Monday, 18 January 2010

အေရာင္မ်ားႏွင့္ ပညတ္ျခင္း




မရိုးသားတဲ႔ အနီခ်င္းခ်င္း နင့္ မ်က္လံုးေတြ ငါေၾကာက္တယ္ ပန္းႏုေရာင္ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုက ထြက္က်လာမယ့္ အျပာေရာင္စကားလံုးေတြကို အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္တစ္ခုျဖစ္ေအာင္ နင့္ရဲ႔ ခပ္ပုပ္အဲ႔အဲ႔... အနက္ေရာင္ညစ္ႏြမ္းႏြမ္းႏွလံုးသားက အေရာင္ဆိုးလိုက္တယ္... နင့္ရဲ႔ မဲညစ္တဲ႔ ရင္ဘတ္ထဲက ထြက္လာမယ့္ ခရမ္းရင့္ေရာင္ ခံစားမႈေတြကို...... ျဖဴစင္တဲ႔ စကားပြင့္ေတြလို ၀င္းမြတ္အျပစ္ကင္းသြားေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သလား အ၀ါေရာင္အိပ္မက္ထဲမွာ ရူးမိုက္စြာ အိပ္စက္ ၾကယ္ေရာင္ လေရာင္ ေနေရာင္ဟာ ဘာအေရာင္လဲလို႔ ခြဲျခားမျပတတ္ေလာက္ေအာင္ မီးခိုးေငြ႔ေတြနဲ႔ မိႈင္းတုိက္ နင့္ ဦးေႏွာက္ေတြက ျပာႏွမ္းသြားခဲ႔ၾကျပီ.... ေတာက္ပတဲ႔ ေရႊေရာင္ေန႔ရက္ေတြကို နင္ကုိယ္တိုင္ သံေခ်းေရာင္နဲ႔ ပက္ခဲ႔ေပါ့... ႏွလံုးသားတံတိုင္းမွာ ေရနံေခ်းေရာင္ေတြစြန္းေပ လိေမၼာ္ေရာင္မီးေတာက္ေတြ.. ေလႏွင္ရာပင့္လို႔ ျပာက်ခဲ႔တယ္..။ ေရာင္စံုသုတ္လိမ္းခဲ႔တဲ႔ နင့္ ၀ိညာဥ္ေတြ ခုေတာ့.... မီးခိုးေရာင္ ျပာမႈန္႔ေတြအျဖစ္သာ က်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့တယ္္ ရူးႏွမ္းပါေပ႔.....။
“မိုးေငြ႔ေရးသားသည္” လို႔ထည့္ရတဲ႔ အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ က်မဟာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း ေရးတတ္သူ တစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူးဆိုတာ မၾကာခဏ ၀န္ခံဖူးပါတယ္ ..။ ဒါေပမယ့္ က်မ စုေဆာင္းထားတတ္တဲ႔ ကဗ်ာတခ်ိဳ႔ေတြဟာ ဘယ္သူေရးမွန္းမသိလို႔ က်မအျမဲတေစ အမည္မသိကဗ်ာဆရာလို႔ ေရးတတ္တာကို တခ်ိဳ႔သူေတြက စတိုင္ထြင္တယ္လို႔ ထင္တတ္ၾကလြန္းလို႔ ခုတစ္ပုဒ္ကေတာ့ မိုးေငြ႔ကိုယ္တိုင္ေရးထားတာမို႔ “မိုးေငြ႔ေရးသားသည္”လို႔ က်မနာမည္ကို ၀န္႔၀န္႔ရဲရဲ တပ္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္...။ စာလာဖတ္သူ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကိုလဲ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။

5 comments:

အႏိႈင္းမဲ့ said...

ကဗ်ာေလးက အေရာင္ေတြကုိစုံလုိ႔ေနာ္...
ဒီကဗ်ာေလးကုိ လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးပါလားးးး :)
အရမ္းႏွစ္သက္မိလုိ႔ပါ...။

ညလင္းအိမ္ said...

အရမ္းေကာင္းတယ္ အစ္မ...
အေရာင္ေတြစံုေအာင္ ေရးဖြဲ႔ထားတဲ႔ ကဗ်ာေလးက စိတ္ကူးယဥ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ.. အဟီး...

အစ္မတက္ဂ္ထားတာ မေမ႔ပါဘူး အစ္မ...
အေနာ္ ေရးေပးပါမယ္ ..
မအားေသးလို႔ေနာ္..

Anonymous said...

တကယ္ေကာင္းတဲ့ လက္ရာေလးပဲ မမေရ ေရာင္စံု ကဗ်ာ

အ၀ါေရာင္အိပ္မက္ထဲမွာ
ရူးမိုက္စြာ အိပ္စက္
ၾကယ္ေရာင္ လေရာင္ ေနေရာင္ဟာ
ဘာအေရာင္လဲလို႔
ခြဲျခားမျပတတ္ေလာက္ေအာင္
မီးခိုးေငြ႔ေတြနဲ႔ မိႈင္းတုိက္
နင့္ ဦးေႏွာက္ေတြက
ျပာႏွမ္းသြားခဲ႔ၾကျပီ....


ဟုတ္တယ္ သူ႕ဦးေဏွာက္ တကယ္ျပာႏွမ္းေနခဲ့တယ္ မမရယ္ ။ ။

~ဏီလင္းညိဳ~ said...

မမိုးေရ...
ကဗ်ာေလးဖတ္ရင္း... စိတ္ထဲမွာ အေရာင္စံုျမင္လိုက္ရသလိုပဲဗ်ာ...။
တစ္ကယ္...
(စကားမစပ္...ေ၀ါ့ဗယ္ရီဖီေကး႐ွင္းႀကီးကို ဆက္တင္ထဲမွာသြားျဖဳတ္လိုက္ပါလားဗ်ာေနာ္...း))
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ

Unknown said...

အေရာင္ေတြနဲ႔ ကစားရတာကုိသိပ္ၿပီးေတာ့မ်ား ႏွစ္သက္သလား..ညဳိ
ညဳိကုိ...အဲဒီလုိ ကစားတတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး..။