အေတာင္ပံတစ္စံုနဲ႔လူ.....

အိန္ဂ်ယ္တဲ့
တိမ္ေတြဆီမွာေနတာလား
အေငြ႔အသက္နဲ႔
မိုးေငြ႔ဆီမွာေနတာလား
ဘယ္မွာေနေန ဘယ္မွာနားနား
ငါမသိရိုးအမွန္ပါ ။( ဒါက ကဗ်ာဆရာလြင္ျပင္ေျပာတာပါ)

အိန္ဂ်ယ္.........
ရင္ခြင္နန္းမွာစံ
ႏူးညံ့တဲ့ အမိန္႔ေတြနဲ႔
ကိုယ့္ႏွလံုးသားကို အုပ္စိုးပါ
အိန္ဂ်ယ္အေျမာက္အျမားက
ဘယ္မွာနားတယ္ ကိုယ္မသိေပမယ့္
ကိုယ္ရဲ့ မူပိုင္ အိန္ဂ်ယ္..
မင္းကေတာ့ ကိုယ့္အနားမွာ
ဘယ္မွထြက္မသြားဘဲ
သံသရာအဆက္ဆက္
ႏွလံုးသားမွာ ထာ၀ရ အုပ္စိုးထားပါလို႔
(ကိုယ့္ဆုေတာင္းေလးေတြ ျပည့္ပါရေစ) ။

အိန္ဂ်ယ္.....ေရ
အေတြ႔အထိေတြၾကားမွာ
ရိုးအီသြားတာကိုယ္ၾကားဖူးတယ္
အခ်စ္ေတြက
အျပစ္ေတြၾကားမွာ
လြင့္ျပယ္သြားတတ္တယ္
အေငြ႔အသက္နဲ႔
အသက္အရြယ္မဲ့
ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ
ဘာမွေျပာစရာမလိုေအာင္
ခံစားနားလည္လို႔ရခဲ႔တယ္...။

အိန္ဂ်ယ္.......
မင္းနဲ႔ ပတ္သက္သမွ် ခံစားခ်က္ေတြ
တနင့္တပိုး ကိုယ္ထုပ္ပိုးထားေပမယ့္
ထုတ္ျပစရာ အနားမွာ ဘယ္သူမွမရွိ
ရင္ဘတ္ေဟာင္းေလာင္းထဲမွာ သိမ္းဆည္းထားတာမ်ားလို႔
လွ်ံက်လာတဲ့ ခံစားခ်က္တခ်ိဳ႔တ၀က္ကို
ကိုယ္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လုပ္ခဲ့မိတယ္ ။

မွတ္ခ်က္။ ။ က်မရဲ႔ ေဘာ္ေဘာ္ၾကီး လြင္ျပင္လိႈင္းငယ္ေရးေပးတဲ႔ သိပ္ကိုခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ပါ....။