သုံးသပ်ခြင်း.....

 

         

အသက္ၾကီးလာလို႔လားမသိ စိတ္ကူးယဥ္တဲ့ဖက္ အားနည္းနည္းလာတယ္...။ ဆိုလိုခ်င္တာက အက္ေဆးေလးေတြ စာစုေလးေတြကို ကေလးအၾကိဳက္(လူငယ္ၾကိဳက္) စိတ္ကူးယဥ္ျပီး ေရးလို႔ မရႏိုင္ေတာ့တာကိုေျပာတာပါ...။ ဟိုကေလးမေလးေတာ့ သေဘာက်ေနဦးမယ္...။ ကၽြန္မဘေလာ့ကို လာဖတ္ေနက် ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ပါ။ တခါကသူအၾကံေပးဖူးခဲ႔တယ္ (ေ၀ဖန္ဖူးတယ္ဆိုပါေတာ့) ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္မက အိန္ဂ်ယ္စာစုေတြကို  လက္သြက္သြက္နဲ႔ေရး ဆက္တိုက္တင္ေနတဲ႔ အခ်ိန္ေပါ့...။ ကၽြန္မကို သူက အိန္ဂ်ယ္စာစုေတြေရးတာ မျပီးေသးဘူးလား  အန္တီတဲ႔(သူ႔အေဒၚအရြယ္မို႔)။ တျခားစာေတြေျပာင္းမေရးေတာ့ဘူးလား အိန္ဂ်ယ္စာစုေတြ ဖတ္ရတာ အီလာျပီ အဲသလို လာဂ်ီက်သြားခဲ႔ဖူးပါတယ္..။ ခုေတာ့ အဲဒီ ကေလးမေလး ဆုေတာင္းျပည့္ျပီေပါ့..။ ကၽြန္မ အိန္ဂ်ယ္စာစုကို ဆက္မေရးေတာ့ဘူးလို႔ မဆိုလိုပါဘူး...။ စိတ္ကူးထြက္ရင္ထြက္လာသလို ခံစားမႈရွိရင္ ရွိသလို ေျပာက္က်ား(ဦးသုေမာင္ရဲ႔စကားလံုးကိုအငွားသံုးထား)ေတာ့ ေရးျဖစ္ေနဦးမွာပါ...။ ခုေတာ့ အခ်စ္အေၾကာင္း စိတ္ကူးယဥ္စာေတြအေၾကာင္းေတာ့ ဦးေႏွာက္ထဲ ဗလာနတၳိျဖစ္ေနတယ္...။ ေရးေဖာ္ေရးဖက္ ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ေတာ့ လာေျပာဖူးပါတယ္ စာအႏုအရြေလးေတြ ေရးတာ အသက္နဲ႔မဆိုင္ပါဘူး...။ ဆရာေမာင္သာရတို႔ဆို  ေျခာက္ဆယ္ေက္်ာ အရြယ္ေရာက္တဲ႔ထိ အႏုေလးေတြေရးတုန္းတဲ႔... အားေပးရွာပါတယ္...(ဆရာၾကီးေတြကို ကိုယ္နဲ႔မႏိႈင္းယဥ္သာပါဘူး.. ကိုယ္ေတြက စာရူးေပရူး ၀ါသနာရွင္အဆင့္သာသာရယ္)...။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း ဦးေႏွာက္က သူဘာသာသူ အလိုလိုကန္႔သတ္ လိုက္တယ္ထင္ပါတယ္...။ ‌ေရးခ်င္စိတ္ရွိေနရင္ေတာင္ စကားလံုးေတြက ထြက္က်မလာေတာ့ဘူး....။ 

‌ေရးျပီးသား စာအေဟာင္းေတြ ျပန္သြားဖတ္တဲ႔အခါ တခိ်ဳ႔စာေတြ သိပ္ကေလးဆန္တာပဲလို႔  ျမင္တတ္လာတယ္..။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ေရးတဲ႔စာနဲ႔အရြယ္နဲ႔ မလိုက္ဖက္ဘူးလို႔ ထင္လာတယ္...။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ အႏုပညာဆိုတာ ဘယ္အရြယ္က ဘာစာေရးဆိုျပီး ကန္႔သတ္ထားတာမွ မဟုတ္ဘဲ...။ ဒါေပမယ့္ စာေရးသူတစ္ေယာက္ရဲ႔ စိတ္ဟာ သူေရးတဲ႔စကားလံုးေတြေပၚမွာ တစိတ္တေဒသ ထင္ဟပ္ေလ့ရွိတတ္တယ္ေလ..။ Project တစ္ခုအတြက္ ကၽြန္မ အလုပ္ေတြပိေနလို႔ စာေရးတာကို လေတာ္ေတာ္ၾကာရပ္ထားခဲ႔ဖူးတယ္...။ အခ်ိန္ျပန္ရလို႔  စာျပန္ေရးမယ္လုပ္ေတာ့ လက္ရည္က်ေနသလိုလို စိတ္ကသာ စာေတြ အမ်ိဳးစံုေရးခ်င္ေနေပမယ့္ စိတ္ကူးကထြက္မလာဘူူး...။ အဲလိုခ်ိန္မွာ ေနမထိထိုင္မသာနဲ႔ စိတ္က်သလိုလို ခံစားခဲ႔ရဖူးေသးတယ္...။ စာေရးခ်င္တဲ႔ေရာဂါက ေသးေတာ့မေသးဘူးဘဲ...ကုစရာေဆးမရွိ...။ ဒါနဲ႔ စာေရးလို႔မရေတာ့ စာဖတ္မယ္ကြယ္ဆိုျပီး တစ္လတစ္လ စာအုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၀ယ္၀ယ္ဖတ္ျဖစ္ခဲ႔တယ္...။ စာေရးျခင္း အက်င့္ကို (စိတ္ကူးျပန္ရေစတာ) စာဖတ္ျခင္းပါပဲ...။ စာေတြဖတ္ရင္းနဲ႔ပဲ ကိုယ္ေရးခ်င္ ေျပာခ်င္တာေတြ စိတ္ကူးျပန္ရလာခဲ႔တယ္...။ တခ်ိဳ႔စာေရးသူေတြကေတာ့ စာမေရးႏိုင္ရင္ သီခ်င္းပါနားေထာင္တတ္ၾကပါေသးတယ္..။ ကၽြန္မက စိတ္ႏုတယ္ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႔ စာအုပ္ဖတ္ဖန္မ်ားလာရင္ သူ႔အရိပ္ေငြ႔ေတြ ကုိယ္ေရးတဲ႔စာထဲပါပါလာတတ္တယ္..။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီလို မျဖစ္ေအာင္ သတိထားျပီးေရးပါတယ္...။

ကၽြန္မစာဖတ္တဲ႔ ပံုစံေလးကို ေျပာျပဖူးလား‌ေတာ့မသိဘူး...။ ကၽြန္မက စာအုပ္တစ္အုပ္ဖတ္ရင္ ၾကာတတ္တယ္ တစ္လံုးခ်င္းစီဖတ္တယ္...။ ျပီးရင္ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႔စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုဖတ္မိရင္ သူေရးတဲ႔ စာအုပ္ေတြခ်ည္းပဲ ရသမွ် အကုန္ရွာေဖြ ၀ယ္ဖတ္တယ္...။ သူ႔စာအုပ္ေတြကုန္ေတာ့မွသာ တျခားစာအုပ္ေျပာင္းဖတ္တတ္ပါတယ္...။ ဟိုအရင္တစ္ခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ဆရာမဂ်ဴးတို႔ စာအုပ္ကို စြဲစြဲျမဲျမဲဖတ္ျဖစ္ခဲ႔တယ္ သူ႔စာအုပ္ေတြအစအဆံုး အကုန္၀ယ္တယ္...။ က်န္စာေရးဆရာမ်ားရဲ႔ ရသစာေပနဲ႔ ဘေလာ့ဂါေမာင္ႏွမေတြ စုေပါင္း ထုတ္ျဖစ္ၾကတဲ႔ ရသစာမ်ားကိုလည္း ၾကိဳၾကားဖတ္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္...။ ဒီမွာလည္း အသက္ကစကားေျပာျပန္ပါတယ္ စာအုပ္အေဟာင္းေတြကိုပဲဖတ္ခ်င္ပါတယ္တဲ႔..။ ခုတေလာ ဆရာ့ဆရာၾကီးမ်ားစာအုပ္ေတြကို ၀ယ္၀ယ္ဖတ္ျဖစ္ေနပါတယ္..။

2013 တုန္းက ခင္ခင္ထူးဖတ္တယ္...။ 2014 မွာ ခင္ႏွင္းယုဖတ္တယ္...။ 2015 ကေတာ့ ဟိုေယာင္ေယာင္ ဒီေယာင္ေယာင္ အလုပ္မ်ားသေယာင္ (တကယ္လည္းအလုပ္မ်ားေနခဲ႔ပါတယ္)နဲ႔ စာအုပ္ေတြ သိပ္မဖတ္ျဖစ္ခဲ႔ဘူး...။ အဲဒါေပမယ့္ ဆရာဦးသာဓုတို႔ မိသားစုအေၾကာင္းကုိေတာ့ 2015 အဆံုးပိုင္းေလာက္မွာ စဖတ္ေနခဲ႔ျပီ...။ အခု..2016 သည္ ဦးသာဓု Family အလွည့္က်တယ္ဆိုပါေတာ့...။ စာေရးဆရာဒါရိုက္တာေမာင္၀ဏၰေရးခဲ႔တဲ႔စာအုပ္ စာအုပ္ျပပြဲတစ္ခုကေန ကၽြန္မမဖတ္ရေသးဘူးဆိုလို႔ တစ္ေယာက္ေသာသူက (ကၽြန္မ ဦးသုေမာင္တို႔ ညီအစ္ကိုေရးတဲ႔ စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ေနတာ ဘယ္လိုသိသြားတယ္မသိ၊ သူက ကၽြန္မစာဖတ္ပရိတ္သတ္ မဟုတ္ပါဘူး) လက္ေဆာင္ ၀ယ္ေပးခဲ႔ပါတယ္...။ ၀မ္းသာလို႔မဆံုးပါဘူး...။ အဲလိုစာအုပ္မ်ိဳးက အေဟာင္းတန္းမွာပဲသြားရွာရမယ့္ စာအုပ္ေတြမဟုတ္လား...။ ေမာင္၀ဏၰေရးတဲ႔ သူကိုယ္တိုင္လည္းဒါရိုက္တာလုပ္ျပီး ရုပ္ရွင္ရိုက္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ “ပန္းေတြနဲ႔ေ၀”ဆိုတဲ႔ တကၠသိုလ္ေနာက္ခံ ၀တၳဳစာအုပ္ေလးပါ...။

လက္ရွိ ဆရာဦးသုေမာင္ရဲ႔ (မူလစာအုပ္(၉)တြဲရွိတာကို ႏွစ္ပိုင္းခြဲျပီး အတြဲ(၁) ၊(၂) ျပန္ထုတ္ထားတာ) စာမ်ိဳးစံုလင္စာသဘင္ အတြဲ(၂)ကိုဖတ္ေနပါတယ္...။ အတြဲ(၁)က ၀ယ္မရေသးလို႔...။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မကေတာ့ ကၽြန္မနည္းနည္းသိထားတာေလးေတြ မ်ားမ်ားသိထားတာေလးေတြကို  မသိေသးတဲ႔စာလာဖတ္သူေတြကိုေရာ သိျပီးသား စာလာဖတ္သူေတြကိုပါ မွ်ေ၀ေပးခ်င္တာ သက္သက္ပါပဲ..။   စာဖတ္သူနည္းနည္း မ်ားမ်ားမဆိုပါဘူး ကၽြန္မစာကိုတစ္ေယာက္တည္း လာဖတ္သြားလည္း ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ စာထပ္ေရးဖို႔ ခြန္အားရေနပါျပီ...။ အစဥ္အဆက္မပ်က္ ကၽြန္မစာေတြကို လာဖတ္တဲ႔ စာဖတ္သူအားလံုးကို ေက်းဇူးအၾကီးၾကီးပါလို႔...း)

 

မိုးေငြ႔