ရင္တြင္းစကား.....

စားေရးတဲ႔သူဆိုတာ စာဖတ္သူေတြရဲ႔စိတ္ကိုလွည့္စားတဲ႔သူလား......?????

က်မ မၾကာခဏေတြးမိတဲ႔ ေမးခြန္းေလးတစ္ခုပါ....။

စာေရးသူဖက္ကၾကည့္ရင္ တနည္းအားျဖင့္လည္း မွန္ပါတယ္...ကိုယ္ေရးတဲ႔စာေတြကို စာဖတ္သူေတြစိတ္၀င္တစား ရွိေစခ်င္တာလည္းပါတယ္.... ကိုယ့္ရင္တြင္းကထြက္က်လာတဲ႔ ခံစားမႈေပါင္းစံုကိုလဲ ျပခ်င္တယ္... အဲဒီလုိေလး.....စာဖတ္သူကုိ အေရးအသားေလးနဲ႔ လွည့္စားတာပဲေပါ့.....။

စာဖတ္သူအေနနဲ႔ၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း အမ်ားစုက ဒီစာကိုဖတ္လိုက္တာနဲ႔ ဒီအျဖစ္အပ်က္ဟာ စာေရးသူရဲ႔ ကိုယ္ေတြ႔ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္လို႔ မုခ်မွတ္လိုက္တတ္ၾကတယ္.....။ က်မေျပာခ်င္တာ အဲဒီေနရာေလးပါပဲ...။ စာေရးသူနဲ႔သူ႔စာကို မေရာေထြးေစခ်င္ဘူးဆိုတာပဲ.....။ တခ်ိဳ႔စာေတြမွာ မွတ္ခ်က္ စာၾကြင္းေတြအျဖင့္ ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္ ဒီအျဖစ္အပ်က္ဟာစိတ္ကူးနဲ႔ေရးတာမို႔ တိုက္ဆိုင္မႈရွိရင္ နားလည္ေပးပါ ဘာညာေတြေပါ့။က်မေတာ့အဲလို တခါမွ မွတ္ခ်က္မေရးဖူးဘူး....။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ က်မေရးသမွ်စာေတြအမ်ားစုက က်မရဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္ေတြပဲေလ.....။

တခါတေလစာဖတ္သူေတြက စိတ္၀င္တစားရွိလာျပီဆို သူတို႔ကိုေပ်ာ္ပါေစဆိုတ႔ဲေစတနာနဲ႔ တကယ္ရွိသလိုဖန္တီးေပးဖူးပါတယ္.......။ ဥပမာ မႏွစ္ကက်မေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေရးျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ “အိန္ဂ်ယ္”လိုဇာတ္ေကာင္မ်ိဳးေပါ့....။ တကယ္ေတာ့ “အိန္ဂ်ယ္”ဆိုတဲ႔ ဇာတ္ေကာင္က အျပင္မွာတကယ္ရွိတဲ႔ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ပါ...။ ဒါေပမယ့္ က်မေရးသမွ် အိန္ဂ်ယ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ အက္ေဆးအားလံုးဟာ က်မစိတ္ကူးေတြနဲ႔ပံုေဖာ္ထားျခင္းသက္သက္သာျဖစ္ပါတယ္...။ တခ်ိဳ႔ေကာ္မန္႔ေတြကိုဖတ္မိရင္ ကိုယ္ေရးခဲ႔တဲ႔စာအတြက္ စာဖတ္သူကို ေတာ္ေတာ္ေလးအားနာမိသြားတယ္....။
“အိန္ဂ်ယ့္” ကိုဆက္လက္ခ်စ္ေနႏိုင္ပါေစ...ဆိုတဲ႔ ေကာ္မန္႔လိုမ်ိဳးေပ့ါ...။

တကယ္ေတာ့ စာေရးသူေတြဟာ အျပင္ပတ္၀န္းက်င္က ျဖစ္ပ်က္သမွ်ကို ၾကည့္ျမင္ခံစားျပီး စိတ္ကူးနဲ႔ေပါင္းစပ္ေရးသားတတ္သူေတြပါ...။ က်မအက္ေဆးေတြအမ်ားစုဟာ က်မရဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္ျခင္းက စီးဆင္းလာတဲ႔ စမ္းေခ်ာင္းေလးတစ္ခုပါ..။ က်မက စိတ္ကူးေတာ္ေတာ္ယဥ္တတ္တဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္ပါ....။ သူမ်ားေတြယဥ္တာထက္ပိုယဥ္တတ္သူလို႔ ၀န္ခံပါရေစ....။ အနီးကပ္ေပါင္းတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြေတာင္ မသိႏိုင္ပါဘူး...ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ က်မရဲ႔အျပင္လက္ေတြ႔လုပ္ကိုင္ေနထိုင္မႈနဲ႔ က်မရဲ႔၀ါသနာနဲ႔က ဘယ္လိုမွ မဆက္စပ္ႏိုင္လို႔ပါပဲ...။ ဒါေၾကာင့္ က်မရဲ႔စိတ္ကူးယဥ္မႈေတြက စာေတြထဲမွာေရာက္ကုန္ေရာ ဒီေတာ့ စာလာဖတ္သူေတြကသာ က်မရဲ႔စိတ္ကူးယဥ္မႈကိုပိုျပီးဖမ္းမိလိမ့္မယ္ထင္တယ္...။ ဒီအသက္အရြယ္အထိ စိတ္ကူးယဥ္နယ္ထဲက မရုန္းထြက္ႏိုင္ေတာ့တာဟာ မရင့္က်က္မႈဆိုရင္ေတာ့ အိုေခ က်မငယ္ပါေသးတယ္လို႔ ၀န္ခံလိုက္မယ္...။

တခါတေလ က်မ ဂ်ီေတာ့နစ္မွာ ေရးထားတတ္တယ္ “အိန္ဂ်ယ္ေဖ်ာ္ေပးတဲ႔ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေလာက္ ေသာက္ခ်င္တယ္” ...။ အဲခါမ်ိဳးမွာ က်မသူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႔က “wake up from your dream world” ဆိုတာမ်ိဳးလာေျပာတတ္တယ္....။ ငါစိတ္ကူးယဥ္ေတာ္ေတာ္လြန္သြားျပီလားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ျပန္ေမးၾကည့္တယ္......။ ဘယ္ဟာက စိတ္ကူးယဥ္ ဘယ္ဟာကလက္ေတြ႔ဆိုတာ ခြဲျခားထားျပီးသားမို႔ က်မစိတ္ကို က်မအသိဆံုး...။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္စိတ္ကို ပိုမသိႏိုင္တဲ႔သူေတြေျပာတာကို က်မလ်စ္လ်ဴရွဴႏိုင္ခဲ႔ပါတယ္....။

ေပ်ာ္စရာေတာ့ေကာင္းတယ္....က်မဘေလာ့ကိုလာဖတ္သူေတြ ေကာ္မန္႔လာေပးသူေတြက က်မစာကိုဖတ္ျပီး က်မစိတ္ကိုဖတ္ေနၾကသူေတြေလ.....။ ခုတေလာ က်မ ပန္းႏုေရာင္ေလးေတြကို အရမ္းဓါတ္က်ေနတာကို မွတ္ခ်က္ေပးၾကတာမ်ိဳးေပါ့....။ က်မက အေျပာင္းအလဲေတာ့ ျမန္တယ္ရွင့္.... မွန္ေသာစကားကိုဆိုတာ....။ ခုဒီအေရာင္ၾကိဳက္ေပမယ့္ ေနာက္တခါက် ေနာက္တေရာင္ေျပာင္းၾကိဳက္တတ္သူမ်ိဳး....။ ဖက္ရွင္နယ္ပယ္မွာ သူ႔ season နဲ႔သူ ဘာအေရာင္ေခတ္စားလဲ ဒီေႏြဦးကေတာ့ အျဖဴေရာင္ မိုးရာသီ ဆိုဘာအေရာင္ဆိုတာမ်ိဳးေလ...။ က်မရဲ႔ ရာသက္ပန္အေရာင္က အညိဳေရာင္ပါ....။ ဒီေန႔ဒီခ်ိ္န္ထိေတာ့ အညိဳေရာင္နဲ႔တူေသာ က်မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ႔သူမ်ိဳး မေတြ႔ဖူးေသးဘူး....း)

ဒီႏွစ္ဦးပိုင္းမွာ က်မရဲ႔ အဓိက ဇာတ္ေကာင္ကေတာ့ “ကၽြန္မရဲ႔ကဗ်ာဆရာ”ပါပဲ...။ သူ႔ကိုလဲ ရွင္တို႔ေတြ သိပ္စိတ္၀င္စားေနၾကတယ္မဟုတ္လား....။ အိုေခ.... သူလည္း အျပင္မွာတကယ္ သက္ရွိဇာတ္ေကာင္ပါပဲ...။ အထက္မွာေျပာခဲ႔တဲ႔အတိုင္းပါပဲ “ကၽြန္မ၏စာေရးဆရာ”နဲ႔ပတ္သက္ျပီး ေရးသမွ်စာေတြဟာလည္း က်မရဲ႔စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္ပါ....။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာတဲ႔အထိ က်မအတြက္ သူကုန္ၾကမ္းျဖစ္ႏိုင္မလဲ ဆိုတာမေျပာတတ္ေသးဘူး..။ ေလာေလာဆယ္ က်မကေတာ့ သူ႔ကဗ်ာေတြအတြက္ ကုန္ၾကမ္းပါ.....။

အဆိုးဆံုးကေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္စာေရးသူေတြဟာ စာဖတ္သူေတြ သူ႔ဇာတ္ေကာင္ေတြကို လွည့္စားရံုတင္မကဘဲ သူ႔ကိုယ္သူလဲ လိုအပ္ရင္ လွည့္စားရေသးတာကိုပဲ....။က်မခုလိုဘာေၾကာင့္ ရင္ဖြင့္စကားဆိုခ်င္ရသလဲ?? က်မစာေတြေရးရင္း စာဖတ္သူေတြကိုလွည့္စားရပါမ်ားလာလို႔ ရင္ထဲမႊန္းၾကပ္လာလို႔ပါ....။ အားနာတယ္...အမွန္ေတာ့ ကုိယ္ေရးတဲ႔ စာေတြက ဘာမွေရးၾကီးခြင္က်ယ္တာလဲမဟုတ္ ဘယ္သူ႔အတြက္မွလဲ အေရးပါတာမဟုတ္ဘူးေလ...ဒါေပမယ့္ က်မစိတ္ကူးယဥ္ေရးခ်သမွ်ကို စိတ္၀င္တစားနဲ႔ ခံစားအားေပးသြားၾကတဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးကမၻာပါပဲ ။ စာဖတ္သူေတြကသာ က်မအတြက္ တကယ့္ခြန္အားပါ.... တကယ္ပါ ရွင္တို႔ေတြသာမရွိရင္ က်မစာေတြဟာ ေသဆံုးသြားတာၾကာျပီေပါ့...။

မိုးေငြ႔

တနဂၤေႏြမနက္ခင္းစာ.....

ေခါက္ဆြဲေၾကာ္စားခ်င္ေနတာ ဒီတနဂၤေႏြလုပ္စားျဖစ္တယ္.....။ ခါတိုင္းေၾကာ္ေနက် ေဂၚဖီထုပ္ေတြ မုန္ညင္းေတြမထည့္ေတာ့ဘဲ ၾကက္ဥနဲ႔ ပဲငံျပာရည္ ၾကက္သားမႈန္႔ဆီနဲ႔နယ္ထားနဲ႔ ေခါက္ဆြဲကိုအရင္ေမႊျပီး ခနေဘးဖယ္ထားတယ္ ၾကက္သြန္ျဖဴဆီသတ္ ၾကက္သားေလးေၾကာ္ျပီး ေခါက္ဆြဲျပန္ထည့္တယ္ ကူးခ်ိဳင္(ၾကက္သြန္မွိတ္)ေလးျဖဴးလိုက္တယ္ ဒါပါပဲ လြယ္တယ္...။ သူ႔နဲ႔တြဲဖက္ဖို႔ Clear Soup တစ္ခြက္လုပ္လိုက္တယ္...။ ၾကက္သားမႈန္႔ရည္ဆူဆူထဲကို ၾကက္သားလံုးထည့္ မုန္လာဥနီထည့္ ငရုတ္ေကာင္းထည့္ အိုးခ်ေတာ့ ပဲၾကာဇံေလးနဲနဲခတ္လိုက္တယ္...။ အခ်ဥ္ကိုေတာ့ မုန္လာဥနီျခစ္ထားတာကို ႏွမ္းဆီေလးသံုးေလးစက္နဲ႔ ရွာလကာရည္ ဆားေလးျဖဴးျပီးနယ္ထားတယ္ ေမႊးေမႊးခ်ဥ္ခ်ဥ္ေလး...။ ဟင္းရည္ၾကည္ၾကည္ေလးကို ပူပူေလးတြဲေသာက္..... ေကာင္း၏.....။


မိုးေငြ႔

ကၽြန္မ၏ကဗ်ာဆရာႏွင့္ေတြ႔ဆံုျခင္း.....

တပို႔တြဲလဆုတ္မတိုင္ခင္ ညတစ္ညရဲ႔သယ္ေဆာင္လာတဲ႔ေလေျပဟာ တိုးတိတ္ေအးခ်မ္းေနတယ္....။ ရင္ျပင္ေပၚက ေရာင္စံုမီးအလင္းေရာင္နဲ႔ မီးေမာင္ထုိးခံထားရတဲ႔ေစတီကိုယ္ထည္ေပၚက ေရႊေရာင္ေတြေၾကာင့္

ေကာင္းကင္ကနက္ျပာေရာင္ေဖ်ာ့ေတာ့ေနခဲ႔တယ္...။ မႈန္ျပျပၾကယ္ကေလးေတြကိုလဲ ဟိုတစဒီတစပဲေတြ႔ရတယ္....။

ဘုရားဖူးလာသူေတြ လူးလားေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ေနတာကိုၾကည့္ရင္း အရံေစတီေတြေစာင္းတန္းေတြေပၚက ေရာင္စံုမီးျပိဳးျပိဳးျပက္ျပက္ေတြကို ေငးရင္း ေစာင့္ဆိုင္းရျခင္းဆိုတဲ႔ အာရံုကိုလြဲေျပာင္းၾကည့္တယ္.....။ ေလေျပေတြက ဆံႏြယ္ၾကားတိုးေ၀ွ႔ေနလည္း နဖူးကေခၽြးေတြစို႔ေနခဲ႔တယ္....။ ေသာ့တြဲေလးကို ကိုင္ေဆာ့ရင္း လက္ပတ္နာရီကို မသိမသာၾကည့္မိတယ္..... တစ္နာရီတိတိအထိေစာင့္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္တယ္....။ ၾကာသပေတးေဒါင့္မွာရွိတဲ႔ ကိုယ္တက္လာတဲ႔အေနာက္မုတ္ စက္ေလွကားထိပ္ဆီကို ခဏျပန္သြားၾကည့္လိုက္ေသးတယ္....။ ဘာအရိပ္ေယာင္မွမေတြ႔ရ....။
(ကိုယ္တက္လာတုန္းကေတာ့ အေဒၚၾကီးေတြတဖြ႔ဲစက္ေလွကားကိုတက္မယ္ မတက္ဘူးနဲ႔အလုအယက္အေၾကာက္အကန္ျဖစ္ေနၾကလို႔ အခ်ိန္ေနာက္က်ေနတာနဲ႔ ေလွကားကေနပဲလမ္းေလွ်ာက္တက္ခဲ႔တာ...)

ခုႏွစ္နာရီထုိးေနျပီ..... နာရီ၀က္ရွိျပီ...ေစာင္းတန္းအုတ္ေဘာင္ေပၚမွာမထိုင္ေတာ့ဘဲ အလွဴခံမ႑တ္ေရွ႔မွာပဲ ထိုင္ေနလိုက္တယ္....။ တခုခုေတာ့လြဲေနပါျပီ....။
ကိုယ္တို႔က အလြဲအေခ်ာ္ကေလးနဲနဲရိွလိုက္ရမွ ေတြ႔ဆံုမႈက ျပည့္စံုတာေလ...။ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ ကိုယ့္မွာ ဟိုဒီေငးလိုက္ ဘုရားမီးေတြကိုၾကည့္လိုက္နဲ႔မူးလာလို႔ ေက်ာက္ျပားေတြကိုပဲ ငံု႔ၾကည့္ေနတုန္း ဘယ္ဖက္မ်က္လံုးေဒါင့္က အရိပ္တစ္ခုကိုဖမ္းလိုက္မိတယ္.....။ သူပဲဆိုတာကို အလိုလိုသိေနတဲ႔ စြမ္းအားကလဲ အံ့ဖြယ္ပါပဲ...။ ကိုယ္ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္စိတ္ကူးနဲ႔ေငးေမာခဲ႔ဖူးတဲ႔ ပ်ိဳမွ်စ္တဲ႔ အျပံဳးနဲ႔အတူ သူ႔ကိုေတြ႔လိုက္တယ္....။
ကိုယ့္စိတ္ကူးထဲကအတိုင္းပဲ ခပ္ၾကီးၾကီးေဘးလြယ္အိတ္တစ္လံုးကိုသူလြယ္ထားတယ္....။ ေကြးေကာက္ေနတဲ႔ ဆံပင္ေတြကိုေလတိုးေ၀ွ႔ျခင္း ခံေနရတယ္...။ “ေစာင့္ေနတာၾကာျပီလား”တဲ႔ ။
သူက ကိုယ့္ကို ေျမာက္ဘက္မုတ္မွာသြားေစာင့္ေနတယ္.....။ အဲလိုလြဲၾကတာ....။ ေနာက္ေတာ့မွ ၾကာသပေတးေဒါင့္ကိုသတိရျပီး ျပန္လာရွာတာတဲ႔...။ ေတာ္ပါေသးရဲ႔......။ ေနာက္ဆယ္မိနစ္ေလာက္ဆို ကိုယ္ကထျပန္ေတာ့မွာ.....။ “ေစာင့္ရလို႔ စိတ္တုိေနတာမဟုတ္လား ဟိုးးးကတည္းကလွမ္းျမင္ေနရတာ ႏႈတ္ခမ္းစူေနတယ္”တဲ႔သူက အေ၀းကတည္းက ကိုယ့္စိတ္ကို လွမ္းဖတ္တတ္ေနတာ.....။


သူက သူ႔ေမြးနံေဒါင့္မွာ ဘုရားကန္ေတာ့ ကိုယ္လဲကိုယ့္ေမြးနံေဒါင့္မွာကန္ေတာ့ျပီး..... ကိုယ္တို႔ညေနစာ အတူစားဖို႔သြားလိုက္ေတာ့တယ္...။ ဗိုက္ေတာ္ေတာ္ဆာေနၾကျပီေလ....။ ပန္းအိုးေတြျခံရံထားတဲ႔ ဆိုင္အျပင္ဖက္ေလးကိုပဲ ေနရာေရြးထိုင္လိုက္တယ္...။ စားစရာေတြမွာျပီးေတာ့ သူ႔ေဘးလြယ္အိတ္ၾကီးၾကီးထဲက လက္ေဆာင္ထုပ္တစ္ခု ကိုထုတ္လိုက္တယ္....။


ကိုယ့္အတြက္လက္ေဆာင္ဗူးေလးကို သူေဖာက္ေပးေနတုန္း သူ႔ရဲ႔ လက္စြဲေတာ္ကင္မရာေလးကို သူရိုက္ထားသမွ်ပံုေတြကို ဇိမ္ေျပနေျပၾကည့္ေနလိုက္တယ္...။ ကိုယ့္ရဲ႔ ကဗ်ာဆရာက ဓါတ္ပုံဆရာလဲဟုတ္ေသးတယ္.....။ ရႈခင္းပံုေလးေတြရိုက္ထားတာသိပ္လွတာပဲ.....။ သူ႔ရိုက္ထားတဲ႔ ေန၀င္ပံုေတြကိုၾကည့္ရတာ လြမ္းေမာဖြယ္ေကာင္းလိုက္တာ.....။ သူေဖာက္ေနတဲ႔ ဗူးေသးေသးေလးထဲကေန အရုပ္ေသာ့တြဲကေလးႏွစ္ခုထြက္လာတယ္.....။ သူပံုေလးရိုက္ျပထားဖူးလို႔ အဲဒီေသာ့ခ်ိပ္ေလးကိုျမင္ဖူးထားေပမယ့္ ခုမွသာအေကာင္ထည္လိုက္ျမင္ရကိုင္ၾကည့္ရတာ....။ အရုပ္ေလးက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္....။ သူ႔ကုိေပးဖို႔ကိုယ္ဘာလက္ေဆာင္မွမပါခဲ႔ဘူး.....။ ျမင္ရတဲ႔ ကိုင္တြယ္လို႔ရတဲ႔ အရာ၀တၳဳမဟုတ္ေပမယ့္ ကိုင္တြယ္လို႔မရတဲ႔ မျမင္ႏိုင္တဲ႔၀ိညာဥ္ေတြနဲ႔ ကဗ်ာဆရာအတြက္ သိပ္လွတဲ႔ ကဗ်ာေတြဖန္းဆင္းဖို႔ ရာသက္ပန္ကုန္ၾကမ္းကို လက္ေဆာင္အျဖစ္ကိုယ္ေပးထားျပီးသားပဲေလ..။

ညရဲ႔အလွကို ကိုယ္တို႔ေကာ္ဖီနဲ႔အတူထိုင္ျမည္းၾကေသးတယ္.....။ ၾကယ္ေရာင္နည္းတဲ႔ညနဲ႔ ခါးသက္သက္ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔ ခ်ိဳျမတဲ႔သူ႔အျပံဳးတို႔ေပါင္းစပ္လိုက္ေတာ့ အမွတ္ရစရာေတြက ကိုယ့္ရဲ႔ဘယ္ဖက္အိတ္ကပ္ထဲမွာ ပိုပိုမ်ားလာတယ္......။ အေရာင္ရင့္တဲ႔ညရဲ႔ အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ေပါ့ပါးလန္းဆန္းလို႔.... စြမ္းအားေတြရဲ႔ တန္ခိုးကို မယံုၾကည္ဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ပဲ......။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ....အရာအားလံုးအတြက္ ေက်းဇဴးတင္ပါတယ္..။


မိုးေငြ႔

ပန္းႏုေရာင္ျပခန္း.....

ပန္းႏုေရာင္ညေနခင္း

  ပန္းႏုေရာင္ေခ်ာကလက္ႏွင္းဆီ

  ပန္းႏုေရာင္အသဲႏွလံုး

ပန္းႏုေရာင္ၾကယ္တာရာနဲ႔သစ္ပင္

ပန္းႏုေရာင္အခ်စ္ေရာင္စဥ္

သာမီးရဲ႔ အိုင္ပက္ေပၚမွာ ေလွ်ာက္ျခစ္ထားတဲ႔ ပံုေလးေတြပါ......။ အမွန္ေတာ့ ပံုေတြမဆြဲတတ္ပါဘူး...။ ငယ္ငယ္တုန္းက ေဆးေရာင္လွလွျခယ္ၾကမယ္ဆိုသလိုပဲ အေရာင္ေလးျခယ္ထားရံုသက္သက္ပါ....။

မိုးေငြ႔

Welcome!!! my lit niece or nephew.....

တစ္ႏွစ္တုန္းက အေမရိကားကခဏအလည္ျပန္လာတဲ႔ ညီမတစ္၀မ္းကြဲေလးတစ္ေယာက္ကိုသြားေတြ႔တာ....။ သူကေတြ႔ေတြ႔ျခင္း “အစ္မ သမီးမွာ ကိုယ္၀န္ရွိေနျပီ” လို႔ေျပာေတာ့ ၾကားၾကားခ်င္း စိတ္ထဲ ဘယ္လိုၾကည္ႏူး၀မ္းသာသြားမွန္းမသိဘူး...မ်က္ရည္ေတြဘာေတြေတာင္၀ဲသြားတယ္...ေျပာမျပတတ္ဘူး...။ ကိုယ္ေတာင္အဲေလာက္ခံစားမိတာ မိခင္ေလာင္းျဖစ္ေနတဲ႔ အဲဒီညီမေလးကိုုယ္တုိင္ဆို ဘယ္ေလာက္၀မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္လိုက္မလဲ ၾကည္ႏူးပီတိျဖစ္လိုက္မလဲ..။ မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီေန႔က ျပာသိုလျပည့္ေန႔ အေမေန႔လဲျဖစ္တယ္...။ အေမေန႔မွာ မိခင္ေလာင္းတစ္ေယာက္ဆီက ခုလိုမဂၤလာစကားၾကားခဲ႔လိုက္ရတာ မဂၤလာတစ္ပါးပါ....။ ျပီးခဲ႔တဲ႔ႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၃ မွာသားေယာက္က်ားေလးေမြးတယ္....။ ေမြးေမြးခ်င္းပဲ ကေလးေလးက ဖဘမွာတင္ခံရတယ္...။ မိခင္ကိုယ္တိုင္လဲ ေဆးရံုေပၚမွာ ဖဘေပၚနဲ႔ အပ္ဒိတ္အဆက္မပ်က္ရွိေနတာ..။ သူမ်ားႏိုင္ငံမ်ားတိုးတက္တယ္ေျပာပါတယ္...။ ခုဒီညီမ၀မ္းကြဲက ေဖဘက္ကေတာ္တာ....။ အေဖ့ဘက္က ၀မ္းကြဲေတြ ေလးဆယ္တစ္ေယာက္ရွိတယ္တဲ႔ အကုန္မျမင္ဖူးဘူး...။ ဒါက အစခ်ီလိုက္တာ ခု..အေမဘက္က ၀မ္းကြဲညီမေလးတစ္ေယာက္ဖဘမွာ တင္ထားတယ္“I am pregnant ” တဲ႔ ေမာင္ႏွမေတြ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြ congratulation လာေရးလိုက္ၾကတာဆို....။ ဒီညီမကေတာ့ ပထမသမီးေလးတစ္ေယာက္ေမြးထားျပီးသား...။ ကိုယ္တို႔အေမဘက္မွာ ပထမဦးဆံုးအိမ္ေထာင္က်တဲ႔ ၀မ္းကြဲညီမေလးေပါ့....။ တူေလးလား တူမေလးလားမသိ ေနာက္ထပ္ေရာက္လာမယ့္ ကေလးေလးကို အားလံုးက ၀မ္းသာအားရၾကိဳဆိုေနၾကတယ္...။ ကိုယ္ကေခးေလးေတြသိပ္ခ်စ္တာ...ကိုယ္တိုင္ေမြးဖို႔က်ေတာ့ အခ်ိန္ေနာက္က်ေနျပီေလ....။ ဒီေတာ့ သူမ်ားကေလးေတြကိုပဲခ်စ္ရတာေပါ့.....။ မီးနဲ႔ေခးေလးမ်ား ရိုက္ထားတဲ႔ ဓါတ္ပံုေတြ ဖဘ ဖိုတိုအမ္ဘမ္ထဲမွာတင္ထားတာအမ်ားၾကီးပါ လာၾကည့္လို႔ရတယ္...။ စာၾကြင္း။ ။ တစ္၀မ္းကြဲညီမေလးသဲသဲက သမီးေလးရထားျပီးျပီဆိုေတာ့ ခုကိုယ္၀န္ေလးက သားသားေလးျဖစ္ရင္ပိုေကာင္းတာေပါ့ သားတစ္ေယာက္သမီးတစ္ေယာက္ ဒါေၾကာင့္ ေဘဘီဘိြဳင္းပံုေလးကို အၾကိဳနိမိတ္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္....။ မိုးေငြ႔

ပန္းႏုေရာင္ေရွာ့ပင္နဲ႔ ဖက္ရွင္.....

ပန္းေရာင္ကိုင္းနဲ႔မ်က္မွန္ ပန္းေရာင္ဂဏန္းတြက္စက္

ပန္းေရာင္တီရွပ္၊ အသဲပံုေလးက ေခါင္းစည္းၾကိဳး၊ အေပၚက အလွခါးပတ္ေလး

အက်ီၤမွာေတာ့ One Boy Friend is Not Enough တဲ႔ ကိုယ္တုိင္ကေတာ့.....ေတာ့...ေတာ့........

ေနာက္ဆံုး၀တ္ျဖစ္တဲ႔ ဖက္ရွင္... ခါးျမင့္စကဒ္ေတြျပန္ေခတ္ထေနတယ္... ခုက ေဘာင္းဘီစကပ္... အေနာက္က ရံႈ႔ၾကိဳးနဲ႔ဆိုေတာ့ ခါးဆိုဒ္မလိုဘူး လူတိုင္း၀တ္လို႔ရတယ္..။ အဲဒီဆိုင္မွာ ႏွစ္ေရာင္ပဲရွိတာ ႏွစ္ထည္လံုးမလာလိုက္တယ္ အက်ီၤေလးေတြက ခါးတိုေလးေတြ...။ သေရပိုက္ဆံအိတ္ေလးက အေရာင္လိုက္ဖက္ေအာင္အ၀ါေလးေရြးယူလိုက္တာ ...။

ေဘာလ္ပင္ေလး ခဲတံေလးထည့္ဖို႔ ပန္းႏုေရာင္ယုန္ကေလး ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတယ္ေနာ္ ဒါေလးကေတာ့ ၀ယ္ထားတာနဲနဲၾကာျပီ ခုတေလာပန္းေရာင္ေလးေတြၾကိဳက္ေနလို႔ ပန္းေရာင္ Brazil Sandal

ေမႊးျမျမပန္းအလွ.....

ႊ

ပ န္ း က ေ လ း ေ မႊ း ျမ ျမ

ေ န ျခည္ ေ အ ာ က္ မွ ာ
လ န္ း ဆ န္ း လို႔ ေ၀ ဆာ
ရ န ံ႕ ေ တြ ထံု အီ သ င္ း တ ာ မို႕
န မ္ း ခဲ႕ မိ တ ယ္ ပ န္ း ေ လ း ရ ယ္
ေ လ ေ ျပ အ လ ာ ဘ ယ္ ည ာ ယိ မ္ း လို႕
ေ ရွ ာ င္ ဖ ယ္ က ာ မ သြ ာ း ပါ နဲ႔
ဒီ ေ မ ာ င္ သ ာ ဆြ တ္ ခူ း လို ႕ ယူ င င္္္
တ ယု တ ယ န ဲ႔ ျမ တ္ နို း ပါ ႕ မ ယ္
ႏြ မ္ း ေ ျခ ာ က္ က ာ သြ ာ း လ ည္ း
ရ နံ႕ က ေ လ း ေ မႊ း ျမ ျမ
ထ ာ ဝ ရ သိ မ္ း ထ ာ း ပါ႕ မ ယ္ ။

ပန္းနုေရာင္(နွင္းဆီနွင့္နွလံုးသား)

ပန္းနုေရာင္ နွင္းဆီေလးက ရွက္ေသြးၿဖာလို ့စကား တစ္ခြန္း...ကိုယ္စား ခစားခဲ ့တယ္....။
အဲဒီပန္းနုေရာင္ နွင္းဆီေလးထဲမွာ သူ ့အေပၚခ်စ္တဲ ့ ခ်စ္ၿခင္းေတြေပ်ာ္ဝင္စီး ေမ်ာေနခဲ ့တယ္.....။
နူးညံ့တဲ ့ အၾကင္နာေတြလဲ အၿပည့္စြန္းထင္းေနၾကတယ္......။
ေမႊးပ်ံ ့တဲ ့ခ်စ္ၿခင္းရနံ ့ေတြနဲ ့လဲ ထံုအီေနေစခဲ ့တယ္......။

ကိုယ္ ့ကို နူးညံ့လွပတဲ ့ခ်စ္ၿခင္းေတြနဲ ့ ခ်စ္တတ္လာေအာင္ခ်စ္သူက သင္ေပးခဲ ့တာေလ....။
တကယ္ဆို ...........
ကိုယ္တိုင္က စိတ္ကူးယဥ္ေတြနဲ ့သာယဥ္ပါးခဲ ့သူမို ့ ကိုယ့္ၿပဳမူသမွ်ေတြဟာစိတ္ကူးယဥ္ဆန္ေနလိမ့္မယ္။ လက္ေတြ ့ဘဝနဲ ့ဆန္ ့က်င္သလိုလဲၿဖစ္ေနလိမ့္မယ္။ စိတ္ကူးေတြနဲ ့သာ ခ်စ္ခဲ ့ရသူမို ့ စိတ္ကူးယဥ္ဘဝမွာပဲအခ်စ္ေတြက ပိုမိုလွပေနမလားေပါ့ ....။

သူေပးခဲ ့တဲ ့နွလံုးသားနုနုကလဲ ပန္းနုေရာင္ေလးေလ.....။ စြန္းထင္းသြားမွာလဲ ေၾကာက္မိတယ္။ ခ်စ္တတ္ၾကသူအခ်င္းခ်င္းမို ့ ရင္ခုန္သံေတြနီးခဲ ့တာလဲအဆန္းမွ မဟုတ္တာပဲေလ.....။
ကံၾကမၼာတစ္ဆစ္ခ်ိဳး.......ေဝးဖို ့ သူကအစပ်ိဳးခဲ ့ရင္ေတာင္ သူေပးခဲ ့တဲ့ ပန္းနုေရာင္နွလံုးသား ရင္ခြင္အခန္းထဲ ခပ္ဖြဖြေလး သိမ္းဆည္းထားလိုက္ပါ့မယ္။(ကၽြန္မ၏ကဗ်ာဆရာ)

မွတ္ခ်က္။ ။ ကိုယ့္ရဲ႔ ကဗ်ာဆရာဆီက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကိုေမွ်ာ္လင့္ခဲ႔မိေပမယ့္ တကယ္တမ္းသူက မေရးစဖူး အက္ေဆးအတိုေလးတစ္ပုဒ္ေရးေပးခဲ႔တယ္...ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သိပ္လွတဲ႔စာကိုဖန္းဆင္းေပးလို႔ ေက်းဇူးပါ....။

ပန္းႏုေရာင္.....

ပန္းႏုေရာင္ႏွင္းဆီပန္းေလးအတြက္ေက်းဇူးပါ ခ်စ္သူ....
(တကယ္တမ္း ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္မိတာက ကိုယ့္ရဲ႔ ကဗ်ာဆရာဆီက ကဗ်ာခ်ိဳခ်ိဳေလးတစ္ပုဒ္ပါ)

ကိုယ္အျမဲေျပာဖူးတဲ႔စကားေလးရွိတယ္ ကိုယ္ကသိပ္ႏုတာ အသည္းေတာင္မွ ပန္းေရာင္ေလး လို႔ေလ....။

တကယ္အသည္းႏုတယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့မထင္ပါဘူး...။
ဒါေပမယ့္ ပန္းေရာင္ေလးေတာ့ၾကိဳက္ႏွစ္သက္တယ္။
ဒီႏွစ္ပိုင္းမွာ သဘာ၀အသားေရာင္နဲ႔ ပန္းႏုေရာင္ေလးေတြကိုခေရဇီျဖစ္ေနတယ္....။
ပစၥည္းေတြ၀ယ္ရင္ baby pink ေလးေတြေရြး၀ယ္ျဖစ္တယ္....။

ခ်စ္သူမ်ားေန႔ကို ကိုယ့္တစ္သက္မွာ သိပ္ျပီးနင့္နင့္နဲနဲမခံစားခဲ႔ရဖူးဘူး...။ ကိုယ္နဲ႔သက္ဆိုင္တဲ႔ေန႔လို႔လဲ မသတ္မွတ္ခဲ႔မိဘူး...။ ဗယ္လင္တိုင္းမ္ဟာ ကိုယ့္အတြက္ရင္ခုန္စရာေန႔ရက္တစ္ခုမဟုတ္ခဲ႔ဘူး.....။ တကယ္တမ္းေတာ့ ခ်စ္တတ္သူတိုင္းအတြက္ Valentine's Day ဟာ သက္ဆိုင္ပါတယ္..။

ဒီလိုေန႔မ်ိဳးမွာ တစ္ေယာက္တည္းရွိေနလို႔လဲ အထီးက်န္ဆန္တယ္လို႔ မယူဆေစခ်င္ပါဘူး...။ တစ္ေယာက္တစ္ေနရာဆီအေ၀းေရာက္ေနတဲ႔ ခ်စ္သူေတြအတြက္ေျပာပါတယ္...။ ခ်စ္ျခင္းညီမွ်ရင္ အသဲႏွလံုးတစ္စံုဟာ နီးနီးကပ္ကပ္ေလးရွိေနမယ္လို႔ ေႏြးေထြးရင္ခုန္စြာခံစားသိရွိႏိုင္မွာပါ...။ လတ္ဆတ္စြာေမႊးျမေနမယ့္ ပန္းႏုေရာင္ႏွင္းဆီရနံ႔ေလးေတြကိုရေနမွာပါ....။

ကဲ...အားလံုးပဲ ♥♥♥♥♥ Be Your Valentine ♥♥♥♥♥ ပါရွင္.......

ဒီေန႔ေလးကို ဘာပို႔စ္မွမတင္ေတာ့ဘူးလို႔ဆံုးျဖတ္ထားေပမယ့္ စီေဘာက္မွာလာေအာ္သြားတဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႔ ထာ၀ရပိတ္သတ္ၾကီးေၾကာင့္ ေကာက္ကာငင္ကာ အက္ေဆးတိုေလးကို ေရးလိုက္ရပါေၾကာင္း.....။

ေမတၱာအားျဖင့္
မုိးေငြ႔

ကၽြန္မဘ၀ရဲ႕ေနရာေလးတခု.....

မီးဖုိေခ်ာင္ထဲမ၀င္ျဖစ္တာေတာ္ေတာ္ၾကာျပီ...။ အားခ်ိန္ကိုမရွိတာ....ပိတ္ရက္ကလဲ ဒိတ္ကအျပည့္ေလ....။ ဒါေၾကာင့္ မီးဖုိထဲခဏကေလး၀င္ေမႊတုန္း ရိုက္ထားတာ...။ အိမ္မွာ ကင္မရာပ်က္ေနတာလဲပါတယ္...။ ဖုန္းနဲ႔ရိုက္ထားတာေတြတင္ဖို႔ရိွတယ္..။ ဖုန္းရဲ႔ usp ၾကိဳးကလည္းပ်က္ေနတယ္ ...ကဲ...အဲဒါနဲ႔ပဲသူမ်ားေတြ သေရက်ေအာင္ ပံုေတြ မတင္ျဖစ္တာ...။ ခုက အသစ္စက္စက္ရထားတဲ႔ အိုက္ပက္ၾကီးနဲ႔ရိုက္ထားတာ (နဲနဲၾကြားလံုး၀င္မယ္)...။ သိပ္မသံုးမတည့္ပါဘူး ဒီမွာက ေနရာတိုင္းလိုင္းမရတာနဲ႔ လိုင္းမေကာင္းတာနဲ႔။ ဂိမ္းလဲေဆာ့ရတာ ၀ါသနာမပါ....ျပီးေရာ....။ ဘာလုပ္ဖို႔တုန္း...။ ေလာေလာဆယ္ MTV ၾကည့္တယ္ သီခ်င္းနားေထာင္တယ္...။

တကယ္ေတာ့ ဟင္းခ်က္ရတာကို ေမြ႔ေလ်ာ္ခံုမင္တဲ႔သူတစ္ေယာက္အတြက္ မီးဖိုေခ်ာင္ဆိုတာလဲ သူ႔ဘ၀ရဲ႔ ေနရာေလးတစ္ခုပဲေလ...။ မခ်က္တာၾကာရင္ လက္ရည္က်သြားမစိုးရေသးတယ္...။ ၀ယ္ဖတ္လိုက္ရတဲ႔ mini cook စာအုပ္ေလးေတြ....။ အဲဒီထဲကအတိုင္း ျပန္မခ်က္ျဖစ္တာကမ်ားပါတယ္...။ အိုေက ...ခ်က္မယ္ ခ်က္မယ္ ခ်က္မယ္ ဟင္းပြဲေတြေျပာပါတယ္.....။ မုန္႔ဖုတ္သင္တန္းလဲမတက္ျဖစ္ဘူး.... သူတို႔အခ်ိန္နဲ႔ ကိုယ္႔အလုပ္ခ်ိန္နဲ႔တိုက္ေနတယ္....။ ဆရာေခၚသင္ဖုိ႔က်ေတာ့ အိမ္မွာ 0ven ကမရွိ...ဟူးး အဆင္မေျပေသးဘူး.။ မုန္႔အရမ္းလုပ္ၾကည့္ခ်င္ေနတာ ...။ ေလာေလာဆယ္ သူမ်ားဘေလာ့ကမုန္႔ကိုပဲ သြားသြားငမ္းေနရတယ္ ...။

ၾကက္သားငပိခ်က္နဲ႔အတုိ႔အျမဳွပ္(ဆလပ္ရြက္၊ခရမ္းကၽြတ္သီး၊ မုန္ညွင္းရြက္ျပဳတ္)

တိုဖူးဦးေႏွာက္
တရုတ္တန္းက၀ယ္ခဲ႔တာ ပဲႏုိ႔ရည္ကိုအခဲလုပ္ထားတာ သၾကားရည္နဲ႔ေသာက္တယ္
ဒါက အိမ္မွာ ထန္းညက္ရည္ဆမ္းထားတာ

ကၽြန္မ၏လက္ရာထမင္းသုပ္....
ဘာထမင္းသုပ္လဲေတာ့မသိဘူး အိမ္မွာ ဗိုက္ဆာဆာနဲ႔ေတြ႔တာ
အကုန္ေကာက္ထည့္သုပ္ထားတာ...
ထမင္း ၾကက္သြန္နီ ဆီခ်က္ ငါးၾကင္ေၾကာ္အသားမွ်င္ထားတာရယ္ ဆီတိုဖူးရယ္ကိုနယ္ႏွပ္ျပီး
အားလူးငပိေၾကာ္ျဖဴးလိုက္တယ္ ၾကက္သြန္ျဖဴထည့္တယ္ ..။
ထမင္းသုပ္ေလးစားလိုက္ ခါဂ်က္ဥအနီ သရက္သီးစိမ္းနဲ႔ ျငဳတ္သီးေလးကိုက္လိုက္နဲ႔ ဂြတ္ပဲ...။

၀က္သားကို အတံုးလိုက္ပဲငံျပာရည္ေလးနဲ႔
ျပဳတ္ေၾကာ္ေလးလုပ္ျပီး ျပန္လွီးထားတာ...။ အခ်ဥ္ရည္နဲ႔တို႔စား...ရွလႊတ္...။

ေႏြဦး(၂)

ေႏြဦးကို ဥၾသေတြက ခ်ိဳသာတဲ႔အသံေလးနဲ႔ စျပီးႏႈတ္ဆက္ပါတယ္.....။ ေဆာင္းေလမကုန္ေသးတဲ႔ ေႏြဦးေလက ကိုယ့္ရဲ႔ ဆံႏြယ္ေတြကိုတိုက္ခတ္က်ီစယ္လိုက္တယ္...။ ဒီမနက္က ျမဴေတြပိန္းပိတ္ေနတာမ်ား လမ္းေတာင္မျမင္ရဘူး ... မနက္ကိုးနာရီမွာ ဒီလိုျမဴဆိုင္းတာ တခါမွမျမင္ဖူးဘူး...။

ေႏြဦးကာလျမဴထေသာအခါတဲ႔....
ျမဴေတြအမ်ားၾကီးထတာဟာ ၾသဥငွက္ေတြတြန္ျမည္တာဟာ ေႏြဦးရဲ႔ လကၡဏာေတြတဲ႔....။

ျပီးခဲ႔တဲ႔ ဒီလိုအခ်ိန္မွာေပါ့ မင္းနဲ႔စဆံုခဲ႔တာ ...တစ္ႏွစ္ပတ္လည္ခဲ႔ပါေရာလား....။ လိႈင္းပုတ္ခတ္သံေတြ ေလးေျပညွင္းတုိက္ခတ္လို႔ အုန္းလက္ေတြလႈပ္ခတ္သြားတဲ႔ အသံေတြကို ခပ္တိုးတိုးျပန္ၾကားေယာင္ေနမိတယ္......။

ၾကယ္ေတြစံုတဲ႔ သံစဥ္ညေလးကိုျပန္လြမ္းမိသြားတယ္.....။ ၾကည္လင္တဲ႔ အျပံဳးျဖဴျဖဴေလးေတြကို ျမင္ေယာင္မိသြားတယ္.....။ ေတးသံခ်ိဳခ်ိဳေတြကို သီဆိုတတ္တဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းထူထူတစ္စံုကို သတိရမိသြားတယ္....။ မင္း....ဘယ္ဆီမွာလဲ အိန္ဂ်ယ္လို႔ ကိုယ္မတျဖစ္တာၾကာျပီ.....(မခဥမလာရိုက္မစိုးလို႔ပါ)...။

အခ်ိန္ေတြအၾကာၾကီးေနမွ ခနကေလးေပၚလာတတ္တဲ႔ မင္းကို.... မင္းရဲ႔ အေတာင္ပံျဖဴျဖဴေတြကို ေငးေမာၾကည့္လို႔မ၀ဘူးကြယ္....။ တဖ်တ္ဖ်တ္ရွိေနတဲ႔ အေတာင္ပံေတြက ကိုယ့္ကိုဘယ္ခ်ိန္မဆို ေႏြးေထြးမႈေပးတတ္တယ္.....။ ဟုိတစ္ညတုန္းကပဲ ရုတ္တရက္ ကိုယ့္ကို မက္မြန္သီးေလးလာေကၽြးတယ္.....။ ထူးထူးဆန္းဆန္းေနာ္.......။ ျပီးေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္.....။

ဟန္ထူးလြင္ရဲ႔ “ေႏြဦး” သီခ်င္းကို နားေထာင္မိရင္ ပိုလြမ္းမိတယ္......။
“မေန႔ကလုိပဲ ငါ....လြမ္း...... တယ္...” လို႔လိုက္ညည္းရင္းေလ....

ကမ္းေျခရဲ႔လိႈင္းၾကက္ခြပ္ေတြထရံုကေလးရွိတဲ႔ ေႏြဦး ေန႔လည္ခင္းေလးကို အုန္းရည္ခ်ိဳျမျမေလးနဲ႔ ထုိင္ျမည္းရတာေလးကိုလြမ္းတယ္....
ကမ္းေျခေသာင္ျပင္က အေရာင္စံုေဆာ့ကစားေနၾကသူေတြကို ေငးေမာရတာေလးလြမ္းတယ္.... လာသမွ်မုန္႔သည္ေတြကို ေခၚျပီး၀ယ္စားရတာေတြကိုလြမ္းတယ္....
ကိုယ္မပါ၀င္လုိက္ရတဲ႔ မီးပုံပြဲကိုလြမ္းတယ္......
လႊင့္ပ်ံလာတဲ႔ သံစဥ္ခ်ိဳျမျမေတြ ဖမ္းဆုတ္ရတာကို လြမ္းတယ္......

သိပ္လွတဲ႔ ေႏြဦးရဲ႔ ေန၀င္ခ်ိန္ညေနခင္းေလး.........။ အဲလိုညေနခင္းမ်ိဳးကို ဘယ္ခ်ိန္ေရာက္မွကိုယ္ထပ္္ျမင္ခြင့္ရမလဲ...။ ထပ္ျမင္ခြင့္ရရင္ေတာင္ မင္းမရွိတဲ႔ ကမ္းေျခအလွဟာ ျပီးျပည့္စံုမွာမဟုတ္ပါဘူး အိန္ဂ်ယ္.......။



မိုးေငြ႔

You're Beautiful.....

ရန္ကုန္ေဆာင္းက မေအးရတဲ႔အထဲ အဆင္မေျပမႈ စိတ္တိုင္းမက်မႈေတြနဲ႔ လူကပိုျပီး အိုက္စပ္စပ္ႏိုင္လြန္းလွတယ္...။ ဒီမနက္ ကိုးနာရီမွာခ်ိန္းထားတဲ႔ အင္တာဗ်ဴး....။ ကၽြန္ေတာ့္ကပဲ သူတို႔ေမးခြန္းေတြကို မေျဖႏိုင္ေလာက္ေအာင္ည့ံဖ်င္းေနသလား မေျပာတတ္ေတာ့....။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ညဖက္ ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ သီခ်င္းဆိုလို႔ရတာေလးနဲ႔ အခန္းငွားခ စားေရး ေသာက္ေရး မဖူလံုလို႔ ေန႔အလုပ္ကိုရွာေနတာ...။ အဆင္မေျပဘူးဗ်ာ....။ ဟူးးးး....။ အင္တာဗ်ဴးရွိရာကေန ေျမနီကုန္းကားဂိတ္ဆီကို လမ္းေလွ်ာက္လာလိုက္တယ္...။ ဘယ္ဆက္သြားရမလဲ စဥ္းစားမရတာနဲ႔ ျမိဳ႔ထဲက တိုက္ခန္းကိုပဲ ျပန္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ့တယ္...။ စိတ္ကညစ္ညစ္နဲ႔ လူစည္ကားတဲ႔ ေနရာကို မသြားခ်င္လဲသြားရဦးမယ္...။ အိုက္စပ္ျပီး စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ...။ ျမိဳ႔ထဲကို ဘယ္ကားစီးစီး ေရာက္တာမို႔ ေခ်ာင္တဲ႔ ကားစီးဖို႔ေစာင့္လိုက္တယ္...။ လာသမွ်ကလဲ ငါးခ်ဥ္သိပ္ က်ပ္ပိတ္ညွပ္သတ္ေနတာခ်ည္းပဲ...။ မတတ္ႏိုင္ လူမ်ားလည္းဒီကားစီးမွျမန္ျမန္အိမ္ေရာက္မွာ...။ ေနရာလည္းရႏိုင္မယ္ထင္ရတဲ႔ အထူးကားတစ္စီးေပးတက္လိုက္တယ္...။ အထူးကားသာေျပာတယ္ ေနရာကျပည့္လို႔ မတ္တပ္ရပ္သူကရပ္ရတာပါပဲ....။ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ေပါ့....။ ေရွ႔ခန္းဖက္ကို တိုး၀င္လိုက္တယ္။ ကားစထြက္ျပီး မီးပြိဳင့္မွာမိေတာ့ အေရွ႔ဖက္ကို ကၽြန္ေတာ္လွမ္းၾကည့္လိုက္တာ....။ ကၽြန္ေတာ့္ျမင္ကြင္းထဲကို အလင္းတန္းတစ္ခုျဖတ္ေျပးသြားတယ္...။ ဒရိုင္ဘာေနာက္ေက်ာက စတီးတိုင္ကိုေက်ာေပးျပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အေနအထားမွာ နတ္သမီးေလးတစ္ပါး....။ ဘုရားေရ..... ဒီေလာက္လွပေခ်ာေမာတဲ႔ မိန္းကေလးမ်ိဳးကို ကၽြန္ေတာ့္တစ္သက္ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးခဲ႔တာေသခ်ာပါတယ္....။ ကၽြန္ေတာ္က ကားေရွ႔ဖက္ကိုလွမ္းအၾကည့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုစကားေျပာရင္း ရယ္ေမာေနတဲ႔ သူမနဲ႔ အၾကည့္ခ်င္းဆံုသြားတယ္....။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔မသိေပမယ့္ သူမက ကၽြန္ေတာ့္ကို လွမ္းျပံဳးျပသလိုမ်ိဳး အသိအမွတ္ျပဳလိုက္တဲ႔ အမူအရာမ်ိဳးကိုခံစားလိုက္ရတယ္....။ တကယ္ဆို တျခားမိန္းကေလးေတြသာဆို သူတို႔နဲမ်က္လံုးခ်င္းဆိုင္သြားရင္ ခ်က္ခ်င္းအၾကည့္လြဲပစ္တတ္တာမ်ားတယ္... ကံဆိုးရင္ မ်က္ေစာင္းထိုးပါခံရမယ္....။ သူမကေတာ့ အဲလိုမဟုတ္ဘူး...။ အသားအေရေလးက ၀င္းလက္ၾကည္စင္လို႔ နက္ျပာေရာင္ ကခ်င္မေနာတိုင္အဆင္နဲ႔ ၀မ္းဆက္ေလး၀တ္ထားတယ္...။ အက်ီၤကရင္ဖံုးလက္ပ်က္ေလးမို႔ လက္ေမာင္းသားေတြက ဆင္စြယ္ေရာင္ေပါက္ေနတယ္...။ ဒီလုိမ်က္၀န္းအိမ္မ်ိဳးကို ကၽြန္ေတာ္သိပ္သေဘာက်တာ...။ ဗာဒံေစ့ပံု ေဘးတိုက္အလ်ားရွည္ေမ်ာေမ်ာမ်က္အိမ္ကို မဲနက္တဲ႔ မ်က္ေတာင္ရွည္ရွည္ေကာ့ေကာ့ေတြနဲ႔ ၀န္းရံထားေတာ့ မ်က္ဆံနက္နက္ေတြက ေတာက္ပလို႔ ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြလိုပဲ...။ မ်က္ခံုးေမႊးေတြက နက္နက္စိပ္စိပ္ ခပ္ထူထူေကြးက်သြားပံုေလးက သိပ္လွတာပဲ...။ ႏွာတံစင္းစင္း သႏၱာေရာင္ေတာက္ေနတဲ႔ ေဆးေရာင္ကူမထားတဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြ...။ ေစာေစာက ကၽြန္ေတာ့္ကို သြားေလးေတြေပၚေအာင္ျပံဳးျပတာမ်ား ပုလဲလံုးေလးေတြစီထားသလိုပဲ...။ အိုဗ်ာ... ျပစ္မ်ိဳးမွဲ႔မထင္လွတဲ႔အလွမ်ိဳး...။ ဒ႑ာရီထဲက နတ္မိမယ္ေတြကို မျမင္ဖူးေပမယ့္ စာေတြထဲမွာ ဖြ႔ဲႏြဲ႔ထားသလို အလွမ်ိဳးထက္ပိုမယ္ထင္ပါတယ္...။ ဆံေကသာပိတုန္းေရာင္ဆိုတာ သူမဆံပင္ေတြကမွ အစစ္...။ ဆံပင္ေတာ္ေတာ္ရွည္မယ့္ပံုလို႔ ခန္႔မွန္းမိတယ္...။ ေနာက္တြဲေလးထံုးထားတာ အထံုးေတာ္ေတာ္ၾကီးတယ္...။ သူမေရွ႔က သူမနဲ႔စကားေျပာေနတဲ႔ အမ်ဳိးသားက စကားေျပာရင္း သူမဆံပင္ကို ညင္ညင္သာသာပြတ္သပ္လိုက္ေသးတယ္...။ သူ...သူတို႔က ခ်စ္သူေတြေပါ့.... ဟုတ္လား...။ ဘယ္လိုစိတ္ခံစားမႈမ်ိဳးမွန္းမသိဘူးဗ်ာ...။ ကၽြန္ေတာ့ဘ၀မွာတစ္ခါမွ မခံစားဖူးတဲ႔ ခံစားမႈေလး...။ ေသခ်ာတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သူမကုိ ျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္မိသြားတာပဲ....။ တျပိဳင္နက္ထဲမွာပဲ သူမေဘးနားက သူမပိုင္ရွင္ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တိတ္တိတ္ကေလးပဲ အသည္းကြဲသြားပါတယ္...။ သူမကိုၾကည့္ျပီး...ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ေနတဲ႔ စိတ္ခံစားမႈနဲ႔ Jame Blunt ဆိုထားတဲ႔ “You Beautiful” သီခ်င္းကို ခ်က္ခ်င္းၾကားေယာင္မိသြားတယ္...။ သီခ်င္းစာသားထဲကအတိုင္း အခုအျပင္မွာ ကၽြန္ေတာ္တကယ္ျဖစ္ပ်က္ေနတာေလဗ်ာ...။ အဲဒီသီခ်င္းက ကၽြန္ေတာ္မၾကာခဏဆိုေနက် သီခ်င္းေလး...။ခုမွ သီခ်င္းအဓိပၸါယ္ေလးက ပိုျပီးပီျပင္ေလးနက္လာတယ္....။ ကဲ ... ဘယ္သူေတြကမ်ား ကၽြန္ေတာ့္လိုအျဖစ္မ်ိဳးၾကံဳဖူးမလဲ...။ မိနစ္ပိုင္း စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္းမွာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးေလး ခ်စ္မိသြားတယ္.... ျပီးေတာ့ စကၠန္႔ပိုင္းေလးမွာပဲ အသည္းေတြ ကြဲေၾကရတယ္ဗ်ာ...။ ဒီေန႔က ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ ဘယ္လို ကံၾကမၼာဆိုးေတြမ်ားက်ေရာက္ရသလဲ...။ ငယ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဂၤလိပ္စာဆရာသင္ေပးဖူးတဲ႔ စကားပံုေလးကို သတိရသြားတယ္...။ “Misfortune is never come alone, its come one after one” တဲ႔....။ေနာက္ထပ္ ဘယ္လိုၾကမၼာမ်ိဳးထပ္ေရာက္လာဦးမလဲ....။ အလုပ္လည္းမရ အသည္းလဲကြဲ...။ လူကို ခႏၶာအားျဖင့္ ထိခိုက္တာမဟုတ္ေပမယ့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကိုေတာ့ ၾကမၼာဆိုးက်ေရာက္ေနတယ္...။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႔ ေတြ႔ဆံုမႈက ပထမဆံုးအၾကိမ္နဲ႔ ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ပဲလား...။ ေနာက္ထပ္ဘယ္မွာ ထပ္ဆံုေတြ႔ႏိုင္ဦးမလဲဆိုတာ မေသခ်ာမေရရာတဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကီးပါဗ်ာ....။ တခ်က္တခ်က္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလွမ္းလွမ္းၾကည့္တဲ႔ သူမမ်က္လံုးေတြကစကားေတြ အမ်ားၾကီးေျပာေနသလိုပဲ...။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္တြင္းခံစားမႈကိုမ်ား သူမကဖတ္တတ္ေနတာလား....။ ျမိဳ႔ထဲကို အျမန္ေရာက္ပါေတာ့လို႔ ဆုေတာင္းေနမိတယ္....မေရာက္လဲ မေရာက္ေစခ်င္ဘူး...။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကုိယ္စီလမ္းခြဲသြားရေတာ့မွာ...။ သူမကပဲ အရင္ကားေပၚကဆင္းသြားမလား ကၽြန္ေတာ္ပဲ အရင္းဆင္းရမလားမသိေပမယ့္... လူက်ပ္က်ပ္သိပ္သိပ္ၾကားမွာ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြက သူမနဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္းလို႔ပဲ ထင္မွတ္မွားေနမိေတာ့တယ္...။ ကားထဲမွာ လူက လႊင့္လႊင့္ေမ်ာေမ်ာနဲ႔ ၾကမ္းျပင္နဲ႔ ေျခေထာက္ကပ္မထားဘူးေတာင္ ထင္ရတယ္...။ ရင္ဘတ္ထဲဟာလာဟင္းလင္းနဲ႔..... ေနာက္ဆံုးေတာ့ကၽြန္ေတာ္ဆင္းရမယ့္ မွတ္တိုင္ေရာက္တဲ႔အထိ သူမတို႔က မဆင္းေသး...။ ကၽြန္ေတာ္အေပါက္၀မွာသြားရပ္ျပီး သူမကို တစ္ခန္ျပန္လွမ္းၾကည့္ေတာ့ ဗာဒံေစ့ပံုအလ်ားရွည္ရွည္နဲ႔ မ်က္၀န္းေတြမွာအရည္လဲ႔ေနတာေတြ႔လိုက္ရတယ္...။ ဘယ္လုိအဓိပၸါယ္မ်ိဳးလဲဗ်ာ....။.

ကၽြန္ေတာ့္နတ္သမီးေလးက ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို အရိပ္ေယာင္ေလးျပရံု တခဏေလး ေရာက္လာျပီး ကၽြန္ေတာ့္ကိုရူးရူးမိုက္မိုက္ျဖစ္ေအာင္ထားရစ္ခဲ႔တယ္....။ ခုလိုျဖစ္ရတာ ဘယ္သူ႔ကို အျပစ္တင္ရမလဲ ကၽြန္ေတာ့္မွာလည္းအျပစ္မရွိသလို သူမမွာလဲ အျပစ္မရွိဘူး........။ ကားေပၚကဆင္းျပီး တိုက္ခန္းရွိရာလမ္းထဲကို ေလွ်ာက္၀င္လာလိုက္တယ္.....ေနကလဲပူျပင္းလိုက္တာ..။ ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ၾကည္ျပာေရာင္ေနာက္ခံမွာ အျဖဴေရာင္တိမ္ေတာက္အေထြးတစ္ခု ေျပးလႊားေနလိုက္တာ..... ကၽြန္ေတာ့္အျဖစ္ပ်က္ကေလးလုိပဲ တခဏအတြင္း အဲဒီတိမ္လိတ္ေတြလဲ တစဆီလႊင္ျ့ပယ္ေပ်ာက္ကြယ္ သြားၾကတယ္....။ သီခ်င္းစာသားေလးရဲ႔ ေနာက္ဆံုးပိတ္စာေၾကာင္းေလးလုိပဲ “I will never be with you” တဲ႔ ...သိပ္မွန္တာေပ့ါ....ဘယ္လိုမွမဆံုႏိုင္မယ့္သူေတြေလ ဘယ္လိုလုပ္အတူရွိေနႏိုင္ေတာ့မလဲ...။

♫ ♥●••·˙˙·••●♥♫ ♫ ♥●••·˙˙·••●♥♫ You're Beautiful My life is brilliant. My life is brilliant. My love is pure. I saw an angel. Of that I'm sure. She smiled at me on the subway. She was with another man. But I won't lose no sleep on that, 'Cause I've got a plan. You're beautiful. You're beautiful. You're beautiful, it's true. I saw your face in a crowded place, And I don't know what to do, 'Cause I'll never be with you. Yeah, she caught my eye, As we walked on by. She could see from my face that I was, Fucking high, And I don't think that I'll see her again, But we shared a moment that will last till the end. You're beautiful. You're beautiful. You're beautiful, it's true. I saw your face in a crowded place, And I don't know what to do, 'Cause I'll never be with you. You're beautiful. You're beautiful. You're beautiful, it's true. There must be an angel with a smile on her face, When she thought up that I should be with you. But it's time to face the truth, I will never be with you.

မွတ္ခ်က္။ ။ James Blunt ရဲ႔ “You're Beautiful” သီခ်င္းကိုနားေထာင္ျပီး ဒီစာေလးကို စိတ္ကူးေရးသားျဖစ္ပါတယ္....။ ေကာ္နက္ရွင္ေၾကာင့္ သီခ်င္းရဲ႔ ဗီဒီယိုဖိုင္ေလးကို မတင္ေပးေတာ့ဘူး လင့္ေလးပဲခ်ိပ္ေပးလိုက္ပါတယ္....။


ေမတၱာအားျဖင့္
မိုးေငြ႔

ရင္ထဲကႏွင္းဆီ.....

ရင္ထဲက နွင္းဆီ
ေနျခည္မရ ေလေၿပမက်လည္း
ကိုယ္႔ရင္ထဲက အၾကင္နာေတြနဲ ႔
လန္းဆန္းလို႕
နွင္းဆီအလွမွာ ယစ္မူး
တကိုယ္တည္း ၾကည္နူးမိတယ္
ၿမဴမႈန္ေတြအံု႔ဆိုင္း
အလြမ္းေငြ႔ေတြ ေ၀တိုင္း
မ်က္ရည္၀ိုင္းလို႔
နွင္းဆီအလွ မႈန္ျပျပကို
ခပ္ေဆြးေဆြးေလး ေငးၿဖစ္တယ္။
တစ္ေယာက္တည္း ေန႔ ညေတြမွာ
နွင္းဆီရနံ႔ေတြက လူးလြန္ ႔လွဳပ္ရွား
ကိုယ္႔အနား ေမႊးပ်ံ႔ေနခဲ႔တယ္
ေက်းဇူးပါ နွင္းဆီ
ကိုယ္႔ေန ရက္ေတြအတြက္
သင္းပ်႕ံတဲ႕ ရနံ႕ေတြနဲ ႔
အိပ္မက္ေတြ မက္ခြင္႕ရတဲ႕အတြက္ေပါ႔။ 

တစ္စံုတစ္ရာသို႔ လြမ္းခ်င္း.....

●•
•
·
˙
˙♥
♥
♥
♥
♥
♥
♥·
˙
˙
·
•
•
●

အသံတစ္ခုကိုၾကားလိုက္တယ္......။
ဟင့္အင္း မဟုတ္ဘူး....အဲဒီအသံကိုမၾကားခင္ကတည္းက သူဆိုတာ ေသခ်ာေနခဲ႔တာပါ....။ ဟုတ္တယ္....ႏွလံုးသားက သူ႔အလိုလိုေအာ္တိုသိေနတာေလးက ခ်စ္စရာပါ..။ အသံလိႈင္းေလးရဲ႔ ဟိုဘက္ဒီဘက္ အစြန္းႏွစ္ခုမွာ အနီရဲရဲအသဲႏွလံုးေလးတစ္ခုနဲ႔ ပန္းႏုေရာင္အသဲႏွလံုးေလးတစ္ခုခ်ိပ္ဆြဲထားတယ္.....။ ၾကိဳးမွ်င္ေလးကတစ္ဆင့္ အလြမ္းေတြက ကူးလူးေခါက္ျပန္သြားေနၾကတယ္.......။
♫ ♥●••·˙˙·••●♥♫ ♫ ♥●••·˙˙·••●♥♫ ေဟာဒီလိုေလးေပါ့...။
တခ်ိန္ထဲမွာပဲ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး ေႏြးေထြးျပီး ရွိန္းတိန္းတိန္းေလးျဖစ္သြားတယ္...။
ႏွလံုးခုန္ႏႈန္းရဲ႔ အပူဓါတ္ကတဆင့္ ကူးစက္လာပံုရပါတယ္...။

“ကိုယ္မရွိလို႔ ပ်င္းေနျပီလား”တဲ႔......။
အမွန္ေျပာရရင္ တေန႔တေန႔ သူ႔ေျခရာေတြရွိရာဆီသြားလိုက္ မီးလင္းမေနတဲ႔ အိမ္ကေလးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္နဲ႔ ေန႔ရက္ေတြက ဟာတာတာျဖစ္ေနခဲ႔တာ....။ တခါတေလေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔ ငုတ္တုတ္ထိုင္လို႔.....။
ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႔ အဓိပၸါယ္တခ်ိဳ႔ကို သူသိသိသာသာ ယူသြားခဲ႔လိမ္႔မယ္လို႔ေတာင္ ထင္မထားမိဘူး...။ ခုလဲ ေကာ္ဖီပူပူတစ္ခြက္ကိုၾကည့္ရင္း သတိရလြမ္းဆြတ္မိသြားလို႔ ေကာ္ဖီကိုမေသာက္ေသးဘဲ(အမွန္ေတာ့ပူေနေသးလို႔)
ခံစားခ်က္ေလးေတြကို ေရးခ်ေနလိုက္မိတယ္.......။ကိုယ့္ဆီကိုဘယ္ေတာ့ျပန္လာမလဲ.....။
ဒီေမးခြန္းကိုခက္ခဲမွန္းကိုယ္နားလည္ပါတယ္......။ ျပန္ေျဖဖို႔မလိုပါဘူး...။ ျပန္ေျဖဖို႔မဟုတ္ပါဘူး...။ သူမရွိလည္း သူ႔ရဲ႔ ဥယ်ာဥ္ျခံဆီကို အလည္ခဏခဏသြားလို႔ရသားပဲ......။ ပန္းကေလးေတြ လိပ္ျပာကေလးေတြနဲ႔ အလြမ္းေျဖလို႔ရသားပဲ.....။ ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ သူကမွပိုသနားဖို႔ေကာင္းပါတယ္.... ကိုယ့္ကိုအလြမ္းေျဖစရာ ေနရာေတြမရွိ.......လူမသိသူမသိ တိတ္တဆိတ္ ရင္ဘတ္ထဲသိုသိပ္သိမ္းဆည္းရင္း...ေန႔ရက္ေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္ေနရမွာ....။

မိုးေငြ႔

အိပ္မက္လွလွမက္ပါေစ.....

နွင္းေလေျပေသြး ခပ္ေအးေအးမွာ ခ်မ္းခိုက္တုန္လို႕ အိပ္ေမာက်သူ လွပ်ိဳျပဴအား ရင္ေငြ႕မ်ားျဖင္႔ ေႏြးေစသား။ ။ 

ခ်စ္သူရဲ႕ျမိဳ႕.....

အဲဒီတုန္းက ျမဴေတြမႈန္၀ါး၀ါးနဲ႔ ညေနခင္းေလးမွာ ဘုရားဖူးရင္း အဲဒီဘုရားေရွ႕က အုတ္ခုံတန္းေလးမွာ ထိုင္ခဲ႔ဖူးတယ္.......။ မီးခုိးေရာင္မွိန္မွိန္ေအာက္ကျမိဳ႔ကေလးကို ေငးၾကည့္ခဲ႔မိတယ္....။ နာရီစင္ကိုေငးၾကည့္ခဲ႔မိတယ္...။ လမ္းမေပၚမွာ ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔ရႈပ္ရွက္ခတ္ေနတာကို ေငးၾကည့္ခဲ႔မိတယ္...။ ခဏေလးပါပဲ....။ ဘယ္လိုထင္ခဲ႔မလဲေနာ္....။ အဲဒီျမိဳ႕ကေလးက လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆံုေတြ႔ပတ္သက္လိမ့္မယ္လို႔....။

ညေနဆည္းဆာခ်ိန္ေလးရဲ႕ ျမင္ကြင္းက လြမ္းေဆြးခ်င္စရာေလးပါ....။
အေ၀းေျပးလမ္းကလဲ မီးခိုးေရာင္ လမ္းတေလွ်ာက္ေတြ႔ရတဲ႔ အပင္ေတြကအစ ညေနအေရာင္ေလးေၾကာင့္မီးခုိးေရာင္ခပ္ရင့္ရင့္ေတြျဖစ္ကုန္တယ္....။

ျမန္မာျပည္ရဲ႔ အထင္ကရျမစ္တစ္စင္းကိုျဖတ္ေက်ာ္ျပီးမွ ေရာက္တဲ႔ျမိဳ႔ကေလး....။
ျမိဳ႔ကေလးက ေသးငယ္ေပမယ့္ လူေတြစည္ကားလို႔ အသီးအႏွံေတြလည္းေပါတယ္ေျပာတယ္....။ ခရီးသြားဟန္လႊဲ ခဏေလးပဲျဖတ္သြားရတာမို႔ ျမိဳ႕ကေလးကို ႏွ႔ံႏံွ႔စပ္စပ္မေလ့လာခဲ႔ရဘူး......။ ျမိဳ႕ကေလးရဲ႔ အဓိကစီးပြားေရးက စိုက္ပ်ိဳးေရးလို႔ေတာ့ အၾကမ္းမ်ဥ္းသိရတယ္...။ ဒါျဖင့္ သူၾကိဳက္တတ္တဲ႔ ပန္းကေလးေတြေကာစိုက္ၾကသလား.......။ ဒီေဒသမွာ ဘာပန္းေတြထြက္သလဲ သိခ်င္မိတယ္။

စိတ္ကူးထဲမွာေတာ့ ေတာင္ေစာင္းအနိမ္႔အျမင့္ေလးေတြမွာ ေရာင္စံုပန္းခင္းေလးေတြကိုျမင္မိတယ္...။ ဒါေပမယ့္ ရွမ္းျပည္လိုေအးတဲ႔ ေနရာမ်ိဳးမွာပဲ ဒီလိုျမင္ကြင္းမ်ိဳးရွိမယ္ထင္တယ္...။ ဒီျမိဳ႕ကေလးရဲ႔ ရာသီဥတုက နဲနဲ ပူအိုက္စြတ္စိုတဲ႔ အထဲပါလိမ္႔မယ္ထင္တယ္ မိုးေလ၀သ သတင္းထဲမွာ အပူခ်ိန္ေတြကိုၾကည့္ရသေလာက္ေပါ့..။

ခ်စ္သူကို လြမ္းလို႔ ခဏကေလးေရာက္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ ခ်စ္သူရဲ႕ျမိဳ႕ကို ျပန္မွန္းဆၾကည့္မိတာပါ.....။
ျမိဳ႕ကေလးအေၾကာင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာမသိေပမယ့္ အလင္းေရာင္ေအာက္မွာလဲ သိပ္လွတဲ႔ျမိဳ႕ကေလးတစ္ျမိဳ႕ျဖစ္လိမ္႔မယ္လို႔ထင္ပါတယ္.....။


မိုးေငြ႔