က်ေနာ့္ဘ၀မွာ ကံၾကမၼာက.... အမွတ္မထင္... ကစားပြဲတစ္ခုကို ဖန္တီးေပးခဲ႔ဖူးတယ္....။ ကစားပြဲ လို႔သံုးရျခင္းအေၾကာင္းအရင္းက .... အဲဒီ္ခ်ာတိတ္မေလး အျမဲသံုးစြဲေနက် တိတိက်က်ေျပာရရင္ က်ေနာ့္ကိုသူစြပ္စြဲေနက် စကားလံုးေလးပါ...။ က်ေနာ္တကယ္သူ႔ကုိ က်ေနာ့္ရဲ႔စိတ္ေျဖေဖ်ာက္မႈအတြက္ အပ်င္းေျပအတြက္ ကစားခဲ႔ဖူးသလားဆိုတာ ခုခ်ိန္ထိ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသခ်ာမသိဘူးလို႔ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ေနာ့္ကို ေတာ္ေတာ္ အတၱၾကီးျပီး တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္သူလို႔ ျမင္လိမ္႔မွာပါ...။ အိုေက...ဒါဟာ လူႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ေယဘူယ်အားျဖင့္ အခ်ိန္မေရြးျဖစ္ပ်က္သြားႏိုင္တဲ႔ ကိစၥပါ..။
ဒီလိုပါ... က်ေနာ္အရင္က အင္တာနက္မသံုးဖူးပါဘူး....။ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႔က ခင္ဗ်ားဂ်ီေမးလ္ေလး ဖြင့္ထားပါလား ဒါဆို ခင္ဗ်ားအလုပ္အတြက္လည္းအဆင္ေျပတာေပါ့လို႔ အၾကံေပးခဲ႔ပါတယ္...။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ့္ညီတစ္ေယာက္က အေကာင့္ဖြင့္ေပးပါတယ္...။ က်ေနာ္တို႔ေခတ္နဲ႔ ခုေခတ္ကေလးေတြက သိပ္ကုိကြာျခားသြားျပီေလ...။ Generation Gap ဆိုတာကိုမျဖစ္ေအာင္ က်ေနာ္ အမီလိုက္ဖို႔လိုမယ္ထင္တယ္...။ လုပ္ငန္းအတြက္လည္းသြင္က်ယ္မယ္ ႏိုင္ငံျခားအဆက္အသြယ္ လည္းလြယ္ကူမယ္ေပါ့ဗ်ာ...။ က်ေနာ္ေနထိုင္တဲ႔ျမိဳ႔နယ္မွာလည္း ရန္ကုန္မွာ အင္တာနက္ဆိုိင္အမ်ားဆံုးရွိတဲ႔ေနရာ....။ ဆိုင္သြားလို္က္ရင္ ကေလးေတြခ်ည္းသံုးေနက်တာ ေနာက္မိုက္ေတြဘာေတြတပ္ျပီး စကားေျပာၾကတယ္ တခ်ိဳ႔က သမီးရည္းစားတိုးတိုး တိုးတိုးနဲ႔ေျပာေနၾကသလို တခ်ိဳ႔က်ေတာ့လဲ တဆိုင္လံုးမၾကားခ်င္အဆံုး ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္နဲ႔ တခ်ိဳ႔မိန္းမေတြက ႏိုင္ငံျခားေရာက္ေနတဲ႔ သူတို႔ ခင္ပြန္းသည္ေတြဆီကို ေငြလွမ္းေတာင္းမရရင္ ရန္ျဖစ္တာကလည္းရွိေသး...။ အစပိုင္းေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္ ဆိုင္မွာသံုးရတာ လံုး၀ကို္ အဆင္မေျပဘူးဗ်ာ...။ က်ေနာ္က ေအးေအးဆိတ္ဆိတ္ျငိမ္ျငိမ္မွၾကိဳက္တာ... အာရုံေနာက္တဲ႔ ေနရာေတြဆို စုစည္းမႈအားနည္းတယ္...။ ျပီးေတာ့ ဂ်ီေမးလ္ဆိုတာေတာင္ ခုမွစသံုးတာ သူတို႔ေျပာေနၾကတဲ႔ ဂ်ီေတာ့ဆိုတာလည္း မသံုးတတ္ဘူး...။
ေနာက္မွ ရံုးက လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ေတြေျပာျပေတာ့မွ ဘယ္လိုသံုးရသလဲဆိုတာ နည္းနည္း သိလာတယ္...။ က်ေနာ္...ဆိုင္မွာသံုးတဲ႔ တစ္ညမွာပဲ... လိပ္စာတစ္ခု က်ေနာ့္ကို invite လုပ္လာတယ္...။ ဒါသူကိုယ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခ်င္လို႔ေပါ့...က်ေနာ္ မ်က္ခံုးပင့္မိသြားတယ္ ငါ့ကို မိတ္ဖြဲ႔တဲ႔သူရွိပါလားေပါ့ သူနဲ႔ကိုယ္နဲ႔လဲ တစ္ခါမွ မသိမျမင္ဖူးဘဲနဲ႔ေလ။ ပထမဆံုး ဖိတ္ေခၚခံရေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ရင္ခုန္သြားတယ္ဗ်ာ...။ ဆယ္ငါးႏွစ္သားတစ္ေယာက္လို က်ေနာ္ စိတ္လႈပ္ရွားသြားတာအမွန္ပဲ...။ ဒါေတာင္ ကိုယ့္ကိုဖိတ္လာတဲ႔သူက ေယာက္က်ားလား မိန္းမလား မသိေသးဘူး...။ လိပ္စာေလးကိုၾကည့္ေတာ့ ျမိဳ႔နာမည္အတိုေကာက္ကေလး ပါလာတယ္...။ ဒါနဲ႔ အဲဒီျမိဳ႔မွာ ငယ္ငယ္ကေနခဲ႔ဖူူးေတာ့... မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းတိုးတာပဲဆိုျပီး... ျမိဳ႔နာမည္ေလးေၾကာင့္နဲ႔ က်ေနာ္လက္ခံလိုက္ပါတယ္...။ ေနာက္ သူနဲ႔က်ေနာ္ စကားစေျပာေတာ့ သူကလဲ သူကိုယ္သူ က်ေနာ္ က်ေနာ္နဲ႔ေျပာေနတာဆိုေတာ့ ေအာ္...ေယာက်ာၤးေလးတစ္ေယာက္ပဲဆိုျပီး က်ေနာ္လဲ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ထက္ေတာ့ငယ္မွာပဲဆိုျပီး ကိုယ္နဲ႔မင္းနဲ႔ပဲေျပာဆိုေနခဲ႔တယ္....။ သူနဲ႔ ေျပာျပီး သံုးရက္ေလာက္ေနမွ က်ေနာ္သိလုိက္ရတာ... သူကခ်ာတိတ္မေလးတစ္ေယာက္ပါတဲ႔...။
ဒီလိုပဲ အစပိုင္းကေတာ့ သူ႔အေၾကာင္းကိုယ့္အေၾကာင္း ေျပာျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ၾကေပါ့....။ သူ...က်ေနာ့္ထက္ ဆယ္ႏွစ္ငယ္တယ္..။ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး... သူ ကဗ်ာေတြေရးတဲ႔ အေၾကာင္း သီခ်င္းေတြေရးတဲ႔အေၾကာင္းက်ေနာ့္ကိုေျပာျပတယ္...။ ဒါမဆန္းပါဘူး... ကို္ယ္၀ါသနာပါရာ ကိုယ္လြတ္လပ္စြာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရိွၾကတာပဲ...။ ျပီးေတာ့ ခုေခတ္လူငယ္ေလးေတြက က်ေနာ္တို႔ေခတ္ကနဲ႔ အမ်ားၾကီးကြာသြားပါျပီ... လုပ္ႏိုင္တဲ႔ အခြင့္အလမ္းက အမ်ားၾကီးပဲေလ...။ က်ေနာ့္ကလဲ စာေပ၀ါသနာပါသူမို႔ ေကာင္မေလးနဲ႔ စကားေျပာရတာ အဆင္ေျပေနတာေပါ့...။ ပိုျပီးအဆင္ေျပတာက ခုသူတို႔ေတြသံုးေနက် ျမန္ဂလိခ်္ဆိုလား အဲဒါမ်ိဳး စာနဲ႔သူကက်ေနာ္နဲ႔မေျပာလို႔ေတာ္ပါေသးတယ္...။ က်ေနာ္ကလဲ ျမန္မာလိုရိုက္တယ္ သူလဲေတာ္ေတာ္ကၽြမ္းက်င္ပါတယ္... အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ ကြန္မ်ဴနီေကးရွင္းက အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ေနတာေပါ့ဗ်ာ..။
က်ေနာ္ အြန္လိုင္းသံုးတိုင္း ရွားရွားပါးပါး က်ေနာ့္ရဲ႔စကားေျပာေဖာ္က ဒီခ်ာတိတ္မတစ္ေယာက္တည္း ရိွတာကိုး...။အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ်မျမင္ႏိုင္တဲ႔သံေယာဇဥ္ေတြရိွလာပါတယ္...။ က်ေနာ့္အသက္အရြယ္ နဲ႔ေတာင္ ဒီလိုခံစားမိရင္က်ေနာ့္ထက္ အသက္ဆယ္ႏွစ္ငယ္တဲ႔ ေကာင္မေလးရဲ႔ ခံစားမႈ ဘယ္လိုရိွမလဲဆိုတာ ခန္႔မွန္းမိပါတယ္...။ ဘာေၾကာင့္ တဒဂၤသာယာမႈတစ္ခုအတြက္နဲ႔ က်ေနာ္ ေက်နပ္ေနမိသလဲ..။ တကယ္ဆို ေကာင္မေလးက က်ေနာ့္ရဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္မႈမဲ႔တဲ႔စိတ္အတြက္ ဓါးစားခံျဖစ္ရရွာတာပါ...။ က်ေနာ့္ညီမအငယ္ဆံုးထက္ေတာင္ ငယ္တဲ႔ ေကာင္မေလးကို အိပ္မက္ရွည္ေတြေပးသလိုျဖစ္ေနျပီ...။ က်ေနာ္ဒီလို ေတြးမိခ်ိန္မွာေတာ့ သူနဲ႔ က်ေနာ္ စကားေျပာၾကတာ ေျခာက္လေလာက္ရွိသြားျပီ..။ အဲဒီအေတာအတြင္း က်ေနာ္တို႔ အျပင္မွာ သံုးၾကိမ္တိတိဆံုဖူးျပီးသြားျပီ...။ ပထမဦးဆံုးေကာ္ဖီဆိုင္တစ္ခုမွာပါ..။ အြန္လိုင္းမွာ က်ေနာ့္ကို ကိုၾကီး.... ကိုၾကီးနဲ႔ ရႊန္းရႊန္းေ၀ေနေအာင္ စကားေျပာတတ္ေပမယ့္ တကယ္အျပင္မွာ ေတြ႔ေတာ့သူစကားသိပ္မေျပာဘူး...။ ပထမဆံုးၾကိမ္ျမင္ဖူးတာဆုိေတာ့ သူစိမ္းေနတာလဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္...။ အသားညိဳညိဳ ဆံပင္ေခြေခြ ပိန္ပါးပါး ကေလးမေလးမွာ သိပ္လွတဲ႔ အညိဳေရာင္ေတာက္ေတာက္မ်က္၀န္းတစ္စံု ပိုင္ဆိုင္ထားတာေတာ့ သတိထားမိလုိက္တယ္...။ ဒုတိယ ...က်ေနာ္တို႔ေတြ႔ျဖစ္တာ ပန္းခ်ီျပပြဲတစ္ခုမွာပါ...။ က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြ ပန္းခ်ီဆရာရဲ႔ ျပပြဲေလးပါ...။ အႏုပညာ၀ါသနာပါတဲ႔သူ႔ကို စိတ္၀င္စားမယ္ထင္ျပီး ေလ့လာေစခ်င္တဲ႔ စိတ္ေစတနာနဲ႔ က်ေနာ္သူ႔ကိုေခၚလိုက္တာ...။ ေနာက္ဆံုးတစ္ၾကိမ္ကေတာ့ က်ေနာ့္ေမြးေန႔မွာ... ေစာေစာစီစီး က်ေနာ့္ရံုးေရွ႔မွာ လက္ေဆာင္လာေပးတုန္းက...။
သူ႔လက္ေဆာင္က အသိတရားမဲ႔ေနတဲ႔ က်ေနာ့္ကို အိပ္မက္ကလန္႔ႏိုးေစခဲ႔တယ္...။ သူ႔ရဲ႔ခိုင္မာေနတဲ႔ ၾကိဳးမွ်င္ေတြကို ထင္းခနဲျမင္ေစခဲ႔တယ္...။ ေကာင္မေလးကို က်ေနာ္လွည့္စားေနမိသလား...။ က်ေနာ့္မွာ ေမးခြန္းေတြသာ မ်ိဳးစံုထြက္လာေပမယ့္ အေျဖကရွိမေနခဲ႔ဘူး...။ က်ေနာ္ဟာ အိမ္ေထာင္သည္တစ္ေယာက္ပါလို႔ ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔စကားေျပာခဲ႔တဲ႔ ကာလပတ္လံုးမွာ ဆက္စပ္ျပီးေတာ့မေျပာမိခဲ႔သလဲ...။ က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္... မရိုးသားရာက်သြားျပီလို႔သံုးသပ္မိသြားတယ္...။ တစ္စံုတစ္ခုကို ေဖါက္ျပန္မိျပီလို႔ က်ေနာ္ေခါင္းစဥ္မတပ္ခ်င္ေပမယ့္...အဲဒီေလာက္နီးနီး ခံစားမိေနတယ္..။ ေကာင္မေလးေပၚ က်ေနာ္ မရိုးသားတဲ႔စကားလံုး အမူအရာျပခဲ႔ဖူးသလား...။ ဟင့္အင္း....က်ေနာ္သူ႔ကို ညီမေလးတစ္ေယာက္ထက္ မပိုခဲ႔ပါဘူး..။ ေသခ်ာပါတယ္...။ ဒီလိုဆို ခ်က္ခ်င္းၾကီး အစိမ္းလို္က္ သူ႔ကိုျဖတ္ခ်ပစ္ဖို႔ဆိုတာျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား...။
က်ေနာ္ဟာ...ဇနီးမယားနဲ႔ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႔ဖခင္ပါလို႔...ခုခ်ိန္မွာ သူ႔ကိုေျပာလိုက္ရင္ အေရွ႔ပိုင္းမွာ က်ေနာ္သူ႔ကို တေလွ်ာက္လံုး လိမ္ခဲ႔တယ္လို႔ သူသည္းသည္းထန္ထန္ ေတာ္ေတာ္ၾကီးစိတ္နာ ခံစားသြားလိမ္႔မယ္..။ က်ေနာ္မ၀န္ခံခဲ႔ရတဲ႔ အျပစ္ဟာ သူ႔ဘ၀တစ္သက္လံုးအတြက္ အဲဒီလွည့္စားမႈၾကီးက သူ႔ကိုအခ်ိန္တိုင္း ေျခာက္လန္႔မေနေစခ်င္ဘူး...။
ဒါေၾကာင့္ဘာအျပစ္မွမရွိတဲ႔ ေကာင္မေလးကို က်ေနာ့္တစ္ေယာက္တည္းေၾကာင့္္နဲ႔ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွ မရိွဘဲ..စိမ္းပ်ပ္စြာ အဆက္သြယ္ျဖတ္လုိက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္...။ သူ႔ ဂ်ီေတာ့ကို က်ေနာ္ဘေလာက္ လုပ္လိုက္တယ္ ...။ က်ေနာ့္ကို ေမးလ္ကတဆင့္ သူနားမလည္စြာ ဘာေၾကာင့္ဒီလိုုလုပ္သလဲ အခါခါေမးတယ္..။ က်ေနာ္အေၾကာင္းမျပန္ဘူး...။ ဖုန္းဆက္လဲ ေရွာင္ေနလိုက္တယ္...။ စိတ္ေတာ့မေကာင္းပါဘူး...။ ဒါဟာ ေရရွည္အတြက္ ေကာင္မေလးေရွ႔ေလွ်ာက္ရမယ့္ဘ၀လွဖို႔အတြက္ အမ်ားၾကီး အေထာက္အကူျဖစ္ေစဖို႔ပါ..။ သူ႔ခံစားခ်က္ကို ကိုယ္ခ်င္းမစာလို႔မဟုတ္ပါဘူး....။ က်ေနာ့္ဟာ သူေလွ်ာက္မယ့္လမ္းမွာ ဆူးခလုတ္ မျဖစ္သင့္ဘူးေလ...။ ေကာင္မေလးေရ... ကိုယ့္ကိုနားလည္ေပးပါလို႔ မေတာင္းဆိုရက္ပါဘူး...။ ဒီကစားပြဲမွာ မင္းနဲ႔ကိုယ္က ျပိဳင္ဘက္ေတြမွမဟုတ္ၾကတာ...။ ျပီးေတာ့ မင္းဟာ ကိုယ့္အတြက္ ကစားစရာ ျဖစ္ခဲ႔သလား မျဖစ္ခဲ႔ဘူးလားဆိုတာ မင္းရဲ႔ ကိုယ့္အေပၚနာက်ည္းမုန္းတီးတဲ႔ စိတ္မွာပဲမူတည္ပါတယ္...။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ဟာ ခြင့္မလႊတ္သင့္တဲ႔ အျပစ္ၾကီးၾကီးနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ပါေလ....။
ဒီလိုပါ... က်ေနာ္အရင္က အင္တာနက္မသံုးဖူးပါဘူး....။ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႔က ခင္ဗ်ားဂ်ီေမးလ္ေလး ဖြင့္ထားပါလား ဒါဆို ခင္ဗ်ားအလုပ္အတြက္လည္းအဆင္ေျပတာေပါ့လို႔ အၾကံေပးခဲ႔ပါတယ္...။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ့္ညီတစ္ေယာက္က အေကာင့္ဖြင့္ေပးပါတယ္...။ က်ေနာ္တို႔ေခတ္နဲ႔ ခုေခတ္ကေလးေတြက သိပ္ကုိကြာျခားသြားျပီေလ...။ Generation Gap ဆိုတာကိုမျဖစ္ေအာင္ က်ေနာ္ အမီလိုက္ဖို႔လိုမယ္ထင္တယ္...။ လုပ္ငန္းအတြက္လည္းသြင္က်ယ္မယ္ ႏိုင္ငံျခားအဆက္အသြယ္ လည္းလြယ္ကူမယ္ေပါ့ဗ်ာ...။ က်ေနာ္ေနထိုင္တဲ႔ျမိဳ႔နယ္မွာလည္း ရန္ကုန္မွာ အင္တာနက္ဆိုိင္အမ်ားဆံုးရွိတဲ႔ေနရာ....။ ဆိုင္သြားလို္က္ရင္ ကေလးေတြခ်ည္းသံုးေနက်တာ ေနာက္မိုက္ေတြဘာေတြတပ္ျပီး စကားေျပာၾကတယ္ တခ်ိဳ႔က သမီးရည္းစားတိုးတိုး တိုးတိုးနဲ႔ေျပာေနၾကသလို တခ်ိဳ႔က်ေတာ့လဲ တဆိုင္လံုးမၾကားခ်င္အဆံုး ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္နဲ႔ တခ်ိဳ႔မိန္းမေတြက ႏိုင္ငံျခားေရာက္ေနတဲ႔ သူတို႔ ခင္ပြန္းသည္ေတြဆီကို ေငြလွမ္းေတာင္းမရရင္ ရန္ျဖစ္တာကလည္းရွိေသး...။ အစပိုင္းေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္ ဆိုင္မွာသံုးရတာ လံုး၀ကို္ အဆင္မေျပဘူးဗ်ာ...။ က်ေနာ္က ေအးေအးဆိတ္ဆိတ္ျငိမ္ျငိမ္မွၾကိဳက္တာ... အာရုံေနာက္တဲ႔ ေနရာေတြဆို စုစည္းမႈအားနည္းတယ္...။ ျပီးေတာ့ ဂ်ီေမးလ္ဆိုတာေတာင္ ခုမွစသံုးတာ သူတို႔ေျပာေနၾကတဲ႔ ဂ်ီေတာ့ဆိုတာလည္း မသံုးတတ္ဘူး...။
ေနာက္မွ ရံုးက လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ေတြေျပာျပေတာ့မွ ဘယ္လိုသံုးရသလဲဆိုတာ နည္းနည္း သိလာတယ္...။ က်ေနာ္...ဆိုင္မွာသံုးတဲ႔ တစ္ညမွာပဲ... လိပ္စာတစ္ခု က်ေနာ့္ကို invite လုပ္လာတယ္...။ ဒါသူကိုယ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခ်င္လို႔ေပါ့...က်ေနာ္ မ်က္ခံုးပင့္မိသြားတယ္ ငါ့ကို မိတ္ဖြဲ႔တဲ႔သူရွိပါလားေပါ့ သူနဲ႔ကိုယ္နဲ႔လဲ တစ္ခါမွ မသိမျမင္ဖူးဘဲနဲ႔ေလ။ ပထမဆံုး ဖိတ္ေခၚခံရေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ရင္ခုန္သြားတယ္ဗ်ာ...။ ဆယ္ငါးႏွစ္သားတစ္ေယာက္လို က်ေနာ္ စိတ္လႈပ္ရွားသြားတာအမွန္ပဲ...။ ဒါေတာင္ ကိုယ့္ကိုဖိတ္လာတဲ႔သူက ေယာက္က်ားလား မိန္းမလား မသိေသးဘူး...။ လိပ္စာေလးကိုၾကည့္ေတာ့ ျမိဳ႔နာမည္အတိုေကာက္ကေလး ပါလာတယ္...။ ဒါနဲ႔ အဲဒီျမိဳ႔မွာ ငယ္ငယ္ကေနခဲ႔ဖူူးေတာ့... မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းတိုးတာပဲဆိုျပီး... ျမိဳ႔နာမည္ေလးေၾကာင့္နဲ႔ က်ေနာ္လက္ခံလိုက္ပါတယ္...။ ေနာက္ သူနဲ႔က်ေနာ္ စကားစေျပာေတာ့ သူကလဲ သူကိုယ္သူ က်ေနာ္ က်ေနာ္နဲ႔ေျပာေနတာဆိုေတာ့ ေအာ္...ေယာက်ာၤးေလးတစ္ေယာက္ပဲဆိုျပီး က်ေနာ္လဲ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ထက္ေတာ့ငယ္မွာပဲဆိုျပီး ကိုယ္နဲ႔မင္းနဲ႔ပဲေျပာဆိုေနခဲ႔တယ္....။ သူနဲ႔ ေျပာျပီး သံုးရက္ေလာက္ေနမွ က်ေနာ္သိလုိက္ရတာ... သူကခ်ာတိတ္မေလးတစ္ေယာက္ပါတဲ႔...။
ဒီလိုပဲ အစပိုင္းကေတာ့ သူ႔အေၾကာင္းကိုယ့္အေၾကာင္း ေျပာျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ၾကေပါ့....။ သူ...က်ေနာ့္ထက္ ဆယ္ႏွစ္ငယ္တယ္..။ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး... သူ ကဗ်ာေတြေရးတဲ႔ အေၾကာင္း သီခ်င္းေတြေရးတဲ႔အေၾကာင္းက်ေနာ့္ကိုေျပာျပတယ္...။ ဒါမဆန္းပါဘူး... ကို္ယ္၀ါသနာပါရာ ကိုယ္လြတ္လပ္စြာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရိွၾကတာပဲ...။ ျပီးေတာ့ ခုေခတ္လူငယ္ေလးေတြက က်ေနာ္တို႔ေခတ္ကနဲ႔ အမ်ားၾကီးကြာသြားပါျပီ... လုပ္ႏိုင္တဲ႔ အခြင့္အလမ္းက အမ်ားၾကီးပဲေလ...။ က်ေနာ့္ကလဲ စာေပ၀ါသနာပါသူမို႔ ေကာင္မေလးနဲ႔ စကားေျပာရတာ အဆင္ေျပေနတာေပါ့...။ ပိုျပီးအဆင္ေျပတာက ခုသူတို႔ေတြသံုးေနက် ျမန္ဂလိခ်္ဆိုလား အဲဒါမ်ိဳး စာနဲ႔သူကက်ေနာ္နဲ႔မေျပာလို႔ေတာ္ပါေသးတယ္...။ က်ေနာ္ကလဲ ျမန္မာလိုရိုက္တယ္ သူလဲေတာ္ေတာ္ကၽြမ္းက်င္ပါတယ္... အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ ကြန္မ်ဴနီေကးရွင္းက အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ေနတာေပါ့ဗ်ာ..။
က်ေနာ္ အြန္လိုင္းသံုးတိုင္း ရွားရွားပါးပါး က်ေနာ့္ရဲ႔စကားေျပာေဖာ္က ဒီခ်ာတိတ္မတစ္ေယာက္တည္း ရိွတာကိုး...။အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ်မျမင္ႏိုင္တဲ႔သံေယာဇဥ္ေတြရိွလာပါတယ္...။ က်ေနာ့္အသက္အရြယ္ နဲ႔ေတာင္ ဒီလိုခံစားမိရင္က်ေနာ့္ထက္ အသက္ဆယ္ႏွစ္ငယ္တဲ႔ ေကာင္မေလးရဲ႔ ခံစားမႈ ဘယ္လိုရိွမလဲဆိုတာ ခန္႔မွန္းမိပါတယ္...။ ဘာေၾကာင့္ တဒဂၤသာယာမႈတစ္ခုအတြက္နဲ႔ က်ေနာ္ ေက်နပ္ေနမိသလဲ..။ တကယ္ဆို ေကာင္မေလးက က်ေနာ့္ရဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္မႈမဲ႔တဲ႔စိတ္အတြက္ ဓါးစားခံျဖစ္ရရွာတာပါ...။ က်ေနာ့္ညီမအငယ္ဆံုးထက္ေတာင္ ငယ္တဲ႔ ေကာင္မေလးကို အိပ္မက္ရွည္ေတြေပးသလိုျဖစ္ေနျပီ...။ က်ေနာ္ဒီလို ေတြးမိခ်ိန္မွာေတာ့ သူနဲ႔ က်ေနာ္ စကားေျပာၾကတာ ေျခာက္လေလာက္ရွိသြားျပီ..။ အဲဒီအေတာအတြင္း က်ေနာ္တို႔ အျပင္မွာ သံုးၾကိမ္တိတိဆံုဖူးျပီးသြားျပီ...။ ပထမဦးဆံုးေကာ္ဖီဆိုင္တစ္ခုမွာပါ..။ အြန္လိုင္းမွာ က်ေနာ့္ကို ကိုၾကီး.... ကိုၾကီးနဲ႔ ရႊန္းရႊန္းေ၀ေနေအာင္ စကားေျပာတတ္ေပမယ့္ တကယ္အျပင္မွာ ေတြ႔ေတာ့သူစကားသိပ္မေျပာဘူး...။ ပထမဆံုးၾကိမ္ျမင္ဖူးတာဆုိေတာ့ သူစိမ္းေနတာလဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္...။ အသားညိဳညိဳ ဆံပင္ေခြေခြ ပိန္ပါးပါး ကေလးမေလးမွာ သိပ္လွတဲ႔ အညိဳေရာင္ေတာက္ေတာက္မ်က္၀န္းတစ္စံု ပိုင္ဆိုင္ထားတာေတာ့ သတိထားမိလုိက္တယ္...။ ဒုတိယ ...က်ေနာ္တို႔ေတြ႔ျဖစ္တာ ပန္းခ်ီျပပြဲတစ္ခုမွာပါ...။ က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြ ပန္းခ်ီဆရာရဲ႔ ျပပြဲေလးပါ...။ အႏုပညာ၀ါသနာပါတဲ႔သူ႔ကို စိတ္၀င္စားမယ္ထင္ျပီး ေလ့လာေစခ်င္တဲ႔ စိတ္ေစတနာနဲ႔ က်ေနာ္သူ႔ကိုေခၚလိုက္တာ...။ ေနာက္ဆံုးတစ္ၾကိမ္ကေတာ့ က်ေနာ့္ေမြးေန႔မွာ... ေစာေစာစီစီး က်ေနာ့္ရံုးေရွ႔မွာ လက္ေဆာင္လာေပးတုန္းက...။
သူ႔လက္ေဆာင္က အသိတရားမဲ႔ေနတဲ႔ က်ေနာ့္ကို အိပ္မက္ကလန္႔ႏိုးေစခဲ႔တယ္...။ သူ႔ရဲ႔ခိုင္မာေနတဲ႔ ၾကိဳးမွ်င္ေတြကို ထင္းခနဲျမင္ေစခဲ႔တယ္...။ ေကာင္မေလးကို က်ေနာ္လွည့္စားေနမိသလား...။ က်ေနာ့္မွာ ေမးခြန္းေတြသာ မ်ိဳးစံုထြက္လာေပမယ့္ အေျဖကရွိမေနခဲ႔ဘူး...။ က်ေနာ္ဟာ အိမ္ေထာင္သည္တစ္ေယာက္ပါလို႔ ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔စကားေျပာခဲ႔တဲ႔ ကာလပတ္လံုးမွာ ဆက္စပ္ျပီးေတာ့မေျပာမိခဲ႔သလဲ...။ က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္... မရိုးသားရာက်သြားျပီလို႔သံုးသပ္မိသြားတယ္...။ တစ္စံုတစ္ခုကို ေဖါက္ျပန္မိျပီလို႔ က်ေနာ္ေခါင္းစဥ္မတပ္ခ်င္ေပမယ့္...အဲဒီေလာက္နီးနီး ခံစားမိေနတယ္..။ ေကာင္မေလးေပၚ က်ေနာ္ မရိုးသားတဲ႔စကားလံုး အမူအရာျပခဲ႔ဖူးသလား...။ ဟင့္အင္း....က်ေနာ္သူ႔ကို ညီမေလးတစ္ေယာက္ထက္ မပိုခဲ႔ပါဘူး..။ ေသခ်ာပါတယ္...။ ဒီလိုဆို ခ်က္ခ်င္းၾကီး အစိမ္းလို္က္ သူ႔ကိုျဖတ္ခ်ပစ္ဖို႔ဆိုတာျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား...။
က်ေနာ္ဟာ...ဇနီးမယားနဲ႔ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႔ဖခင္ပါလို႔...ခုခ်ိန္မွာ သူ႔ကိုေျပာလိုက္ရင္ အေရွ႔ပိုင္းမွာ က်ေနာ္သူ႔ကို တေလွ်ာက္လံုး လိမ္ခဲ႔တယ္လို႔ သူသည္းသည္းထန္ထန္ ေတာ္ေတာ္ၾကီးစိတ္နာ ခံစားသြားလိမ္႔မယ္..။ က်ေနာ္မ၀န္ခံခဲ႔ရတဲ႔ အျပစ္ဟာ သူ႔ဘ၀တစ္သက္လံုးအတြက္ အဲဒီလွည့္စားမႈၾကီးက သူ႔ကိုအခ်ိန္တိုင္း ေျခာက္လန္႔မေနေစခ်င္ဘူး...။
ဒါေၾကာင့္ဘာအျပစ္မွမရွိတဲ႔ ေကာင္မေလးကို က်ေနာ့္တစ္ေယာက္တည္းေၾကာင့္္နဲ႔ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွ မရိွဘဲ..စိမ္းပ်ပ္စြာ အဆက္သြယ္ျဖတ္လုိက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္...။ သူ႔ ဂ်ီေတာ့ကို က်ေနာ္ဘေလာက္ လုပ္လိုက္တယ္ ...။ က်ေနာ့္ကို ေမးလ္ကတဆင့္ သူနားမလည္စြာ ဘာေၾကာင့္ဒီလိုုလုပ္သလဲ အခါခါေမးတယ္..။ က်ေနာ္အေၾကာင္းမျပန္ဘူး...။ ဖုန္းဆက္လဲ ေရွာင္ေနလိုက္တယ္...။ စိတ္ေတာ့မေကာင္းပါဘူး...။ ဒါဟာ ေရရွည္အတြက္ ေကာင္မေလးေရွ႔ေလွ်ာက္ရမယ့္ဘ၀လွဖို႔အတြက္ အမ်ားၾကီး အေထာက္အကူျဖစ္ေစဖို႔ပါ..။ သူ႔ခံစားခ်က္ကို ကိုယ္ခ်င္းမစာလို႔မဟုတ္ပါဘူး....။ က်ေနာ့္ဟာ သူေလွ်ာက္မယ့္လမ္းမွာ ဆူးခလုတ္ မျဖစ္သင့္ဘူးေလ...။ ေကာင္မေလးေရ... ကိုယ့္ကိုနားလည္ေပးပါလို႔ မေတာင္းဆိုရက္ပါဘူး...။ ဒီကစားပြဲမွာ မင္းနဲ႔ကိုယ္က ျပိဳင္ဘက္ေတြမွမဟုတ္ၾကတာ...။ ျပီးေတာ့ မင္းဟာ ကိုယ့္အတြက္ ကစားစရာ ျဖစ္ခဲ႔သလား မျဖစ္ခဲ႔ဘူးလားဆိုတာ မင္းရဲ႔ ကိုယ့္အေပၚနာက်ည္းမုန္းတီးတဲ႔ စိတ္မွာပဲမူတည္ပါတယ္...။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ဟာ ခြင့္မလႊတ္သင့္တဲ႔ အျပစ္ၾကီးၾကီးနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ပါေလ....။
“ ခင္ဗ်ားၾကီး အသက္မငယ္ေတာ့ဘူး ခင္ဗ်ားပ်င္းတဲ႔အခ်ိန္
ခင္ဗ်ားခ်စ္သူနဲ႔ပဲ ကစားလိုက္ပါ....”တဲ႔
ခင္ဗ်ားခ်စ္သူနဲ႔ပဲ ကစားလိုက္ပါ....”တဲ႔
သူဆီက ေနာက္ဆံုးေမးလ္နဲ႔ ေရာက္လာခဲ႔တဲ႔ အနီေရာင္စာလံုးၾကီးၾကီးေတြနဲ႔စာေၾကာင္းပါ....။
ကေလးငယ္ေလးေတြပံုက သိပ္ကိုျဖဴစင္ အျပစ္ကင္းပါတယ္....။ အသက္ၾကီးတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ကစားရင္ေတာ့ ရလာဒ္မေကာင္းတတ္ပါဘူး....။ ပံုေလးဟာ ဒီပို႔စ္နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္ေနပါလိမ္႔မယ္........
မိုးေငြ႔
13 comments:
မွန္တယ္။ ပံုနဲ႕စာနဲ႕လဲြေနတယ္။
ဒီလို သိတတ္တဲ႕ လူမ်ိဳးေတြရွိသလို တမင္ဟန္ေဆာင္လိမ္ညာေနတဲ႕ လူေတြလည္း ရွိေသးပါတယ္..
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ လိမ္ညာလွည္႕ျဖားျခင္း ကင္းၾကေစလိုတယ္.. မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိရင္ ေရွ႕မတိုးဘဲ ေနာက္ဆုတ္ၾကတာ အေကာင္းဆံုးပါဘဲ..
ေနာ္မမိုးေငြ႕..
အြန္လိုင္းကရႈပ္ေနတာေတာ့အမွန္ပါဘဲ...
တခါတခါစိတ္ညစ္မိပါရဲ႕
အြန္လိုင္းကိုအသံုးၿပဳၿပီး လူမႈေရးေဖာက္ၿပန္သူေတြ..
ႏွမသားခ်င္း မစာနာပဲ လိမ္လည္လွည္႔ဖ်ားၿပီး မမိုးေၿပာသလို Game အေနနဲ႕ ကစားေနတဲ႔သူေတြကို ရႈံ႕ခ်ပါတယ္..။
ဒါဟာ သူဆံုးျဖတ္ခ်က္ မွန္ကန္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုရမွာပဲ . . . ရယူဖို႔ လြယ္လြန္းတဲ့ အရာတခုကို သူ မွန္ကန္တဲ့ အသိနဲ႔ ျပန္တြန္းထုတ္ခဲ့တာ သူ႔ရဲ႕ ေကာင္းမြန္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ပါပဲ . . .
ကစားပြဲ ဂိမ္းကိုေတာ့ လံုး၀ ရြံမုန္းမိတယ္ဗ်
အလိမ္ေတြမ်ားေနတဲ႔ ေလာကႀကီးထဲမွာ ဒါမ်ိဳးလူကိုေတာင္ ႀကံဖန္ခ်ီးက်ဴးရမလို ျဖစ္ေနၿပီ...
:)
အြန္လိုင္းေပၚမွာအဲလိုမ်ိဳးေတြၾကားေနရတာ
စိတ္မသက္သာစရာပဲေနာ္မမိုး...။
လူအခ်င္းခ်င္းလွည့္ပတ္လိမ္ညာျခင္းမွ
ကင္းေ၀းၾကပါေစ..။
ခင္တဲ့
သဒၶါ
ညီမေလးမိုးေငြ႕...ဒီထဲက လူဟာ လူေကာင္းတေယာက္ပဲ ညီမေရ...
အဲသလို ေ႐ွာင္ထြက္ႏိူင္ရင္ပဲ ေတာ္လွပါၿပီ...အစထဲက အမွန္အတိုင္း ေျပာျပထားရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့.....
ဒီလုိ..ေစာစီးစြာ..
နွမသားခ်င္းစာနာေပးတဲ႔သူ႔စိတ္ဓါတ္ေလးကုိပဲ
လူေကာင္းလုိ႔..ခ်ီးက်ဴးရမွာပါပဲ။
တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ႔လည္း..သိလွ်က္နဲ႔ဇြတ္
မုိက္ေနၾကတုန္းပါပဲ..မမမုိးေငြ႔ေရ..
လာလည္ျပီးအားေပးသြားတာေက်းဇူးပါေနွာ္..မမ
ခင္မင္စြာျဖင္႔
ခုိင္နုငယ္
ဟုတ္တယ္ အစ္မမုိးေငြ႕ေရ....ရႈပ္ေထြးေပြလီလိုက္တဲ့ အြန္လိုင္းေလာကေနာ္....။ ဒီလူက အသိစိတ္ဓါတ္ရွိစြာနဲ႕ ေနာက္ဆုတ္ခဲ့တာ မွန္ပါတယ္။ ေကာင္မေလး ခံစားရမယ္ဆုိလည္း ခဏေပါ့။ အြန္လိုင္းအသုံးၿပဳၾကတဲ့အခါ လူေတြမွာ စည္းေလးေတြ ရွိၾကရင္ေကာင္းမယ္။
ဟင္း ... ဘာေျပာရမွန္းမသိဘူး .. မွန္တယ္ မွားတယ္ဆိုတာ ျပဳလုပ္ၾကတဲ႔လူေတြ အေပၚမူတည္ပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ စည္း၀ိုင္း အျပင္မွာပဲ ေနခ်င္တယ္ ...
သိပ္အေတြးမမ်ားသြားပါနဲ႔ .. အစ္မ ကုိယ္႔အေတြးနဲ႔ကုိယ္ေတြးျပီး ေရးသြားပါဧ။္ ..
ႏွလံုးသားကို Game တစ္ခုလို ့ကစားရင္
ေတာ့ ဘ၀က ကဗ်ာဘယ္ေတာ့မွာဆန္မွာ
မဟုတ္တာေတာ့ အေသအခ်ာဘဲမမိုးေရ
ဒီပို ့စ္မွာေစာေစာစီးစီး နားလည္မႈရသြား
တဲ ့ဆရာသမားကိုေလးစားမိပါရဲ ့ဗ်ာ
သမီးလည္း 'ကိုႀကီး..ကိုႀကီး' နဲ႔ ကစားစရာ ျဖစ္ခဲ႔ရတာပါပဲေလ...:P
Post a Comment