႔ သူ႔ေက်ာျပင္ကုိေတာ့ ျမင္ေနရတာ....။ မမွိ္တ္မသုန္ၾကည့္ေနရံုကလြဲလို႔ ကိုယ္မွာ မသြားပါနဲ႔လားလို႔လဲ တားပိုင္ခြင့္မရွိဘူး.....။ သူ႔နာမည္ကို သူမႏွစ္သက္ပါဘူးဆိုတဲ႔ နာမည္ကို အက်ယ္ၾကီး ေအာ္ေခၚပစ္လိုက္ခ်င္မိတာ......ကမၻာအဆံုးထိေပါ့... သူကေတာ့ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနမွာ ေသခ်ာတယ္......။

ဒီလမ္းမၾကီးက လံုး၀န္းေနတဲ႔ ကမၻာၾကီးကိုပတ္ျပီး ေဖာက္ထားတာလား....။ ဒါဆို သူေပ်ာက္ကြယ္မသြားပါဘူး...။ ခဏေပ့ါ.....အခ်ိန္တန္ရင္ ဒီေနရာကိုသူျပန္ေရာက္လာမွာ...။ ဟင္...ဒီစက္၀ိုင္းသီအိုရီက ကိုယ့္ေခါင္းထဲေရာက္လာျပန္ျပီလား.......။ တသတ္မွတ္ထဲမထားတာေကာင္းတယ္...။  လမ္းဆိုတာ အေကြ႔အေကာက္ေတြမ်ားပါဘိသနဲ႔...ဒီေနရာေခ်ာေနေပမယ့္ ေနာက္တစ္ေနရာမွာ ခ်ိဳင့္ေတြခြက္ေတြမ်ားေနမယ္ ေက်ာက္စရစ္ေတြရွိခ်င္ရွိေနမယ္ ဗြက္ထခ်င္ထေနတယ္.....။

လမ္းဆိုတာ ေလွ်ာက္ဖို႔ပဲမဟုတ္လား....။ ဒါဆို သူကမနားတမ္းအဆံုးထိေလွ်ာက္ပါ့မယ္လို႔ ဘယ္သူေျပာလဲ..။ တစ္ေနရာရာမွာ သူရပ္နားေနႏိုင္တာပဲ...။ အဲဒီေနရာမွာ သူစိတ္ခ်မ္းသာစရာတစ္ခုခုနဲ႔ေတြ႔ရင္ သူဆက္မေလွ်ာက္ေတာ့ဘဲ တစ္သက္လံုးေနေပ်ာ္သြားလဲျဖစ္တာပဲ...။ ဒါဆို ကုိယ္ကဘာလုပ္ရမလဲ သူ႔ေနာက္ဆက္ေလွ်ာက္ရမလား ေနာက္ျပန္ဆုတ္သြားရမလား...ဒါမွမဟုတ္ ရပ္ေစာင့္ေနရမလား...။
ရပ္ေစာင့္ေနရမလားဆိုလို႔ ခင္ဖုန္းသီခ်င္းေလးကို သတိရသြားတယ္... 
♫ ♫....ရပ္ေစာင့္ေနပါမယ္ တစ္ေန႔ျပန္လာခဲ႔....♫ ♫


အိုးးး ဘာလို႔ရပ္ေစာင့္ေနမလဲ လမ္းဆိုတာေလွ်ာက္ဖို႔ေဖါက္ထားတာ ....ေျခေထာက္ဆိုတာလဲလမ္းေလွ်ာက္ဖုိ႔ပဲေလ...ဖိနပ္လွလွေလးေတြခ်ည္း စီးဖို႔မဟုတ္ဘူး.....။
ကိုယ္လဲ ကိုယ့္စိတ္ကူးတည့္ရာ လမ္းကို ကိုယ္ေလွ်ာက္ရမယ္ေလ...။ ေလာကနိယာမကို ေဖါက္ဖ်က္ပစ္ဖို႔ မၾကိဳးစားခ်င္စမ္းပါနဲ႔ကြယ္.....။ 

ေလွ်ာက္မယ္....ေလွ်ာက္မယ္......ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္လာတဲ႔အခါ ခဏနားမယ္.....။

တစ္ေနရာရာေတာ့ေရာက္မွာေပါ့ေနာ္....။ ဦးတည္ရာမယ့္လိုက္တာလို႔မေျပာၾကပါနဲ႔.........။ ကိုယ္လမ္းမၾကီးအတိုင္းကိုပဲ ဆက္ေလွ်ာက္ေနတာပါ....။ လမ္းမၾကီးတစ္ေလွ်ာက္ၾကံဳေတြ႔မယ္ အခက္အခဲေပါင္းစံုကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လႊားရင္းနဲ႔ေပါ့...။ စိတ္ခ်ပါ သူ႔ေနာက္ကို ကိုယ္လိုက္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး....။ သူကလဲ ကိုယ့္ကိုတစ္ေနရာရာမွာ ရပ္ေစာင့္ေနမယ့္လူစားမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး ကိုယ္သိပါတယ္....။ 

ေနျခည္လာတဲ႔အခါ လမ္းမၾကီးနေဘးက ပန္းပြင့္ကေလးေတြ ကိုယ့္ကိုႏႈတ္ဆက္ၾကလိမ္႔မယ္.....။ 
ေလေျပလာတဲ႔အခါ ၀ါပြင့္ေလးေတြ ေလဟုန္စီးရင္း ကိုယ့္ကိုႏႈတ္ဆက္ၾကလိမ္႔မယ္....။
မုိးေငြ႔လာတဲ႔အခါ ....လွ်ပ္ပန္းခက္ကေလးေတြ လင္းလက္ျဖာ ကိုယ့္ကို ႏႈတ္ဆက္ၾကလိမ္႔မယ္...။
ျမဴႏွင္းေတြေ၀တဲ႔အခါ  ေငြမွင္ေရာင္ဇာပု၀ါၾကားက ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြ ကိုယ့္ကုိ ႏႈတ္ဆက္ၾကလိမ္႔မယ္...။

ဒီလိုက်ေတာ့လဲ....လမ္းမၾကီးမွာ တစ္ေယာက္ထဲေလွ်ာက္ရတာ အထီးက်န္ဆန္တယ္မထင္ေတာ့ဘူး......။

မိုးေငြ႔