ပင္လယ္ညေန

က်မနဲ႔အတူ အလြမ္းေတြကို မ်ိဳခ်ေနရတဲ႔ လိေမၼာ္ေရာင္ေနလံုးၾကီး အထဲကုိ ၀င္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ... အံု႔ မိွဳင္း ေ၀ သီ လို႔...။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အနာခံျပီး လိွဳင္းလံုးပုတ္တာကို ခံေနၾကတဲ႔ သူတခ်ိဳ႔ကို က်မ နားမလည္စြာ ထိုင္ၾကည့္ေနမိတယ္..။ အေရွ႔ပိုင္းမွာလည္း က်မကိုယ္တိုင္ပဲ လိွဳင္းပုတ္တာခံခဲ႔ရျပီးပါျပီ...။ ဒါေၾကာင့္ ေရမႊန္းတဲ႔ ဒဏ္၊ အာေခါင္ထဲထိ၀င္သြားတဲ႔ ငံတူးခါးသက္တဲ႔ အရသာေတြကို မခံစားႏိုင္လြန္းလို႔...။ လိွဳင္းျဖဴျဖဴေတြက က်မေျခေထာက္ဆန္႔ထားရာဆီ...ေျပး၀င္လာ တိုးေ၀ွ႔လိုက္... ျပန္ထြက္သြားလိုက္နဲ႔...မေမာတမ္းပါပဲ..။ က်မလက္ဖေနာက္နဲ႔ ေသာင္ျပင္ကိုေထာက္ထားျပီး ေရစို၀တ္ၾကီးနဲ႔ ေနအ၀င္ကိုေငးေမာၾကည့္ေနမိတယ္..။ အသံခပ္က်ယ္က်ယ္ စကားေျပာေနၾကတဲ႔ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္အေရွ႔ကျဖတ္သြားတယ္...။ ခ်ဴသံတခၽြင္ခၽြင္ၾကားလို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျမင္းစီးေနတဲ႔ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ျမင္းထိန္းက ေဘးနားကလိုက္ထိန္းေပးေနတယ္..။ က်မေျခေထာက္ကို အရာ၀တၳဳတစ္ခုလာထိသလိုခံစားလိုက္ရလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပလပ္စတစ္ Max အခ်ိဳရည္ပုလင္းေလးတစ္လံုး...။ ခုေနမ်ား ပုလင္းထဲ မက္ေဆ့ေလးတစ္ခု ေရးထည့္ျပီး ပင္လယ္ထဲ ပစ္လိုက္ရင္ ဘယ္ေရာက္သြားႏုိင္မလဲ...။ စိတ္ကူးကလဲ ခ်က္ခ်င္းယဥ္ခ်ပစ္လိုက္တယ္..။ ေအာ္...ငါေတာ္ေတာ္ စိတ္ကူးယဥ္ပါလားလို႔ က်မကိုယ္က်မ စိတ္ကူးသမားမွန္း သိသိလ်က္နဲ႔ ပုလင္းကေလးကိုၾကည့္ျပီး တစ္ခ်က္ျပံဳးမိသြားတယ္...။ ပုလင္းေလးကို ပင္လယ္ရွိရာဆီ က်မလက္လြဲပစ္လိုက္တယ္...။ ေနလံုးၾကီးကေတာ့ တအိအိ ပဲ႔ဆင္းေနဆဲပဲ..။ က်မနဲနဲေနာက္ဆုတ္ျပီး လိပ္ပံုေလးေဖာ္ဖို႔ သဲေတြကုိလက္ခုတ္နဲ႔စုလိုက္တယ္...။ က်မနားကို ကေလးတစ္ေယာက္ေရာက္လာျပီး လိပ္ပံုေလးေပၚလာမွာကို စိတ္၀င္တစားနဲ႔ၾကည့္ေနတယ္..။ က်မတိို႔အဖြဲ႔ထဲက တစ္ေယာက္ဗီဒီယိုကင္မရာနဲ႔ လာရိုက္သြားလိုက္ေသးတယ္..။ လိပ္ခြံကို အကြက္ေဖာ္ဖို႔ က်မတုတ္တစ္ေခ်ာင္း လိုက္ရွာတာမေတြ႔ဘူး..။ ဒါနဲ႔ ေရစုပ္တဲ႔ပိုက္တံေလး တစ္ေခ်ာင္းေတြ႔လို႔ ေကာက္လာလိုက္တယ္..။ ပိုက္ကုိထက္ပိုင္းခ်ိဳးကိုင္ျပီး လိပ္ေက်ာကံုးခြံကို စိမ္ေျပနေျပ အကြက္ဆြဲလုိက္တယ္..။ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ က်မခဏေမ႔ထားလိုက္တယ္...။ က်မနားကို လူႏွစ္ေယာက္စ သံုးေယာက္စ အလ်ွဳိလွ်ိဳလာထိုင္ၾကတယ္..။ ဟာ....လိွဳင္းေတြတက္လာျပီး လို႔ သူတို႔ေအာ္ၾကျပီး က်မလိပ္ကေလးကို ေရတိုက္စားသြားတယ္..။ ေစာေစာက က်မပစ္လိုက္တဲ႔ အခ်ိဳရည္ပုလင္းေလးကလဲ ကမ္းေပၚျပန္ေရာက္လို႔...။ သဲပံုမို႔မို႔ကေလးသာ က်န္ရစ္ေတာ့တဲ႔ လိပ္ကေလးကို က်မႏွေျမာတသစြာ ၾကည့္ရင္းမွ သတိထားလိုက္မိတယ္..။ က်မလိပ္ကေလးက အမွန္တကယ္ဆို ပင္လယ္လိပ္ျဖစ္ရမွာ...ေရွ႔လက္ႏွစ္ဘက္ ခပ္ျပားျပားရွည္ေျမာေျမာနဲ႔ေလ...။ ခုက ဘုရားမွာ လူေတြအစာေကၽြးေလ့ရွိတဲ႔ ေရခ်ိဳလိပ္ကေလး တစ္ေကာင္ျဖစ္ေနတယ္..။ ေနလံုးၾကီးကိုု ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မီးခိုးေရာင္တိမ္တိုက္ထဲ နစ္၀င္ေပ်ာက္ကြယ္လုေနျပီ...။ က်မအေဆာင္ရွိရာ ေရခ်ိဳးျပန္ဖို႔ မတ္တပ္ရပ္လိုက္တယ္..။ ေကာင္ေလးတခ်ိဳ႔ က်မ တီရွပ္စတစ္ကာကို ၾကည့္ျပီး ကိြစိကြစိနဲ႔ ေျပာေနၾကတယ္..။ အင္းေလ... ခပ္ၾကီးၾကီး ေရႊေရာင္ေအာစတားဖိနပ္တစ္ဘက္က ထင္းခနဲေလ... ရင္ဘတ္မွာ..။ ကေလးဆန္လုိက္တာလို႔ သူတို႔ထင္ေကာင္းထင္သြားၾကမယ္...။ မတတ္ႏိုင္ဘူး...။ ဒီအက်ီၤေလးကို ခ်စ္စရာေကာင္းလို႔ စ၀ယ္ကတည္းက beach မွာ၀တ္ဖို႔ကို ရည္ရြယ္ျပီး ၀ယ္ထားတာ..။ ကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခ်စ္သူကၽြန္းကလဲ ဆိတျ္ငိမ္ျပီး ငိုက္ျမည္းစျပဳေနသေလာက္.... ခ်စ္သူကၽြန္းေရွ႔တည့္တည့္က ေသာင္ျပင္မွာေတာ့ 10ႏွစ္ေျမာက္ေငြေဆာင္ကမ္းေျခ အတြက္ Miss ေရြးပြဲက်င္းပဖုိ႔ စတိတ္စင္ၾကီးဆီက DJ ရဲ႔ အသံစမ္းသံကိုၾကားေနရတယ္...။ ေရစို၀တ္နဲ႔မို႔ တစ္ကုိယ္လံုးေလးလံရတဲ႔ၾကား... ေျခေထာက္ေတြက သဲထဲ နစ္၀င္ေနလို႔ မနည္းရုန္းျပီး ေလွ်ာက္ေနရတယ္...။ အိပ္တန္းျပန္ငွက္တစ္အုပ္ ေကာင္းကင္ထဲ၀ဲပ်ံလို႔...။ လိွဳင္းပုတ္သံေတြကေတာ့ ဆူညံေနဆဲ...။ ေနလံုးၾကီးလံုး၀ ၀င္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီ...။ က်မတို႔လဲ တစ္ေန႔တာအတြက္ ေန၀င္သြားၾကျပီလား...။ က်မကိုယ္က်မ တစ္ဏအတြင္း ကြယ္ေပ်ာက္သြားတယ္လို႔ ခံစားလိုက္မိတယ္..။ ေျခလွမ္းေတြက သဲေသာင္ျပင္နဲ႔ မထိေတာ့ဘူး..။ ဒီအခ်ိန္မွာ I believe I can fly ဆိုတဲ႔ သီခ်င္းေလးကိုၾကားေယာင္ေနမိတယ္...။ တခဏေလးပဲ ေစာေစာက ပ်ံေနတဲ႔ ငွက္အုပ္နား က်မေရာက္သြားတယ္..။ အိုးး.... က်မတကယ္ အျမင့္ၾကီးကုိေရာက္ေနတာပဲ..။ ေအာက္ဘက္ကို ငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မီးေရာင္ေတြ မွိတ္တုတ္မွတ္တုတ္လင္းေနတာ ...။ လရဲ႔အလင္းေရာင္ေအာက္ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြဆီ ေသာင္ျပင္ေတြဆီ ေျပးလာရိုက္ခတ္တဲ႔လိွဳင္းေတြကို ေဖြးခနဲ ေဖြးခနဲျမင္လိုက္ရတယ္....။ က်မကုိယ္က အျဖဴေရာင္အ၀တ္စေတြ ေလထဲ၀ဲလႊင့္လို႔....။ မနက္ျဖန္မွာျပည့္ေတာ့မယ့္လကလဲ ထိန္ထိန္သာလို႔...။ က်မလက္ကိုဆတ္ခနဲ ေစာင့္ဆြဲတာခံလိုက္ရတယ္...။ အင္အားၾကီးတဲ႔ လက္နဲ႔မို႔ က်မလက္ေမာင္းေတြ နာက်င္သြားတယ္...။

“မင္း ဘယ္ခ်ိန္ထိဒီေရပန္းေအာက္က ထြက္မလဲလို႔ကိုယ္ေစာင့္ၾကည့္ေနတာ နာရီ၀က္ရွိေတာ့မယ္ ေရျမန္ျမန္သြားခ်ိဳးျပီး ေႏြးေႏြးေထြးေထြးေနလိုက္ပါ... မဟုတ္ရင္ မင္းဖ်ားလိမ္႔မယ္”တဲ႔...

ေရမႈန္ေတြေအာက္က က်မၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်မထက္ေခါင္းတစ္လံုးေလာက္အရပ္ျမင့္တဲ႔ က်မကို အျဖဴေရာင္ေမြးပြတဘက္တစ္ထည္ လာျခံဳေပးေနတဲ႔ က်မ မသိတဲ႔ သူစိမ္းေယာက္က်ားတစ္ေယာက္...။ အ၀ါေရာင္မီးေအာက္မွာ က်မသူ႔မ်က္ႏွာကို မွိန္ျပျပျမင္ေနရတယ္...။ က်မကိုမ်ား မင္းနဲ႔ကိုယ္နဲ႔လာေျပာေနတယ္... သူက်မထက္ငယ္မွာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္...။ ၾကည့္ဦး...က်မကိုယ္မွာ ေပက်ံေနတဲ႔သဲေတြကို အေဆာင္ေရွ႔ ေရပန္းေအာက္မွာေဆးရင္း စိတ္ကူးလြန္သြား မိတာကိုး...။ 

မိုးေငြ႔