လိပ်ပြာဒိုင်ယာရီ.....(အဖြူရောင်ကော်ဖီည)

 

"တောင်ထိပ်ပန်းလမ်း" တဲ့....နာမည်လေးက ချစ်စရာလေး...။ 

ကျမကဖြင့် ဒီမြို့မှာနေလာတာ နှစ်ပရိစ္တေကြာနေပြီ ဒီလမ်းနာမည်ကို ခုမှကြားဖူးတာ...။ ကျမဆီကို သူရောက်မလာခင်ကတည်းက ကျမနဲ့အတူထိုင်ချင်တယ်ဆိုတဲ့ အဖြူရောင်ကော်ဖီဆိုင်လေးဆီကို ဒုတိယအကြိမ်ပြန်ရောက်ကြတယ်...။ ကျမတို့နှစ်ယောက် ပထမဆုံးအချိန်လူခြင်းဆုံဖူးတုန်းက ထိုင်ခဲ့ဖူးတဲ့ "Black Sky" ကော်ဖီဆိုင်ကို နောက်တစ်ခေါက်ထပ်မသွားဖြစ်တော့ပေမယ့်... သူနဲ့ကျမ ကွဲကွာပြီး နှစ်တော်တော်ကြာမှ ပြန်ဆုံဖြစ်တဲ့ ဒီကော်ဖီဆိုင်လေးကိုတော့ ဒုတိယအကြိမ်ထိုင်ဖြစ်သွားတာဟာ ထူးခြားမှုတစ်ခုပါပဲ..။ ဟိုအရင် ကျမတို့နှစ်ယောက်အတူသွားထိုင်ဖူးခဲ့တဲ့ ကော်ဖီဆိုင်တွေတော်တော်များများ တစ်ခေါက်စီပဲထိုင်ဖြစ်ခဲ့တာ....။

ဒီတစ်ခေါက်ပြန်ဆုံတော့လဲကျမတို့ ပထမအခေါက်ထိုင်နေကျ သရက်ပင်အောက်မှာပဲ ရွေးထိုင်ဖြစ်ကြတယ်....။ ဘယ်နှစ်ခါဆုံဆုံ ကျမမျက်နှာကို ခပ်ကြာကြာစိုက်ငေးကြည့်တတ်တဲ့ သူ့အကြည့်တွေက အမြဲတောက်ပရွှန်းလဲ့နေတတ်တယ်..။ ပြီးတော့ ကျမကလဲ သူ့အကြည့်တွေအောက်မှာ မှိန်းမောကျရှုံးဆဲ မရိုးအီနိုင်အောင် ရိုလာခိုစတာစီးရမြဲပါပဲ...။ အဲလို ကြည့်ပြီးရင် ကျမပါးပြင်ကို လက်ညှိုးလေးကွေးပြီးလာပွတ်သပ်တဲ့အခါ သူ့လက်က စီးကရက်အနံ့က ကျမရဲ့ ယစ်မူးစိတ်ကို ဖိတ်ခေါ်လေ့ရှိတယ်...။ 

ဒီကော်ဖီဆိုင်လေးက မြို့ထဲနဲ့လည်းဝေးတော့ လူရှင်းတယ် အစားအသောက်အရမ်းကောင်းတဲ့ထဲမပါဘူး...။ တစ်ဆိုင်လုံး အဖြူရောင်တွေသုံးထားတာကို သူမရောက်ဖူးခင်ကတည်းက သဘောကျနေတာလေ ပြီးတော့ ညဖက် မီးရောင်အောက်မှာ စွဲဆောင်မှုတစ်ခုလိုဖြစ်နေတာပေါ့....။ ကျမက ကော်ဖီတစ်ခွက် တရုတ်ထမင်းကြော် ကြက်သားတုံးကြော် နဲ့ သူက France fried နဲ့ ဘီယာအေးအေးတစ်ခွက် မှာတယ်...။ ကြက်သားကြော်က တော်တော်ငံလို့ ကျမက စားပွဲထိုးကိုခေါ်ပြီး Complain တက်နေတဲ့အချိန်မှာ သူက Toilet သွားပြီး စားပွဲဝိုင်းဆီပြန်လာအထိုင်မှာနဲ့ဆုံတယ်...။ အဲချိန်ကစပြီး သူကျမကိုစကားမပြောတော့ဘဲ ဘီယာချည်းလိမ့်သောက်လိုက် စီးကရက်တွေဖွာလိုက်နဲ့လုပ်နေတယ်...။ တခုခုတော့မှားနေပြီဆိုတာ ရိပ်မိပေမယ့် ကျမ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး စားစရာရှိတာ ဆက်စားနေလိုက်သေးတယ်..။ ခနကြာတော့ သူက ကျမကို ဖုန်းနံပါတ်တစ်ခုရှာခိုင်းတယ် တစ်နေ့က သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ကျမဖုန်းကိုခေါ်လာဖူးတဲ့ နံပါတ်ပေးတဲ့ သူဒီကပြန်ရင် အဲသူငယ်ချင်းဆီသွားမယ်ပေါ့...။ သူစိတ်ကောက်နေတဲ့ပုံက ရီချင်စရာလေး.....။ ကျမတို့တွဲလာဖူးတဲ့ ကာလပတ်လုံး သူကျမကို ဒီလိုပုံစံမျိုးတစ်ခါမှ စိတ်မကောက် စိတ်မဆိုးခဲ့ဖူးဘူး ကျမကသာ သူ့အပေါ်ဆိုး စိတ်ကောက်ဖူးတာပဲရှိခဲ့တာ...။ သူ့ကို ကြက်သားကြော်အရမ်းငံလို့ စားဖိုမှူးကို Complain တင်ထားတဲ့အကြောင်းရှင်းပြတော့မှ သူ့မျက်နှာပြုံးလာတယ်...။ 

" မင်း ကိုယ့်ကို စောစောကတည်းက ရှင်းမပြဘူး ကြည့်စမ်း ကိုယ်က မင်းကို တကယ်စိတ်တွေဆိုးပြီး မလုပ်သင့်တာ လုပ်မိတော့မှာ မင်းကို ကိုယ်ဒီဆိုင်မှာတစ်ယောက်ထဲထားခဲ့ပြီး ထွက်သွားတော့မလို့" တဲ့...။  

အဲတော့ သူမရှိတဲ့အချိန် စားပွဲထိုးကိုဘာခေါ်ပြောစရာရှိလဲဆိုပြီး ကျမကို သဝန်တို စိတ်ကောက်နေတာ...။ 

"ထားခဲ့ပေါ့ ကျမ ကိုယ့်ဘာသာအိမ်ပြန်တတ်တာပဲလေ..."

"နိုး နိုး ဘေဘီ နောက်ဆို ကိုယ်ကို အဲလို မသိချင်ယောင်ဆောင်မထားနဲ့ ကြားလား ကိုယ့်စိတ်ကို ကိုယ်သိသလို မင်းလည်းသိနေတာပဲဟာ..."

သူပြုံးနိုင်တော့မှ သူ့ကို စားပွဲဝိုင်းမှာ ခနထားခဲ့ပြီး ကျမက ကော်ဖီဆိုင်လေးဘေးမှာ တွဲဖွင့်ထားတဲ့ ဖန်စီဆိုင်လေးထဲကို သွားစပ်စုလိုက်တယ်...။ ခေတ်မှီဒီဇိုင်း အဝတ်အစား ဦးထုပ် ဖိနပ် အိတ်တွေနဲ့ ဖန်စီဆွဲကြိုး နားကပ် စတာတွေအစုံတင်ထားတာတွေ့ရတယ်...။ အဲမှာ ကျမသဘောကျတဲ့ အနီရောင်သိုင်းကြိုးပါတဲ့ လေးလက်မလောက်မြင့်တဲ့ဖိနပ်တစ်ရံကိုတွေ့တော့ ယူစီးကြည့်လိုက်တယ်...။ ဖိနပ်လေးစီးပြီးတော့ ငါးပေသုံးလက်မပဲရှိတဲ့ ကျမအရပ် တော်တော်မြင့်သွားတယ်...။ ကျမနည်းနည်းကြာသွားလို့ သူဆိုင်ထဲလိုက်ဝင်လာတော့ ကျမက ဒေါက်ဖိနပ်စီးလျက်သားလေး... သူကျမရှေ့လာရပ်လိုက်တော့ ကျမနဖူးက သူ့နှုတ်ခမ်းနားပဲရှိနေသေး....။

"မိုက်တာရော.... မင်းနဲ့လိုက်တယ် အဲဖိနပ်လေးယူလိုက် ကိုယ်ဝယ်ပေးမယ်"

"အမှန်တိုင်းဝန်ခံရရင် ကိုယ်က အရပ်မြင့်တဲ့မိန်းကလေးတွေကို အရမ်းသဘောကျတာ" သူ့စကားလည်းဆုံးရော ကျမ စီးထားတဲ့ဖိနပ်ကို ချွတ်ပြီး ပြန်ပေးလိုက်တယ်...။

"ဘာလို့ပြန်ပေးလိုက်လည်း မကြိုက်ဘူးလား..."

"ဟင့်အင်း မယူတော့ဘူး Error တစ်ခုတွေ့လိုက်လို့" လို့ ခပ်တည်တည်နဲ့သူ့ကိုပြောလိုက်ပြီး အနီရောင် ပုတီးလုံးတွေနဲ့သီထားတဲ့ ဆွဲကြိုးတစ်ကုံးပဲယူလိုက်တယ်...။ ဆိုင်ထဲကပြန်ထွက်တော့ သူကကျမနဲ့ယှဉ်လျက် ပခုံးလာဖက်ပြီး " ဂျပုမလေး " လို့ သူ့ကိုမကြည်မှန်းသိသိနဲ့ စလိုက်သေး .... ။

အဲဒီတုန်းက မိုးရာသီလို့ ကျမမှတ်မိတယ် မိုးတွေရွာလို့ ကျမတို့ထိုင်တဲ့ဝိုင်းကို ထီးအကြီးတစ်ခုမိုးပေးထားတယ်...။ 

ဒါပေမယ့် အဲညနေကတော့ မိုးမရွာခဲ့ပါဘူး.....

ကောင်းကင်မှာတော့ တိမ်တချို့ အုပ်ဆိုင်းနေခဲ့လိမ့်မယ်ထင်တယ်...။ 

__________________
Revolution will prevail
မိုးငွေ့