ေမျမိဳ႔ည...

ဂူဂယ္လ္မွပံုေလးျဖစ္ပါသည္

-->

အေမွာင္ထဲမွာ သူစီးကရက္ေသာက္ေနတာ တစ္ဗူးနီးပါးျဖစ္ေနျပီ…..။ စီးကရက္ကို ရိႈက္ဖြာရင္း လက္တစ္ဖက္က မီးျခစ္ေလးကို ဖြင့္ခ်ည္ပိတ္ခ်ည္လုပ္ေနမိသည္...။ သူ႔စိတ္ေတြ မျငိမ္မသက္ျဖစ္ေနမွန္း သိသာထင္ရွားေနသည္။ ရင္ထဲက အပူေတြကို စီးကရက္မီးခိုးႏွင့္အတူ မႈတ္ထုတ္ၾကည့္မိသည္….။ မေအာင္ျမင္။ စီးကရက္တစ္ဗူးသာကုန္လို႔သြားသည္…။ ေမြးကတည္းက ျငင္းဆန္ျခင္းကို နားမလည္ခဲ႔သည့္ သူ႔ကိုယ္သူ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနမိသည္…။ ခုေတာ့… သူ႔ႏွလံုးသားကို အရွင္လတ္လတ္သတ္ပစ္ရေတာ့မည္…။ မဟုတ္ဘူး….။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ဆီမွာ အျပီးအပိုင္ထားခဲ႔မွန္း သူခုမွနားလည္သေဘာေပါက္တာပါ….။ ဟုတ္တယ္….။ သူ… ဒီျမိဳ႔ကိုျပန္ေရာက္ကတည္းက လူက ခံစားခ်က္မဲ႔ ဟာလာဟင္းလင္းၾကီး….။ လူၾကီးေတြ စိတ္တိုင္းက်စီစဥ္တာကို စက္ရုပ္တစ္ရုပ္လို လိုက္နာေခါင္းညိတ္ေနမိတာကလြဲလို႔ သူစိတ္ပါလက္ပါ ေဆာင္ရြက္သည့္ ကိစၥတစ္ခုမွမပါ….။

ခုခ်ိန္မွာ သူ႔ရင္ဘတ္အျပည့္ေနရာယူထားသည့္ မ်က္၀န္းနက္နက္ႏွင့္ ေဖာ္ေရြသြက္လက္ေသာ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုပိုင္ရွင္ကိုသာ တမ္းတေနမိေတာ့သည္….။ ဘာေၾကာင့္ သူ႔ဘ၀ကို ၾကာရွည္သည့္ အခ်ိန္ပိုင္းျခားတစ္ခုအထိ စိုးမိုးထားခဲ႔ဖူးေသာ မိန္းကေလးကိုမေရြးခ်ယ္ခဲ႔မိသလဲ….။ တကယ္ေတာ့ သူ႔ရဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဟာ ကိုယ့္ႏွလံုးသားကိုယ္ေသဒဏ္ျပန္ေပးသည္ႏွင့္တူပါသည္….။ ဒီလုိပဲ ရင္ထဲကအပူကို ျငွိမ္းဖို႔ ညည သူျခံထဲ ညဥ့္နက္သည္အထိ ထြက္ထြက္ထိုင္ျဖစ္တာၾကာျပီ….။ သူ႔မွာ ရင္ဖြင့္္ေဖာ္ဆို၍ စီးကရက္ရယ္ လမိုက္ညရယ္ တခါတေလ လျပည့္ညနဲ႔ ၾကယ္ကေလးေတြရယ္…. ေအးစိမ္႔တဲ႔ေလေျပေတြရယ္ပဲရွိတာပါ….။ သူ႕ေက်ာျပင္ကို တင္းက်ပ္စြာဖက္လို႔ ရင္ခြင္မွာ ပါးအပ္ထားသည့္ ေကာင္မေလးကို သူလြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးရွိလာသည့္အခါ သူ႔ပါးျပင္ေပၚ မ်က္ရည္ေတြအလိုလုိစီးက်လာတတ္သည္….။

ျမိဳ႔ျပန္ေရာက္လာကတည္းက ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ ဆိုင္ကယ္အတူထြက္စီးျဖစ္သည့္ရက္…. ေလွ်ာက္လည္သည့္ရက္ေတြကနည္းပါသည္…။ သူမဆီဖုန္းဆက္ဖို႔ သူအၾကိမ္ၾကိမ္ၾကိဳးစားမိေသးသည္…။ ဖုန္းခြက္ကိုကိုင္ျပီး သူဘာေျပာရမွန္းမသိ ျပန္ျပန္ခ်ျဖစ္တာကမ်ားေနသည္…။ တစ္ဘက္က “ဟဲလို”လို႔ ျပန္ထူးသည့္ သူ႔နတ္သမီးေလးအသံက ရင္ဘတ္ကို ႏႈံုးေခြသြားေစေတာ့သည္….။ သူ ဒီကိုျပန္ေတာ့ ေလယာဥ္ကြင္းမွာ ငိုမဲ႔မဲ႔ႏွင့္ က်န္ရစ္ခဲ႔ေသာ သူမမ်က္ႏွာေလး သူ႔မ်က္လံုးထဲကမထြက္….။ သူ႔လုပ္ရပ္ေတြ သူ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြက သူမအေပၚရက္စက္ရာက်သြားျပီလားဟု မခ်င့္မရဲေတြးမိသည့္အခါတိုင္း မိဘေတြ၏ ဆႏၵကို မလြန္ဆန္ခ်င္သည့္ စိတ္က စိုးမိုးသြားျပန္သည္….။

လက္ပတ္နာရီက မီးစုန္းကိုဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ည၁၂နာရီ သန္းေခါင္ေက်ာ္ေနျပီ…..။ သူဒီလို ညအေမွာင္ထဲထိုင္ျဖစ္ေနတာ ရက္ဆက္လာလို႔ျဖစ္မည္ အိပ္ေရးပ်က္သည့္ ဒဏ္ႏွင့္ သူေခါင္းေတြအံုခဲျပီး ကိုက္ေနတတ္သည္….။ သူ႔ေျခေထာက္ကို တစ္စံုတစ္ရာလာပြတ္သပ္ေနသည္…။ အေမွာင္ထဲမွာ သူစမ္းျပီး ေပြ႔ယူလိုက္၏….။ သူ႔အခ်စ္ေတာ္ေခြးကေလး မရွိေတာ့သည့္ေနာက္ အိမ္မွာ ေမြးျဖစ္သည့္ ေၾကာင္ကေလးတစ္ေကာင္ပါ…။ အေမွာင္ထဲမွာ ေၾကာင္ကေလး၏ မ်က္လံုးမ်ားက လင္းေနသည္…။ ေၾကာင္ကေလးက “ေညာင္”ဟုေအာ္ျပီး သူ႔ရင္ခြင္ထဲ အတင္းတိုးေခြ႔၀င္သည္….။ ေသာက္လက္စ စီးကရက္ကုိ ႏႈတ္ခမ္းမွာေတ့ထားရင္း ေၾကာင္ကေလးကို သူေပြ႔ဖက္လိုက္သည္…။ ဒီညေတာ့ သူ႔အေဖာ္အျဖစ္ ေၾကာင္ကေလးတစ္ေကာင္တိုးလာျပီေပါ့…။

သူ႔အိတ္ကပ္ထဲက ဖုန္းကေလး တုန္ခါသြားေတာ့ ေၾကာင္ကေလးလန္႔ျပီး ေျပးဆင္းသြားသည္…။ သူ...ဖုန္းကိုထုတ္ျပီး နံပါတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့…“ဘုရားေရ…” သူ႔နတ္သမီးေလးဆီကဖုန္းပါလား…။ ဒီအခ်ိန္ၾကီး ဘာအေရးတၾကီးနဲ႔ ဆက္လာတာပါလိမ္႔ သူအံ့အားသင့္စြာ တုန္လႈပ္စြာနားေထာင္လိုက္သည္…။ “ကိုကိုလား….. ကိုကိုလားဟင္…. ခုခ်ိန္ထိမအိပ္ေသးဘူးလား”တဲ႔….။ သူေမးမည့္ ေမးခြန္းမ်ားကို သူမက ဦးေအာင္ေမးလိုက္ျခင္းပင္….။ “ညီမေလးအိပ္မေပ်ာ္လို႔ ကိုကို႔ကို သတိရတာနဲ႔ ဆက္ၾကည့္တာ … ဆက္သာဆက္ရတယ္ ကိုကိုမ်ားအိပ္ေနျပီလားလို႔ အားလဲနာမိတယ္…” သူမအသံကိုၾကားေတာ့ ႏံႈးေခြခ်ိနဲ႔ေနသည့္ ရင္ဘတ္ၾကီးတစ္ခုလံုး အားအင္ေတြျပည့္လာသလိုလို….။ သူမႏွင့္ သူေတာ္ေတာ္ၾကာသည္အထိ စကားေျပာျဖစ္ၾကသည္…။ သူတို႔ေျပာျဖစ္ေသာအေၾကာင္းအရာမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ငယ္ငယ္တုန္းက အေၾကာင္းေတြျဖစ္ျပီး တကယ္တမ္း တစ္ေယာက္ရင္မွာ တစ္ေယာက္ခံစားေနရသည္ကိုေတာ့ ၾကိတ္မွိတ္ျမိဳသိပ္ ဖံုးလႊမ္းထားၾကသည္…။ အရြယ္ႏွင့္ ရင့္က်က္မႈေတြက သူတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္အလိုလိုက္မႈေတြကို တံတိုင္းတစ္ခုလိုျခားလိုက္ျပီ…။ ဖုန္းခ်ခါနီး သူမႏႈတ္ဆက္သြားပါသည္….။ သူမအသံေတြက တည္ျငိမ္ရင့္က်က္မႈေတြအျပည့္ေပ်ာ္၀င္ေနသည္…။ ၀မ္းနည္းဆို႔နင့္ တုန္ယင္မေနပါဘူး…။ ဒီအတြက္လဲ သူေက်းဇူးတင္ရမွာပါ….။ သူကေတာ့ ေယာက္က်ားတန္မဲ႔ သူမ ဖုန္းခ်သြားတာေတာင္ ဖုန္းကိုင္ထားဆဲ ပါးျပင္ေပၚက စိုစြတ္ေႏြးေထြးသြားသည့္ မ်က္ရည္ကိုလဲ သုတ္ဖို႔ေမ့ေလ်ာ့ ...။ လည္ေခ်ာင္းထဲက ခါးသီးမႈတစ္ခုနဲ႔အတူ နာနာက်င္က်င္သူ ျမိဳခ်လိုက္သည္….။

သူ....ခံုေက်ာမီွကို ေခါင္းလန္ျပီးမီွခ်လိုက္သည္….။ အေမွာင္ထုထဲမွာ ေကာင္းကင္က လင္းခနဲအရာတစ္ခု ကိုေတြ႔လိုက္သည္…။ ၾကယ္ေၾကြသြားတာပါ….။ ၾကယ္ေၾကြတာကိုျမင္ရင္ ဆုေတာင္းျပည့္သည္ဟု သူၾကားဖူးေပမယ့္ သူ႔ဘ၀မွာေတာ့ ဒီတစ္ခါသာ ၾကယ္ေၾကြတာကို ပထမဦးဆံုးအၾကိမ္ ဆုေတာင္းမိျခင္းျဖစ္သည္…။ သူမေရာ ၾကယ္ေၾကြတာကို ျမင္ရင္ ဘယ္လိုဆုမ်ိဳးေတာင္းမလဲသူ သိခ်င္ေနမိသည္…။ ေမျမိဳ႔ည… လမိုက္ညတစ္ညမွာ ၾကယ္ေၾကြနဲ႔အတူ သူ႔နွလံုးသားသည္လဲ ေၾကြခသြားခဲ႔ပါျပီ….။ ေၾကကြဲစြာ…. နာက်င္စြာ…. သိုသိပ္စြာျဖင့္ေပါ့………။

မိုးေငြ႔