ႏွင္းဆီေရာင္ အိပ္မက္...

ေ၀ဟင္ေပၚကေနျမင္ေနရတဲ႔ စိမ္းစိမ္းစုိစိုျမင္ကြင္းကို က်ေနာ္တစ္၀ၾကီးခံစားလိုက္တယ္...။ က်ေနာ္ခ်စ္တဲ႔ ေျမကို ကိုယ္တိုင္ ေျခေထာက္နဲ႔နင္းခြင့္ရတဲ႔အခ်ိန္မွာ ရင္ထဲက ခံစားရတာေလးက သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔...။ လတ္ဆတ္တဲ႔ ေလကို ရွဴရိႈက္ျပီး မ်က္ႏွာကိုေမာ့လ်က္..။ ေတာ္ေသးတယ္ ပစၥည္းေရြးတဲ႔ေနရာမွာ လူက က်ိတ္က်ိတ္တိုးမေနလို႔...။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ က်ေနာ့္ေသတၱာက တတိိယေျမာက္မွာ ထြက္လာပါတယ္..။ က်ေတာ့္ေသတၱာကို custom မွာစစ္ေဆးခံျပီး အျပင္ထြက္လာခဲ႔တယ္...။ သူမ်ားေတြေတာ့ လာၾကိဳသူေတြတရုန္းရုန္းနဲ႔...။ က်ေနာ္ကသာ လာၾကိဳမယ့္သူမရွိတာ...။ မရွိဘူးဆုိတာကလဲ က်ေနာ္ျပန္လာမယ္ဆိုတာကို ဘယ္သူ႔မွအေၾကာင္းမၾကားထားဘူးေလ...။ အားလံုးကို အံံအားသင့္ေစခ်င္တာနဲ႔ လုပ္လိုက္တာပါ..။ တကယ္တမ္း အံ့အားသင့္သြားရတာက က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေနခဲ႔တယ္...။ ပန္းႏုေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ လက္ျပတ္ရင္ဖံုးကေလးနဲ႔ ပန္းႏုေရာင္ေအာက္ခံမွာ ခရမ္းရင့္ေရာင္ခ်ိတ္ကေလး ေတြပါတဲ႔ထမီနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ ရြယ္တူေလာက္ရွိမယ့္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္...။ ႏွင္းဆီပန္းစည္းကိုင္ျပီး က်ေနာ့္ကိုလာၾကိဳတာတဲ႔...။

“ကို္ေနမ်ိဳးေဇာ္ မဟုတ္လား”

“ခင္ဗ်ား”

“ဟုတ္ကဲ႔ပါ က်မက My Valentine's ပန္းဆိုင္က ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ပါ အစ္ကို႔ကို ဒီေန႔ခ်စ္သူမ်ားေန႔ အတြက္ပန္းစည္းေလးနဲ႔ ၾကိဳဆိုဖို႔ က်တို႔ရဲ႔ customer တစ္ေယာက္ကမွားထားလို႔ပါ....
Happy Valentine's ပါအစ္ကုိ”

က်ေနာ့္မွာ လက္တစ္ဘက္က လက္ဆြဲအိတ္တစ္လံုး တစ္ဘက္က ေသတၱာနဲ႔ ဘာေျပာရမွန္းမသိျဖစ္ေနတယ္...။ က်ေနာ္ ဒီေန႔ဒီရက္ျပန္လာမယ္ဆိုတာ ဘယ္သူ႔ကိုမွလဲ အေျပာထားပါဘူး...။ အဲဗ်....တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္...က်ေနာ့္ရဲ႔ အြန္လိုင္းသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ေျပာလိုက္မိတယ္...။ ဒါေပမယ့္ သူက က်ေနာ္နဲ႔စကားပဲ ေျပာဖူးတာ...ရုပ္မွမျမင္ဖူးဘဲ...။ သူေတာ့ လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး...။ က်ေနာ္က ဒီကိုေရာက္ျပီး ေအးေဆးမွ သူ႔ဆီဖုန္းဆက္မယ္ အျပင္မွာဆံုၾကမယ္စိတ္ကူးထားတာ..။ ဟာဗ်ာ...။ က်ေနာ့္ကို ဒီလို အထူးအဆန္း ရင္ခုန္စရာ ပေဟဠိလာထုတ္ေနတာ ဘယ္သူမ်ားပါလိမ္႔...။

“က်ေနာ့္ကို ပန္းစည္းေပးတဲ႔သူ... နာမည္မ်ားသိႏိုင္မလားခင္ဗ်ား”

“စိတ္မရွိပါနဲ႔ရွင္ ဒါက customer ကလွ်ိဳ႔၀ွက္ခိုင္းထားလို႔ပါ...”

ေကာင္မေလးက သြားစြယ္ေလးေတြေပၚေအာင္တစ္ခ်က္ျပံဳးျပီး က်ေနာ့္လက္ထဲကို ပန္းစည္းထည့္ေပးပါတယ္...။ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ ေကာင္မေလး...။ က်ေနာ္ တခဏေငးမိသြားတယ္...။ နက္ေမွာင္တဲ႔ ဆံပင္ေခြေခြေတြကို အေျပာင္သိမ္းျပီး စုစည္းထားလို႔ မ်က္ႏွာေလးက ရွင္းျပီး၀င္းပေနတယ္...။ ကုိယ့္ဘာသာကိုယ္ၾကိတ္ျပီး ပီတိျဖစ္သြားေသးတယ္..။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔ေျမကို စနင္းတ႔ဲေန႔ ခ်စ္သူမ်ားေန႔လဲျဖစ္ ထူးထူးျခားျခားဘယ္သူကေပးမွန္းမသိတဲ႔ ပန္းစည္းနဲ႔အတူ နတ္မိမယ္ေလးတစ္ပါးကိုပါ ရင္သပ္ရႈေမာစြာ ျမင္လိုက္ရေသး...။ ကဲဗ်ာ... က်ေနာ့္ေလာက္ ဘယ္သူကံေကာင္းႏိုင္ဦးမလဲ..။

“အစ္ကို႔ကို လာၾကိဳမယ့္သူမရွိဘူးမဟုတ္လား ေမတို႔နဲ႔အတူတူလိုက္ခဲ႔မလား လမ္းၾကံဳရင္ အိမ္ထိပို႔ေပးလိုက္မယ္”

အလဲ႔...ၾကည့္စမ္း ဒီေကာင္ကံတက္လိုက္ပံုမ်ား အိမ္ထိေတာင္ လိုက္ပို႔ဦးမယ္တဲ႔ဗ်ား...။ ဒါနဲ႔ ေမတို႔ဆိုတဲ႔ အသံုးအႏႈန္းအရ သူတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ႏိုင္ဘူး...။ ေအာ္ ....နာမည္ေလးက ေမ”တဲ႔လား...။

“က်မနာမည္ ေမပ်ိဳေခတ္ပါ ကားက ဒရိုင္ဘာပါလာတယ္ အားမနာနဲ႔ေနာ္ ပို႔ေပးမယ္...။ က်မတို႔ customer ရဲ႔ မိတ္ေဆြဆိုေတာ့ က်မတို႔မိတ္ေဆြပဲေပါ့ customer ပဲေပါ့...”

“ဟုတ္ကဲ႔ဗ်...အားနာစရာဗ်ာ... ဒါေပမယ့္လဲ လုိက္ခဲ႔ပါ့မယ္”

က်ေနာ္ရယ္သြမ္းေသြးျပီး ျပန္ေျပာေတာ့ တခဏျခင္းက်ေနာ္တို႔ ဟိုးအရင္ကတည္းက ရင္ႏွီးခဲ႔ဖူးတဲ႔ မိတ္ေဆြေတြလိုျဖစ္သြားၾကတယ္လို႔ ခံစားမိတယ္...။ ကားေပၚမွာ က်ေနာ္တို႔စကား သိပ္မေျပာျဖစ္ပါဘူး...။ ဒီေန႔ေတာ့ က်ေနာ့္ဘ၀မွာ အထူးျခားဆံုးေန႔ပါပဲ..။ ဒီအတြက္ အိိမ္ေရာက္တာနဲ႔ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းေလးဆီကို ဖုန္းအရင္ဆက္ျပီး ေျပာျပရမယ္...။ အိမ္ေရာက္ေတာ့......

“ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ မေမပ်ိဳ”

“ဟုတ္ကဲ႔ပါ ေကာင္းေသာေန႔ေလးပါ”...လို႔

ႏႈတ္ဆက္သြားတဲ႔ သူ႔ေလသံမ်ိဳးကို က်ေနာ္သိပ္ရင္းႏွီးေနသလိုပဲ...။

ဟုတ္တယ္ က်ေနာ့္အြန္လိုင္းသူငယ္ခ်င္းေလးနဲ႔ က်ေနာ္စကားေျပာျပီးရင္ ႏႈတ္ဆက္ေနက်စကားေလးပါ..။ ေဖေဖ ေမေမတို႔ မမတုိ႔က က်ေနာ့္ကို ရုတ္တရက္ျမင္လိုက္ေတာ့ အံ့ၾသ၀မ္းသာမဆံုးျဖစ္ေနၾကတယ္...။ မိသားစုနဲ႔ စကားလက္ဆံုက်ရင္း က်ေနာ့္လက္ထဲက ပန္းစည္းကို စပ္စုၾကေသးတယ္...။ ခုမွက်ေနာ္သတိရမိသြားတယ္ ေစာေစာကေကာင္မေလးဆီက ဆိုင္လိပ္စာကဒ္ေလးမေတာင္းလိုက္မိဘူး...။ မမတို႔ကိုေမးေတာ့ My Valentine's ဆိုတဲ႔ပန္းဆိုင္မၾကားဖူးပါဘူးတဲ႔...။ အင္းေလ... သူတို႔က အပ်ိဳၾကီးေတြဆိုေတာ့ ဒီလိုသူတို႔နဲ႔ မဆိုင္တာကိုသိၾကမွာမဟုတ္ဘူးေလဆိုျပီး...။ မမလတ္က အၾကံေပးလို႔ အ၀ါေရာင္စာအုပ္ထဲလွန္ေလွာရွာေၾကည့္လိုက္ေသး...။ အဲဒီဆိုင္လံုး၀မရွိ္ဘူးဗ်ာ...။ “ေမာင္ေလးရယ္ နင့္ဟာက အျပင္မွာေရာတကယ္ရွိရဲ႔လား”တဲ႔ ။ မၾကီးစကားအရ ဒါဆို အျပင္မွာဆိုင္တကယ္မရွိဘဲ က်ေနာ့္ကို သက္သက္ဂြင္ဆင္တာလား...။ ဟာ... ဒါလဲမျဖစ္ႏုိင္ဘူး က်ေနာ္ျပန္လာမယ္ဆိုတာ တိတိက်က်သိေနတဲ႔ သူတစ္ေယာက္တည္းရယ္...။ ျပီးေတာ့ အဲဒီတစ္ေယာက္က က်ေနာ့္ကိုမွ မျမင္ဖူးဘဲ...။ ဟာဗ်ာ....တကယ္စားတယ္....။ က်ေနာ္ ေရမိုးခ်ိဳးျပီး ခဏနားလိုက္တယ္...။ ဒီပေဟဠိကို ဘယ္လိုအေျဖရွာရမလဲပဲ ေခါင္းထဲပဲေရာက္ေန ေတာ့တယ္...။ ျပီးေတာ့ သြားစြယ္ေလးေတြေဖြးလက္ေနတဲ႔ ျပံဳးအလွပိုင္ရွင္ေကာင္မေလးကိုပါ တြဲျမင္မိသြားတယ္...။ က်ေနာ္တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္မိတယ္...။ အဲဒီေကာင္မေလးက အဲေလာက္ဆြဲေဆာင္ေနသလား က်ေနာ့္ကို...။ က်ေနာ့္ရဲ႔တစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္မွာ ေခါင္းအံုးေလးကို ေက်ာမီွရင္း ဖုန္းနံပါတ္ေလးကိုႏိွပ္လိုက္တယ္..။ တကယ္ဆို ေနာက္မွဆက္လဲ ရလ်က္နဲ႔ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းေလးကိုလဲ အရမ္းေျပာျပခ်င္ေနမိတယ္...။ အင္း ...ဖုန္း၀င္သြားျပီဗ်...။ ဖုန္းမကိုင္ခင္... Mariah Carrey ရဲ႔ Bye Bye သီခ်င္းေလးထြက္လာတယ္...။ သီခ်င္းသံေလးရပ္သြားေတာ့...ခ်ိဳျမတဲ႔ အသံတစ္သံထူးလိုက္တယ္...။

“ဟဲလို....”

“က်ေနာ္ဘယ္သူလဲ မွတ္မိလား”

“ရွင္... ဘယ္သူလဲဟင္”

“ဘယ္သူလဲဆိုတာ ေျပာျပႏို္င္ရင္ ဒီညေနမုန္႔ေကၽြးမယ္”

“အမယ္...သိျပီ...ေဇာ္မဟုတ္လား...ေခ်ာေခ်ာေမာေမာျပန္ေရာက္ရဲ႔လား..”

“ေခ်ာေမာသလားေတာ့မေမးနဲ႔ဗ်ာ အဲဒီအေၾကာင္းေျပာခ်င္လြန္းလို႔ကို ဖုန္းဆက္လိုက္တာ”

“အင္... ဒါဆို ရွင္က ေမဦးနဲ႔ ေတြ႔ခ်င္လို႔ ဖုန္းဆက္တာမဟုတ္ဘူးေပါ့”

“ေရာ္....ခက္ျပီ... ရန္မေတြ႔နဲ႔ဦး ကို္ယ္တို႔ ညေနဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ေတြ႔ၾကရင္မေကာင္းဘူးလား”

“အဟဲ...ဘာလဲ Valentine မွာ တြဲစရာရည္းစားမရွိလို႔လား ေမဦးက ခဏတျဖဳတ္အတြဲလာလုပ္ေပးရမယ္ေပါ့”

“ဟာဗ်ာ...ခင္ဗ်ားေလးကလဲ ကိုယ္ေျပာျပမယ့္အေၾကာင္းအရာကိုသာၾကားရင္ စိတ္၀င္စားသြားမွာ ေသခ်ာတယ္..”

“ေဆာရီးကြယ္...ေဇာ့္ဆႏၵကို တို႔မျဖည့္ဆည္းႏိုိင္တဲ႔အတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး...။ ျပီးေတာ့ ေဇာ့္ရုပ္ကိုလဲ တို႔က ခုမွစျမင္ရမွာ သတၱိမရွိေသးပါဘူး”

က်ေနာ္ဘယ္လုိေျပာရမွန္းမသိလို႔ အၾကံအိုက္သြားတာနဲ႔ ေခါင္းကုတ္ေနလိုက္မိတယ္...။

“ဒါဆို ေမဦးက ကိုယ႔္နဲ႔လာေတြ႔ဖို႔ ျငင္းတယ္ေပါ့ အဲလိုလား... ဘာလဲ
ီဒီေန႔ခ်စ္သူမ်ားေန႔မို႔ ခ်စ္သူနဲ႔ ခ်ိန္းထားလို႔လား..”

က်ေနာ္အဲလိုေျပာေတာ့ သူမက တစ္ဘက္ကေန ရယ္ပါတယ္...။ ဘာလဲ က်ေနာ့္စကားမွားသြားလို႔လား..။

“ေဇာ္ကလဲေလ... ဇြတ္ကိုေျပာေတာ့တာပဲ... ေမဦးက ခုရန္ကုန္မွာမဟုတ္ဘူး မန္းေရာက္ေနတာ.. ေဇာ္နဲ႔ ဘယ္လိုလာေတြ႔ရမလဲ”

“ေသေရာ....” ကို္ယ့္နဖူးကိုယ္ျပန္ရိုက္မိသြားတယ္...”

“သြားပါျပီဗ်ာ...ဒီေန႔ေတာ့ အထီးက်န္ပါျပီ”

က်ေနာ္စိတ္ဓါတ္က်တဲ႔ ေလသံနဲ႔ညည္းလိုက္ေတာ့ တစ္ဘက္ကသူမက ခပ္အုပ္အုပ္ရယ္ပါတယ္...။ သူမရယ္သံေလးကို နားေထာင္ျပီး က်ေနာ္အရမ္းအသည္းယားသြားတယ္...။ ခုခ်က္ခ်င္းသူမနဲ႔ ေတြ႔ခ်င္စိ္တ္က ပိုပိုျပင္းထန္လာတယ္...။ ဗုေဒၶါ!!!!! ဘယ္လိုျဖစ္တာပါလိမ္႔...။

“ဒီလိုလုပ္.... ေမဦး မန္းကျပန္လာရင္ ေလယာဥ္ကြင္းလာၾကိဳမလား ေမဦး ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔လာမယ္ဆိုတာ
ေျပာျပထားမယ္ေလ...”

“ဟာ...ဘယ္ေတာ့ျပန္လာမွာလဲ ၾကာဦးမွာလား”

“မၾကာပါဘူး ေနာက္ႏွစ္ရက္ဆိုျပန္လာမယ္...ေဇာ္...တကယ္လာၾကိဳေနာ္...”

“ဟုတ္ကဲ႔ပါခင္ဗ်ာ... လာၾကိဳပါ့မယ္ ကိုယ္ကေမဦးကို ပိုေတြ႔ခ်င္တဲ႔လူပဲ...မဟုတ္လား”

“ေျပာတာပဲ ရွင္တို႔ ေယာက်ာၤးေတြက ပံုျပင္ေျပာသိပ္ေကာင္းၾကတာ သိပ္ေတာ့ မယံုရဲဘူး”

“ေဟာဗ်ာ...အသားလြတ္... ကဲဒါဆို ကိုယ္မန္းကို နက္ျဖန္ေလယာဥ္နဲ႔လာေခၚမယ္ ျဖစ္မလား...ကဲ...ေျပာ...”

“ဟြန္႔...အပိုေတြ....အဲလိုေလသံမ်ိဳးမၾကားရတာၾကာေပါ့...”

“ဒီမွာရွင့္... ဒီမွာ....”

က်ေနာ့္ခႏၶာကိုယ္ကို တစ္စံုတစ္ေယာက္လာတြန္းေနသလိုခံစားလိုက္ရတယ္...။ မ်က္ခြံေတြကလဲ ေလးလံေနၾကတယ္...။ က်ေနာ္အားယူျပီးဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့...အလင္းေရာင္ကစူးခနဲမို႔ မ်က္လံုးကိုျပန္မွိတ္ ထားျပီး လက္နဲ႔အသာပြတ္လိုက္တယ္...။ က်ေနာ့္မ်က္လံုးေသခ်ာဖြင့္ၾကည့္ေတာ့မွ အေရွ႔မွာ ယူနီေဖါင္းနဲ႔ ေကာင္မေလး...။ ေနပါဦးဗ်... သူ႕ကိုက်ေနာ္... ျမင္ဖူးေနတယ္....။ စဥ္းစားစမ္း... ဟုတ္ျပီ...အိပ္မက္ထဲ႕ ေကာင္မေလးက်ေနာ့္ကို ပန္းစညး္နဲ႔လာၾကိဳတဲ႔ေကာင္မေလး...။ ခုလဲ ဒီေကာင္မေလး လက္ထဲမွာ ႏွင္းဆီပန္းတစ္ပြင့္နဲ႔..။

“က်မတို႔ ေလယာဥ္ျမန္မာျပည္ကို ဆိုက္ေရာက္ပါျပီရွင္ ဒါကေတာ့ ဒီေန႔ ခ်စ္သူမ်ားေန႔အတြက္ ခရီးသည္ေတြကို လက္ေဆာင္ေပးတာပါ လက္ခံေပးပါရွင္..”

သူ႔လက္ထဲက ႏွင္းဆီပန္းတစ္ပြင့္နဲ႔ ေခ်ာကလက္ဗူးကို ေၾကာင္နနနဲ႔ ယူလုိက္တယ္...။ ေကာင္မးေလးက ျမန္မာမေလးမဟုတ္ဘူးဗ်..။ ဘုိလိုေျပာတာမ်ား သြက္လို႔...။ အာရွသူေတာ့ အာရွသူပဲ ျမန္မာမဟုတ္တာ ေသခ်ာတယ္...။ ပန္းစည္းကေလးကိုင္ျပီး က်ေနာ္ ကိုယ့္အျဖစ္ကိုယ္ျပန္ေတြးျပီး ေတာ္ေတာ္ရယ္ခ်င ္မိသြားတယ္...။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္က်ေနာ္စိတ္ကူးေတြယဥ္ျပီး အိပ္ေပ်ာ္ေတာ့ အိပ္မက္ထဲပါ ထည့္မက္လုိက္ တာမ်ား..။ အိပ္မက္ထဲကေကာင္မေလးကို က်ေနာ္ အျပင္မွာဆံုဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေသးတယ္ဗ်ာ...။ က်ေနာ္တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးတဲ႔ အြန္လိုင္းက သူငယ္ခ်င္းေလးကိုလဲ အျမန္ဆံုးဆံုခ်င္ေနတယ္...။ အျပင္ေရာက္ေတာ့ ေလတြကိုတစ္၀ၾကီးရွဴလိုက္တယ္...။ က်ေနာ္ခ်စ္တဲ႔ေျမၾကီးနံ႔ေလးက ေလထဲကတစ္ဆင့္ က်ေနာ့္ခႏၵာကိုယ္ထဲကို ေအးျမစြာလတ္ဆတ္စြာစီး၀င္သြားျပီ...။ က်ေနာ္ေပ်ာ္ေနတယ္...။ ဒီေျမၾကီးကို ျပန္နင္းခြင့္ရလို႔ေရာ... က်ေနာ္ခ်စ္တဲ႔သူေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ႔ရမွာေၾကာင့္ေရာ... ျပီးေတာ့ က်ေနာ္မသိႏို္င္ေသးတဲ႔ ကံၾကမၼာလွလွေလး တစ္ခုကို ဘာမွန္းမသိ ေမွ်ာ္လင့္ျပီးလဲ ေပ်ာ္ေနမိတယ္...။

မိုးေငြ႔