မိုးရေထဲက အဝါရောင်ထီးကလေး.....

ဒီေန႔လဲ ကိုယ္ထီးမပါလာခဲ႔ျပန္ဘူး….။ မလံု႔တလံုကားဂိတ္အမိုးေလးကေန တစက္စက္က်ေနတဲ႔ မိုးေရေတြကို ထုိင္ၾကည့္ရင္း စီးရမယ့္ ဘတ္စ္ကိုထိုင္ေစာင့္ေနခဲ႔တာ…။ မိုးရာသီစိုစြတ္စြတ္ၾကီးကို သြားရလာရခက္လို႔ သူမ်ားေတြ ျငီးျငဴေနၾကေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ မိုးထဲလမ္းေလွ်ာက္ရတာကိုေပ်ာ္တာ…။ ထီးမပါလဲဲ… မိုးေရထဲသြားရတာ မိုးေရစက္ေတြက်ေနတာကိုျမင္ရတာကို ေပ်ာ္တာပါပဲ…။ နဲနဲမိုးခ်ဳပ္ေနျပီမို႔… ကားေစာင့္မယ့္သူေတြ သိပ္မရွိေတာ့ဘူး…။ က်န္တဲ႔ ကားေစာင့္ေနသူေတြက ထီးေတြကိုယ္စီနဲ႔မို႔ ကိုယ့္လို ကားဂိတ္အမိုးေအာက္မွာ လာမခိုၾကဘူး…။ ထိုင္ခံုရွိေပမယ့္ ခံုေတြကစိုေနျပီ ျပီးေတာ့ ထုိင္ေနလည္း မိုးကမွမလံုတာေလ…။ ကိုယ္ကေတာ့မသိဘူး မိုးစိုလဲထိုင္တာပဲ…။ ခနေနေတာ့ ကိုုယ့္ေဘးကို ထီးအ၀ါေရာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္…။ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ျဖစ္ျပီး ငု၀ါလိုအ၀ါမ်ိဳးနဲ႔ ထီးကိုကိုင္လို႔ ကိုယ္နဲနဲအံ့အားသင့္သြားခဲ႔တယ္…။ တေလာက ကိုယ္ၾကည့္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ “အခ်စ္မိုး”ဆိုတဲ႔ ဒရမ္မာအခ်စ္ကားေလးထဲက မင္းသားေလးကိုင္တဲ႔ ထီးနဲ႔တေရာင္ထဲပဲ…။ ဟုတ္တယ္ ဂ်န္ဂန္ေဆာ့ ကိုင္တဲ႔ထီးမ်ိဳးေလးပါပဲ…။ ကိုယ္ေတာ္ရံု ကိုရီးကားေတြကို သိပ္မၾကည့္တတ္ဘူး…။ ယူက်ဳမွာ သီခ်င္းေတြေလွ်ာက္ရွာရင္းနဲ႔ ေတြ႔မိသြားလို႔ အဲဇာတ္လမ္းတြဲေလးကို ၀ယ္ၾကည့္လိုက္မိတာ…။ ဇာတ္ကားထဲက အေဆြးသီခ်င္းေတြကလဲ သိပ္ေကာင္းတာပဲ…။ အဲမင္းသားမ်က္ႏွာကို ျမင္ေယာင္မိျပီး… ေဘးနားက ေကာင္ေလးကို မသိမသာေလးေစာင္းငဲ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နားသယ္စပ္မွာ ေဒါက္ရွည္ရွည္ထားျပီး တျခမ္းကိုခပ္ပါးပါးညွပ္ က်န္ဆံပင္ေတြကို ထိပ္မွာ ခပ္ျမင့္ျမင့္စုခ်ည္ထားတယ္… ။ ဟုတ္ပါတယ္ Love Rain ထဲက ဂ်န္ဂန္ေဆာ့ပံုစံပဲ တေထရာထဲကို…။  ဧကႏၱ သူလည္း အဲကားေလးကိုၾကည့္ျပီး မင္းသားစတိုင္လ္ကိုၾကိဳက္လို႔ အတုခိုးထားပံုရတယ္…။ မ်က္ႏွာက်ကလည္း သြယ္ရွည္ရွည္နဲ႔ မ်က္ခံုးနက္နက္ထူထူေလး… ႏွာတံေျဖာင့္ေျဖာင့္… ရွပ္ခါးရွည္ကို ၾကိဳးခ်ည္ျပီး ေဘာင္းဘီကို အက်ပ္၀တ္တာလည္း တူတယ္…။ ကိုယ္သူ႔ကို ေျခဆံုးေခါင္းဆံုးၾကည့္ျပီး ဒီဖက္လွည့္ျပီးတစ္ခ်က္ျပံဳး လိုက္မိသြားတယ္…။ မ်က္ႏွာက ခပ္တည္တည္ဆူပုပ္ပုပ္နဲ႔…။ တစ္ခုခုကိုစိတ္တိုေနပံုရပါတယ္…။ လက္ထဲကိုင္ထားတဲ႔ ထီးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့…ဟား..ဟား… သူ႔ထီးက က်ိဳးေနတာကိုး…။ သူက ထီးကိုဖြင့္ၾကည့္ျပီး ျပန္ပိတ္ ကၽြတ္ခနဲစုတ္သတ္လိုက္ျပန္တယ္…။ (တိုက္ဆိုင္လိုက္တာ သူ႔ထီးက အခ်စ္မိုးဇာတ္ကားထဲက မင္းသားကိုင္တဲ႔ ထီးလိုပဲ အရိုးက်ိဳးျပီး တစ္ဖက္ကို အိက်ေနတာ… အဲကားထဲကအတိုင္းမ်ား စတိုင္လ္ထြင္လာသလားမေျပာတတ္ပါဘူး..) ေအးေလ မိုးထဲေလထဲ ထီးကပ်က္ စတိုင္လ္ပဲ႔ေနတာေပါ့…။ ေယာက်္ားေလးပဲ ထီးပ်က္လဲဘာအေရးလဲ မိုးေရထဲေလွ်ာက္လိုက္ ေပ်ာ္စရာၾကီး…။ ကိုယ့္လိုမိုးခ်စ္တဲ႔သူလို႔ လူတိုင္းကိုဘယ္လိုလုပ္ ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ႏႈိင္းလို႔ရမလဲေလ…။ သူ႔ထီးကို ျပန္ပိတ္ျပီး အလည္ေနရာကေနကိုင္ျပီး ေဒါသမ်က္လံုးေတြနဲ႔ ကားအလာကိုေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ကို သူလွမ္းၾကည့္မိသြားတယ္…။ 

ကိုယ္ကလည္းသူ႔အျဖစ္ကို ၾကည့္ရင္း ရယ္ခ်င္ေနတာနဲ႔ သူလွမ္းအၾကည့္မွာ ကိုယ့္မ်က္ႏွာက ျပံဳးလက္စျဖစ္ေနခဲ႔တယ္…။ သူက သူ႔အျဖစ္ကို အစအဆံုးထိုင္ၾကည့္ျပီး ရယ္ေနတဲ႔ ကိုယ့္ကို မ်က္ေမွာင္ၾကီးက်ဳတ္ၾကည့္ျပီး လမ္းမဘက္ကို အၾကည့္လႊဲပစ္လိုက္တယ္..။ ဟဟဟ…တကယ္ဆို ကိုယ္က ဂ်န္ဂန္ေဆာ့ပံုစံတေထရာထဲကို ေကာ္ပီယူထားတဲ႔သူနဲ႔ ထီးအေရာင္ေကာ အျဖစ္ပါတူေနလို႔ ရယ္ခ်င္မိသြားခဲ႔တာပါ…။ ကိုးရီးယားလိုႏႈတ္ဆက္လိုက္ရမလား…“အညာေဇယိုိဂ်န္ဂန္ေဆာ့” ဆိုျပီးေတာ့ေလ…။ ေဟာ…ဘတ္စ္ေရာက္လာျပီ …။ မိုးကေတာ့ သိပ္မသည္းေပမယ့္ ရြာေနတုန္းပဲ…။ ကိုယ္လြယ္အိတ္ကို ျပန္ျပင္လြယ္ျပီး ကားေပၚေျပးတက္လိုက္တယ္…။ ကားေပၚမွာ ထိုင္စရာေတြအမ်ားၾကီး…။ အေရွ႔ဖက္ ဒရိုင္ဘာေနာက္ေက်ာ တစ္ခံုေက်ာ္မွာ ကိုယ္၀င္ထိုင္လိုက္တယ္…။ ကိုယ့္ဘယ္ဖက္မ်က္လံုးေဒါင့္မွာ အ၀ါေရာင္၀င္လာခဲ႔တယ္…။ ခုနက ေကာင္ေလးပါ သူက ကိုယ့္ထုိင္ခံုအေရွ႔ မ်က္ေစာင္းထိုးေနရာမွာ ေနရာယူလိုက္တယ္…။ ကားစထြက္ေတာ့ သူက ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက နားက်ပ္ေလးထုတ္ျပီး နားထဲထည့္လိုက္တယ္…။ ခုက ေနရာတိုင္းကားက်ပ္ေတာ့ လူငယ္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကားေပၚမွာ အပ်င္းေျပ နားက်ပ္တပ္ျပီး သီခ်င္းနားေထာင္ေလ့ရွိတာကိုး…။ ကိုယ္ကေတာ့ စီးရမယ့္မွတ္တိုင္က ငါးမွတ္တိုင္ထဲရယ္ ကားမက်ပ္ရင္ ငါးမိနစ္နဲ႔ေရာက္ျပီ… ။ ကားက ဂိတ္တိုင္းလူသိပ္မတင္ေတာ့ဘဲ ဆက္တုိက္ေမာင္းလိုက္တာ… ကိုယ္ဆင္းမယ့္ မွတ္တိုင္ေရာက္ခါနီး မီးပြိဳင့္မွာပဲ နဲနဲၾကာသြားခဲ႔တာ…။ မီးပိြဳင့္ေက်ာ္တာနဲ႔ ဆင္းရေတာ့မွာမို႔ အေပါက္၀မွာ အဆင္သင့္ေနရာယူရပ္ေနလိုက္တယ္…။ ကိုယ့္မ်က္လံုးညာဖက္ေဒါင့္ကို အ၀ါေရာင္ေလး ထပ္ေရာက္လာျပန္တယ္…။ ဟင္… သူလည္းကိုယ္ဆင္းမယ့္ မွတ္တိုင္မွာ ဆင္းမွာပဲလား…။ မွတ္တိုင္ေရာက္ေတာ့ ကိုယ္အရင္ဆင္းလာခဲ႔တယ္…။ 

လမ္းကူးဖို႔မ်ဥ္းက်ားမွာ ရပ္ေစာင့္ေတာ့လဲ အ၀ါေရာင္ေလးက ထပ္ေရာက္လာျပန္တယ္…။ မဟုတ္ပါဘူး…သူျပန္မယ့္လမ္းနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ ဒီေလာက္ေတာင္ပဲ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္တူရလား…။ ကားမီးေရာင္ေတြေအာက္မွာ မိုးကေတာ့ သူ႔အရွိန္ေလးအတိုင္း ရြာျမဲရြာဆဲ…။ ေတာ္ေသးတယ္ လြယ္အိတ္က သေရအိတ္မို႔ မိုးစုိလည္း အထဲထိမစိုႏိုင္…။ အ၀ါေရာင္ကေလးကေတာ့ သူ႔ထီးအက်ိဳးကိုဖြင့္ျပီး အိက်ေနတဲ႔ထီးရြက္ကို ထိန္းတဲ႔အေနနဲ႔ ထီးရိုးကို အလည္ကေနကိုင္ျပီး ေစာင္းတာေတြ႔လိုက္တယ္…။ ထီးကျပန္႔ကားမေနဘဲ ခပ္အုပ္အုပ္ေလး က်ေနတယ္…။ ကားလမ္းကူးျပီး အိမ္ျပန္ဖို႔ လမ္းမတစ္ခုကိုျဖတ္၀င္ျပန္ေတာ့လဲ သူနဲ႔လမ္းထပ္တူျပန္တယ္…။ ေရာ္..မခက္လား…။ မိုးစိုမခံခ်င္လို႔ သူကေတာ့ ထီးအက်ိဳးကို ရေအာင္ေစာင္းရွာတယ္…။ သူ႔ေကေလးပ်က္သြားမွာလည္း စိုးရိမ္ပံုရပါတယ္..။ ကုိယ္ကေတာ့ မိန္းမတန္မဲ႔ မိုးေရစိုခံျပီး ဒီတိုင္းေလွ်ာက္တယ္…။ ကိုယ္သူ႔ကို ေက်ာ္တက္ျပီး ခပ္သြက္သြက္ ေလွ်ာက္လိုက္တယ္…။ ဆိုက္ကားဂိတ္ေက်ာ္ေတာ့…ေျခသံၾကားလို႔ ကိုယ္လွည့္ၾကည့္မိလိုက္တယ္…။ အ၀ါေရာင္ေကာင္ေလးပဲ…။ ဒီလမ္းက မီးနဲနဲေမွာင္ေတာ့ အိမ္ျပန္ရင္ ကိုယ့္ေရွ႔ေနာက္လူေတြကို သတိနဲ႔ၾကည့္ထားရေသးတယ္…။ ရုတ္တရက္ သူက ေျခလွမ္းက်ဲၾကီးနဲ႔ ကိုယ့္ေဘးကို လႊားခနဲေရာက္လာခဲ႔တယ္…။ ကိုယ္လန္႔ဖ်တ္ျပီး သူ႔ကို မ်က္လံုးျပဴးၾကည့္လိုက္မိတယ္…။ တခ်ိန္ထဲမွာ ကုိယ္က သူ႔ထီးက်ိဳးအမိုးေအာက္ထဲေရာက္ေနခဲ႔ျပီ…။

“ဒီမွာ… ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အိမ္ျပန္လမ္း တူတူေလာက္က်မယ္ထင္တယ္… မိန္းကေလးျဖစ္ျပီး မိုးေရထဲ ေလွ်ာက္ေနတာ မေကာင္းပါဘူး ကၽြန္ေတာ့္ထီးနဲ႔ အတူလိုက္ျပန္ပါ…လာပါ..” သူက လာပါေတြဘာေတြေျပာေပမယ့္ သူ႔ထီးက ကိုယ့္ကုိမိုးျပီးသားျဖစ္ေနျပီ…။ က်ိဳးေနတဲ႔ထီးေအာက္မွာ မိုးလည္းလံုမွာမဟုတ္ဘဲနဲ႔မ်ား အပိုေတြလုပ္ျပီလို႔ ကိုယ္ေတြးျပီး ရယ္ခ်င္မိသြားျပန္တယ္…။ တကယ္ပါပဲ အခ်စ္မိုးၾကည့္ျပီး ဒီေကာင္ေလး စိတ္ကူးယဥ္လြန္ေနတာ…အသိသာၾကီး…။ ကိုယ္သူ႔ကို တစ္ခ်က္ျပန္ၾကည့္ျပီး “ေနပါေစ တို႔ဒီတိုင္းပဲျပန္ပါ့မယ္ မိုးစိုခံခ်င္လို႔ကို သက္သက္ထီး မေစာင္းဘဲျပန္တာ… ဒီမွာေတြ႔လား တို႔မွာထီးပါတယ္… မင္းထီးအက်ိဳးကိုပိတ္လိုက္ပါ ၾကည့္မေကာင္းဘူး… ေရာ့... ဒီထီးငွားေပးလိုက္မယ္…” တကယ္ေတာ့ ကိုယ္အိတ္ထဲကေန စြဲထုတ္ျပလိုက္တာက ေႏြရာသီေစာင္း ထီးအေသးေလး… မိုးလဲမလံုဘူး… ျပီးေတာ့ ဇာအနားတြန္႔ေတြနဲ႔ ဂ်န္ပန္ေခါက္ထီး….။

“မယူေတာ့ပါဘူး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္… ” တဲ႔…။ က်ိဳးေနတဲ႔သူ႔ထီးအ၀ါေရာင္ အမိုးေအာက္မွာ အတူတူဆိုေတာ့ သူမ်က္ႏွာနဲ႔ ကိုယ့္မ်က္ႏွာက တစ္ေပခြဲေလာက္ပဲေ၀းတာ…။ ခပ္ေ၀းေ၀းက လမ္းမီးေရာင္ေၾကာင့္ ဗာဒံေစ့ပံု ရွည္ေမ်ာေမ်ာ မ်က္အိမ္က်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႔သူ႔မ်က္လံုးေတြထဲက ရွက္ရိပ္ေလးျဖတ္ေျပးသြားတာကို ျမင္ျဖစ္ေအာင္ ျမင္လိုက္ေသးတယ္…။ သူ႔ထီးအက်ိဳးနဲ႔ သူဇာတ္လမ္း လာလုပ္တာကို ျပန္ရွက္သြားတာ မတတ္ႏိုင္ဘူး..။ ကိုယ္…သူ႔မ်က္လံုးတည့္တည့္ စိုက္ၾကည့္ ျပံဳးျပျပီး လွည့္ထြက္လာခဲ႔ေတာ့…….

“ခင္ဗ်ားက ရုပ္ေလးေခ်ာလ်က္နဲ႔ ယြန္ဟီးလိုမ်ိဳး မိန္းမ..မဆန္လိုက္တာ”တဲ႔…။ သူေျပာတာကို ၾကားလိုက္ေသးတယ္…။ ေနာက္ဆို သြယ္သြယ္ႏြဲ႔ႏြဲ႔ ယြန္ဟီးလို ဂါ၀န္တိုေလးေတြ ၀တ္တတ္တဲ႔ ေကာင္မေလးေတြကိုပဲ ထီးလိုက္မိုးေပးေနာ္လို႔ ကိုယ္မေျပာလိုက္ေတာ့ပါဘူး…။ အျပာစင္းရွပ္လက္ရွည္ကို ဂ်င္းေဘာင္းဘီထဲ ထည့္၀တ္ျပီး အျဖဴေရာင္သေရခါးပတ္ခပ္ၾကီးၾကီး ၀တ္ထားတဲ႔ ဆံပင္ရွည္ေတြကို ခပ္ျမင့္ျမင့္စုထံုးထားတဲ႔ ကိုယ့္ကို သူက မိန္းမမဆန္ဘူးေျပာတာ မဆန္းပါဘူးေလ…။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ကို ရုပ္ေခ်ာတယ္လို႔ အမွန္တိုင္း၀န္ခံသြားတာေလးကိုေတာ့ သေဘာအက်ၾကီး က်လိုက္ပါတယ္… အ၀ါေရာင္ေလးရယ္…း) ။

မိုးေငြ႔