“ေဟ့ေကာင္...ဟိုမွာ မင္းမမ လာေနျပီ...ဘာပံုျပင္ေတြလာေျပာဦးမလဲမသိဘူး”
ေကာင္ေလးသံုးေယာက္ထိုင္ေနတဲ႔ ၀ိုင္းဆီကို ခပ္၀ံ့၀ံ့ကေလးပဲ ကိုယ္၀င္ထိုင္လိုက္တယ္....။ တကယ္ေတာ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ထဲ၀င္လာရင္ မ်က္စိေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာရဲ႔ျမွားပစ္ခတ္ခံရစျမဲမဟုတ္လား.....။
“မၾကီး ဘယ္ကလွည့္၀င္လာလဲဗ်”
မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြမ်က္ႏွာမၾကည္ေပမယ့္ ကုိယ္ဂရုမစိုက္ပါဘူး....။ မင္းကိုယ့္ကို အဲလုိအျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳနဲ႔ စိတ္ပါလက္ပါ ႏႈတ္ဆက္ေဖာ္ရရင္ ကုိယ့္အတြက္ျပည့္စံုျပီ.....။ မင္းအဲလို စတစ္ေကာ္လံအက်ီၤအျဖဴဆြတ္ဆြတ္နဲ႔ ကခ်င္ပုဆိုးေလး၀တ္ထားတာကို ကိုယ္အရမ္းသေဘာက်တယ္....။
“ကိုယ္မနက္စာစားျပီးျပန္လာတာ မင္းတို႔ကုိေတြ႔လိုက္လို႔ ၀င္လာတာ ဘုရားေက်ာင္းကျပန္ခဲ႔ၾကျပီလား” “ဟုတ္ကဲ႔....”
ကိုယ့္ရဲ႔ အိန္ဂ်ယ္က အျမဲတေစ အဲလိုေလး ၾကည္လင္ျဖဴစင္ေနတာကိုက သူ႔ရဲ႔စြမ္းအားတစ္ခုလားမေျပာတတ္...။
“မၾကီး...ဘာေသာက္မလဲ” “ႏိုး...ေနပါေစ...ကိုယ္ေသာက္ခဲ႔ျပီးျပီ”
မင္းသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ တစ္ေယာက္ကစီးကရက္ေသာက္ျပီး ဆိုင္ကဖြင့္တဲ႔သီခ်င္းကိုလိုက္ညည္းေနတယ္...တစ္ေယာက္ကေတာ့ ဂ်ယ္နယ္ဖတ္ေနေလရဲ႔....။ ကိုယ့္ကိုအျမင္မၾကည္လင္ရျခင္းကေတာ့ သူတို႔သူငယ္ခ်င္းကို ကိုယ္က တကယ္မခ်စ္ဘဲလွည့္စားေနတာလို႔ အထင္လႊဲေနၾကတာ ျပီးေတာ့ အသက္အရမ္းကြာလို႔တဲ႔.....။ သူတို႔သူငယ္ခ်င္းကို ကိုယ္က အပ်င္းေျပကစားေနတာ တေန႔ထားသြားမွာဆိုပဲ...။ ဘုရားေရ.... အဲဒီစကားက ကိုယ္ေျပာရမွာမဟုတ္လား...။ တကယ္ဆို ကိုယ့္ထက္ အသက္အမ်ားၾကီးငယ္တဲ႔ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္သူထားရတာ ဘယ္ေလာက္စြန္႔စားရာက်လဲေတြးၾကည့္ပါ....။ ေကာင္မေလးငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးတစ္ေယာက္ထပ္ေတြ႔ရင္ အခ်ိန္မေရြးကိုယ့္ကို မင္းထားသြားႏိုင္တာပဲ အိန္ဂ်ယ္.... မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြက အဲလိုမေတြးေတာ့ဘူးလား...။
####################
တနဂၤေႏြမနက္ဆယ္နာရီခြဲရဲ႔ ေႏြဦးအပူခ်ိန္ကေလးက ေလေျပေအးေလးနဲ႔ေရာေထြးေနလို႔ သိပ္ျပီးအိုက္တယ္လို႔မထင္ရဘူး....။ ေအာ္...ဘာလိုလိုနဲ႔ကိုယ္နဲ႔အိန္ဂ်ယ္တို႔ဆံုေတြ႔ခဲ႔ၾကတာ တစ္ႏွစ္ရွိျပီပဲ....။ မႏွစ္တုန္းကဒီလိုခ်ိန္မွာေပါ့.....အနားယူဖို႔သက္သက္ စာေလးဘာေလးေရးဖုိ႔စိတ္ကူးနဲ႔ ကမ္းေျခကိုတစ္ေယာက္တည္း ထြက္ခဲ႔တာ......။ ကိုယ္တည္းမယ့္ ဟိုတယ္မွာ Sea View ကို မ်က္စိေနာက္လို႔မယူဘဲ Garden View ကအခန္းကိုပဲယူလိုက္တယ္...။ ဘန္ဂလိုကႏွစ္ခန္းတြဲတစ္လံုး..။ စာေရးခ်င္လို႔ေအးေအးေဆးေဆး အေနာက္ဖက္ကိုယူခါမွ ကိုယ့္ေဘးခန္းက လူငယ္ေတြတစ္သိုက္က ဆူညံေနေရာပဲ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ေခါင္းကိုက္သြားတယ္.....။ စာေတာ့ေရးရမယ္မထင္ဘူး...။ ဒါနဲ႔စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ လသာခန္းဟိုဖက္ဒီဖက္နံရံအျခားမွာမွီထိုင္ျပီး ေကာ္ဖီေသာက္ေနလိုက္တယ္...။
“လက္ဖက္သုပ္စားပါဦးဗ်....”
အသံၾကားျပီး လူမျမင္ရဘဲ ဟိုဖက္ခန္းကေန လက္ဖက္ပန္းကန္ေလး ေလထဲကေနကိုယ့္ေဘးနားမွာေတြ႔လိုက္ရတယ္ လက္ဖက္ပန္းကန္ကို ကိုင္ထားတဲ႔ ျဖဴသြယ္တဲ႔လက္....။ ကိုယ္ကိုမတ္ျပီးလွည့္ၾကည့္လိုက္မိတယ္.......။ အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳနဲ႔ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္... ။
“စားပါဗ် မၾကီးတစ္ေယာက္တည္းပ်င္းေနမွာစိုးလို႔” တဲ႔.....။
ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲလာတည္းတယ္ဆိုတာသိတဲ႔သေဘာလား.....။ မင္းကိုကိုယ္တစ္ခ်က္ထပ္ၾကည့္မိတယ္...။ မ်က္ခံုးနက္နက္ ႏွာတံခၽြန္ျမျမနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းကေယာက်ာၤးတစ္ေယာက္မွာသိပ္မေတြ႔ရတတ္တဲ႔ နီရဲျပည့္ေဖာင္းေနတဲ႔ ခပ္ထူထူ ႏႈတ္ခမ္းမ်ိဳး....။ အသားအေရၾကည္ၾကည္လင္လင္နဲ႔ ႏုပ်ိဳလတ္ဆတ္တဲ႔ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္အသြင္ပီျပင္ေနတာ....။ စာေရးေနက်ဆိုေတာ့လဲ လူတစ္ေယာက္ကို အေသးစိပ္ၾကည့္တတ္တာ အက်င့္ပါေနျပီေလ...။ မင္းလက္ထဲက လက္ဖက္ပန္းကန္ကုိယူလိုက္တယ္...။
“ေက်းဇဴးေနာ္.... စားေကာင္းသားပဲ အဖိုးၾကီးသုပ္က”
မင္းက မင္းတို႔လသာခန္းေဘာင္တန္းေပၚတက္ထိုင္ျပီး ကိုယ့္အခန္းဖက္ကိုလွည့္စကားေျပာတယ္...။
“အဖုိးၾကီးသုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္သုပ္တာပါ”
မင္းက အတည္ေပါက္ကိုယ့္ကိုျပန္ေနာက္ေနေသးတယ္....။ ကိုယ္လဲဓါတ္ဗူးထဲက အသင့္ေဖ်ာ္ထားတဲ႔ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ျပန္တိုက္လိုက္တယ္.....။
“မၾကီးက ေကာ္ဖီကိုခါးခါးၾကိဳက္တယ္ထင္တယ္”
“အင္း” ကိုယ္ေခါင္းညိတ္ျပေတာ့ မင္းက ေကာ္ဖီခြက္ကို ေနာက္တစ္က်ိဳက္ထပ္ေမာ့ျပီး...။
“ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ခါးခါးသိပ္မေသာက္ျဖစ္ဘူး ေကာ္ဖီဆိုႏို႔မ်ားတဲ႔ Latte ေကာ္ဖီကိုပိုၾကိဳက္တယ္....” “ဟုတ္လား....အဲဒီေကာ္ဖီကို မင္းေဖ်ာ္တတ္လား”
“ဟ ဟ ဘယ္လိုေဖ်ာ္တတ္ပါ့မလဲ ဆိုင္မွာတခါႏွစ္ခါေသာက္ဖူးတယ္ အဲဒီေကာ္ဖီအရသာကိုသိပ္ၾကိဳက္တယ္” “အိုေခ တစ္ေန႔ၾကံဳရင္ ကိုယ္မင္းကိုသင္ေပးမယ္ ေဖ်ာ္နည္းကို”
“ဒါဆို မၾကီးေသာက္တဲ႔ Americano ပါသင္ေပး”
ကိုယ္ေသာက္တဲ႔ေကာ္ဖီကို အေမရိကန္ႏိုမွန္းမင္းဘယ္လိုသိလဲ ကိုယ္နည္းနည္းအံ့အားသင့္သြားတယ္...။ မင္းကိုလဲ သေဘာက်သြားတယ္....။ ေစာေစာက မင္းတို႔အခန္းဖက္က ဆူညံပြက္ေလာရိုက္လို႔ စာေရးႏိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးဆိုျပီး စိတ္ေလေနတာေလး ခနေပ်ာက္သြားေတာ့တယ္..။ ခုမွ ကိုယ့္ႏွႈတ္ခမ္းမွာ အျပံဳးေတြေရာက္လာေတာ့တယ္...။
“ဒါလဲသိတာပဲလား...”
“ဟုတ္... အဲဒါလည္းေသာက္ဖူးတယ္ေလ... ကၽြန္ေတာ္က အစားအေသာက္ေတြရဲ႔ အရသာကိုမွတ္တဲ႔ ေနရာမွာ ဥာဏ္သိပ္ေကာင္းတာ”
“တယ္ဟုတ္.....”
ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္စကားေျပာတာ ခရီးေတာ္ေတာ္ေရာက္ေနေပမယ့္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္မမိတ္ဆက္ရေသး...။
မင္းက မင္းကိုယ္မင္း အရင္မိတ္ဆက္လာပါတယ္..... ( )ေမဂ်ာမွာ ဒုတိယႏွစ္တက္ေနတုန္းတဲ႔...ေက်ာင္းမျပီးေသးေပမယ့္ေခသူမဟုတ္ အလုပ္အကိုင္က ကြန္ပ်ဴတာ၀က္ပ္ဒီဇိုင္နာပါတဲ႔...။
“ဒါဆို မၾကီးက စာေရးဆရာမေပါ့.... ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္မွ စာလာဖတ္ဦးမယ္ မၾကီး ဖဘနဲ႔ ဂ်ီေမးလ္ကိုလဲ အက္ထားလိုက္မယ္ လက္ခံလိုက္ေနာ္”
အဲဒီညေနက ကုိယ္ေရမကူးျဖစ္ပါဘူး..... ေသာင္ျပင္မွာ ေရကူးတဲ႔သူေတြကိုထိုင္ၾကည့္တယ္ ပင္လယ္ထဲ တေျဖးေျဖးနစ္၀င္သြားတဲ႔ လိေမၼာ္ေရာင္ေနလံုးၾကီးကို ထိုင္ၾကည့္တယ္..... မင္းတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြတဖြဲ႔ေတာ့ တျခားေနရာေတြသြားလည္ၾကလို႔ထင္တယ္ ေသာင္ျပင္မွာမေတြ႔ဘူးတစ္ေယာက္မွ...။
ဘန္ဂလိုျပန္ေရမိုးခ်ိဳးျပီးေတာ့ ရြာထဲကဟင္းခ်က္ေပးတဲ႔ ေကာင္မေလးက ဟုိတယ္ေရွ႔ကအုတ္ေဘာင္မွာ ထမင္းခ်ိဳင့္ေလးနဲ႔ေစာင့္ေနျပီ....။ ဒီညေနစာဘာဟင္းလဲ....။ ေက်ာက္ပုဇြန္တစ္ေကာင္ကိုမီးဖုတ္ျပီး အသားႏြင္ထားတာကို ၾကက္သြန္နီ ငရုတ္သီးစိမ္းေလးနဲ႔ ပဲဆီစိမ္းေလးနဲ႔ျပန္သုတ္ထားတာ...ကန္မြန္းခ်ဥ္ဟင္းရည္နဲ႔ ပဒက္စာ ေက်ာက္ငါးေၾကာ္ကို သီးရြက္စံုနဲ႔ျပန္ျပီးခ်ိဳခ်ဥ္ေၾကာ္ထားေပးတာ ....။ ဟင္းေတြအမ်ားတယ္ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းမကုန္ႏိုင္ ဒါေပမယ့္ ထမင္းေလ်ာ့စား ဟင္းမ်ားမ်ားစားမယ္...ဒီလိုကမ္းေျခေရာက္တုန္းေလး ပင္လယ္စာကို လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္နဲ႔အ၀စားရတာေလ.....။ အမွန္ေတာ့ ဒီလုိအျပင္ကေန၀ယ္စားတာ ဟိုတယ္စည္းကမ္းနဲ႔ေတာ့မညီဘူးေပါ့...ဒါေပမယ့္ ကိုယ္က ဒီကိုလာတိုင္း အဲဒီေကာင္မေလးကိုပဲခ်က္ခိုင္းေနက် သူ႔လက္ရာကိုပဲၾကိဳက္ေနေတာ့ သူ႔ခ်က္တာပဲစားလိုက္တာ...။
ဟိုတယ္က ေရေႏြးဓါတ္ဘူးေလးမွာလိုက္တယ္ ပါလာတဲ႔ေကာက္ညွင္းေမႊးလက္ဖက္ေျခာက္ေလးခတ္လိုက္တယ္....။ ထမင္းစားျပီးရင္ ေရေႏြးေလးေသာက္မယ္... ျပီးရင္ စာေရးဖို႔အစေလးပ်ိဳးမယ္....ေပါ့...။ ကိုယ္ထမင္းစစားတဲ႔အခ်ိန္ပဲ မင္းတို႔အခန္းဘက္က အသံေတြထြက္လာတယ္... ခုမွျပန္ေရာက္႕ၾကတာျဖစ္မယ္...။ ေလေအးေလးတျဖဴးျဖဴးနဲ႔ ညေနစာေလးစားရတာ အရသာရွိလိုက္ပါဘိနဲ႔.....။ ျမိဳ႔ျပမွာလို တိုက္ထဲတာထဲမႊန္းၾကပ္စြာ စားေသာက္ရတာကိုျပန္ေတြးရင္း ဒီလိုကမ္းေျခမွာ ကိုယ္ပုိင္အိမ္ေလးတစ္လံုးနဲ႔ တစ္သက္လံုးေနရရင္သိပ္ေကာင္းမယ္လို႔ေတြးလိုက္မိေသးတယ္...။
ကိုယ္စားလို႔တစ္၀က္ေရာက္ခ်ိန္မွာပဲ .....
“မၾကီးညေနစားစားေနျပီလားဗ်”
အသံလာရာကိုကိုယ္လွမ္းၾကည့္ေတာ့ မင္းတို႔အခန္း၀ရံတာဘက္ကေန မင္းက စိုေနတဲ႔ဆံပင္ကိုပ၀ါနဲ႔သုတ္ရင္း ေျပာေနတာ...။
“အင္းး ခုမွေရခ်ိဳးျပီးတာလား ကိုယ္နဲ႔အတူလာစားပါလား ဟင္းေတြအမ်ားၾကီးပဲ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းထမင္းလဲရွိေသးတယ္ လာ....”
“တကယ္လား အေနာ္က အစားၾကီးတယ္ေနာ္.....”
“အမေလး...စားပါေလ့ အကုန္သာစား မေလာက္ရင္ ဟိုတယ္ကထပ္မွာေပးမယ္”
“ဟုတ္ ...ဒါဆို ဟိုေကာင္ေတြနဲ႔ရြာထဲလိုက္မစားေတာ့ဘူး မၾကီးနဲ႔အတူလာစားမယ္” “အိုေက...ကိုယ္ေရေႏြးေသာက္ရင္းေစာင့္ေနမယ္”
ခဏေနေတာ့ ခ်ည္ထည္အျဖဴေရာင္ရွပ္ေလးနဲ႔ သရီးကြာတားေဘာင္းဘီအညိဳႏုေရာင္၀တ္ထားတဲ႔မင္းေရာက္လာတယ္......။ ၾကည့္ရတာမ်က္စိေအးလိုက္တာ...။ ကမ္းေျခနဲ႔လိုက္ဖက္တဲ႔ အ၀တ္အစားမ်ိဳးေလးပါ....။
“က်ေနာ့္ေၾကာင့္ မၾကီးစားရင္းတန္းလန္းနဲ႔ေစာင့္ရတာ ဆက္ေတာင္စားႏိုင္ရဲ႔လား”
“ကိုယ္ကေတာ္ျပီေလ ထမင္းနဲနဲပဲစားတာ ဟင္းကိုပဲပိုစားေနတာ....ေရာ့ မင္းအတြက္ ကိုယ္ထမင္းထည့္ထားေပးတယ္”
“ေက်းဇဴး..... ဆြဲျပီေနာ္....အားမနာေတာ့ဘူး ဗိုက္ဗိုက္က ေတာ္ေတာ္ဆာေနျပီ”
ကိုယ့္ေရွ႔မွာ ထမင္းကို ကေလးတစ္ေယာက္လုိပဲ အားပါးတရစားေနတဲ႔မင္းကို ကိုယ္ေရေႏြးေသာက္ရင္းထုိင္ၾကည့္ေတာ့ မင္းက တျခားေကာင္ေလးေတြလို ရွက္တတ္ပံုမေပၚဘူး.... စားစရာရွိတာစားေနတာပဲ...။ တခါတခါ အဲလိုကေလးဆန္ဆန္ေလးေတြ႔ရတာ သေဘာက်စရာပါ....။ ထမင္းစားျပီး မင္းနဲ႔ကိုယ္စကားေတြထိုင္ေျပာျဖစ္ေသးတယ္....။ မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြျပန္ေရာက္လာေတာ့မွႏႈတ္ဆက္ျပီးျပန္သြားတယ္....။
ကိုယ္လဲ ကမ္းေျခဖက္ ခနလမ္းေလွ်ာက္ျပီးျပန္လာေတာ့ ဘန္ဂလိုမေရာက္ခင္ ခမ္းလွမ္းလွမ္းကတည္းက မင္းတို႔ခန္းဆီက သီခ်င္းသံေတြၾကားေနရတယ္.....။ ဒီညကိုယ္စာေရးႏိုင္ပါ့မလား မင္းတို႔ဆိုတဲ႔ သီခ်င္းနားေထာင္ရင္းပဲ ကုန္ၾကမ္းရွာရေတာ့မေပါ့......း) ကိုယ္အၾကံတစ္ခုရတာနဲ႔ Kitchen ဖက္ခဏထြက္ခဲ႔လိုက္တယ္.....။ ေစာေစာတုန္းကမင္းေျပာတဲ႔ မင္းသိပ္ၾကိဳက္တယ္ဆိုတဲ႔ Latte ကို ဓါတ္ဗူးတစ္ဗူးစာ ကိုယ္တိုင္သြားေဖ်ာ္လိုက္တယ္....။
၀ရံတာလက္တန္းေပၚ ထိုင္ျပီး ဂီတာတီးသူတီး ဆိုသူဆိုေနၾကတဲ႔ မင္းတို႔ဘန္ဂလိုေရွ႔ကိုေရာက္ေတာ့ မင္းတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြက ကိုယ့္လဲျမင္ေရာ သီခ်င္းအဆိုရပ္လိုက္ၾကတယ္....။ မင္းတို႔ဆိုေနတဲ႔သီခ်င္းေလးက ကိုငဲရဲ႔ “ကိုး”အမ္ဘမ္ထဲက “မယံုႏိုင္ဘူး”ဆိုတဲ႔သီခ်င္းပါ...။ သီခ်င္းကေကာင္းေနတာ ကိုယ့္ေၾကာင့္.....။ အားလံုးက ဓါတ္ဗူးကိုင္ထားတဲ႔ကိုယ့္ကို၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကတယ္...။
“ဆက္ဆိုၾကပါ...မင္းတို႔အဖြဲ႔ေသာက္ဖို႔ ေကာ္ဖီလာေပးတာ”
မင္းကေလွကားထစ္ကေနဆင္းလာျပီ
“မၾကီးကလဲ တကူးတက ..... ေသာက္ေပးမွာေပါ့လို႔ ” မင္းက ေနာက္ရႊတ္ရႊတ္နဲ႔ ကိုယ့္လက္ထဲက ဓါတ္ဗူးကိုယူသြားတယ္....။
“အိုေခ.... ခုနသီခ်င္းေလးေကာင္းတယ္ ျပန္ဆိုေနာ္ .... ကိုယ္ဟိုဖက္ကေနအားေပးေနမယ္”
“ဟုတ္ ေက်းဇူးပါ ေကာ္ဖီအတြက္.....အိပ္မရလို႔ တစ္ညလံုးဆိုျဖစ္ရင္ နားညည္းတယ္မေျပာနဲ႔ေနာ္ အမ”
မင္းတို႔ထဲကခပ္သြက္သြက္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကလွမ္းေျပာလိုက္တာပါ...။ ကိုယ္ျပံဳးျပျပီး ျပန္လွည့္ထြက္လာလိုက္တယ္....မင္းလက္ထဲမွာ ဂီတာမရွိဘူး ဒါဆို....မင္းက အဆိုသက္သက္ပဲေပါ့ဟုတ္လား အိန္ဂ်ယ္.....။ ဂီတာႏွစ္လက္က က်န္တဲ႔မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြလက္ထဲမွာ...။ ေတာ္ေတာ္ဆိုႏိုင္တဲ႔ ကေလးေတြ.....။ တစ္ညလံုး ဆက္တိုက္ သီခ်င္းအပုဒ္သံုးေလးဆယ္ေလာက္ဆိုပလိုက္တယ္.....။ သီခ်င္းေကာင္းေတြခ်ည္းပါပဲ...။ သူတို႔သီခ်င္းဆိုမျပီးခင္ေလးမွာပဲ ကိုယ္အိပ္ယာ၀င္လိုက္ေတာ့တယ္......။ စာေရးဖို႔ အစေလးနဲနဲေတာ့ပ်ိဳးမိသြားတယ္...။ ျပံဳးလိုက္ရင္ ႏႈတ္ခမ္းေဒါင့္ေလးႏွစ္ဘက္မွာ အခ်ိဳင့္ကေလးေတြေပၚလာတဲ႔ မင္းမ်က္ႏွာကိုမအိပ္ခင္ တစ္ခ်က္ျမင္ေယာင္မိလိုက္ေသး.....။
########################
ေနာက္ေန႔မနက္ မနက္စာစားေတာ့ မင္းတို႔အဖြဲ႔ကိုေတြ႔ေသးတယ္......။ မင္းတို႔က နံရံနားကစားပြဲမွာထိုင္ၾကတယ္.....။ ကိုယ္က ေရကူးကန္နားေလးက စားပြဲမွာ...။ မင္းက ကိုယ့္ကိုလွမ္းျပံဳးျပလိုက္ေသးတယ္...။ ဒီေန႔ေတာ့ သဲျဖဴကၽြန္းဖက္သြားမလားလို႔ စိတ္ကူးမိတယ္....သိပ္ေတာ့မေသခ်ာေသး အေဖာ္လဲ မပါ။ ေနာက္ေတာ့ အခန္းထဲမွာပဲ စာေရးေနတာေကာင္းမယ္လို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္.....။ မနက္စာစားျပီး ကမ္းေျခဖက္ခဏလမ္းေလွ်ာက္ျပီး အခန္းဖက္ကိုျပန္လာလိုက္ေတာ့တယ္......။ အခန္းနားေရာက္ေတာ့ မင္းတို႔တစ္ဖြဲ႔လံုးတစ္ေနရာကိုသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ထြက္လာေနၾကတာကိုေတြ႔လိုက္တယ္...။
“က်ေနာ္တို႔ သဲျဖဴကၽြန္းသြားမလို႔အစ္မ လိုက္ဦးမလား”တဲ႔... မင္းေမးတာမဟုတ္ဘူး....။
မင္းတို႔ထဲ႕က အရပ္ခပ္ရွည္ရွည္အသားညိဳညိဳနဲ႔ ေကာင္ေလးေမးတာ....။ မင္းက အေနာက္ဖက္မွာ အထုပ္ေတြနဲ႔ ဘာေတြရႈပ္ေနလဲမသိ....။
“မလိုက္ေတာ့ဘူးေမာင္ေလး...လုပ္စရာေလးေတြရွိေသးလို႔...သဲျဖဴကၽြန္းက ခဏခဏေရာက္ဖူးေနတာေလ”
ကိုယ္ဘန္ဂလိုေပၚတက္သြားေတာ့မွ....လြယ္အိတ္ေလးလြယ္ျပီး ထြက္လာတဲ႔ မင္းက..
“မၾကီး ညက်မွေတြ႔မယ္ေနာ္.... က်ေနာ္တို႔ မီးပံုပြဲလုပ္မွာ...ခုေတာ့ ေအးေဆး စာေရးေနရစ္ခဲ႔ အေႏွာက္အယွက္ဆူညံသံေတြလဲမရွိေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ဟ ဟ...”
ဘာလို႔မွန္းမသိ မင္းကို ကိုယ္စျမင္ကတည္းက အိန္ဂ်ယ္လို႔စိတ္ထဲအလိုလုိေခၚမိေနတယ္....။ မင္းအျပံဳးေတြက သိပ္ကိုၾကည္စင္လို႔ ကိုယ္က အိန္ဂ်ယ္(နတ္သားေလး)ဆိုျပီးသတ္မွတ္လိုက္မိတာ....။ ခုလဲ မင္းက ကိုယ့္ကို အျပံဳးျဖဴျဖဴေတြေပးျပီး ထားရစ္ခဲ႔တယ္......။ အင္းးး .....ကိုယ္စာဆက္ေရးလိုက္ဦးမယ္ကြယ္.......။ ေက်းဇဴးပါ အိန္ဂ်ယ္ ျဖဴစင္တဲ႔ အျပံဳးေလးေတြအတြက္ေရာ ကိုယ့္အေပၚထားတဲ႔စိတ္ေစတနာေတြအတြက္ေရာေပါ့.......။ တစ္ေနကုန္စ်ာန္၀င္ေနလို႔လားမသိ စာေတြဆက္တိုက္ေရးေနလိုက္တာ ေန႔လည္စာလဲမစားျဖစ္ေတာ့.......။ ဗိုက္နဲနဲဆာလာသလိုရွိမွ နာရီၾကည့္ေတာ့ ေန႔လည္ႏွစ္နာရီခြဲေနျပီ....။ မုန္႔လက္ေဆာင္းေသာက္ရင္ေကာင္းမယ္..။ ေသာင္ျပင္ဖက္ခဏအေညာင္းဆန္႔ေတာ့ မုန္႔လက္ေဆာင္းသည္ေရာက္လာတယ္.....တစ္ခြက္တစ္ရာတဲ႔ ဟိုတယ္ကေပးတဲ႔ ဖန္ခြက္ေလးနဲ႔၀ယ္ေသာက္လိုက္တယ္....။
ညစာကိုေတာ့မနက္ကခ်ိဳင့္ေပးရင္းမွာထားျပီးသား...။ ဂဏန္းခ်က္ခိုင္းထားတယ္....။
ခရုသုပ္ရယ္.... ၾကက္ဥေမႊေၾကာ္နဲ႔ ငါးပိေထာင္းေလးပါထည့္ေပးလို႔မွာလိုက္တယ္..။ မုန္႔လက္ေဆာင္းေသာက္ျပီး ေရးထားတဲ႔စာကိုလက္စသတ္လိုက္တယ္.....။ ညေနေရဆင္းကူးမယ္......လိႈင္းစီးမယ္ ေန၀င္ခ်ိန္ၾကည့္မယ္.။ ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကိုယ္ ဟုတ္ေနေရာ....။
ညေနကိုယ္လိႈင္းစီးေနတုန္း မင္းတို႔တစ္ဖြဲ႔လံုးျပန္လာၾကတာကိုေတြ႔လိုက္တယ္.....။
ျပီးေတာ့ ေသာင္ျပင္မွာ ေဘာလံုးလာကန္ၾကေသးတယ္....မင္းကိုေတာ့မေတြ႔ဘူး အခန္းမွာပဲ ေရခ်ိဳးေနတယ္ထင္ရဲ႔......။ ကိုယ္အခန္းဆီကိုျပန္လာေတာ့ မင္းကေရမိုးခ်ိဳးျပီး မီးပံုပြဲအတြက္ ပစၥည္းေတြသယ္ဖို႔လုပ္ေနျပီ.....။ ကိုယ္ေရခ်ိဳးျပီး ထမင္းခ်ိဳင့္္ထြက္ယူေတာ့ မင္းတို႔အဖြဲ႔ေတြ ေခါက္တုန္႔ေခါက္ျပန္နဲ႔စားစရာေတြ ဂိီတာေတြသယ္ေနၾကတယ္....။ ကိုယ္ဘန္ဂလိုေပၚမွာညေနစာစားဖို႔ျပင္ေတာ့ မင္းကေရသန္႔ဗူးသယ္ရင္း...လွမး္ေျပာတယ္...။
“မၾကီးေရ ျပီးရင္မီးပံုပြဲကိုလာခဲ႔ေနာ္.....ဒါမွမဟုတ္ အဲဒီမွာပဲထမင္းစားမလား က်ေနာ္ကူသယ္ခဲ႔ေပးမယ္” “ေနပါေစ.....ကိုယ္ဒီမွာပဲစားလိုက္ေတာ့မယ္ ျပီးရင္လာခဲ႔မယ္ေလ....မင္းေရာဒီမွာပဲကိုယ္နဲ႔နဲနဲစားလိုက္ပါလား” “စားေတာ့ဘူး....မၾကီး ဟိုမွာအကုန္လုပ္ထားျပီးသား ဒါဆို မၾကီးျပီးရင္လာခဲ႔ေနာ္... သီခ်င္းေတြအမ်ားၾကီးဆိုျပမယ္”
“အိုေခ....”
အျဖဴဆြတ္ဆြတ္ခ်ည္ထည္ရွပ္အက်ီၤနဲ႔ အနက္ေရာင္ဘက္ကီေဘာင္းဘီရွည္၀တ္ထားတဲ႔ သြက္လက္ေဖာ္ေရြတဲ႔ လူငယ္ေလးကို ခဏတာေငးေမာမိသြားတယ္....။ မင္းဟာ....ကိုယ့္ဘ၀တစ္သက္တာလံုးအတြက္ အိန္ဂ်ယ္ျဖစ္လာလိမ္႔လို႔ ကိုယ္မေတြးလိုက္မိဘူး.....။ မင္းတို႔မီးပံုပြဲကိုကိုယ္သြားထုိင္ဖို႔အစီအစဥ္မရွိပါဘူး...မင္းကိုလာခဲ႔မယ္လို႔သာေခါင္းညိတ္လိုက္တာ.....။ တကယ္တမ္းလည္း ကိုယ္ထမင္းစားျပီးလို႔ ေသာင္ျပင္ဖက္ေရာက္ေတာ့ မင္းတို႔မီးပံုပြဲၾကီးက စည္ကားေနျပီ...မင္းတို႔နဲ႔ရြယ္တူေကာင္မေလးေတြ ေလးငါးေယာက္လည္းေတြ႔ရတယ္...။ ကိုယ္မသြားဖို႔ဆံုးျဖတ္တာ မွန္သြားတယ္....။ ကိုယ္နဲ႔အရြယ္မတူတဲ႔ မင္းတို႔ၾကားမွာ ကိုယ္ဘယ္လိုလုပ္၀င္သင့္မလဲ..။ ျပီးေတာ့ ကိုယ္က မင္းတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ပဲခင္တာေလ.....။ လက္ထဲပါလာတဲ႔ ျမက္ဖ်ာေလးကို သဲေသာင္ေပၚျဖန္႔ခင္းခ်လုိက္တယ္..။ ေကာ္ဖီဓါတ္ဗူးေလးကို မလဲက်ေအာင္သဲထဲနဲနဲျမႈပ္လိုက္တယ္....။ ဒီညကိုယ္ေလညင္းခံရင္း ၾကယ္ၾကည့္မယ္...လၾကည့္မယ္ ညရဲ႔အလွကိုခံစားမယ္ေလ....။
မင္းတို႔မီးပံုပြဲေလးနဲ႔ကိုယ္က နဲနဲေတာ့လွမ္းတယ္ မင္းတို႔ဂီတာတီးသီခ်င္းဆိုတဲ႔အသံကိုေတာ့ၾကားရတယ္......။ နက္ျပာေရာင္ေနာက္ခံနဲ႔ ေမွာင္ေပမယ့္လေရာင္ေၾကာင့္ ေရလိႈင္းေတြက ေငြေရာင္ဖိတ္ဖိတ္လက္ေနတယ္.....။ ေသာင္ျပင္ကိုလာရိုက္ခတ္တာလဲ တ၀ုန္း၀ုန္းနဲ႔.....။ လျခမ္းေကြးေကြးေလးက လင္းလက္လို႔ သိပ္လွတာပဲ ေကာင္းကင္နဲ႔ေရမ်က္ႏွာျပင္လိႈင္းအစပ္မွာမို႔လို႔ ေရလိႈင္းေပၚ ေပါေလာေမ်ာေနသလိုပဲ...။ သူ႔ေဘးနားမွာ အလင္းဆံုးၾကယ္တစ္ပြင့္လဲရွိေသးတယ္......။ ကမ္းေျခမွာ မီးပန္းေဖါက္သူေဖါက္နဲ႔ အဲဒါေတြလုိက္ေငးၾကည့္ရေသး....။ ေႏြဦးေလေျပက တိုက္ဖန္မ်ားေတာ့ နဲနဲေအးလာတယ္....။ ကိုယ္၀တ္ထားတာက ညအိပ္၀တ္စံုလက္ရွည္ ေဘာင္းဘီရွည္နဲ႔ပါပဲ....။ ဓါတ္ဗူးထဲက ေကာ္ဖီပူပူေလးကို နဲနဲေမာ့ေသာက္လိုက္တယ္.....။
“မၾကီးကိုလိုက္ရွာေနတာ....ဒီမွာ တစ္ေယာက္တည္းႏွပ္ေနတာကိုးးး”
“ဘယ္လိုလဲ မီးပံုပြဲေလးက တယ္စည္ကားပါလား”
“အဟီးး ဟိုေကာင္ေတြေလ သူတို႔ဇာတ္လမ္းကိုေခၚလာၾကတာ...ခုလဲ အရည္ေတြေသာက္ထားလို႔ တီးတဲ႔ေကာင္ေတြလဲမတီးႏိုင္ေတာ့လို႔ စကားပဲေျပာေနၾကတာ”
ကိုယ္ဒူးႏွစ္ဖက္ပိုက္ထားေတာ့....ကိုယ့္ကိုမင္းက....
“မၾကီးခ်မ္းေနျပီထင္တယ္ ေရာ့...က်ေနာ့္ဂ်ာကင္ခဏ၀တ္ထားလိုက္” မင္းကေျပာလဲေျပာရင္း မင္း၀တ္ထားတဲ႔ အသားေရာင္ဂ်ာကင္ကိုခၽြတ္ေပးေနတယ္...။
“ေနပါေစရတယ္ ကိုယ္ေနလို႔ရပါတယ္....”
“၀တ္ထားလိုက္ပါ ေတာ္ၾကာေလတိုက္ပါမ်ားျပီး အေအးပါမိသြားမယ္”
ကိုယ့္ကိုလက္ထဲအတင္းထုိးေပးလို႔ ယူ၀တ္လိုက္ပါတယ္....။
“ေအာ္....လာထိုင္ေလ....ကိုယ္မွာေကာ္ဖီပဲရွိတယ္...ေသာက္မလား”
“ဟုတ္.....ေသာက္မယ္ မၾကီးေဖ်ာ္တဲ႔ေကာ္ဖီကို က်ေနာ္ၾကိဳက္သြားျပီ....ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ရင္ ေဖ်ာ္နည္းေလးလာသင္မယ္...”
ကိုယ္မင္းကုိ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ငွဲ႔ေပးလိုက္တယ္......။ ေသာင္ျပင္မွာ သီခ်င္းဆိုသူေတြ ဟိုဒီကတစ္စၾကားေနရေသးေပမယ့္ ညကအေရာင္ရင့္လို႔ တိတ္ဆိတ္စျပဳလာျပီ....။
“မၾကီးကေလညင္းခံဖို႔သက္သက္ပဲလား စာေရးဖို႔ေတြးေနတာလား” “အင္း...ဆုိပါေတာ့.....ကိုယ္ၾကယ္ကေလးေတြၾကည့္ရတာၾကိဳက္လို႔ေလ”
“ဒါဆုိ က်ေနာ္လည္းအတူတူၾကည့္မယ္.....ဒီလိုထိုင္မၾကည့္နဲ႔ေညာင္းတယ္.....ဖ်ာေပၚလဲွအိပ္ျပီးၾကည့္ အဲဒါမွ အရသာပိုရွိတာ...”
မင္းေျပာသလို ကိုယ္ဖ်ာေပၚလွဲလိုက္တယ္....အိုးးး ျမင္ကြင္းထဲမွာ ၾကယ္ကေလးေတြအျပည့္နဲ႔ တျခားဘာမွမျမင္ရေတာ့ဘူး....သိပ္လွတာပဲ.....။
“ဘယ္လိုလဲ ၾကည့္လို႔ေကာင္းတယ္ဟုတ္...... ၾကယ္ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေနရသလိုပဲေနာ္....မၾကီးေဘးနားက်ေနာ္လွဲၾကည့္မယ္ေနာ္ ျဖစ္တယ္ဟုတ္....” “အိုေကတယ္ေလ ကိုယ္တို႔အတူတူၾကည့္ၾကမယ္....”
မင္းက ကိုယ္နဲ႔ကပ္လ်က္ ႏွစ္ေပေလာက္မွာ လွဲခ်လိုက္တယ္...။
“က်ေနာ္က ရန္ကုန္မွာဆုိ ေခါင္မိုးထပ္တက္ျပီးၾကယ္ေတြၾကည့္တာ.... အထူးသျဖင့္ စိတ္မၾကည္လင္တဲ႔အခါဆို က်ေနာ္သြားသြားၾကည့္ျဖစ္တယ္.....အဲခ်ိန္ဆို က်ေနာ့္အာရံုထဲမွာ ေကာင္းကင္ၾကီးရယ္ ၾကယ္ကေလးေတြရယ္ပဲရွိေတာ့တယ္ အဲခါမွ စိတ္ထဲက တင္းက်ပ္မႈေတြက ေျပေလ်ာ့သြားတာ”
“အင္းးး မင္းေျပာမွကိုယ္သတိထားမိတယ္.....အဲလိုနည္းလမ္းမ်ိဳးနဲ႔ စိတ္ညစ္သက္သာေစတာပဲေနာ္”
ျပီးေတာ့ စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ ကိုယ့္ကို ဓူ၀ံၾကယ္... ခုႏွစ္စဥ္ၾကယ္ေတြနဲ႔အျခားၾကယ္ကေလးေတြျပေပးတယ္...။
“ေအာ္...ခုမွသတိရတယ္.. မၾကီးအတြက္ စကားပန္းတစ္ပြင့္ယူလာတယ္...”
မင္းက ထထိုင္ျပီး ဘယ္ဖက္အိတ္ကပ္ထဲကေန စကားပန္းတစ္ပြင့္ကိုထုတ္လာတယ္......။
ျပီးေတာ့လွဲအိပ္ေနတဲ႔ ကိုယ့္ကိုလွည့္ၾကည့္ျပီး.....။
“မၾကီးရဲ႔ ဆံပင္ေခြေခြေတြနဲ႔ဆို သိပ္လွမွာ က်ေနာ္ပန္ေပးမယ္ေနာ္”တဲ႔....။
ဘုရားေရ....ကိုယ့္ဘ၀မွာ သူစိမ္းေယာက္က်ားတစ္ေယာက္က ပန္းပန္ေပးတဲ႔အျဖစ္ဆိုတာ တခါမွမၾကံဳခဲ႔ဖူးတာပါ....။ ကိုယ့္ရင္ေတြတဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနလိုက္တာမ်ား မင္းၾကားသြားမလားစိုးရိမ္မိတယ္....။ ကိုယ့္မ်က္ႏွာနဲ႔ေကာင္းကင္ၾကား မင္းမ်က္ႏွာက ပိတ္ဆီးကာလိုက္တယ္...။ ေကာင္းကင္ကိုမျမင္ဘူး...။ ၾကယ္ေတြကိုမျမင္ရဘူး.....။ ခဏကေလးပဲ....။ ဒါေပမယ့္ လက္းလက္ေတာက္ပတဲ႔ ၾကယ္ကေလးႏွစ္လံုးကိုေတာ့ ကိုယ္ျမင္ေနရတယ္....။ ၾကယ္ကေလးေတြျပံဳးေနခဲ႔တယ္....။ စကားပြင့္ေလးကို ကုိယ့္နားထင္စပ္က ဆံစေလးၾကားပန္ေပးထားတယ္....အဲဒီခ်ိန္မွာ မင္းမ်က္ႏွာနဲ႔ကိုယ္က နီးနီးကပ္ကပ္ကေလး တကယ္နီးနီးမွနီးနီးကေလး....မင္းရဲ႔ ထြက္သက္ေငြ႔ခပ္ေႏြးေႏြးေလးက ကိုယ့္နားဖူးနားလာဟတ္ေနတာ.....။
သိလား....အိန္ဂ်ယ္ အဲဒီညက မင္းမ်က္၀န္းေတြက ေကာင္းကင္က ၾကယ္ကေလးေတြလိုပဲ လင္းလက္လို႔....။ မင္းအၾကည့္ေတြကို ကိုယ္ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ႏိုင္ခဲ႔ဘူး........။
အဲဒီညက ၾကယ္ေလးေတြၾကည့္ရင္း အတီးအပါဘဲ မင္းက ကိုယ့္ကို ခပ္တိုးတိုးေလး သီခ်င္းေတြ ဆိုျပခဲ႔ေသးတယ္...။ ဂီတာမပါဘဲနဲ႔ေတာင္ မင္းအသံက သိပ္ေကာင္းတာပဲ....။ ဘယ္ကတည္းကမသိ ကိုယ့္မသိစိတ္က ေတာင္းတခဲ႔ဖူးတဲ႔ အိန္ဂ်ယ္ေလး ခုေတာ့ကိုယ္ဆီကို လက္ေတြ႔က်က်ေရာက္လာခဲ႔ျပီ...။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.... ကိုယ့္အတြက္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ အိန္ဂ်ယ္ေလးဖန္ဆင္းေပးလို႔ေလ....။
#####################
shopping mall ထဲက တိုင္လံုးေတြပတ္ပတ္လည္က ထိုင္ခံုကေလးမွာ ထိုင္ရင္းပံုေလးေတြကိုဆြဲေနမိတယ္.... နားမွာလည္းနားက်ပ္တပ္ျပီး သီခ်င္းနားေထာင္ေနတယ္...ကမ္းေျခမွာတုန္းက မင္းဆိုျပခဲ႔တဲ႔သီခ်င္းေလးေလ ကိုယ္သိပ္ၾကိဳက္လို႔ အထပ္ထပ္အခါခါ မရိုးအီႏိုင္စြာနားေထာင္ျဖစ္ေနတဲ႔ သီခ်င္းေလး....။ ခဏေနေတာ့ ကိုယ့္ေရွ႔မွာ ကတၱီပါဖိနပ္နက္ျပာေရာင္စီးထားတဲ႔ သပ္ရပ္သန္႔ရွင္းတဲ႔ ေျခေထာက္တစ္စံုကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္.....။ ကိုယ္ေမာ့ၾကည့္ေတာ့......ကိုယ့္ကို လင္းလက္တဲ႔အျပံဳးနဲ႔ၾကည့္ေနတဲ႔ မင္း.......။ ရွပ္အက်ီၤအျဖဴေရာင္နဲ႔ နက္ျပာကြက္စိပ္ပုဆိုး၀တ္ထားတဲ႔မင္း.....ဆံပင္ကေတာ့ကမ္းေျခမွာေတြ႔တုန္းကအတိုင္းပဲ ဆံသားခပ္ၾကမ္းၾကမ္းနဲ႔ ေဘးခြဲထားတဲ႔ ခပ္တိုတိုဆံပင္ပံု.....။ မင္းကဒီလုိ၀တ္စားပံုေလးနဲ႔ ပိုၾကည့္ေကာင္းတယ္..။ ကိုယ္က သီခ်င္းနားေထာင္ေနတဲ႔ နားက်ပ္ကိုျဖဳတ္လိုက္ရင္း.....
“ဒါက ဘယ္လိုဒီဇိုင္းထြင္လာတာတုန္း”
မင္းက ကိုယ့္ေဘးနား၀င္ထိုင္လိုက္တယ္....။
“ဒီေန႔အလုပ္ပိတ္လို႔ home care သြားလုပ္လာတာေလ....” “အိုးး သိပ္ေကာင္းတဲ႔ အလုပ္ေလးပဲ....ကြန္ဂရက္က်ဴေရးရွင္း အိန္ဂ်ယ္.....”
မင္းကို ကိုယ္လက္ကမ္းေပးေတာ့ မင္းက လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ရင္း အံ့အားသင့္တဲ႔အၾကည့္နဲ႔ နားမလည္သလို ကိုယ့္ကို ျပန္ၾကည့္တယ္.....။
“က်ေနာ့္ကို ဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္......”
ေအာ္... လက္စသတ္ေတာ့ ကိုယ္အိန္ဂ်ယ္လို႔ေခၚတာကို မင္း အံ့ၾသသြားတာကိုးးး...။
“ေအာ္.... အိန္ဂ်ယ္လို႔ေခၚလိုက္တာေလ.....ဘာလို႔လဲ”
“ဟာ...မၾကီးကလဲ...အဲဒီနာမည္နဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ကဘာမွမဆိုင္ဘူး” “ဆိုင္တာမဆိုင္တာခနထား.....ခုေကာ္ဖီေဖ်ာ္လာသင္တာမဟုတ္လား”
“ဟုတ္.....”
ဒီေမာထဲမွာ ကိုယ္ဖြင့္ထားတဲ႔ “Cafe 'de Angel”ဆိုင္ေလးရွိတယ္.....။ မင္းကို ဆိုင္ရဲ႔ ဘားေကာင္တာေနာက္ေခၚသြားလိုက္တယ္....။
“ဒါမၾကီးဆိုင္လား.......ဒီေမာကအသစ္ဖြင့္တာမၾကာေသးဘူး....ဒီဆိုင္က ေကာ္ဖီကိုလဲ က်ေနာ္မေသာက္ဖူးေသးဘူး အေတာ္ပဲ မၾကီးသင္ေပးျပီးရင္ အေနာ့ကို Latte တစ္ခြက္ကိုယ္တိုင္ေဖ်ာ္တိုက္ေနာ္”
“အင္းေလ ခုမင္းကို အဲဒီေကာ္ဖီေဖ်ာ္နည္းေလးသင္ေပးမလို႔ေလ တစ္ခါတည္းအဲဒီေကာ္ဖီကုိပဲေသာက္လိုက္ ဟုတ္ပီလား...ဒီေကာ္ဖီေဖ်ာ္နည္းေလးက လြယ္မွလြယ္ပဲ...ၾကည့္ေနကိုယ္ေဖ်ာ္ျပမယ္....”
Latte ဖန္ခြက္ရွည္ရွည္တစ္ခြက္ယူျပီး မင္းကို ေကာ္ဖီစေဖ်ာ္ျပေတာ့ မင္းက စိတ္၀င္တစားနဲ႔ၾကည့္ေနတယ္......။
“ေဟာဒီဖန္ခြက္ရွည္ထဲကို သၾကားရည္ေလးထည့္ ျပီးရင္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ စက္နဲ႔ၾကိတ္ထားျပီး ႏွပ္ထားတဲ႔ ေကာ္ဖီအရည္ကို ခြက္ရဲ႔သံုးပံုႏွစ္ပံုေလာက္ပဲထည့္ ႏို႔ကိုခြက္ျပည့္တဲ႔အထိ ေျဖးေျဖးေလးေလာင္းထည့္ေပး ေရခဲေလးထည့္လိုက္ ပိုက္တပ္ ေမႊတဲ႔တုတ္တံေလးတပ္လိုက္ အိုေကျပီ ဘယ္ေလာက္လြယ္လဲ...ေရာ့ ျမည္းၾကည့္...”
မင္းက သေဘာက်စြာနဲ႔ ခြက္ကိုလွမ္းယူမယ္လုပ္ေတာ့....။
“ေနဦး....ကိုယ္ေမႊေပးမယ္ခဏေလး.... ေမႊတဲ႔အတံေလးကို လွည့္ျပီးမေမႊနဲ႔ ဒီလိုေလး ေဘးတိုက္ေလးေမႊေပး ဒါဆို ေအာက္က ေကာ္ဖီေရာင္ေလးေတြက ႏို႔ထဲကို အေငြ႔ပ်ံတက္လာသလိုမ်ိဳး လူးလြန္႔တက္လာလိမ္႔မယ္ သိပ္ၾကည့္ေကာင္းတာ.....ဒါကေတာ့ ကိုယ္ေသာက္ရင္ ေမႊတဲ႔နည္းေပါ့...”
“မၾကီးက စာေရးဆရာမလို႔မေျပာရဘူး ေကာ္ဖီေမႊတာေတာင္ ကဗ်ာဆန္တယ္”
မင္းက ကိုယ္ေဖ်ာ္ေပးတဲ႔ Latte ကိုေသာက္ၾကည့္ေနတယ္......ပါးစပ္ကလဲ ပိုက္ကိုစုပ္ လက္မကလဲေထာင္ျပေနေသးတယ္...။
“ကမ္းေျခမွာတုန္းက ေဖ်ာ္ေပးတာထက္ပိုေကာင္းတယ္ဗ်”
“ေကာင္းဆို ေကာ္ဖီခ်င္းကြာတယ္ေလကြယ္...”
“အိုေက ဒါဆို ဒီတစ္ခါ မၾကီးက ပါးစပ္ကပဲေျပာျပ က်ေနာ္ မၾကီးၾကိဳက္တဲ႔ အေမရိကန္ႏိုတစ္ခြက္ေဖ်ာ္မယ္” “ဟုတ္ပါျပီ.. ဟုတ္ပါျပီ.....”
ကိုယ္သင္ေပးတဲ႔ အေမရိကန္ႏိုေဖ်ာ္နည္းေလးကိုမင္းေသခ်ာမွတ္ျပီး ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ေကာ္ဖီတစ္ေယာက္တစ္ခြက္ကိုင္ျပီး....အျပင္ဘားထိုင္ခံုမွာထိုင္လိုက္ၾကတယ္......။ ကိုယ္ ကလပ္ဆန္း၀ွစ္ခ်္တစ္ပြဲမွာလိုက္တယ္....။
“ေက်းဇူးပဲ မၾကီး...ဒီေန႔ေလးဟာ...က်ေနာ့္အတြက္ တန္ဖုိးအရွိဆံုးပဲ....” “ကိုယ္လဲ ထပ္တူပါပဲ အိန္ဂ်ယ္ရယ္......ဒါပဲေနာ္...ေနာက္တစ္ခါ မင္းလက္ရာေကာ္ဖီပဲ ကိုယ္ေသာက္ေတာ့မယ္” “ရက္စ္.....ေဖ်ာ္တိုက္မယ္ စိတ္ခ်....”
အဲလိုေလး... မင္းကေလ ကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ သြက္လက္လို႔...ၾကည္ရႊင္လို႔....သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္......။
##############
ကိုယ့္အေတြးေတြ အတိတ္ဆီကို ေရာက္သြားလိုက္တာ ေတာ္ေတာ္ရွည္လ်ားသြားတယ္...........။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ကိုယ္၀င္ထိုင္ျပီးသိပ္မၾကာဘူး မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြက ထြက္သြားတယ္.......။ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲက်န္ခဲ႔တယ္......။
“မၾကီးကိုေျပာစရာရွိတယ္.....” “အင္း.....ေျပာေလ အိန္ဂ်ယ္” “လာမယ့္ စေနက်ရင္ ေတာင္ေပၚျမိဳ႔ေလးဆီသြားစရာရွိတယ္ က်ေနာ္တို႔အသင္းေတာ္က ကိစၥနဲ႔ပါ....က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းသြားရမွာ အဲဒါမၾကီးလိုက္ခဲ႔မလား...အဲမွာသိပ္လွတာ....မိုး၀င္ခါနီး နဲနဲေတာ့ေအးလိမ့္မယ္....” “စေနဆိုေတာ့ ေနာက္ႏွစ္ရက္ပဲလိုေတာ့တာပဲ.....ကိုယ္ဆိုင္ကိုမွာစရာရွိတာမွာထားျပီး လိုက္ခဲ႔မယ္...အဲဒီဖက္ကို ကိုယ္ေသခ်ာမေရာက္ဖူးေသးဘူး...အေတာ္ပဲ....စာေရးဖို႔လဲ ကုန္ၾကမ္းယူရတာေပါ့....ေက်းဇူးပဲအိန္ဂ်ယ္...” “မၾကီးကလဲ ေက်းဇဴးတင္စရာလူက်ေနတာပဲ...”
ကိုယ္တို႔အတူေတာင္ေပၚျမိဳ႕ေလးကိုေရာက္သြားခဲ႔တယ္......။ မင္းတို႔ ဘုရားေက်ာင္းရွိတဲ႔ေနရာက ေတာင္ေပၚမွာဆိုေတာ့ တစ္ျမိဳ႔လံုးရဲ႔ အလွကိုၾကည့္လို႔ရတယ္ သိပ္လွတာပဲ......ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ အိန္ဂ်ယ္ရယ္......။
ကိုယ့္ဘ၀မွာ ဒီလိုလွတဲ႔ ျမင္ကြင္းမ်ိဳးကိုလိုက္ျပေပးလို႔.....။ ျပီးေတာ့ မင္းနဲ႔အတူၾကည့္ရတာ ပိုျပီးျပည့္စံုသလိုပါပဲ......။
ျမိဳ႔ေလးက မႈန္မိႈင္းျပာေ၀ေနတဲ႔ မိုးေငြ႔ေတြနဲ႔ အုပ္ဆိုင္းေနတဲ႔ ေတာင္တန္းျပာေတြပတ္လည္၀ိုင္းထားေတာ့.... ခုလိုရာသီေလးမွာ အေပၚ၀တ္အေႏြးထည္ေလးလႊမ္းျခံဳထားျပီး အိေျႏၵရေနတဲ႔ မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္လိုပါပဲ...။
ေတာင္ေပၚကေနစီးျပီးၾကည့္ရင္ ညဘက္ဆို သိပ္လွတယ္...။
အိမ္ေျခသိပ္မမ်ားေတာ့မီးေတြက မွိတ္တုတ္နဲ႔ တိမ္ေတြၾကားထဲ ပုန္းေအာင္းေနတဲ႔ ၾကယ္ကေလးေတြနဲ႔ အျပိဳင္ရွိေနၾကတယ္....။ ေတာင္ေပၚေလေအးက ျမဴေငြ႔ေတြ တိမ္ေငြ႔ေတြကို သယ္သယ္လာတတ္တယ္....။ ဂြမ္းေစာင္အပါးေလးကို ကိုယ္မွာျခံဳျပီး ညအလွကိုၾကည့္ရတာ အရသာရွိလိုက္တာ....။ ကိုယ့္ေရွ႔က ထင္းမီးပံုကလဲ တေငြ႔ေငြ႔ေတာက္ေလာင္လို႔....။ မီးပံုက မီးရႈိ႔တဲ႔ အနံ႔ ေလထဲကပါလာတဲ႔ မိုးေငြ႔ရဲ႔ ရနံ႔ေတြကို ရႈရႈိက္ရတာမွ ေျမနံ႔ကိုသင္းလို႔ရယ္.....။
ကိုယ့္နေဘးမွာ ေစာေစာကမွ မင္းေဖ်ာ္ေပးထားတဲ႔ အေငြ႔ေထာင္းေထာင္းထေနတဲ႔ အေမရိကန္ႏိုတစ္ခြက္....။ ေမႊးလိုက္တာကြယ္......။ အဲဒီေကာ္ဖီနံ႔ေမႊးေမႊးေလး ကမၻာေပၚမွာဘယ္မွာမွ ရွာမေတြ႔ႏိုင္တဲ႔ မင္းရဲ႔လက္ရာ တစ္ေယာက္တည္းရွိတယ္......။ မင္းေဖ်ာ္တိုက္တဲ႔ ေကာ္ဖီအရသာကို အန႔ံရရံုနဲ႔ ကိုယ္အလြတ္ရ ေနတတ္ျပီေလ....။
သိပ္လွတဲ႔ ညရယ္.... ေကာင္းကင္က ၾကယ္ကေလးေတြရယ္....ေကာ္ဖီပူပူတစ္ခြက္ရယ္.... သိပ္ခ်စ္တဲ႔ မင္းရယ္ ေဘးနားမွာရွိမွေတာ့ ဒီထက္ျပီးျပည့္စံုတာ ဘာမ်ားရွိဦးမလဲအိန္ဂ်ယ္......။ ျခံဳေစာင္ေလးနဲ႔ တဲကေလးရဲ႔ တိုင္မွာ ေကြးေကြးကေလးမွီေနတဲ႔ကိုယ့္ကို မင္းက နဖူးအသာလာစမ္းတယ္....။ ကိုယ္မဖ်ားပါဘူးကြယ္....။ အေအးဒဏ္ကို အန္တုဖို႔ ခႏၶာကိုယ္အပူရွိန္ကို နည္းနည္းကေလး ျမွင့္ထားတာပါ။ ေဆးလဲ မေသာက္ခ်င္ပါဘူး......။ တခါတေလ အဲဒီပူရွိန္းရွိန္းရွိေနတဲ႔ မ်က္ႏွာေပၚကို မိုးေငြ႔ေလေအးေအးေတြ လာထိေတြ႔သြားတာေလးက အရသာ.....။
ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ႔ ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းကို သပ္ရင္း မင္းဆံပင္ ၾကမ္းၾကမ္းေတြကို လက္နဲ႔ခပ္ဖြဖြ... ဖြလိုက္တယ္...။ အို...ျမဴေတြနဲ႔စိုစြတ္ေနပါေရာလား.....။ ေကာင္းကင္က မုိးစက္မုိးေပါက္ရယ္လို႔ ပီပီျပင္ျပင္ရြာခ်တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ႏွင္းက်သလိုမ်ိဳးေလး....။ ေမႊးပြလက္ကိုင္ပု၀ါအျဖဴကေလးနဲ႔ မင္းဆံပင္ေတြကို ကိုယ္သုတ္ေပးလိုက္တယ္....။ ကိုယ့္ကိုျပံဳးျပီးၾကည့္ေနတဲ႔ မင္းရဲ႔မ်က္၀န္းတစ္စံုက ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြလိုပဲ လင္းလက္လို႔....။
သိပ္လွတဲ႔ ညကေလးကုန္ဆံုးသြားမွာစိုးလို႔ ကိုယ္မအိပ္ခ်င္ေသးဘူး.....။ ကိုယ့္ကို သီခ်င္းဆိုျပပါလား အိန္ဂ်ယ္။ ဂီတာတစ္လက္ယူခဲ႔တယ္.... ကုိယ္ကဂီတာတီးမယ္ မင္းကဆိုေပါ့ ဟုတ္လား......။ ကိုယ္တို႔ ဘာသီခ်င္းဆိုရင္ေကာင္းမလဲ... ကိုမ်ိဳးေက်ာ့ရဲ႔ “မုိးေလးဖြဲတုန္း” ကိုဆိုၾကမလား....။
“မၾကီးဂီတာတီးတတ္တယ္လို႔ က်ေနာ့္ကို တခါမွမေျပာဖူးဘူး....မိုက္တယ္....မၾကီးကေတာ္တယ္”
ညဥ့္နက္လာေလေလ ျမိဳ႔ကေလးကလဲ မီးေရာင္ေတြမွိန္တထက္မွိန္လို႔ ငိုက္မ်ဥ္းစျပဳလာျပီ......။ ၾကယ္ကေလးေတြကေတာ့ အေမွာင္ကိုဆန္႔က်င္လုိ႔ ပိုပိုလင္းလက္ေတာက္ပေနၾကတယ္....။ အိန္ဂ်ယ္က ျမိဳ႔ကေလးကို ေငးေမာၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ကိုေျပာတယ္......။
“က်ေနာ့္ဘ၀မွာ အမွတ္တရညေတြကို ပထမဦးဆံုးဖန္တီးေပးခဲ႔တာ မၾကီးတစ္ေယာက္ပဲရွိေသးတယ္.....ဒီညေလးကိုလဲ က်ေနာ္တစ္သက္လံုးေမ့ပစ္လို႔ရမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး...ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ကိုလည္းေက်းဇဴးတင္တယ္... က်ေနာ့္အတြက္ အေကာင္းဆံုးေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကိုေဖ်ာ္ေပးတဲ႔သူဖန္ဆင္းေပးလို႔”
မင္းေျပာတဲ႔ “အေကာင္းဆံုးေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကိုေဖ်ာ္ေပးတဲ႔သူဖန္ဆင္းေပးလို႔” ဆိုတဲ႔စကားေလးကို ကိုယ္သိပ္သေဘာက်သြားတယ္....။
“ကိုယ္လဲမင္းနဲ႔ထပ္တူပါပဲ အိန္ဂ်ယ္....ေႏြးေထြးတဲ႔ မင္းအေတာင္ပံေအာက္မွာ အျမဲရွိေနမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုရာသီဥတုဒဏ္မ်ိဳးကိုမွ ဘယ္လိုအႏၱရယ္မ်ိဳးကိုမွ ကိုယ္မမႈေတာ့ဘူး”
ကိုယ့္စာအုပ္ေလးထဲက စကားပန္းေျခာက္ေလး...မင္းကို ထုတ္ျပလိုက္တယ္.......။
“က်ေနာ္ပန္ေပးခဲ႔တဲ႔ စကားပန္းပြင့္ေလး မၾကီးသိမ္းထားတာလား” “အင္းေလ.....”
မင္းက ျပံဳးျပီး အိတ္ကပ္ထဲကေန စကားပန္းပြင့္ေလးတစ္ပြင့္ထုတ္လာတယ္.....။
“ဟမ္........ ဘယ္တုန္းကထည့္လာတာလဲ” “ညေနတုန္းက ဘုရားေက်ာင္း၀င္းထဲက ခူးလာတာ”
ကိုယ့္ေဘးနားတင္ပါးလြဲထိုင္ျပီး.......ကိုယ့္ဆံႏြယ္မွာ စကားပန္းေလးပန္လိုက္တယ္.....။
“ဒီပန္းပြင့္ေလးနဲ႔တူ ဘုရားသခင္ကိုတိုင္တည္ပါတယ္..... က်ေနာ္ဟာ မၾကီးရဲ႔တစ္သက္လံုးအတြက္ ေႏြးေထြးတဲ႔ အေတာင္ပံမ်ားနဲ႔ အုပ္မိုးေပးႏိုင္မယ့္ အိန္ဂ်ယ္ျဖစ္ရပါေစလို႔.......”
ကိုယ္ၾကားရံုေလာက္ကေလး မင္းက အနားမွာ ခပ္တိုးတိုးေလးရြတ္ဆိုလိုက္တာပါ......။
မင္းႏွာတံျမျမေလးကို ကိုယ္ညစ္လိုက္ေတာ့ မင္းကကိုယ့္ကို ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္တယ္....။ မင္းတကယ္ပဲ ကိုယ့္ကို မင္းအေတာင္ပံေအာက္ နားခိုခြင့္ျပဳလိုက္ျပီေပါ့ ဟုတ္လားအိန္ဂ်ယ္........။ ကိုယ့္နဖူးမွာ ထိေတြ႔ခံစားလိုက္ရတဲ႔ ေႏြးေထြးတဲ႔မင္းရဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းထူထူက အနမ္းေလးတစ္ခု.......။ ကိုယ့္ဆီကေန ဘယ္ေတာ့မွထြက္မသြားပါနဲ႔ေတာ့အိန္ဂ်ယ္လို႔ စိတ္ထဲက ရြတ္ဆိုရင္း မင္းကို တင္းက်ပ္စြာကိုယ္ျပန္ေထြးေပြ႔ထားမိတယ္.......။
ျမိဳ႔ကေလးကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့ မီးေတြမွိန္ျပလို႔ ငိုက္မ်ဥ္းေနျပီ........။
မိုးေငြ႔
ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔ကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္း စားျဖစ္တဲ႔ မနက္စာေလးပါ ..။
အဲဒီဆိုင္မွာ တိုဖူးေႏြးတစ္မ်ိဳးထဲေရာင္းတယ္ အီၾကာေကြးနဲ႔စားရတယ္...။
ေအာင္ပန္းျမိဳ႔က ဆန္ေစးရွမ္းေခါက္ဆြဲ
ပင္းတယလိႈဏ္ဂူေအာက္ဖက္က အမွတ္တရအေရာင္းဆိုင္ေလးတစ္ခု
ပင္တယအျပန္ လမ္းေပၚက လိေမၼာ္သီး ျခံထဲက ခူးလာခါစ ခ်ိဳေနတာပဲ သိပ္ေကာင္းတယ္
ကေလာျမိဳ႔လည္က ေန႔လည္စာ ဆူကာညြန္႔ေၾကာ္ ၾကက္ပဲငပိေၾကာ္နဲ႔ အစိမ္းေၾကာ္
ဆိုင္နာမည္အမွတ္မိေတာ့ဘူး လမ္းထဲေတာ့၀င္ရတယ္...
ကေလာျမိဳ႔ထဲက စေတာ္ဗယ္ရီဒိန္ခ်ဥ္
ေညာင္ေရႊမွာတစ္ညအိပ္တုန္းက ေပါက္ေက်ာ္ဆိုတဲ႔ ငါးကန္မွာသြားစားျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ငါးေဟာ့ေပါ့
စားမယ္ဆိုမွ ကန္ထဲက ငါးကိုလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ခ်က္ေပးတာ
(ေအာင္မငီး စားရတာသာေကာင္းတာ ငရဲၾကီးမယ္ဟာ)
ေတာင္ၾကီး၀ိုင္နဲ႔ ခြက္တိုက္ေနၾကတာ
ကိုယ္ကအျပင္းသမားမို႔ထင္တယ္၀ိုင္ေလာက္ကတိုးမေပါက္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ ဟဲ ဟဲ...
အဲဒါေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားက က်ဴရိုး ေကာက္ညွင္းက်ည္ေတာက္... ခြာလိုက္ရင္ လက္ေခ်ာင္းေလာက္ရွိတဲ႔ ေကာက္ညွင္းေတာင့္ေတြထြက္လာတယ္ ေမႊးေမႊးေလးနဲ႔ စားေကာင္းတယ္...။
ျမိဳ႔မေစ်းထဲက ပဲမ်ိဳးစံုနဲ႔ ဆန္မုန္႔
ျမိဳ႔မေစ်းထဲကိုေရာက္သြားျပီ ၀ယ္ခ်င္စရာေတြခ်ည္းပဲ အသီးအရြက္ေတြက လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေလးေတြ
ျမိဳ႔မေစ်းထဲက အေၾကာ္စံုဆိုင္ (မစားခဲ႔ရဘူး)
ေစ်းထိပ္က စေတာ္ဗယ္ရီသည္...ဟိုဖက္က ေတာင္းၾကီးၾကီးနဲ႔က ႏွစ္ေထာင္ပဲတဲ႔
ျမိဳ႔မေစ်းထဲက သေဘာၤသီး သခြားေမႊးနဲ႔ ဖရဲသီးေတြ
ရွမ္းမုန္႔တီထဲထည့္တဲ႔အစာပလာေတြ
ေရႊပဲရြက္နဲ႔ အညိဳေရာင္နဲ႔က လက္ပံပြင့္ေျခာက္ျပဳတ္
