ကျမဘဝမှာ ကျမပြုခဲ့သမျှအရာတွေ အကောင်းအဆိုးအားလုံးအတွက် နောင်တဘယ်တော့မှမရခဲ့ဘူး...။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကျမလုပ်ခဲ့သမျှအလုပ်တွေက ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ရဲ့ တိုက်တွန်းအားပေးမှုကြောင့်မှမဟုတ်ဘဲ ကျမရဲ့ ကိုယ်ပိုင် ဆုံးဖြတ်ချက် ကျမရဲ့သဘောဆန္ဒအလျောက်လုပ်ခဲ့လို့ပါပဲ...။ အဲဒီအတွက် ဖြစ်လာမယ့် အကျိုးဆက်တွေကို ကျမ ခံစား စံစားတယ် ရင်ဆိုင်နိုင်တယ် ဘယ်သူဘယ်ဝါကို ဂရုစိုက်ရမယ်တို့ ဘာတို့ကို သိပ်ခေါင်းထဲမထားဘူး ဒါ ကျမရဲ့ ဂရုမစိုက်ခြင်းအနုပညာပဲ...။
"တစ်သက်လုံးပျော်သလိုနေသွားမယ် အချစ်ကိုတော့ ချစ်တယ်လို့ မပြောတော့ဘူး..." ဆိုတဲ့ စစ်ငြိမ်းရဲ့ စာသားလေးကို သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်တင်ထားတာတွေ့တော့ အတွေးတစ်ခုရလိုက်တယ်...။ ဘာလို့ ကိုယ်ချစ်တဲ့သူကို လူတွေက လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မပြောနိုင်ကြရတာလဲ...။ လူ့ဘဝဆိုတာ တိုတိုကလေးရယ်... အခွင့်အရေးဆိုတာ တစ်သက်မှာ တစ်ကြိမ်ပဲအနည်းဆုံးရတာ ကိုယ့်ဆီကို အကြိမ်ကြိမ်ရောက်လာဖို့က မဖြစ်နိုင်ဘူး...။ အဲလို "ချစ်တယ်"လို့ ပြောဖို့ ကန့်သတ်မှုတွေ အတားအဆီးတွေ စည်းမျဉ်းဉပဒေတွေ တွက်ချက်မှုတွေကြောင့် လူတွေဟာ တစ်ယာက်နဲ့တစ်ယောက် ချစ်လျက်နဲ့ နှုတ်ကဖွင့်မပြောဖြစ်တော့ဘဲ တစ်သက်လုံး ရေငုံနှုတ်ပိတ်သေတဲ့အထိ နေသွားကြရတာ ရေတွက်နိုင်မယ်တောင်မထင်ဘူး...။ ကျမကိုယ်တိုင်လည်း အဲဒီအဖြစ်မျိုး ကြုံတွေ့ဖူးတာပဲ...။ ကိုယ်ချစ်တဲ့သူကို ချစ်တယ်လို့ မပြောခဲ့ရတာ အဲဒါလည်း စောစောက ပြောခဲ့တဲ့ ကန့်သတ်မှုတစ်ခုကြောင့်ဘဲဆိုပါတော့....။ ဒါပေမယ့် အဲလိုအတွက်နဲ့ ကျမ နောင်တမရခဲ့ပါဘူး...။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ စဉ်းစားဆင်ခြင်နိုင်တဲ့ဉာဏ်ရှိနေတဲ့ လူတစ်ယောက်ဖြစ်နေလို့ပါပဲ ဒါကြောင့် နှလုံးသားကိုအလိုလိုက်ခဲ့မှုတွေကို စဉ်းစားတဲ့ဦးနှောက်က ရပ်တန့်ပစ်လိုက်တာပဲ ဒါပါပဲ ဒါကြောင့် ချစ်တယ်လို့ မပြောခဲ့ရတဲ့အတွက် ကျမနောင်တမရပါဘူး..။ ဘယ်လိုအခြေအနေမျိုးမှာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျမကတော့ ကော်ဖီသောက်မပျက် နေနိုင်တဲ့ ခံနိုင်ရည်မျိုးရှိတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ပဲဖြစ်ချင်တယ်...။
__________________
Revolution will prevail
မိုးငွေ့
No comments:
Post a Comment