ကၽြန္မေကၽြးတဲ႔
ပန္းသီးတစ္၀က္ကို သူစားရတဲ႔ေန႔က သူ႔ႏွလံုးသားဗံုသံေတြကို ကၽြန္မၾကားလိုက္ရတယ္…။
အဲဒီညက ဒီဇင္ဘာရဲ႔ ေနာက္ဆံုးညေလးမွာေပါ့…။ ကၽြန္မေကာင္းကင္မွာ
မီးရွဴးမီးပန္းေတြေရာင္စံု ဖြားခနဲေပါက္ကုန္ၾကတယ္…။ အဲဒီေဆာင္းဟာ ကၽြန္မ ဘ၀မွာ
မျမင္ဖူးတဲ႔ ႏွင္းပြင့္ေတြကို ေ၀ေစခဲ႔တဲ႔ ရာသီေပါ့…။
သူ႔ဆံပင္ေကာက္ေကြးေကြးေလးေတြကို
ကၽြန္မ စိတ္ကူးထဲ လက္ေခ်ာင္းနဲ႔ေခြၾကည့္ေနမိခဲ႔တယ္…။ သူ႔အပါးအျမဲပါတတ္တဲ႔
ကင္မရာထဲမွာ ကၽြန္မေနရာယူခ်င္ခဲ႔မိတယ္…။ ကၽြန္မဘ၀ထဲကို တိတ္တဆိတ္စီးဆင္းေနခဲ႔ဖူးတဲ႔
အသံတိတ္ေရတံခြန္ေလးဟာ သူေပါ့…။
ကၽြန္မကို
ႏွင္းဆီပန္းခင္းၾကီးတစ္ခု သူဖန္းဆင္းေပးခဲ႔တုန္းက ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ အိပ္မက္ထဲ ေရာက္သြားခဲ႔သလား
ေအာက္ေမ့ရတယ္…။ ကၽြန္မဟာ သူ႔ကဗ်ာေတြထဲက ႏွင္းဆီပြင့္ေတြလည္း ျဖစ္တယ္တဲ႔…။
သူမ၀န္ခံခင္ကတည္းက ကၽြန္မရိပ္မိခဲ႔တာပါ…။ မတူညီတဲ႔ ေကာင္းကင္ေအာက္ကေန
ျဖတ္သန္းသြားတဲ႔ တိမ္တိုက္ေတြမွာ ကၽြန္မတို႔ အလြမ္းေတြကို
ခ်ိပ္တြယ္ေပးခဲ႔ဖူးၾကတယ္…။
ဒီညမွ
ေကာင္းကင္က ပိုျပီးၾကည္စင္သလိုပဲ…
ဒီညမွ
လမင္း၀ါ၀ါဟာ ပိုျပီးထိန္လင္းသလိုပဲ…
ဒီညမွ ၾကယ္စင္ေတြဟာ
ပိုျပီးလင္းလက္သလိုပဲ…လို႔ထင္မွတ္မွားေစတာဟာ… စြမ္းအားတရပ္ေၾကာင့္လို႔ေျပာရင္
ရွင္တို႔ယံုမလား…။ ဟုတ္တယ္ အဲလိုစြမ္းအားမ်ိဳး ကၽြန္မကို သူေပးခဲ႔ဖူးတယ္…။
၀ါးပင္ေတြေအာက္က
လေရာင္ေတြေပ်ာက္တိေပ်ာက္က်ား သူ႔လက္ေတြေပၚျဖာက်ေနခ်ိန္မွာ ကၽြန္မဟာ သူ႔ကင္မရာထဲက
ပံုေလးေတြကို စိတ္၀င္တစားၾကည့္ေန ခဲ႔မိတယ္…။ ေသာ့တြဲကေလးက ေၾကာင္ရုပ္ကေလးဟာ
ကၽြန္မေရွ႔မွာ ေပကပ္ကပ္နဲ႔ၾကည့္ေနတယ္…။ သူ႔ကို ကၽြန္မ ခုမွအျပင္မွာ တကယ္ေတြ႔ဖူးေတာ့တာ…။
သူကတကယ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ..။
ကၽြန္မသူ႔ကို
ေထာပတ္သီးေဖ်ာ္ရည္တိုက္ခဲ႔တဲ႔ ေန႔ခင္းတစ္ခုတုန္းက ကၽြန္မေရာက္ဖူးခ်င္ခဲ႔တဲ႔
သူ႔ကင္မရာထဲကို ပထမဆံုးေရာက္ခဲ႔ရတယ္….။ အဲဒီေႏြေန႔ခင္းဟာ
ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ ေလေျပေအးေတြတိုက္ခတ္ ကၽြန္မရင္ဖုံးအက်ီၤက
ျခဴၾကယ္သီးေလးေတြ လႈပ္ခတ္သြားခဲ႔တဲ႔ေန႔ေပါ့…။
တခါတေလ
ကၽြန္မဟာ လူတစ္ေယာက္အတြက္သိပ္လွျပီး စြဲလန္းႏွစ္သက္မက္ေမာစရာ
မိန္းမတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ခဲ႔မယ္…။ ဒါေပမယ့္ လူတစ္ေယာက္ဟာ ကၽြန္မခံစားခ်က္ေတြကို
တစ္သက္တာလံုး ခိုးယူသိမ္းပိုက္သူျဖစ္မလာတာဟာ ကၽြန္မအတြက္ က်ိန္စာတစ္ခုလား…။
အဲခါမ်ိဳးမွာ
ကၽြန္မဟာ သူ႔အတြက္ မထိုက္တန္ေတာ့ဘူးလို႔ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျမင္လာခဲ႔တယ္…။
ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ စုန္းကေ၀တစ္ေယာက္လို႔ ျမင္လာခဲ႔မိတယ္…။ ကၽြန္မကိုခြင့္လႊတ္ပါ…။
အရင္ဘ၀ေတြတုန္းက ကၽြန္မဟာ ခ်စ္သူေတြကို ခြဲခဲ႔တဲ႔သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ႔ဖူးလို႔လား…။
ကၽြန္မ..ဒီကိ်န္စာက လြန္ေျမာက္ခ်င္လွျပီ…။ ဒါေပမယ့္လည္း ကၽြန္မ ေနသားတက်ေပ်ာ္ပိုက္တတ္ခဲ႔ျပီ…။
မိုးေငြ႔
2 comments:
က်ိန္စာက အျမန္ဆံုးလြတ္ေျမာက္ပါေစ :)
အခုဏကမန္႔လိုက္တဲ့စာေတြ ေပ်ာက္သြားလို႔ ထပ္မန္႔ခဲ့တယ္...
"လူတစ္ေယာက္ဟာ ကၽြန္မခံစားခ်က္ေတြကို တစ္သက္တာလံုး ခိုးယူသိမ္းပိုက္သူျဖစ္မလာတာဟာ ကၽြန္မအတြက္ က်ိန္စာတစ္ခုလား"
ခံစားဖြဲ႔ႏြဲ႔ေရးသားတဲ့စာသားေလးေတြ သိတ္လွတယ္။
Post a Comment