ကွန်.....

ကိုယ္ခံစားသမွ်ေတြ ေတြးမိသမွ်ေတြကို ခ်ေရးလြန္းလို႔လဲ ကိုယ္ဘယ္လိုေတြးေခၚရွင္သန္ေနသလဲဆိုတာ မင္းအလြတ္ရေနေလာက္ေရာေပါ့….။ ခုတေလာ လူမႈေရးကိစၥေတြအရမ္းမ်ားေနတယ္….။ မတင္ျဖစ္ေသးတဲ႔ မင္းအတြက္ ေနာက္ဆံုးေရးထားတဲ႔ အက္ေဆးေလးတစ္ပုဒ္ကုိအထပ္ထပ္ျပန္ဖတ္ရင္း အဲဒီတစ္ေနရာေလးကိုဖတ္မိတုိင္း… စိတ္ထဲ၀မ္းနည္းအားငယ္ ႏုံးခ်ိသြားသလိုခံစားရတယ္….။ အားအင္ေတြဆုတ္ယုတ္သြားသလို… ဘာဆိုဘာမွမလုပ္ခ်င္မကိုင္ခ်င္တဲ႔အထိ ကိုယ့္၀ိညာဥ္ကို မင္းခုခ်ိန္ထိ ဖမ္းစားထားဆဲပဲ အိန္ဂ်ယ္……။

တခ်ိဳ႔လူေတြက ေမးေနၾကတယ္…အိန္ဂ်ယ့္ကိုအျပင္မွာျမင္ဖူးခ်င္လိုက္တာတဲ႔….။ စိတ္မေကာင္းပါဘူး… ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္မင္းကို မျမင္ႏိုင္တာ သူတို႔ကို မင္းဟာ ဘယ္လိုပံုပန္းသ႑ာန္ရွိတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုျပရမလဲ…..။ တကယ္ေတာ့ မင္းကုိ လူသိမ်ားေအာင္ ကုိယ္ဖန္တီးေနတာမဟုတ္သလို… အိန္ဂ်ယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုလူတစ္ေယာက္လည္းလို႔ စိတ္၀င္စားေအာင္ ဆြဲေဆာင္ေနတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး…။ မင္းဟာ… ကိုယ့္ရဲ႔ အိန္ဂ်ယ္တစ္ေယာက္လို႔ သတ္မွတ္ခံရတဲ႔ လူသားတစ္ေယာက္လို႔ပဲ သိထားေစခ်င္ပါတယ္…။ မျပီးဆံုးႏိုင္ေသာ အိန္ဂ်ယ္စီးရီးရွည္ၾကီး ဘယ္ေတာ့အဆံုးသတ္မလဲလို႔ တခ်ိဳ႔ကလည္း စိတ္၀င္စားၾကျပန္ပါေသးတယ္…။ ဟင့္အင္း… ကိုယ္ေျပာခဲ႔ျပီးပါျပီ… အိန္ဂ်ယ္ကိုယ္နဲ႔ လိုက္ပါေနသေရြ႔ အိန္ဂ်ယ့္အေၾကာင္းကုိ ကိုယ္ဆက္ေရးေနမိဦးမွာပဲ…..။ ကမၻာဆံုးတဲ႔ေန႔အထိ အိန္ဂ်ယ္ရွိေနမွာပါ….။

ခုလို ေႏြေနပူပူမွာ ကမ္းေျခကိုသတိမရဘူးလား အိန္ဂ်ယ္…..။ လိႈင္းစီးခ်င္လိုက္တာ…. အုန္ေရေသာက္ခ်င္လိုက္တာ လာသမွ်အသည္ေတြဆီက ပုစြန္ကင္ေတြ ငါးကင္ေတြ မုန္႔တီေတြ မုန္႔လက္ေဆာင္းေတြစားခ်င္လိုက္တာ…။ ေကာင္းကင္က ၾကယ္ကေလးေတြကို ပ်င္းမွာစိုးလို႔ မီးရွဴးမီးပန္းေတြကို ပစ္ေဖါက္ျပီး စခ်င္လိုက္တာ… မီးပံုပြဲက သီခ်င္းခ်ိဳခ်ိဳကေလးေတြ ဆိုတတ္တဲ႔ ေကာင္ေလးေတြကို လက္ခုပ္တီးျပီး အားေပးခ်င္လိုက္တာ….။ လြမ္းတယ္ လြမ္းတယ္.....လြမ္းတယ္…လြမ္းတယ္….ဒီလို ခပ္တိုးတိုးကေလးပဲ ေရရြတ္ခြင့္ရိွသတဲ႔လား…။

ညဖက္ မင္းအေၾကာင္းစာေရးရင္း… ကိုယ္ေတာ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေသာက္ျပီးျပီ…..။ မင္းေရာ…အိန္ဂ်ယ္ ေကာ္ဖီခြက္ေဘးမွာခ်ရင္း အလုပ္လုပ္ေနသလား…။ ဒါမွမဟုတ္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ သီခ်င္းပဲသြားဆိုေနသလား…။ အျပာေရာင္မိုးသား တမိုးထဲေအာက္မွာေပမယ့္ မင္းရဲ႔ ကမၻာတဖက္ျခမ္းကေန… မင္းကို တမ္းတေနတဲ႔သူရွိေနတယ္ဆိုတာ သတိမွရေနရဲ႔လား…။ ခုလို ေႏြရက္ေတြမွာ ေလတဟူးဟူးတိုက္ခတ္ေနတဲ႔ ျမစ္ကမ္းနေဘးမွာ ကိုယ္တို႕အတူသြားထုိင္ၾကရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲေနာ္…။ ဟိုးးး ေခ်ာက္ကမ္းပါးေအာက္ဖက္မွာ တေ၀ါေ၀ါစီးဆင္းေနတဲ႔ ေရျပင္ေတြဟာ ေႏြမွာ ခမ္းေျခာက္ေနေလာက္ေရာေပါ့ေနာ္….။ ႏွင္းေတာထဲမွာ စိမ္းစို ယိမ္းႏဲြ႔ေနၾကတဲ႔ ျမက္ပင္ရွည္ေတြလည္း ၀ါက်င့္ေျခာက္ေသြ႔ေနေလာက္ေရာေပါ့…..။ အရာရာဟာ…ကိုယ့္ခံစားခ်က္အတိုင္း လိုက္ပါေလာင္ကၽြမ္းကုန္ျပီတဲ႔ အိန္ဂ်ယ္….။

ေတြးၾကည့္ရံုနဲ႔တင္ ေႏြးေထြးမႈေပးတတ္တဲ႔ ႏူးညံ့ျဖဴစင္တဲ႔ အေတာင္ပံတစ္စံုနဲ႔ ကိုယ့္ကို ေအးခ်မ္းမႈရေအာင္ တခ်က္ေလာက္ ခတ္ေပးပါ….။ ပူေလာင္ေနတဲ႔ေႏြမွာ ကိုယ့္ႏွလံုးသားကိုေအးျမမႈေတြ ေဆာင္က်ဥ္းေပးပါ…. အိန္ဂ်ယ္။ ထာ၀ရရုန္းထြက္မရႏိုင္တဲ႔ ကြန္ထဲကေန… မင္းရဲ႔ဖမ္းစားျခင္းကို ေက်နပ္စြာခံယူပါ့မယ္…။ ကိုယ့္ရဲ႔ တည္တံ့ေသာခ်စ္ျခင္းမ်ားျဖင့္ အိန္ဂ်ယ့္ဘ၀ ဆိတ္ျငိမ္ေအးခ်မ္းမႈမ်ားျဖင့္သာ ျပည့္စံုေစေသာ္….။

မိုးေငြ႔