တေလာကလံုး မီးခိုးေရာင္ေတြသန္းေနတယ္......။ ကိုယ္ဒီအေရာင္ကိုသိပ္ႏွစ္သက္တာပဲ....။ လူရဲ႔စိတ္၀ိညာဥ္ကို ဆြဲႏုတ္ယူသြားသလို အေရာင္အစင္းမ်ိဳး လူ႔စိတ္ကို ထံုထိုင္းယစ္မူးေစတဲ႔အေရာင္မ်ိဳးကို ဘယ္သူမွႏွစ္သက္မယ္မထင္ဘူး..။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ၾကိဳက္တယ္...။ ေအးစိမ္႔စိမ္႔အရသာကိုၾကဳိက္တယ္...။ အဲဒီမီးခိုးေရာင္တိမ္တိုက္ေတြဆီက တဖြဲဖြဲတသည္းသည္းက်လာတတ္တဲ႔ မိုးစက္ေအးေအးေတြကိုၾကိဳက္တယ္...။ တခါတခါ လွ်ပ္စီးလွ်ပ္ႏြယ္ေတြ ယွက္သန္းျပီးမွ ေငြခ်ည္ၾကိဳးမွ်င္တန္းေတြလို တြဲခိုက်လာတတ္တ႔ဲမိုးေတြကို ခ်စ္တယ္...။
အျပင္မွာမိုးေတြသည္းေနတယ္..ေလေတြထန္ေနတယ္...။ ဒီႏွစ္မိုးက ေနာက္က်မွေရာက္လာေပမယ့္ ဂ်ဴလိုင္မွာေတာ့ အရွိန္ရသြားလို႔ထင္ရဲ႔ ေန႔တိုင္းလိုလို တခါေလာက္ေတာ့ သည္းထန္လိုက္ရမွ ေက်နပ္ပံုရပါတယ္...။ မိုးရာသီမွာ ကိုယ့္လို ထီးကိုင္ဖို႔ပ်င္းတဲ႔ လူေတြလည္းအမ်ားသား...။ မိုးတခါတခါရြာခ်တာနဲ႔ ထီးမပါလို႔ မိုးခိုတဲ႔ေနရာရွာတဲ႔သူေတြ မိုးေရခ်ိဳးျပန္ၾကရသူေတြ လက္ဖက္ရည္ဆို္င္ထဲ ၀င္ခုိသူေတြကလည္း ပံုမွန္ရွိေနတာပါပဲ....။ ကိုယ္လဲ အိမ္မေရာက္ခင္ မိုးေတြသည္းလာလို႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲ၀င္ထိုင္လိုက္မိတယ္.....။ ေပါ့ဆိမ္႔တစ္ခြက္မွာေသာက္တယ္.....။ လက္တိုအက်ီၤနဲ႔မို႔ လက္ပိုက္ထားရတယ္..။ မိုးေငြ႔မိုးစက္မႈန္ေတြက အမိုးေအာက္မွာတိုင္ေနတာေတာင္ တခါတခါေလနဲ႔အတူ မ်က္ႏွာကိုလာထိမွန္တတ္တယ္...။ အသက္ကို ခပ္ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္ရွဴလိုက္တယ္...။ ႏွာေခါင္းကတဆင့္ ၀င္ေရာက္သြားတဲ႔ေလက စိုစြတ္လို႔ေနတယ္.....။ ျပီးမွတစ္ခုသတိရမိသြားတယ္...ကိုယ္တို႔ထိုက္က်ိသင္ေပးတဲ႔ ဆရာက မိုးရာသီမွာ ထိုက္က်ိမက်င့္ရတဲ႔အေၾကာင္းအရင္းထဲမွာ အဆုပ္အေအးမိမွာကိုစိုးလို႔တဲ႔...။ သူက ၀င္ေလထြက္ေလနဲ႔ အသက္ရွဴေလ့က်င့္ခန္းျဖစ္တာကိုးး ။ မိုးေရပါတဲ႔ေလေတြကို မ်ားမ်ားရွဴမိရင္ အဆုပ္ထိတတ္တယ္...။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ၾကိဳက္တယ္ မ်ားမ်ားမရွဴရင္ဘာမွမျဖစ္ေလာက္ပါဘူးေလ.....။
လက္ဖက္ရည္ပူပူကိုေသာက္ရင္း ေျခေထာက္ေတြပါေအးစက္လာလို႔ ထိုင္ခံုေပၚတင္ပလင္ေခြထိုင္လိုက္တယ္...။ ကိုယ့္ေနရာေလးက နံရံကပ္ဆိုေတာ့ ဇိမ္က်တာေလ...။ ခံုေနာက္မီွကေလးမွီျပီး မိုးေရထဲသြားလာကူးလူးေနတဲ႔ လူေတြကို ေငးၾကည့္ေနမိတယ္.....။ တခါက....မိုးသည္းသည္းေအာက္မွာရပ္ေနတဲ႔ ကိုယ့္ကို ထီးလာမိုးေပးခဲ႔ဖူးတဲ႔ မင္းကို သြားသတိရမိတယ္ အိန္ဂ်ယ္......။ အင္းးး.... ၀ါက်အစကိုက တခါက ဆိုေတာ့... ကိုယ့္ရဲ႔စကားလံုးေတြမွာ သတိရလြမ္းဆြတ္မႈေတြနဲ႔တျပဳိင္နက္တည္း... ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တမႈေတြ တေငြ႔ေငြ႔ေပ်ာ္၀င္ေနတယ္......။ ကိုယ့္အေတြးေတြေလ.... ဟိုးးးး........... မိိုးသည္းရပ္၀န္းေတြဆီကို အၾကာၾကီးလြင့္ေမ်ာသြားခဲ႔တယ္...။ မင္းနဲ႔ကိုယ္နဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္း စကားေတြအမ်ားၾကီးေျပာေနၾကတယ္....။ ကိုယ္တို႔စကား၀ိုင္းမွာ ဂီတအေၾကာင္းလည္းပါတယ္ ရုပ္ရွင္အေၾကာင္းလည္းပါတယ္ ကဗ်ာအေၾကာင္းလည္းပါတယ္.......။ မင္းႏွစ္သက္တတ္တဲ႔ သီခ်င္းေတြအေၾကာင္း မင္းေၾကာက္တတ္တဲ႔ သရဲကားအေၾကာင္း မင္းေရးခဲ႔ဖူးတဲ႔ ကဗ်ာေတြအေၾကာင္း... ကုိယ္မတတ္တေခါက္ေရးထားတဲ႔ မင္းႏွစ္သက္တဲ႔ ကဗ်ာေတြအေၾကာင္း... မင္းခ်စ္တဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႔ အက္ေဆးေတြအေၾကာင္းေရာေပါ့.....။
ဘယ္အခါမဆို မင္းအေၾကာင္းေတြေတြးမိတိုင္း ကိုယ့္ကိုေႏြးေထြးမႈေတြရေစတယ္......။ မင္းအေတာင္ပံတစ္စံုနဲ႔ လႊမ္းျခံဳေပးထားတယ္လို႔လည္း ခံစားမိေစတယ္...။ သူတို႔ေျပာဖူးၾကတယ္ မိုးစက္ေတြနဲ႔အတူမ်က္ရည္ေရာ က်လုိက္ေပါ့တဲ႔...။ ဟင့္အင္း...ကိုယ္ေလ မ်က္ရည္ပူေတြထက္ မိုးေရစက္ေအးေအးေတြကို ပိုခ်စ္တယ္....။ အျပင္မွာ ကိုယ္မငိုပါဘူး....။ မင္းကိုအရမ္းလြမ္းတဲ႔အခါ ကိုယ့္မ်က္ရည္စက္ေတြကုိ အက္ေဆးတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ဖန္ဆင္းလိုက္မွာေပါ့...။ တကယ္ေတာ့ မင္းနဲ႔ကိုယ္ၾကားမွာ ဆက္သြယ္လိ္ု႔ရမယ့္ တိမ္ေငြ႔ေတြလို မုိးစက္ခ်ည္မွ်င္ေတြလိုျမင္ႏိုင္ျပီး ဆုပ္ကိုင္မျပႏိုင္တဲ႔ အရာလည္းမရွိ.....။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္နဲ႔မင္းကို ဆက္သြယ္ေပးေနတဲ႔ စကားလံုးလွလွေလးေတြရွိေနတယ္...။ ကိုယ့္ရဲ႔ အေရွ႔ေျမာက္ရပ္၀န္းဆီက ခံစားစီးဆင္းလာတဲ႔ မျမင္ႏိုင္တဲ႔ အရာေတြအားလံုးကို ကိုယ့္လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကတစ္ဆင့္ ပံုေဖာ္ျပခြင့္ရခဲ႔တယ္...။ အဲဒီလိုပံုေဖာ္ႏိုင္ဖို႔ အစျပဳသူ မင္းရွိေနမွလည္း ကိုယ္စကားလံုးေတြကို စီျခယ္သီကံုးႏိုင္ခဲ႔တာေလ...။ မင္းမရွိရင္ ကိုယ့္ရဲ႔ ေကာင္းကင္မွာ လွပတဲ႔စကားလံုးေတြရွိေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး...။
ဂ်ဴလိုင္မိုးသည္းမွာ.... အိမ္ျပန္လမ္းဟာ.... အေမွာင္ထုေတြေၾကာင့္လား မိုးေရစက္ေတြေၾကာင့္လား မင္းရဲ႔ေႏြးေထြးမႈမရွိလို႔လား အခါမ်ားစြာထက္ပိုျပီး ေအးစက္ခက္ထန္ေနၾကတယ္......။
အျပင္မွာမိုးေတြသည္းေနတယ္..ေလေတြထန္ေနတယ္...။ ဒီႏွစ္မိုးက ေနာက္က်မွေရာက္လာေပမယ့္ ဂ်ဴလိုင္မွာေတာ့ အရွိန္ရသြားလို႔ထင္ရဲ႔ ေန႔တိုင္းလိုလို တခါေလာက္ေတာ့ သည္းထန္လိုက္ရမွ ေက်နပ္ပံုရပါတယ္...။ မိုးရာသီမွာ ကိုယ့္လို ထီးကိုင္ဖို႔ပ်င္းတဲ႔ လူေတြလည္းအမ်ားသား...။ မိုးတခါတခါရြာခ်တာနဲ႔ ထီးမပါလို႔ မိုးခိုတဲ႔ေနရာရွာတဲ႔သူေတြ မိုးေရခ်ိဳးျပန္ၾကရသူေတြ လက္ဖက္ရည္ဆို္င္ထဲ ၀င္ခုိသူေတြကလည္း ပံုမွန္ရွိေနတာပါပဲ....။ ကိုယ္လဲ အိမ္မေရာက္ခင္ မိုးေတြသည္းလာလို႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲ၀င္ထိုင္လိုက္မိတယ္.....။ ေပါ့ဆိမ္႔တစ္ခြက္မွာေသာက္တယ္.....။ လက္တိုအက်ီၤနဲ႔မို႔ လက္ပိုက္ထားရတယ္..။ မိုးေငြ႔မိုးစက္မႈန္ေတြက အမိုးေအာက္မွာတိုင္ေနတာေတာင္ တခါတခါေလနဲ႔အတူ မ်က္ႏွာကိုလာထိမွန္တတ္တယ္...။ အသက္ကို ခပ္ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္ရွဴလိုက္တယ္...။ ႏွာေခါင္းကတဆင့္ ၀င္ေရာက္သြားတဲ႔ေလက စိုစြတ္လို႔ေနတယ္.....။ ျပီးမွတစ္ခုသတိရမိသြားတယ္...ကိုယ္တို႔ထိုက္က်ိသင္ေပးတဲ႔ ဆရာက မိုးရာသီမွာ ထိုက္က်ိမက်င့္ရတဲ႔အေၾကာင္းအရင္းထဲမွာ အဆုပ္အေအးမိမွာကိုစိုးလို႔တဲ႔...။ သူက ၀င္ေလထြက္ေလနဲ႔ အသက္ရွဴေလ့က်င့္ခန္းျဖစ္တာကိုးး ။ မိုးေရပါတဲ႔ေလေတြကို မ်ားမ်ားရွဴမိရင္ အဆုပ္ထိတတ္တယ္...။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ၾကိဳက္တယ္ မ်ားမ်ားမရွဴရင္ဘာမွမျဖစ္ေလာက္ပါဘူးေလ.....။
လက္ဖက္ရည္ပူပူကိုေသာက္ရင္း ေျခေထာက္ေတြပါေအးစက္လာလို႔ ထိုင္ခံုေပၚတင္ပလင္ေခြထိုင္လိုက္တယ္...။ ကိုယ့္ေနရာေလးက နံရံကပ္ဆိုေတာ့ ဇိမ္က်တာေလ...။ ခံုေနာက္မီွကေလးမွီျပီး မိုးေရထဲသြားလာကူးလူးေနတဲ႔ လူေတြကို ေငးၾကည့္ေနမိတယ္.....။ တခါက....မိုးသည္းသည္းေအာက္မွာရပ္ေနတဲ႔ ကိုယ့္ကို ထီးလာမိုးေပးခဲ႔ဖူးတဲ႔ မင္းကို သြားသတိရမိတယ္ အိန္ဂ်ယ္......။ အင္းးး.... ၀ါက်အစကိုက တခါက ဆိုေတာ့... ကိုယ့္ရဲ႔စကားလံုးေတြမွာ သတိရလြမ္းဆြတ္မႈေတြနဲ႔တျပဳိင္နက္တည္း... ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တမႈေတြ တေငြ႔ေငြ႔ေပ်ာ္၀င္ေနတယ္......။ ကိုယ့္အေတြးေတြေလ.... ဟိုးးးး........... မိိုးသည္းရပ္၀န္းေတြဆီကို အၾကာၾကီးလြင့္ေမ်ာသြားခဲ႔တယ္...။ မင္းနဲ႔ကိုယ္နဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္း စကားေတြအမ်ားၾကီးေျပာေနၾကတယ္....။ ကိုယ္တို႔စကား၀ိုင္းမွာ ဂီတအေၾကာင္းလည္းပါတယ္ ရုပ္ရွင္အေၾကာင္းလည္းပါတယ္ ကဗ်ာအေၾကာင္းလည္းပါတယ္.......။ မင္းႏွစ္သက္တတ္တဲ႔ သီခ်င္းေတြအေၾကာင္း မင္းေၾကာက္တတ္တဲ႔ သရဲကားအေၾကာင္း မင္းေရးခဲ႔ဖူးတဲ႔ ကဗ်ာေတြအေၾကာင္း... ကုိယ္မတတ္တေခါက္ေရးထားတဲ႔ မင္းႏွစ္သက္တဲ႔ ကဗ်ာေတြအေၾကာင္း... မင္းခ်စ္တဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႔ အက္ေဆးေတြအေၾကာင္းေရာေပါ့.....။
ဘယ္အခါမဆို မင္းအေၾကာင္းေတြေတြးမိတိုင္း ကိုယ့္ကိုေႏြးေထြးမႈေတြရေစတယ္......။ မင္းအေတာင္ပံတစ္စံုနဲ႔ လႊမ္းျခံဳေပးထားတယ္လို႔လည္း ခံစားမိေစတယ္...။ သူတို႔ေျပာဖူးၾကတယ္ မိုးစက္ေတြနဲ႔အတူမ်က္ရည္ေရာ က်လုိက္ေပါ့တဲ႔...။ ဟင့္အင္း...ကိုယ္ေလ မ်က္ရည္ပူေတြထက္ မိုးေရစက္ေအးေအးေတြကို ပိုခ်စ္တယ္....။ အျပင္မွာ ကိုယ္မငိုပါဘူး....။ မင္းကိုအရမ္းလြမ္းတဲ႔အခါ ကိုယ့္မ်က္ရည္စက္ေတြကုိ အက္ေဆးတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ဖန္ဆင္းလိုက္မွာေပါ့...။ တကယ္ေတာ့ မင္းနဲ႔ကိုယ္ၾကားမွာ ဆက္သြယ္လိ္ု႔ရမယ့္ တိမ္ေငြ႔ေတြလို မုိးစက္ခ်ည္မွ်င္ေတြလိုျမင္ႏိုင္ျပီး ဆုပ္ကိုင္မျပႏိုင္တဲ႔ အရာလည္းမရွိ.....။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္နဲ႔မင္းကို ဆက္သြယ္ေပးေနတဲ႔ စကားလံုးလွလွေလးေတြရွိေနတယ္...။ ကိုယ့္ရဲ႔ အေရွ႔ေျမာက္ရပ္၀န္းဆီက ခံစားစီးဆင္းလာတဲ႔ မျမင္ႏိုင္တဲ႔ အရာေတြအားလံုးကို ကိုယ့္လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကတစ္ဆင့္ ပံုေဖာ္ျပခြင့္ရခဲ႔တယ္...။ အဲဒီလိုပံုေဖာ္ႏိုင္ဖို႔ အစျပဳသူ မင္းရွိေနမွလည္း ကိုယ္စကားလံုးေတြကို စီျခယ္သီကံုးႏိုင္ခဲ႔တာေလ...။ မင္းမရွိရင္ ကိုယ့္ရဲ႔ ေကာင္းကင္မွာ လွပတဲ႔စကားလံုးေတြရွိေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး...။
ဂ်ဴလိုင္မိုးသည္းမွာ.... အိမ္ျပန္လမ္းဟာ.... အေမွာင္ထုေတြေၾကာင့္လား မိုးေရစက္ေတြေၾကာင့္လား မင္းရဲ႔ေႏြးေထြးမႈမရွိလို႔လား အခါမ်ားစြာထက္ပိုျပီး ေအးစက္ခက္ထန္ေနၾကတယ္......။
မိုးေငြ႔
14 comments:
မုိးေငြ႕ေရ
ဂ်က္လဲေအးစိမ္႔တဲ႔အရသာကုိၾကိဳက္တတ္တယ္
ေႏြကုိမုန္းတယ္ ပူလုိ႔
အဲဒီအခ်ိန္ေလးမွာ မုိးေငြ႕ေျပာသလုိပဲေလ
(မင္းရဲ့ေႏြးေထြးမႈမရွိရင္ အခါမ်ားစြာပိုျပီးေအးစက္ခက္ထန္
တယ္ေလ)
ဒါေၾကာင္႔ ေႏြးေထြးမႈေလး ရပါေစလုိ႔
အစ္မရဲ႕စာေတြ မဖတ္ရတာၾကာလုိ႔လားမသိ သည္းသိပ္တဲ့ခံစားမႈေတြရလုိက္တယ္။ အစ္မေရးထားတဲ့ျမင္ကြင္းေတြထဲမွာ ကုိယ္တုိင္ဇိမ္က်က်ထုိင္ျပီး ၾကည့္ေနရသလုိပဲ။ ေနာက္ဆုံးအေၾကာင္းကုိႀကဳိက္တယ္ း))
မိုးရာသီမွာ အသက္ျပင္းျပင္းမရႈရဘူး ..
ဒီအသံုးအႏႈန္းေလးကို သေဘာက်မိတယ္ အမမိုးေငြ႕ .. းး)
မိုးရာသီမွာေမြးလို႔ မိုးရာသီကို ခ်စ္တယ္။ဘုစုေလးက ေဆာင္းရာသီမွာေမြးလို႔ ေဆာင္းရာသီကိုလဲခ်စ္တယ္ ။
မိုးတြင္းကာလကို သိပ္ခ်စ္လွတယ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး....၊
မိုးရႊာထဲ စိုစိစိနဲ႕သြားရလာရတာဒြတ္ခေရာက္လို႕...၊ဒါေပ
မယ့္ မိုးရႊာေနခ်ိန္မွာ အိမ္ေရွ႕ဝရန္တာမွာျဖစ္ျဖစ္၊လက္
ဘက္ရည္ဆိုင္မွာျဖစ္ျဖစ္ ထိုင္ေငးေနရတာကိုေတာ့သ
ေဘာက်သဗ်...။မမိုးအက္ေဆးေလးကဖတ္ေကာင္းလြန္း
လို႕ ရန္ကုန္မုိးကုိသတိရသြားတယ္ဗ်ာ....၊ျမန္မာျပည္ရဲ႕
မိုးကာလကို ဒီႏွစ္ေတာ့မမွီေတာ့ေပမယ့္ ေနာင္ႏွစ္ေတာ့
မွီမွာေသခ်ာပါရဲ႕....
စိမ့္စိမ့္ေလးေအးတဲ့မိုးရာသီေန႕ေတြကကိုႏွစ္သက္ပံုခ်င္းမွာတူတယ္...:) တစ္ခုပဲေပါ့ဆိမ့္မၾကိဳက္ က်ဆိမ့္ၾကိဳက္တာ... ျပီးေတာ့ မိုးသည္းသည္းမွာ တမ္းတမိတာက မိုးေရစက္ေတြေအာက္ ဆိုင္ကယ္ပတ္စီးရတာ ႏွစ္သက္တတ္သူတစ္ေယာက္ကို... :)
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မုိးရြာရင္ ေဆြးတယ္ဗ်ာ.. ။ တစ္ခါတစ္ေလ မိုးရြာမွာေတာင္ေၾကာက္ေနမိတယ္.။
ဒီအက္ေဆးေလး သေဘာက်မိတယ္၊ တစ္ပုဒ္လံုးမွာ မိုးေငြ႔ေတြနဲ႔ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလး စိုစြတ္ေနခဲ့တယ္ မမိုးေငြ႔..၊ း)
ေျခာက္ေသြ႔တဲ့ ေနရာ တစ္ေနရာမွာ ထိုင္ၿပီး မိုးသည္းသည္းေအာက္က စိုစြတ္ေနသူေတြကို ေငးရင္း ရင္ထဲမွာ ႐ြာခဲ့ဖူးတဲ့ မိုးေတြအေၾကာင္း ျပန္စဥ္းစား ေနရတာေလာက္ 'စုိစြတ္' တာ ႐ွိဦးမလား...။
ပထမဆံုးေျပာခ်င္တာက ဒီပို႕စ္ရဲ႕ပံုဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ခံစားသြားပါတယ္။ အဲဒီပံုကို။ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္တယ္။ ဇူလို္င္မိုးသည္းနဲ႕ လုိက္ဖက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ မိုးေငြ႕ရဲ႕ အက္ေဆးေရးလက္ပါ။ မေရာက္တာၾကာၿပီ။ ဒီအတိုင္းပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကိုယ့္ပို႕စ္ေတာင္ကိုယ္ မနည္းႀကိဳးစားလုတင္ေနရတဲ့ အခိုက္အတန္႕တစ္ခုကို ေရာက္ေနလို႕ မွတ္ခ်က္ကို အရင္လိုလာမေပးႏိုင္တာ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ မိုးကို ကၽြန္ေတာ္လည္း သေဘာက်တယ္။ စာေရး၊ သီခ်င္းနားေထာင္၊ ေကာ္ဖီေသာက္လို႕ အရမ္းေကာင္းတဲ့ ရာသီတစ္ခုေပါ့။ အေတြးေတြလည္း အမ်ားႀကီးရတယ္။ ျမန္မာျပည္ျပန္လာရင္ အဲဒီမိုးေတြကို ဆံုခ်င္တယ္။ ဒီပို႕စ္နဲ႕ပတ္သက္တာေျပာရရင္ ဒီမိုး ဆိုတဲ့ သီခ်င္းထဲက စာသားေလးသတိရတယ္။ ဒီလိုမိုးသည္းထဲမွာ ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ဆိုတာေလ။ အိန္ဂ်ယ္ကိုလြမ္းသူအတြက္ အိန္ဂ်ယ္လည္း လြမ္းေနမယ္လို႕ ယံုၾကည္ေနပါတယ္။ ကံေကာင္းပါေစဗ်ာ။
အင္း ... ။ အခု အျပင္မွာ မိုးေတြရြာေနတယ္ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဖတ္မိတယ္ ။ ရင္ထဲမွာ အမည္မသိခံစားမႈ ့ တစ္ခု နဲ ့ မိုးစက္ေတြကို ၾကည့္ေနမိပါတယ္ . ... ။
မိုးရြာထဲ လမ္းေလွ်ာက္ရတာကို ဘယ္လိုၾကိဳက္မွန္းမသိဘူး ပိုကစ္ေလး ဖတ္ရတာေတာင္ လြမ္းရတယ္မမရယ္...
မိုုးေငြ႔ေျပာမွ ပိုုလြမ္းသြားျပီ .. ခုုေတာ့ မိုုးေရစက္ေတြကိုုေငးရင္း အေတြးေတြနဲ႔ ေျမာေနခဲ့တယ္.. ေရွ႔မွာရွိတဲ့ လက္ဖက္ရည္ခြက္လည္း ေအးစက္ခဲ့ျပီ
ေပါ့ဆိမ့္ ...........
မီးခိုးေရာင္ေတြသိုင္းလို႕
ဂ်ဴလိုိင္မိုးသည္းေအာက္မွာ
ေႏြးေထြးမႈလစ္ဟင္းေနတဲ့
အိမ္ျပန္လမ္းဟာ
ေအးစက္ခတ္ထန္ ........
ခင္တဲ့
မိုးဇက္
ဂ်ဴလိႈင္မိုးသည္းသည္းမွာ ေစာင္ေလးၿခံ ုကာ ေကာ္ဖီတခြက္၊ ဝထၳဳစာအုပ္ဖတ္ၿပီး မိုးစက္သံကို နားေထာင္ရတာေလာက္ ဇိမ္က်တာ မရိွဘူး..လြမ္းေမာဖြယ္ ေကာင္းတယ္ အက္ဆက္ေလးက...
Post a Comment