တစ္ခါက လျပည့္လသည္ သူမဘ၀ကို အမွတ္တရမ်ားစြာ ထင္က်န္ေစခဲ့ေသာ ညမ်ားကို ဖန္းဆင္းေပး ခဲ့ဖူးပါသည္..။
ငယ္စဥ္က ကုကၠိဳတန္းရြာမွာ သူမမိဘမ်ားဆံုးပါးသြားေတာ့ သူမအသက္ ေျခာက္ႏွစ္ပင္မျပည့္ေသးပါ...။ တစ္ဦးတည္း တစ္ေကာင္ၾကြက္သူမကို အေဖ့ညီမ အေဒၚျဖစ္သူက ေကၽြးေမြးထားခဲ့ပါသည္..။ အေဒၚကလည္း အိမ္ေထာင္မရွိ တစ္ကိုယ္တည္းသမား...။ ေစ်းထဲ ကုန္စိမ္းမ်ားေရာင္း၍ သူမကို ေက်ာင္းထားေပးပါသည္...။ သူမတို႔ ရြာဦးေက်ာင္းမွာ တိုင္ေဆာင္မုန္းလေရာက္လွ်င္ ဘုရားပြဲကို ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကားသိုက္ျမိဳက္စြာ က်င္းပေလ့ရွိသည္...။
သူမကေတာ့ ပြဲၾကိဳက္သူမဟုတ္တာမို႔ (ရြာမွာရွားပါးေလးေပါ့) တိုင္ေဆာင္တိုင္လျပည့္ည လမင္းၾကီး ထိန္ထိန္သာ ေနခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ထုတ္စည္းတိုးတမ္း၊ ဂံုညင္းဒိုးပစ္တမ္း၊ အိမ္ၾကီးအိမ္ငယ္တမ္း ကစားရတာကိုပို၍ ႏွစ္သက္ပါသည္။ တစ္ခါျမိဳ႕ကေနအေဒၚ ၀ယ္လာေပးဖူးေသာ သြပ္နန္းၾကိဳးႏွင့္ ယမ္းမ်ားသုတ္လိမ္းထားသည့္ မီးရွဴးမီးပန္းမ်ားကို ကစားရတာအလြန္ေပ်ာ္ပါသည္..။ ေက်ာင္းသြားလွ်င္ စီးရေသာ စက္ဘီးကေလး၏ ေနာက္ထိုင္ခံုတန္းတြင္ မီးပန္းမ်ားကိုခ်ိပ္လ်က္ မီးရိႈ႕ျပီး စက္ဘီးနင္းရေသာ အရသာသည္ လူအမ်ားၾကိဳက္ ဇာတ္ပြဲႏွင့္ေတာ့မလဲႏိုင္ပါ။ ျပီးေတာ့ ကုကၠိဳပင္ၾကီးဆီ သြပ္နန္းကိုေကြး၍ မီးပန္းမ်ားကို ပစ္တင္ျပီး အပင္မွာခ်ိပ္ဆြဲလ်က္ မီးပန္းမ်ားဖြားကနဲ ဖြားကနဲ လင္းေနသည္ကို ၾကည့္ၾကျပီး သူမတို႕ ကေလးတစ္စုေပ်ာ္ရႊင္စြာ လက္ခုတ္တီးေသးသည္။ ဤသည္မွာ သူမကေလးဘ၀က လျပည့္လမ်ားကို ႏွစ္သက္တတ္ခဲ့သည္မ်ားျဖစ္သည္။
*********
ေခါင္းရင္းျပဴတင္းေပါက္မွ လေရာင္တခ်ိဳ႔...ကုတင္ေပၚျပန္႔က်ဲေနေသာ သူမဆံပင္မ်ားဆီသို႔ ျဖာဆင္းက်ေနသည္။ တခ်ိန္က ဒီလျပည့္လ အလင္းေရာင္ေတြက သူမဘ၀ကို အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေစခဲ့တာ အမွန္ပင္..။ ခုေတာ့...သူမစိတ္ေတြႏြမ္းလ်ေနသည္...။ ဒီေန႕တေနကုန္သူမ စိတ္ေရာလူေရာအပင္ပန္းဆံုးေန႔...။ ခုအိပ္ခ်ိန္မွသာ နားစက္လွဲေလ်ာင္းရေတာ့သည္..။ ခါတိုင္း သူမ ဘယ္ေလာက္ပင္ ပင္ပန္းပါေစ လေရာင္ျခည္က သူမစိတ္ကို ေအးျမလန္းဆန္းေစျမဲပါ...။ ခုတစ္ခါ လျပည့္လကေတာ့ သူမ၏ႏြမ္းနယ္မႈကို မကုစာေပးႏိုင္ေတာ့ေအာင္ ကံၾကမၼာရဲ႔ လွည့္ကြက္က မ်က္စိတစ္မွိတ္ဆိုသလိုပါပဲ...။
ငယ္စဥ္ကတည္းက တစ္ေကာင္ၾကြက္ဘ၀ႏွင့္ ၾကီးျပင္းခဲ့ေသာ သူမအဖို႔... ေမာင္သည္သာလွ်င္ အားကိုးအားထားရာ မဟုတ္ပါလား...။ ခုေတာ့ သူမဘ၀ထဲကေရာ ေလာကၾကီးကိုပါ အျပီးပိုင္ႏႈတ္ဆက္ ထြက္ခြာသြားခဲ့ျပီ..။ အထီးက်န္ဆန္ေသာဘ၀ျဖင့္ေနခဲ့တာ သူမအတြက္ ေနသားက်ေနပါျပီးမွ...“ေမာင္” ဆုိတဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ လူသားကေလးတစ္ေယာက္သည္ သူမဘ၀အား ႏူးညံ့ေႏြးေထြးေသာ ၾကိဳးမွ်င္မ်ားျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ကာ ထားရစ္ခဲ့ေလျပီ...။
သူမသည္ သံရံုးစာၾကည့္တိုက္တြင္ အလုပ္လုပ္ရင္း သူမ၀ါသနာပါေသာ စာေပကိုလည္း တစ္ဘက္က ေလ့လာကာ ၀တၳဳတို၊ ေဆာင္းပါး၊ ကဗ်ာ စသျဖင့္ေရးသားျပီး စာအုပ္တိုက္သို႔ ပို႔ေလ့ရွိသည္..။ ခုေခတ္ ဖက္ရွင္မဂၢဇင္းအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သူမေရးသည့္ ႏိုင္ငံျခားရုပ္ရွင္ေဆာင္းပါးမ်ား၊ ကဗ်ာႏွင့္ ၀တၳဳတိုမ်ား ေနရာယူေနျပီ...။ စာဖတ္ပရိတ္သတ္လဲ ေတာ္ေတာ္ပင္ရေနပါျပီ..။
သူမႏွင့္ ေမာင္ဆံုေတြ႔ပံုေလးကို ေျပာျပခ်င္ပါသည္...။ ထုိေန႕က Strand Hotel စာတန္းဖတ္ပြဲသို႔ သူမတက္ေရာက္လာခဲ့သည္..။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ မဂၢဇင္းတုိက္အတြက္ ကုန္ၾကမ္းရွာထြက္တာရယ္...သူမ မသိေသးေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကိုလာ၍ နားေထာင္ျခင္းပင္..။ ထိုေန႔က စင္ေပၚတြင္ လည္ကတံုး အျဖဴေအာက္ခံကို အနက္ေရာင္တိုက္ပံုႏွင့္ မရမ္းေရာင္အကြက္စိပ္ပုဆိုးကို တြဲ၀တ္ဆင္ထားေသာ ထိုအမ်ိဳးသား၏ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈသည္ သူမကို ပထမဆံုး ဆြဲေဆာင္လိုက္သည္...။ သူမ သက္တမ္းမွာ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသား၀တ္စံုႏွင့္ အလြန္လိုက္ဖက္ၾကည့္ေကာင္းေသာ သန္႔ျပန္႔ေသာ ေယာက်ာၤးမ်ိဳး မျမင္ဖူးခဲ့တာေသခ်ာသည္...။ သူ၏ မ်က္ႏွာက်ပံုမွာ ေမးရိုးခိုင္ခံ့စြာ ေယာက်ာၤးပီသေသာ သ႑န္အျပင္ ပါးျပင္ေမးတေလွ်ာက္မွ သပ္ရပ္စြာရိပ္ထားေသာ ပါးဒိုင္းေမႊး စိမ္းျမျမကိုလည္း ျမင္ေနရသည္။ သူအရပ္အေမာင္းမွာ သူမခန္႔မွန္းမိသေလာက္ေတာ့ ေျခာက္ေပနီးပါးျမင့္မည္ထင္သည္..။ သူမအရပ္ ငါးေပငါးနဲ႔ဆို ေခါင္းတစ္လံုးစာေလာက္ျမင့္မည္...။ ျမင္ရတာ ေဟာလီး၀ုမွ ပရက္ပစ္လိုလို အက္ရွတန္ကူခ်ာတို႔လိုမ်ိဳး...။ သူမ၏ သံုးသပ္ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားကို အသာထား၍ စင္ႏွင့္နီးကပ္ရာသို႔ သြားလိုက္သည္..။ ပါလာေသာရစ္ေကာ္ဒါကိုဖြင့္ျပီး သူမစာအုပ္တစ္အုပ္ႏွင့္ Hilight မ်ားကိုသီးသန႔္ မွတ္ယူပါသည္..။
ဆက္ပါဦးမည္။
မိုးေငြ႔ခံစားေရးသားသည္
No comments:
Post a Comment