သမုဒယ(အစ)

ဘ၀မွာ သူစိမ္းေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႔ ရင္းႏွီးကၽြမး္၀င္ပတ္သက္မႈမရွိခဲ႔တာ ဆယ့္ငါးႏွစ္ေက်ာ္ၾကာခဲ႔ျပီ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ဆယ့္ငါးႏွစ္တုန္းကပတ္သက္မႈဆိုတာ သူငယ္ခ်င္းလည္းျဖစ္ ရည္းစားလည္းျဖစ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ေယာက်ၤား တစ္ေယာက္ပါ...။ ေနာက္ေတာ့ သူလဲ ႏိုင္ငံျခားထြက္သြား ဟိုမွာ အိမ္ေထာင္က်သြားေတာ့ ဇာတ္လမ္းက အဲမွာတင္ျပီးသြားခဲ႔တယ္...။

ကၽြန္မနဲ႔ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ကြာတဲ႔ အသက္အစိတ္အရြယ္ ကၽြန္မနေဘးက ေကာင္ေလး ...။ သူလဲ ကၽြန္မလိုပဲခံစားေနရမလား...။ ခရီးအတူသာထြက္လာရတာ စိတ္ထဲေတာ့တစ္မ်ိဳးပဲ.... ရိႈးတိုးရွန္႔တန္႔ပဲျဖစ္ေနမလား...။ ဒါမွမဟုတ္ ဒီဖက္သူတို႔ေခတ္ေတြမွာ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးဟာ ေလာကနိယာမတရားထဲက တစ္ခုလို႔ပဲ စိတ္ေပါ့ပါးစြာတြက္ထားမလားမေျပာတတ္....။ ကၽြန္မကေတာ့ သူစိမ္းေယာက်ားတစ္ေယာက္ အေရးေတြးပူမိေပမယ့္လည္း ဘာမွန္းမသိေသးတဲ႔ ကၽြန္မရင္ေသြးေလး အတြက္ေျပးျမင္မိျပန္ေတာ့လည္း က်န္တာအားလံုးဖြဲနဲ႔ဆန္ကြဲျဖစ္ျဖစ္ သြားတယ္...။

တကယ္ေတာ့ ကၽြန္မရဲ႔ ရူးသြပ္မႈကို ဘယ္သူကမွ တားဆီးပိတ္ပင္မရေတာ့လို႔ ကၽြန္မကိုေျပာမရ ဆိုမရေတာ့လို ဒီခရီးကိုလႊတ္လိုက္ၾကတာပါ.....။ ကၽြန္မရဲ႔ လုပ္ရပ္ကိုမွန္တယ္လို႔ တစ္ေယာက္မွ မေထာက္ခံၾကေပမယ့္ ကၽြန္မကေတာ့ ကၽြန္မဆီေရာက္လာမယ့္ အနာဂတ္ရင္ေသြးကေလးကို ျမင္ေယာင္ျပီး ကိုယ့္ဘာသာတစ္ေယာက္တည္း ကုိယ့္ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ ခရီးဆက္ခဲ႔တယ္....။ ကၽြန္မဆံုးျဖတ္ခ်က္ဟာ အမွားတစ္ခုျဖစ္ေနရင္ေတာင္မွ  ဒီကေလးေလးအတြက္ ေလာကၾကီးထဲမွာ ဘာမဆို ကၽြန္မရင္ဆိုင္ႏိုင္တယ္......။

ကၽြန္မအစ္မတစ္၀မ္းကြဲကေျပာတယ္ “ဒါနဲ႔မ်ားေအ...ညည္းကလဲ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ယူလိုက္ေပါ့ အလြယ္ေလးကို”တဲ႔....။ ဟင့္အင္း ကၽြန္မက အိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္တာမွမဟုတ္တာ ... ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ရဲ႔ ေ၀ယ်ာ၀ိစၥအေသးစိပ္ကို အခ်ိန္ကုန္ခံျပီး ကၽြန္မမလုပ္ေပးႏိုင္ဘူး...။ ကၽြန္မဘ၀ကို သူတို႔လက္ထဲ လက္တိုလက္ေတာင္းလုပ္ေပးဖို႔ပံုအပ္မထားႏိုင္ဘူး...။ ကဲကၽြန္မအေတြးအေခၚေတြဘယ္ေလာက္ ဂြက်လိုက္သလဲ ....။ ခက္တာက ေယာက်ာၤတစ္ေယာက္ဟာ မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ သူ႔ဘ၀အတြက္ ကာကြယ္အုပ္မိုးေပးႏိုင္တဲ႔ အလံုျခံဳဆံုးေနရာတစ္ခုလို႔ ကၽြန္မလံုး၀လက္မခံႏိုင္တာပါပဲ...။ ေတြ႔ဖူးခဲ႔သမွ်ေတြကလဲ တကယ့္အာဂေတြ ျခံခုန္တတ္တဲ႔ သစၥာမရွိတဲ႔သူခ်ည္းဆိုေတာ့ ကၽြန္မအားလံုးကို ၀ါးလံုးနဲ႔ရမ္းတယ္ ထင္ခ်င္လဲထင္ပါ... မိန္းမ၀ါဒီတစ္ေယာက္လို႔လဲ စြပ္စြဲႏိုင္ပါတယ္....။

ဒါျဖင့္ ကၽြန္မရင္ေသြးေလးကို မိစံုဖစံုကေလးတစ္ေယာက္ဘ၀မျဖစ္ေအာင္လုပ္ေနတာလို႔ျမင္ၾကမယ္ ...။ ပတ္၀န္းက်င္က ကဲ႔ရဲ႔ရံႈ႔ခ်ၾကမယ္....။ အေဖမေဖာ္ႏိုင္တဲ႔ကေလးကိုေမြးတယ္လို႔ေျပာၾကဆိုၾကမယ္...။ ရတယ္ ၾကိဳက္သလိုေျပာပါ ကၽြန္မခံႏိုင္ရည္ရွိတယ္...။ ျဖစ္လာမယ့္ ျပသနာ အစစအရာရာကို ကၽြန္မခါးစည္းခံႏိုင္လုိ႔ ကၽြန္မဒီလမ္းကိုေရြးလိုက္တာ....။ ဒါေပမယ့္ ကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္လာဖို႔ ရင္ေသြးကေလးျဖစ္လာဖို႔ဆိုတာ ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ေတာ့မရဘူးဆိုတာ သိတာေပါ့...။ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြကို ဒီကိစၥအျမဲေျပာေျပာတတ္တယ္ ...။ “ငါ ဆင္ဂယ္မားသားလုပ္ခ်င္တယ္” သူတို႔က အစကေတာ့ ကၽြန္မကို အေျပာင္အပ်က္ေျပာတယ္ပဲမွတ္ၾကတာ....။ ေနာက္တေျဖးေျဖးနဲ႔မွ ကၽြန္မကို စီးရီးယက္ျဖစ္မွန္း သူတို႔သိလိုက္ေတာ့ ကၽြန္မကို မျဖစ္ႏိုင္တာမလုပ္ခ်င္စမ္းပါနဲ႔လို႔ တားၾကတယ္...။

ကၽြန္မနဲ႔ အရမ္းရင္းႏွီးခ်စ္ခင္တဲ႔ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သူ႔ေမာင္ေလးရဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႔ေပးပါတယ္....။ အဲဒီေကာင္ေလးက ညီအစ္ကိုသံုးေယာက္ထဲက အငယ္ဆံုးတဲ႔...။ သူ႔အစ္ကိုေတြကေတာ့ အိမ္ေထာင္က်ကုန္ျပီ...။ အသက္က ႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ မ်ိဳးရိုးေကာင္းတယ္ ပညာတတ္တယ္ ဥာဏ္ေကာင္းတယ္ စိတ္ေကာင္းရွိတယ္ လိမၼာယဥ္ေက်းတယ္.... ေလာေလာဆယ္ ႏိုင္ငံျခားမွာ ေက်ာင္းတက္ျပီးခဏျပန္လာတာတဲ႔...။ သူတို႔ေျပာျပတဲ႔ အခ်က္အလက္အရေတာ့ စိတ္၀င္စားစရာပါ....။ ကၽြန္မေတြ႔ၾကည့္လိုက္တယ္...။ ကၽြန္မရဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုေျပာျပထားေတာ့ သူသိျပီးသားတဲ႔...။

“တို႔ကို ဘယ္လိုမိန္းမမ်ိဳးလို႔ မင္းထင္လဲ?? ဘာေၾကာင့္ တို႔ျဖစ္ခ်င္တာကို ကူညီေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သလဲ??”

“ရိုးရိုးေလးပါ.... အစ္မကို ေလာကထဲရာက္လာမယ့္ လူသားတစ္ေယာက္အတြက္ ရာခိုင္ႏႈန္းျပည့္ မိခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္မယ္ဆိုတာ ယံုၾကည္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ကူညီလိုက္တာပါ...”

ကၽြန္မေမးတဲ႔ ေမးခြန္းႏွစ္ခုကို သူကအဲလိုေလး ေပါင္းေျဖသြားတယ္...။ မဆိုးပါဘူး...။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔ ၾကားမွာ သေဘာတူညီမႈေတြ ကတိက၀တ္ေတြလိုအပ္ေသးတယ္....။

ကၽြန္မတို႔ဆီမွာ တိုးတက္ေခတ္မွီတဲ႔ႏိုင္ငံေတြလို ဆင္ဂယ္မားသားျဖစ္ခ်င္တိုင္း Sperm Bank မွာကိုယ့္စိတ္ၾကိဳက္ မ်ိဳးဗီဇကို ေရြးခ်ယ္၀ယ္ယူလို႔မရပါဘူး....။ သူက သူ႔မ်ိဳးဗီဇကို ေစတနာသက္သက္နဲ႔လွဴမွာတဲ႔...။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ သေဘာတူညီမႈ စာခ်ဳပ္ထဲမွာ ေငြေၾကးကိစၥမပါပါဘူး...။

အစကေတာ့ ဒီကိစၥကို ေမေမနဲ႔တိုင္ပင္မလို႔ပဲ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုမွသေဘာတူမွာ မဟုတ္တဲ႔အတြက္ ေနာက္ဆံုး....ကၽြန္မငရဲၾကီးခံျပီးေမေမ့ကို လိမ္ညာရေတာ့တာေပါ့....။ ကၽြန္မအလုပ္က ႏိုင္ငံျခားမွာ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ သင္တန္းသြားတက္ဖို႔လြတ္တယ္ဆိုျပီးေတာ့ေလ...။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ကၽြန္မ..ဥာဏ္မင္းခဆိုတဲ႔ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတာင္ေပၚျမိဳ႕ကေလးတစ္ျမိဳ႔ကို baby making အတြက္ ခရီးအတူထြက္လာၾကတယ္....။ စိတ္ထဲမွာ ပ်ားရည္ဆမ္းခရီးတစ္ခုကို ကိုယ့္ခ်စ္သူနဲ႔အတူထြက္လာတာလို႔ သြင္းထားရမယ္လို႔ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းက ေသခ်ာမွာလိုက္ေသး...။ အင္းေလ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ တရားဥပေဒအရ ကၽြန္မနဲ႔သူက တရား၀င္လင္မယားအျဖစ္ စာရြက္ေပၚမွာ အသိသက္ေသေတြနဲ႔ လက္မွတ္ထုိးထားျပီးခဲ႔ျပီေလ....။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္တည္း ခ်ဳပ္ဆိုၾကတဲ႔ စာရြက္တစ္ခုေပၚမွာေတာ့ ကၽြန္မလိုခ်င္တဲ႔ ကတိအခ်က္အလက္ေတြ ထည့္ထားတယ္...သူကိုယ္တိုင္လဲ လက္ခံသေဘာတူလို႔ လက္မွတ္ထုိးထားပါတယ္...။ သူေက်ာင္းျပန္သြားမတက္ခင္ ေျခာက္လအတြင္းမွာ ကၽြန္မတို႔ ရင္ေသြးေလးတစ္ေယာက္ရဖို႔ၾကိဳးစားရမယ္....။ ကၽြန္မဆီမွာရင္ေသြးတကယ္ရျပီဆိုမွ သူနဲ႔ကၽြန္မကြာရွင္းစာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ျပန္ထုိးၾကမယ္....။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း က်မနဲ႔လံုး၀ပတ္သက္မႈမရွိရ....။ ဒီေျခာက္လမွာေတာ့ သူနဲ႔ကၽြန္မ သိပ္ကိုခ်စ္ၾကတဲ႔ ခ်စ္သူလင္မယားေတြလိုေနရမွာေလ....။ တကယ္စိတ္ထဲမပါဘဲ အခ်စ္ကိုဖန္တီးယူရမွာ သိပ္ကို စြန္႔စားရာက်မွန္းလည္းသိပါတယ္...။

ကၽြန္မတို႔စီးလာတဲ႔ကားက ညေနစာကို ထမင္းဆိုင္တန္းမွာခဏရပ္နားဖို႔ေရာက္ေနျပီ....။ ခရီးသြားယာဥ္ေတြက တသီတတန္းၾကီး....ပါကင္မွာ အစီအရီရပ္လို႔...။ ခရီးသည္ေတြ အလွ်ိဳအလွ်ိဳကားေပၚကဆင္းၾကတယ္...။ ကၽြန္မတို႔က ေနာက္ဆံုးမွဆင္းတယ္...။ ကားေပၚကအဆင္း.... သူက အရင္ေအာက္ေရာက္ျပီး ကၽြန္မကိုလက္ကမ္းေပးေတာ့ ကၽြန္မေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္သြားရတယ္...။ ကၽြန္မသူ႔ကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့ သူက ပခံုးေလးတြ႔န္ျပီး လက္ကိုေရွ႔တိုးျပီး ကမ္းတယ္...။ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ပထမဦးစားေပး lady first ဆိုတဲ႔ အေနာက္တိုင္းရ႔ဲေကာင္းတဲ႔ အမူအက်င့္ေလးတစ္ခု...။ ကၽြန္မသူ႔ရဲ႔ က်ယ္ျပန္႔တဲ႔ လက္ဖ၀ါးထဲကို လက္ျပန္ကမ္းေပးလိုက္တယ္...။ ထမင္းဆိုင္တန္းေလးထဲ၀င္သြားတဲ႔အထိ ကၽြန္မလက္ကို သူဆုတ္ကိုင္ထားဆဲ...။ ပထမ..... က်မ သူ႔လက္ဆီက ေႏြးေထြးမႈကို ခံစားလိုက္ရတယ္...ေနာက္ေတာ့ ဘာမွန္းခြဲျခားမရတဲ႔ အားအင္တစ္ခု ကၽြန္မခႏၶာကိုယ္ထဲကို စီး၀င္သြားတယ္....။ အရပ္ ေျခာက္ေပရွိတဲ႔ သူ႔ေဘးမွာ ကၽြန္မေခါင္းေလးက သူ႔ပခံုးနဲ႔တေျပးညီမွာ....။

“အစ္မ toilet အရင္သြားၾကမလား...”

“အင္း...ေကာင္းသားပဲ...တို႔လက္ေဆးခ်င္ေသးတယ္” ကၽြန္မအဲလိုေျပာလိုက္တာကို သူအဓိပၸါယ္ေကာက္လြဲ သြားပံုရပါတယ္...။ တြဲထားတဲ႔ ကၽြန္မလက္ဆီကို ခဏအၾကည့္ေရာက္ျပီး လႊတ္ေပးလိုက္တယ္...။ ကၽြန္မတို႔ ထမင္းဆိုင္ရဲ႔ အေနာက္ဖက္ကို၀င္သြားလိုက္တယ္...။ အေနာက္မွာခရီးသည္ေတြမ်ားလို႔ တန္းစီေနရေသးတယ္။ ကၽြန္မျပန္ထြက္လာေတာ့ အျပင္ဖက္မွာ သူရပ္ေစာင့္ေနတာေတြ႔လိုက္တယ္...။

ကၽြန္မတို႔ ညေနစာကို ျမန္မာစာပဲမွာစားလိုက္တယ္.....။ ကၽြန္မအၾကိဳက္ကိုပဲ သူလိုက္စားတာလား ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္မနဲ႔ပဲ အၾကိဳက္တူလို႔လားဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္ပဲသိလိမ္႔မယ္...။ ကၽြန္မတို႔ ၾကက္ေၾကာ္ ခ်ဥ္ေဘာင္ေၾကာ္နဲ႔ ဟင္းခါးရယ္ အျခားအရံဟင္းေတြ အတို႔အျမႈပ္ေတြကေတာ့ သူတို႔လာခ်ေပးတာစားၾကတယ္...။ ျပီးေတာ့ ကၽြန္မကိုဦးစားေပးျပီး ဟင္းေတြကို ခတ္ထည့္ေပးေသးတယ္... ကၽြန္မက သူ႔ထက္အသက္ပိုၾကီးလို႔ ဦးခ်တာလား...။ အို...ကၽြန္မ ဘာလို႔ အပိုေတြကို သိခ်င္ေနမလဲ...။ သူနဲ႔ကၽြန္မဆိုတာ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အတူရွိမေနရေတာ့မယ့္ သူေတြဆိုတာ ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ အျမဲသတိေပးေနရမယ္ေလ...။ သံေယာဇဥ္ မတြယ္မိဖို႔ သူ႔အျပဳအမူေတြေပၚမွာ မသာယာမိေစဖို႔ေပ့ါ..။

ထမင္းစားျပီး ခရီးဆက္ဖို႔ ကားတာ၀န္က်သူက ထမင္းဆိုင္ထဲကခရီးသည္ေတြကို ကားနံပါတ္နဲ႔ လာမေခၚခင္ ကၽြန္မတို႔ ဆိုင္အျပင္ဖက္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းစကားေျပာျဖစ္ၾကတယ္...။

“ဒါနဲ႔ မင္းက အိမ္ကိုဒီခရီးထြက္ဖို႔ ဘယ္လိုေျပာခဲ႔လဲ”

“ေက်ာင္းက စာတမ္းအတြက္ ခရီးထြက္ရမယ္ဆိုျပီးလစ္လာတာဗ်”

သူ႔အသံေလးရႊင္ပ်ေနတာကိုၾကားရရံုနဲ႔ ကၽြန္မေဘးက သူ႔ကိုလွည့္မၾကည့္ျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာေလးျပံဳးေန လိမ္႔မယ္လို႔ ကၽြန္မခန႔္မွန္းမိလိုက္တယ္...။ သူက သူ႔အိတ္ထဲက chewing gum တစ္ခု ကၽြန္မကိုေပးတယ္....။

ေႏြဦးေလက ေအးလိုက္ပူလိုက္နဲ႔ တိုက္ခတ္ေနတယ္....။ ကၽြန္မတို႔ သြားေနမယ့္ ေတာင္ေပၚျမိဳ႔ေလးက ဒီရာသီနဲ႔ဆို သိပ္ေနလို႔ေကာင္းမွာ...ပူလဲမပူ ေအးလဲမေအးဘူးေလ...။ သူငယ္ခ်င္းက အဲဒီျမိဳ႔က သူ႔အိမ္ျခံမွာသြားေနဖို႔အထိကို ကူညီထားတာ...။

ညသန္းေခါင္ေက်ာ္ေတာ့ ကားေလေအးစက္ကပိုပိုေအးလာတယ္...။ ကၽြန္မကလဲေႏြဆိုျပီး အေႏြးထည္ကို အျပင္ထုတ္မထားမိဘူး...။ ပါလာတဲ႔ ခ်ည္ပု၀ါပါးေလးကိုပဲ ျခံဳထားလိုက္ေတာ့တယ္...။ ကၽြန္မက ျပဴတင္းေပါက္ဖက္မွာထိုင္တာ သူက လမ္းေလွ်ာက္တန္းဖက္မွာ...။ သူ႔ကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့ ဂ်ာကင္အပါးေလး၀တ္ျပီး လက္ပိုက္မ်က္စိမွိတ္ထားတယ္ ...။ သူအိပ္ေပ်ာ္ေနေရာေပါ့...။ ကၽြႏ္မနားက်ပ္ကို နားထဲထည့္ျပီး ျပဴတင္းေပါက္ဖက္လွည့္ျပီးမ်က္စိမွိတ္ထားလိုက္တယ္...။

ကၽြန္မေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားသလား.... ကိုယ္ေပၚကိုတခုခုလာထိတယ္ခံစားမိလို႔ မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ သူက ကၽြန္မကို သူ႔ဂ်ာကင္နဲ႔လာျခံဳေပးေနတာ...။

“ရပါတယ္...မင္းခရဲ႔ မင္းပဲ၀တ္ထားလိုက္ပါ”

“အစ္မ အရမ္းခ်မ္းေနတာကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ ျခံဳထားလိုက္ပါ ကၽြန္ေတာ္က ဒီအေအးေလာက္ေတာ့ ရတယ္ ေအးေဆးပဲ.... ကၽြန္ေတာ္ေက်ာင္းသြားတက္တဲ႔ျမိဳ႔ဆို ေရေတြဘာေတြေတာင္ခဲတာဗ်”

“တို႔တကိုယ္ေကာင္းမဆန္ခ်င္ပါဘူး....မင္းပဲျပန္၀တ္ထားလိုက္ပါ”

“ဟဟ အစ္မက အဲဒီစကားလံုးကိုနားလည္သားပဲ”

သူ႔စကားေတြက ကၽြန္မကို ေလွာင္သလိုလို ကၽြန္မကို သူဘာအဓိပၸါယ္နဲ႔ေျပာေနသလဲဆိုတာ ကၽြန္မသိတယ္....။ အေမွာင္ထဲမွာ ကၽြန္မသူ႔ကို ခပ္စူးစူးတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္မိတယ္...။

“ကဲပါ.... သူမ်ားေတြအိပ္ကုန္ၾကျပီ ကၽြန္ေတာ့္ကို ရန္ေတြ႔ခ်င္ရင္ မိုးလင္းမွေတြ႔ေတာ့ ဒီလိုလုပ္ မွ်မွ်တတျဖစ္သြားေအာင္ အစ္မကတ၀က္ျခံဳ ကၽြန္ေတာ္လဲတစ္၀က္ျခံဳထားမယ္ အိုေကလား...”

ကၽြန္မစိတ္တုိတုိနဲ႔ သူ႔ကိုမ်က္ေစာင္းတခ်က္ထိုးျပီး ျပဴတင္းေပါက္ဖက္ျပန္လွည့္ေနလိုက္တယ္...။ အေႏြးထည္နဲ႔ကၽြန္မကိုလာျခံဳေပးျပီး သူခပ္တိုးတိုးရယ္လိုက္လို႔ သူ႔ရဲ႔ Chewing Gum သစ္သီးရန႔ံ ၀င္ေလထြက္ေလ ေႏြးေႏြးေလး ကၽြန္မပါးျပင္ကိုလာထိတယ္....။ ကၽြန္မအိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနခ်ိန္မွာပဲ သူ႔ဂ်ာကင္ဆီက Vick ပရုတ္ဆီနံ႔ရွိန္းျမျမေလးကိုရလိုက္ေသးတယ္....။ ကေလးပရုတ္ဆီေလးကို သံုးေနတတ္ေသးတဲ႔ သူ႔ကိုသေဘာက်မိသြားတယ္...။

မနက္မိုးလင္းကားဂိတ္ကိုဆိုက္ေတာ့ .... ကၽြန္မတို႔သြားရမယ့္ ေတာင္ေပၚျမိဳ႔ကေလးကို ကားတစ္ဆင့္ထပ္စီးရတယ္...။ သြားရမယ့္ျခံကို ခ်က္ခ်င္းအေရာက္သြားဖို႔  သီးသန္႔ကားတစ္စီးကိုပဲ ငွားလိုက္တယ္....။ ေတာင္ပတ္လမ္းအေကြ႔အေကာက္ေတြကို သူမ်ားေတြလို မမူးတတ္တာပဲ ေက်းဇူးတင္ရမယ္...။

သြားရမယ့္ျခံေရာက္ဖို႔ ထင္းရွဴးပင္ၾကီးၾကီးေတြကို အမ်ားၾကီးျဖတ္သြားရေသးတယ္....။ စေတာ္ဗယ္ရီစိုက္ခင္းေတြနဲ႔နီးတယ္လို႔ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္း ေျပာလိုက္ေသးတယ္။ ဆယ္မိနစ္ေလာက္္ေမာင္းျပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႔သြားရမယ့္ ျခံကိုေရာက္ပါတယ္....။ ျခံေလးက အက်ယ္ၾကီးမဟုတ္ေပမယ့္ အေတာ္အသင့္ သစ္ပင္ပန္းပင္ေတြနဲ႔ တစ္ထပ္တိုက္ပုေလးနဲ႔ ေနခ်င့္စရာေလးပါ...။ ျခံရဲ႔ မ်က္ေစာင္းထိုးေလာက္မွာ ေရကန္ေလးရွိေသးတယ္...။ ကားေပၚကဆင္းျပီး လတ္ဆတ္တဲ႔ေလေတြကို တ၀ရွဴလိုက္တယ္....။ ရင္ထဲကိုေအးသြားတာပဲ....။

အသင့္ေစာင့္ေနတဲ႔ ျခံေစာင့္က အိမ္တံခါးလာဖြင့္ျပီး သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးထားျပီးသားတဲ႔...။သူက သူ႔ေသတၱာေရာ ကၽြန္မေသတၱာပါခပ္သြက္သြက္ဆြဲျပီး အိမ္ထဲ၀င္သြားတယ္....။

“မင္းခ ကိုယ့္အထုပ္ထားခဲ႔ပါ .... အားနာစရာ...”

သူက အထုပ္ဆြဲရင္း ကၽြန္မကိုေနာက္လွည့္ၾကည့္ျပီး....

“ရပါတယ္ အစ္မကလဲ ....အစ္မသာ ဘယ္အခန္းမွာအိပ္မလဲ လာၾကည့္ဦး”

အိမ္ထဲ၀င္၀င္ျခင္း ဘယ္ဖက္မွာ ဧည့္ခန္းေလး ....ညာဖက္က စာအုပ္စင္ေတြနဲ႔ စာၾကည့္စားပြဲေလးတစ္ခု....။ အေနာက္ဖက္မွာ အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္း ျပီးေတာ့ မိီးဖိုေခ်ာင္နဲ႔ ထမင္စားခန္း....။ ကၽြန္မ မာစတာဘတ္ရြန္းကိုပဲယူလိုက္တယ္...။ သူက အိတ္ေတြကို အခန္းထဲထည့္ျပီး တခါတည္းဗီဒိုေတြကိုဖြင့္ၾကည့္ျပီး ပါလာတဲ႔ အ၀တ္ေတြကိုစီထည့္ဖို႔ လုပ္ေနတယ္...။

“မင္းခ နားဦးေလ အဲဒါေတြက ခနမွလုပ္လဲရသားနဲ႔”

“တခါတည္းပဲလုပ္လိုက္မယ္ အစ္မ ကၽြန္ေတာ္က ေက်ာင္းအေဆာင္မွာေနကတည္းက အက်င့္ရေနျပီ”

“ဒါဆို တို႔တစ္ခုခုေသာက္စရာသြားရွာလိုက္ဦးမယ္”

အ၀တ္ေတြေခါက္ရင္း သူက ကၽြန္မကိုလွည့္ျပီး ေခါင္းညိတ္ျပတယ္....။ မီးဖိုေခ်ာင္ဖက္၀င္သြားေတာ့ ႏို႔စိမ္းေရာင္ ေရခဲေသတၱာေလးတစ္လံုးကိုေတြ႔လိုက္လို႔ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္..။ အထဲမွာ ႏြားႏို႔ႏွစ္ဗူး ၾကက္ဥေတြနဲ႔ သစ္သီးတခ်ိဳ႔ေတြ႔ရတယ္....။ မီးဖိုကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ လွ်ပ္စစ္မီဖိုေလးတစ္လံုးေတြ႔တယ္ ျပီးေတာ့ မိုက္ခရိုေ၀႔တစ္လံုး...။ ႔တစ္ဗူးထုတ္ျပီး ဖန္ခြက္ႏွစ္လံုးထဲငွဲ႔ထည့္လိုက္တယ္....ျပီး မုိင္ခရုိေ၀့ထဲ ႏွစ္မိနစ္ေလာက္္ လွည့္လိုက္တယ္....။

ႏြားႏို႔ေႏြးေႏြးေလးႏွစ္ခြက္နဲ႔ ကၽြန္မ ဧည့္ခန္းဖက္ထြက္လာေတာ့.... သူက တီရွပ္အျဖဴဆြတ္ဆြတ္ေလးနဲ႔ အနီနဲ႔အနက္ကြက္ သရီးကြာတားေဘာင္းဘီေလးလဲ၀တ္ျပီး သူ႔ အိုက္ပက္ေလးကိုကလိေနတယ္...။ တကယ့္လူငယ္တစ္ေယာက္ပီပီ လန္းဆန္းေနတယ္...။ ကၽြန္မကိုေတြ႔ေတာ့ သူ႔လက္ထဲက အိုက္ပက္ေလးကိုေဘးခ်ျပီး ခ်က္ခ်င္းထလာတယ္...။

“အစ္မကလဲ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေခၚလိုက္ေရာေပါ့ ...ဘာလို႔ႏွစ္ခြက္လံုးသယ္လာတာလဲ မေတာ္တဆေမွာက္က်မွျဖင့္ အပူေလာင္ကုန္မယ္”

“မင္းဆက္ဆံတာကလဲ တို႔ကိုမ်ားကေလးက်ေနတာပဲ...”

“မဟုတ္ပါဘူး ကၽြန္ေတာ္ကစိတ္ပူတတ္လို႔ေလ ေမေမက ငယ္ငယ္ကတည္းက အျမဲဆံုးမတတ္တာ လူအခ်င္းခ်င္း ကူညီရိုင္းပင္းဖို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာနာတတ္ဖို႔ မုတိတာတရားပြားမ်ားတတ္ဖို႔”

“မင္းအေမက သိပ္ေတာ္တဲ႔ မိခင္တစ္ေယာက္ေပါ့....တစ္ခါေတာ့ျမင္ဖူးခ်င္ေသးတယ္..”

“ကၽြန္ေတာ့္အိုင္ပက္ထဲမွာရွိတယ္ေလ ျပမယ္ ခနေလး...”

သူ႔အိုင္ပက္ကို လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ တို႔ထိျပီး ပံုေတြေရြးလိုက္တယ္ ...။ သူက ေယာက်ာ္းတန္မဲ႔ လက္ေခ်ာင္းရွည္ရွည္သြယ္သြယ္ေလးေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္...။ အႏုပညာဆန္တဲ႔လက္ေတြ....။ ဒီလိုလက္ေခ်ာင္းပိုင္ရွင္ေတြက စိတ္ထားႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔တတ္ၾကတယ္လို႔ေတာ့ ၾကားဖူးတယ္...။ သူကေရာ....။

“ဒီမွာေလ အစ္မ ေရာ့ၾကည့္ၾကည့္”

အျဖဴေရာင္ရင္ဖံုး၀တ္ထားတဲ႔ သူ႔ေမေမဆိုသူ အမ်ိဳးသမီးက ... တကယ္ခန္႔ေခ်ာျပီး မ်က္၀န္းေတြက မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႔ အၾကင္နာရိပ္ေတြကိုျမင္ေနရတယ္....ေဘးနားက ဆယ့္ငါးႏွစ္အရြယ္ေကာင္ေလးက သူျဖစ္မယ္ထင္တယ္...။ ကၽြန္မစိတ္ထဲ ဒီအမ်ိဳးသမီးၾကီးကို ရင္းရင္းႏွီးႏွီးျမင္ဖူးေနသလိုလို ....ေနာက္ေကာင္ေလးကိုေရာပဲ...ဒါေပမယ့္ ဘယ္မွာျမင္ဖူးသိကၽြမ္းသလဲဆိုတာ စဥ္းစားမရျဖစ္ေနတယ္...။ သူ႕ကိုေတာ့မေမးၾကည့္မိေတာ့.....။

“ေဘးနားက မင္းခလား....”

“ဟုတ္တယ္ အစ္မ အဲဒါ က်ေနာ္ ဆယ္တန္းေအာင္ျပီး ႏိုင္ငံျခားကို ေက်ာင္းသြားတက္ခါနီး ေမေမနဲ႔ ေလဆိပ္မွာရိုက္ထားတာ”

ကၽြန္မခြင့္မေတာင္းမိဘဲ ေနာက္တစ္ပံုထပ္ၾကည့္ဖုိ႔ စခရင္ကို လက္နဲ႔ေရႊ႔မယ္လုပ္ေတာ့ သူကခ်က္ခ်င္းပဲ ကၽြန္မလက္ထဲက အိုက္ပက္ေလးကို ယူလိုက္တယ္...။

“ေနာက္မွေအးေဆးၾကည့္ေတာ့ေလ အစ္မ အခုႏြားႏို႔ေသာက္လိုက္ဦးေနာ္...ေရာ့” ဆိုျပီး ကၽြန္မကို ႏြားႏုိ႔ခြက္ အတင္းထိုးေပးတယ္...။

ကၽြန္မလဲ ေယာင္နနနဲ႔ သူေပးတဲ႔ ႏြားႏုိ႔ခြက္ေလးယူေသာက္ရင္း သူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ..ကၽြန္မကို မခ်ိဳမခ်ဥ္ပံုေလးနဲ႔ သူရယ္က်ဲက်ဲလုပ္ျပေနတယ္...။ သူ႔အိုင္ပက္ထဲက ကၽြန္မၾကည့္ဖို႔ မသင့္ေတာ္မယ့္ ပံုေတြမ်ားရွိေနလို႔လားလို႔ ေတြးမိျပီး ရယ္ခ်င္သြားတယ္...။

“အစ္မက ဘာရယ္တာလဲဗ်...”

“ဘာမွမဟုတ္ဘူး...ဘာမွမဟုတ္ဘူး...”

“ဟာဗ်ာ...” သူကရွက္သြားသလားဘာလားေတာ့မေျပာတတ္ သူ႔နားရြက္ႏွစ္ဖက္စလံုး သိသိသာသာ နီရဲသြားတာေတာ့ ေတြြ႔လိုက္တယ္...။ ျပီးေတာ့ သူ႔ရုပ္ကို ကၽြန္မရင္းရင္းႏွီးႏွီး တစ္ေနရာရာမွာ ျမင္ဖူးသလိုပဲလို႔ ခံစားလိုက္မိတယ္...။

ကၽြန္မ ကိုယ္လက္သန္႔ရွင္းျပီး တေရးအိပ္လိုက္တယ္...။ ကၽြန္မက အခန္းထဲမွာ အိပ္ေမာက်ေနခ်ိန္သူက အျပင္ဧည့္ခန္းမွာ ဂိမ္းေဆာ့ေနတယ္..။ ခရီးတေလွ်ာက္ ကားေပၚမွာ အိပ္မရခဲ႔လို႔ထင္ရဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ ညေနေလးနာရီမွပဲ ႏိုးေတာ့တယ္...။

ကၽြန္မႏိုးလာေတာ့ ျခံထဲထြက္ျပီး ေလေတြတ၀ၾကီးရွဴလိုက္တယ္...။ လတ္ဆတ္လိုက္တဲ႔ ေလေအးေတြ....။ ဒီလုိစိမ္းျမတဲ႔ ေလေတြ မရွဴရတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာေနျပီလဲ...။ သူ႔ကိုမေတြ႔မိလို႕႔ ကၽြန္မျခံတစ္ပတ္ပတ္ၾကည့္လိုက္တယ္..။ ေနာက္ေတာ့သူက မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ညေနစာအတြက္ျပင္ဆင္ေနေလရဲ႔။

“မင္းခ ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ”

“ႏိုးလာျပီလားအစ္မ... အိပ္လို႔ေတာ္ေတာ္မွေကာင္းရဲ႔လား”

“အင္း...ကားေပၚမွာ အိပ္မရတာေတြစုျပီး အိပ္ေကာင္းလိုက္တာ တံုးခနဲပဲ ...”

သူက တကယ့္စားဖိုမွဴးၾကီးတစ္ေယာက္လို ကိုယ္မွာလဲ အျဖဴအနက္စင္းေလးနဲ႔ ဟင္းခ်က္၀တ္စံုကို ပတ္ထားေသးတယ္...။

ေရခဲေသတၱာထဲတံခါးကိုဖြင့္ျပီး ...“ေရာ့ အစ္မေရမခ်ိဳးခင္... လိေမၼာ္ရည္ေလးေသာက္လိုက္.. ခဏနားျပီးမွခ်ိဳး”

“ဟင္...ဘယ္ကရတာလဲ ..”

“ျခံထဲမွာစက္ဘီးေလးတစ္စီးေတြ႔တယ္ေလ...အဲဒါနဲ႔ ေစ်းထဲကေနသြား၀ယ္လာတာ လံုး၀အသီးစစ္စစ္ အရသာ ေသာက္ၾကည့္ သၾကားမပါဘူး ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ညွစ္ထားတာ”

“ေစ်းဘယ္လိုသြားရလဲ သိတယ္...”

“ဟုတ္...သိတာေပါ့ ငယ္ငယ္တုန္းက ဒီမွာ ေနဖူးေသးတယ္ေလ...”

“ေအာ္....”

ကၽြန္မကေတာ့ သူေျပာျပတာကိုနားေထာင္ရင္း သူ႔လက္ရာ လိေမၼာ္ရည္ေဖ်ာ္ရည္ကိုလည္းေသာက္ရင္းေပါ့...။

“သိပ္ေကာင္းတာပဲ မင္းခက ေတာ္တယ္.... ခုဘာခ်က္ဖို႔ျပင္ေနတာတုန္း တို႔လုပ္ပါ့မယ္... မင္းအိ္မ္ေရွ႔မွာ သြားထိုင္ေနပါ...”

“ရပါတယ္ အစ္မက ေဘးနားက နဲနဲကူေပးေပါ့... ခု ကိုက္လန္ရြက္ေတြအရမ္းႏုတာရခဲ႔တယ္ အဲဒါကိုေၾကာ္မယ္ ခရုဆီေလးနဲ႔... တိုဖူးျဖဴကို ဟင္းခ်ိဳခ်က္မယ္ေလ ၀က္ေက်ာရိုးနဲနဲ၀ယ္လာတယ္ အဲဒီအရိုးျပဳတ္ရည္ထဲကို တိုဖူးခပ္ျပီး တရုတ္နံနံေလးအုပ္လိုက္မယ္... ၾကက္သားကုန္းေဘာင္ေၾကာ္မယ္..”

“ေကာင္းလိုက္တဲ႔ဟင္းေတြ...မင္းက ဘယ္လိုခ်က္တတ္ေနလဲ ႏိုင္ငံျခားမွာ စားဖိုမွဴးသင္တန္း တက္ခဲ႔သလား”

“ဟာ...ကၽြန္ေတာ္က အာခီပါ... ဒါေတြက အိမ္မွာ ေမေမလုပ္တာကူရင္းတတ္တာ..”

ဒီညေနေတာ့ ကၽြန္မက စားဖိုမွဴးအကူတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားတယ္...။ ကန္လန္ရြက္သင္ေပး...ၾကက္သြန္ျဖဴ ၾကက္သြန္နီ ဂ်င္းေတြခြာေပး လွီးေပးနဲ႔ သူခ်က္ဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္သြားတယ္...။ သူခ်က္ျပဳတ္ေၾကာ္ေလွာ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္ ကၽြန္မေရသြားခ်ိဳးလိုက္တယ္....။ ကၽြန္မေရခ်ိဳးျပီးထြက္လာေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ ညအိပ္၀တ္စံုတစ္စံုတင္ထားတာေတြ႔လိုက္တယ္...။

“မင္းခ...မင္းခ ေရးမခ်ိဳးေသးဘူးလား...” ကၽြန္မ မီးဖိုဖက္ကို လွမ္းျပီးအသံေပးလိုက္တယ္....။

“အစ္မ ကၽြန္ေတာ္က အိမ္ေရွ႔မွာ... ခ်ိဳးမယ္ေလ အစ္မျပန္ထြက္လာတာကို ေစာင့္ေနတာ...”

“တို႔ကို ညအိပ္၀တ္စံုမင္းထုတ္ထားေပးတာလား...”

“ဟုတ္ကဲ႔ အစ္မထြက္လာရင္ အဆင္သင့္၀တ္ေအာင္လို႔ေလ...”

“ေနာက္ဆို မလုပ္ပါနဲ႔....တို႔ကိုယ္ဘာသာကိုယ္လုပ္ပါ့မယ္...”

“ရပါတယ္...အိမ္မွာ ေမေမ့ကိုလဲ လုပ္ေပးေနက်ေလ အက်င့္ရေနပါျပီ...”

ဟင္...ဘယ္လိုေကာင္ေလးလည္း ...သူက ေမေမ့သားလား...။ Mommy boy လား....။


သမုဒယ(အဆံုး)ဆက္ဖတ္ရန္.....

မိုးေငြ႔