ဝင်းမြင့်၏အချစ်ကဗျာများ(၂).....

 

အဝါရောင်လွမ်းချင်း

မီးကြွင်းကို
ပြာဖုံးပြီး
ကိုယ့်နှလုံးသားနဲ့ ခပ်ထည့်ခဲ့ပါတယ်...။

ပင့်ကူအိမ်လို

ဧည့်သည်ကို ဖမ်းစားတတ်တဲ့ အလွမ်းများကလည်း

ဒီမြို့မှာ အဆိပ်တက်ဖူးပါရဲ့...။

ဆက်သွယ်ရန် ရှိ မရှိ

သို့သော်မသိရတော့ပါ...။

လိပ်စာ

အိမ်နံပါတ်

လမ်းနာမည်

၂၀၀၁ ပြည့်နှစ်...။

အိမ်ရှေ့က ဖြတ်လာတော့

ပိတောက်ပင်အရိပ်ကြီးက ရုတ်တရက် ဝုန်းခနဲ

တစ်ကိုယ်လုံး ဝါထိန်သွားပါတော့တယ်...။        ။

မျက်ရည်များသင်ကြားခြင်း

ခြံစည်းရိုး အုတ်တံတိုင်းပေါ်မှာ
ကြေကွဲစရာအပြည့်နဲ့ ပုလင်းကွဲတွေ....။

မီးခြစ်ဆံဘူးထဲကလို

ကိုယ်တို့မှာ ထတောက်ဖို့လွယ်တဲ့ ထိပါးမှုနဲ့ပေါ့...။

သံပြိုင်တေးက 

ဝက်မှေး မှေးနေတဲ့ကောင် အမွေးနုတ်ခံရတာပဲ....။

မျက်ရည်ယိုစရာ ဗုံးမလို

သေဖို့ နတ်မလို....။

တို့ချစ်ခြင်းက

သူတို့ ချစ်ခြင်းနဲ့ တူစရာမလို.....။         ။

တောင်ဇလပ်နီနီ

မခူးနဲ့ဆိုလည်း
မပန်ရရုံပဲ....။

သူ့တစ်ပင်လုံးတော့
ပန်ထားတာဝေလို့
တောင်ဇလပ်နီနီ...။            ။

မပျော်တဲ့အရောင်

မပျော်တဲ့ အဝါရောင်အတွက်
ခြံထောင့်မှာ ထောင်ပြီး
ပိတောက်ပင် စိုက်မယ်...။

ပိတောက်ပွင့်ရင်
ပိတောက်ပန်းတွေပို့မယ်..။

ပိတောက်တွေမပွင့်ခင်
အဝါရောင်ကို ကိုယ်သိမ်းထားမယ်....။        ။

ဇာတ်ညွှန်း

သံစဉ်တွေလိုပဲ

စကားလုံး အဖွင့်အပိတ်တွေပေါ့

ပြီးတော့ အလင်းနဲ့အမှောင်

ရှောင်လို့မရတဲ့ လမ်းကျဉ်းများ

ဆုံခဲ့ကြတယ်

ပြန်ဝေသွားတယ်

မနက်ဖြန် ရောက်လာမယ်

သီချင်းနားထောင်မယ်

စာတစ်ပုဒ်ရေးမယ်

ပန်းချီကို နားလည်ကြည့်မယ်

တဖြေးဖြေးနဲ့

မပြေးပါနဲ့.....။            ။

_________________
Revolution will prevail
မိုးငွေ့