ေမရဲ႔ မိုးစက္ပြင့္ေတြ တေဖ်ာက္ႏွစ္ေဖ်ာက္က်ေနတဲ႔ ေန႔လည္ခင္းတစ္ခုမွာ... “အစ္မ.. ဧည့္သည္ေရာက္ေနတယ္” ဆိုလို႔ ထြက္ေတြ႔ေတာ့ စတစ္ေကာ္လာ အျဖဴဆြတ္ဆြတ္ အက်ီၤနဲ႔ ေရႊဖလားေရာင္ပုဆိုး၀တ္ထားတဲ႔
ေမာင့္အရင္ ကုမၸဏီတုန္းက လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ပါ ...။ လက္ထဲမွာလည္း ဖိတ္စာေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ ဒီလူပ်ိဳၾကီး အစြန္ထုတ္ပြဲအတြက္ လာဖိတ္မွန္းသိလိုက္ပါတယ္...။ လူပံုစံကလည္း ခုပဲ ေစ့စပ္ပြဲကထလာသလို မဂၤလာပဲသြားေဆာင္ေတာ့မလို အဆင္အယင္နဲ႔မဟုတ္လား...။ ညေန အိမ္ေရာက္လို႔ ေမာင့္ကိုဖိတ္စာ ျပျပီး ျပန္ေျပာျပေတာ့ ဟုတ္တယ္ ဒီေကာင္က တစ္ခါတစ္ေလ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ စတိုလ္သိပ္ဖမ္းတတ္တာတဲ႔...။
က်မကေတာ့ျဖင့္ေလ ဖိတ္စာရတာ ၀မ္းသာလို႔ ရံုးက ကေလးမေတြေတာင္ ရယ္ၾကေသးတယ္...။ သူမ်ားေတြက ဖိတ္စာရရင္ ကုန္ေပါက္လို႔ျမင္ၾကေပမယ့္...က်မကေတာ့ က်မ ကိုယ္တိုင္ဒီဇိုင္းထုတ္ထားတဲ႔ အ၀တ္အစားေတြကိုေတာ့ ထုတ္၀တ္ရေခ်ရဲ႔လို႔ ၀မ္းသာမဆံုးျဖစ္ေနတာ ေမာင္က အဲမဂၤလာေဆာင္မသြားဘူး ဆုိုေတာ့ ကၽမရဲ႔ အိပ္မက္ေတြပဲျပိဳက်သြားေတာ့သလိုလို...ေမာင္ကလည္း လူမႈေရးဆိုတာရွိေသးတာပဲ သြားမွေကာင္းမွာေပါ့လို႔ ေမာင္သူတို႔နဲ႔မေတြ႔ခ်င္ရေအာင္ ဘာမ်ားအျပစ္လုပ္ခဲ႔မိလို႔လဲလို႔ ကၽမ မရြံမရဲ ေဇာတက တက္မိတယ္..။ ေမာင္က လူမႈေရးဆုိတာဘာလဲ အျပစ္လုပ္ထားတာမရွိလဲ ဒီလူေတြနဲ႔ ေတြ႔ခ်င္စိတ္မရွိရတာနဲ႔ ဘာဆိုင္လဲလို႔ ျပန္ျပီး ဘုေတာေတာပါတယ္...။ အဲမဂၤလာေဆာင္ကိုသြားရင္ ကိုယ္မျမင္ခ်င္ မေတြ႔ခ်င္ေတာ့တဲ႔ အရင္က လူေဟာင္းေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ႔ရ ႏႈတ္ဆက္ရ ရယ္ျပရ ျပံဳးျပရတဲ႔ အလုပ္ကို မလုပ္ခ်င္ဘူးတဲ႔...။ က်မသိပါတယ္ ေမာင္က အဲလိုေနရာမ်ိဳးမွာ သိပ္ျပီး၀န္ေလး တတ္တယ္ဆိုတာ...။
ညဖက္ ေမာင့္ကို ေျခသလံုးႏွိပ္နယ္ေပးရင္း ကုတင္ေျခရင္းက တီဗီမွာလာေနတဲ႔ American Idol မွာ Candice၊ Angie နဲ႔ Kree သံုးေယာက္ထဲက က်မၾကိဳက္တဲ႔ Angie အပယ္ခံလိုက္ရပါတယ္...ေ နာက္ဆံုးႏွႈတ္ဆက္သီခ်င္းက ငိုသံပါၾကီးနဲ႔ဆိုေတာ့ မ်က္ရည္မခိုင္တဲ႔ က်မကပါ မ်က္ရည္က်မိတယ္...။ ေမာင့္ကိုၾကည့္ေတာ့ အိ္ပ္ေမာက်ေနျပီ...။ မနက္က အေစာၾကီးထရတာရယ္ ညည ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ေနတာေတြက ရက္ဆက္သြားေတာ့ မခံႏိုင္ေတာ့တာ ခါတိုင္းည က်မနဲ႔အတူၾကည့္ေနက် American Idol ကိုေတာင္မၾကည့္ႏိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ပဲ...။ ေနာက္တစ္ပတ္ Grand Finale ကိုေစာင့္ၾကည့္ရမယ္ဆိုျပီး က်မလည္း တီဗီပိတ္မီးပိတ္ျပီး အိပ္ယာ၀င္လိုက္ေတာ့တယ္...။
ေမာင္ကေတာ့ အိပ္ေမာက်ေနလိုက္တာ...။ ေမာင့္ထြက္သက္ေႏြးေႏြးေလးေတြ က်မညာဖက္ပါးကိုတိုးတိုး လာထိတယ္...။ က်မကေတာ့ျဖင့္ Angie အတြက္စိတ္မေကာင္းျဖစ္လို႔ ၀မ္းနည္းစိတ္နဲ႔ ေန႔လည္တုန္းက ဖိတ္စာလာေပးတဲ႔ ေမာင့္လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေဟာင္းကိုသြားေတြးမိျပီး မ်က္စိကအိပ္မရဘဲ ေၾကာင္ေနရင္းနဲ႔ အေတြးေတြ အရင္ ေမာင္အလုပ္လုပ္တဲ႔ဆီေရာက္သြားခဲ႔တယ္...။ အဲဒီတုန္းက ေမာင္နဲ႔က်မ လက္မထပ္ရေသးဘူး...။
အဲဒီေန႔တုန္းက က်မေနတဲ႔တိုက္ကို ေခါင္းေလာင္းၾကိဳးလာဆြဲလို႔ ၀ရံတာထြက္ၾကည့္လို္က္ေတာ့...။ အေပၚကိုေမာ့ၾကည့္လာတဲ႔ ေမာင္...။ ေမာင္တစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္ပါဘူး ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ပါေသး တယ္..။ ေမာင္က လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ က်မကို ေခါင္းဖီးခ်င္လို႔ ဘီးခဏခ်ေပးပါလားတဲ႔...။ ဟင္...ေမာင့္ဆံပင္ကျဖင့္ တုိကပ္ကပ္ကေလးကို ဘာကိစၥ အေရးတၾကီးဆံပင္ဖီးဖို႔မ်ား က်မဆီကို တကူးတကန္႔ ဘီးလာေတာင္းရသလဲလို႔ စိတ္ထဲေတာ့ ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္လိုက္တယ္...။ က်မ ခပ္က်ဲက်ဲဘီးတစ္ခု ယူျပီး ေအာက္ဆင္းသြားလိုက္တယ္..။ ေအာက္ေရာက္သြားေတာ့မွပဲ ဘီးက ေမာင့္အတြက္ မဟုတ္ဘဲ ေမာင္နဲ႔အတူပါလာတဲ႔ ေက်ာလည္ေလာက္ဆံပင္အရွည္ရွိတဲ႔ ေကာင္မေလးအတြက္ျဖစ္ေနတယ္။
ထင္ေတာ့ထင္သားပဲ...။ ဒါေပမယ့္ က်မက ေတာ္ေတာ္တံုးအ ပါတယ္..။ အဲဒီအခ်ိန္အထိ ေမာင္နဲ႔ ကုမၸဏီမတူတဲ႔ မိုးစက္ျဖဴဆိုတဲ႔ ေကာင္မေလးကို က်မက ေမာင္နဲ႔ နဲနဲကေလးမွကို မရိပ္မိေသးတာ..။ ရိုးရိုး အလုပ္တူလို႔ လမ္းေၾကာင္းတူလို႔ သြားလာၾကတယ္ပဲမွတ္ေနတာ...။
တစ္ခါ အဲေကာင္မေလး ေနမေကာင္းလို႔ေဆးရံုတက္ေတာ့ သြားၾကည့္မယ္ဆိုျပီး က်မကို ေခၚသြားခဲ႔ေသးတယ္...။ ဟိုေရာက္ေတာ့ က်မက ဧည့္သည္ထိုင္ခံုမွာ ေမာင္ကေတာ့ လူနာခုတင္နားမွာ... ေမ႔ေဆးျပယ္ခါစ လူနာမိန္းကေလးက ေမာင့္ကိုလဲေတြ႔ေရာ မ်က္လံုးေတြ အေရာင္ေတာက္လာလိုက္တာ... ေမာင့္ဆံပင္ကို ဒင္းက ရာရာစစ သပ္သင္ေပးေနေသးတယ္။ “ေမာင့္ အစ္မကို အားနာစရာ” တဲ႔...။ သူက က်မကို ေမာင့္အစ္မပါလို႔ သေဘာေပါက္ထားတာ တဲ႔လား...။ ေမာင္က သူ႔ကိုအဲလိုညာထားတာေပါ့ ဒါျဖင့္...။ က်မေလ အဲဒီျမင္ကြင္းေလးကို ေဒါသထြက္လိုက္သမွ ေနရာမွာတင္ ၾကမ္းပစ္လိုက္ခ်င္တာ....။ ဘယ္လိုမွ မရေတာ့ဘူး အျပန္လမ္းမွာ တစ္လမ္းလံုးေမာင့္နဲ႔ရန္ျဖစ္သြားၾကတာ...။ အဲတုန္းက က်မနဲ႔ေမာင္ ဘယ္လုိမွအဆင္မေျပၾကေတာ့ဘူး...။ ေမာင္သြားမယ့္လမ္းကို လိုက္မယ္ဆို ေမာင္ေပးမလိုက္ဘူး...။ အဲဒါအရွင္းၾကီးပဲ က်မ မၾကိဳက္တဲ႔ မိုးစက္ျဖဴဆိုတဲ႔ မိန္းကေလးပါေနလို႔ေပါ့...။
က်မေလ ေမာင္အဲလို ေနာက္ေကာင္မေလးဆီစိတ္ေရာက္ေနတဲ႔ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္ဆင္းရဲခဲ႔ရတာ...။ က်မဘ၀မွာ ခံႏိုင္ရည္မရွိဆံုးစိတ္ခံစားမႈတစ္ခုပဲ...။ ခါတိုင္းက်မအားရင္ ေမာင့္ေနာက္လိုက္ေနက် အဲေန႕က်ေတာ့ ေမာင္ကမလိုက္ရဘူးဆိုလို႔ က်မ သကာၤမကင္းရွိတာနဲ႔ ေနာက္ကေနလိုက္ေခ်ာင္းတာ တကယ္ပဲ... ေမာင္တို႔သြားေနက ပရိုမိုးရွင္းသြားလုပ္တဲ႔ ေဆးခန္းထဲကေန ေမာင္နဲ႔အဲဒီေကာင္မေလးလက္ခ်င္းတြဲလို႔ ထြက္လာၾကတာျမင္ေတာ့
က်မ အျမင္အာရံုေတြ ရုတ္ခ်ည္း မူးေႏွာက္မဲေမွာင္သြားခဲ႔တယ္...။ ျပီးေတာ့ သူတို႔ကားငွားၾကတယ္ သူတို႔ေနာက္ကို က်မဆက္လိုက္ရမလား မလိုက္ရဘူးလား..က်မ မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ခဲ႔ဘူး...။ က်မ အဲဒီေနရာမွာတင္ ေသဆံုးသြားခဲ႔တယ္ဆိုပါေတာ့...။ က်မဟာ ေမာင္ေနာက္တစ္ေယာက္ကို စိတ္ယိုင္သြားေလာက္ေအာင္ ေမာင့္ကိုမဆြဲေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလား...။ က်မ အဲဒီေကာင္မေလးေလာက္ မငယ္လို႔လား မေခ်ာလွေတာ့လို႔လား..။
အဲဒီကာလတေလွ်ာက္လံုးက်မစိတ္ဆင္းရဲရလြန္းလို႔ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာင္အုိစာသြားတယ္လို႔ထင္ရတယ္ ..။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း မွန္ေတာင္မၾကည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး..။ အပူသည္ရုပ္ေပါက္ေနတာကို မျမင္ခ်င္ေတာ့လို႔။ ဒီလိုနဲ႔ က်မမွာ တိုင္ပင္စရာသူငယ္ခ်င္းလည္းမရွိ တစ္ေယာက္တည္း က်ိတ္ခံစားရင္ တစ္ခုခုေတာ့ ဆံုးျဖတ္ဖို႔စဥ္းစားလိုက္တယ္...။ ဒီၾကားထဲ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ကေရာက္ေတာ့ ေမာင္နဲ႔ေကာ္ဖီဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွာခ်ိန္းလိုက္တယ္...ညခုႏွစ္နာရီခြဲခ်ိန္းထားေပမယ့္ ေမာင္ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်မွေရာက္
လာခဲ႔တာပါ..။ ေမာင့္ကိုေပးတဲ႔ ခ်စ္သူမ်ားေန႔လက္ေဆာင္တဲ႔ က်မေတာ္ေတာ္ညံ့ဖ်င္းတံုးအတာပါ ..။ ေဖျမင့္ရဲ႔ ၾကီးပြားတုိးတက္ဒသနစာအုပ္တစ္အုပ္တ႔ဲ...။ တကယ္ဆို အခ်စ္ကဗ်ာလွလွကေလးတစ္အုပ္ ဒါမွမဟုတ္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔သီခ်င္းေတြစုစည္းထားတဲ႔ စီဒီတစ္ခ်ပ္မျဖစ္သင့္ဘူးလား..။ ေမာင္စာဖတ္ပ်င္းတာ သိလ်က္နဲ႔ ေမာင္သီခ်င္းေတြၾကိဳက္တတ္တယ္ဆိုတာသိသိၾကီးနဲ႔ က်မေပးလိုက္တဲ႔ လက္ေဆာင္က ေတာ္ေတာ္ ကေမာက္ကမႏိုင္ပါတယ္...။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေမာင္နဲ႔အဲေကာင္မေလးနဲ႔ က်မတို႔ သံုးေယာက္ဆံုေပးဖို႔ ေျပာေတာ့ ပထမ ေမာင္ကျငင္းေသးတယ္ မဆံုေပးႏိုင္ဘူး သူနဲ႔လည္း ဘာမွမပတ္သက္ၾကဘူးဆိုေတာ့ေလ...။ ေမာင္က်မကို ခုထိလိမ္ထားတုန္းကိုးး..။ က်မတို႔ ဆိုင္တစ္ခုမွာဆံုျဖစ္ပါတယ္...။ ေကာင္မေလးက အရင္လိုဆံပင္ပံုမဟုတ္ေတာ့ဘူး ေခတ္ဆန္ဆန္ပံုေလး ညွပ္ထားတာေတြ႔လိုက္ေတာ့ က်မသတင္းရထားတဲ႔ က်မတို႔ညွပ္ေနက်ဆိုင္ကို ေမာင္က အဲေကာင္မေလးကို ဆံပင္ေခၚသြားညွပ္တယ္ဆိုတာမွန္သြားျပီေပါ့...။ ညီမေလးဆံပင္ပံုေလး ေျပာင္းထားတာပဲ ဘယ္မွာသြားညွပ္တာလဲလို႔ စကားအစ္ၾကည့္ေတာ့..။ သူတို႔လမ္းထိပ္ကဆိုင္မွာ သြားညွပ္တာ ေခါင္းေလွ်ာ္တာၾကာသြားလို႔ဇက္ေတာင္နာေနတဲ႔အေၾကာင္း သူက လိမ္ဆင္လွလွေလးနဲ႔ေျပာသြားေသးတယ္..။
က်မတည့္ပဲေမးလိုက္ေတာ့တယ္ ေမာင္နဲ႔ကဘယ္လိုပတ္သက္တာလည္း ဘာေတြလည္းလို႔..။ ဘာမွမဟုတ္ဘူး သူငယ္ခ်င္းေတြ မိတ္ေဆြေတြပါပဲတဲ႔...။ သူက ဆက္ျပီးလိမ္ေနေသးတယ္..။ က်မကို ဘာမွမသိ ဘာမွမျမင္တဲ႔ ခပ္တံုးတံုးမိန္းမတစ္ေယာက္လို႔ သူတို႔က ေလွ်ာ့တြက္ထားခဲ႔ၾကတာလား...။ ဒါျဖင့္ ေမာင္နဲ႔က်မဘယ္လိုပတ္သက္တယ္ဆိုတာေရာသိလား..ေမာင္နဲ႔ေသခ်ာတကယ္ကင္းရွင္းတယ္ဆိုတာ ဘုရားမွာသစၥာဆိုရဲလားလို႔ က်မကေလးဆန္စြာေမးလိုက္တယ္...။ က်မအဲလိုေျပာေတာ့ ေမာင္က ခ်က္ခ်င္းထျပီး တားပါတယ္...အဓိပၸါယ္မရိွတာတဲ႔...။ ေမာင္ကသာ အဓိပၸါယ္မရွိတာ အဲကေလးမကေတာ့ သစၥာဆိုရဲပါသတဲ႔...။ ေမာင္က သူမဟုတ္တာလုပ္လို႔မိသြားလို႔ က်မကို စိတ္လဲဆိုးခ်င္ ဆိုးလဲမဆိုး၀ံ့ျဖစ္ျပီး အဲေနာက္ပိုင္း ေကာင္မေလးနဲ႔ အဆက္သြယ္ျပတ္သြားေတာ့တယ္.....။
ေနာက္တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေတာ့ ေမာင္လည္းအလုပ္သစ္ကိုေျပာင္းသြားခဲ႔ျပီေလ...။ ေမာင္အလုပ္သစ္ မေျပာင္းခင္ ကေလးမွာပဲ က်မတို႔လက္ထပ္လိုက္ၾကတယ္..။ ေလာကမွာ ေမာင့္အေပၚအနားလည္ႏိုင္ဆံုး မိန္းမတစ္ေယာက္ ေမာင့္ဘ၀အတြက္ အသင့္ေလ်ာ္ဆံုးလက္တြဲေဖာ္ ေမာင့္အတြက္ရဲေဘာ္ရဲဖက္ တစ္ေယာက္အျဖစ္ က်မကို ေမာင္ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္..။ က်မအတြက္ကေတာ့ ဘ၀အတြက္ မႈန္မႈန္ကေလးသာ အေရးပါတယ္လို႔ဆိုၾကတဲ႔ ခ်စ္စိတ္တစ္ခုတည္းနဲ႔တင္ ေမာင့္ကို ခြင့္လြတ္နားလည္ႏိုင္ခဲ႔တယ္...။
တဖက္ကိုလွည့္အိပ္ေနတဲ႔က်မေနာက္ေက်ာကို ေမာင့္လက္နဲ႔လာထိေတာ့မွပဲ နာရီကိုၾကည့္မိတယ္ မနက္ တစ္ခ်က္ခြဲရွိေနျပီ...။ အိပ္မေပ်ာ္ခင္ အိပ္မက္ထဲေတာင္ထည့္မမက္ခ်င္တဲ႔ အတိတ္ကအေၾကာင္းအရာမ်ိဳး ထပ္မမက္ပါရေစနဲ႔ေတာ့လို႔ ဆုေတာင္းမိေတာ့တယ္...။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို ဒီမွာ နဲ႔ ဒီမွာ ေရးဖူးခဲ႔ပါတယ္....။
မိုးေငြ႔
တစ္ခါ အဲေကာင္မေလး ေနမေကာင္းလို႔ေဆးရံုတက္ေတာ့ သြားၾကည့္မယ္ဆိုျပီး က်မကို ေခၚသြားခဲ႔ေသးတယ္...။ ဟိုေရာက္ေတာ့ က်မက ဧည့္သည္ထိုင္ခံုမွာ ေမာင္ကေတာ့ လူနာခုတင္နားမွာ... ေမ႔ေဆးျပယ္ခါစ လူနာမိန္းကေလးက ေမာင့္ကိုလဲေတြ႔ေရာ မ်က္လံုးေတြ အေရာင္ေတာက္လာလိုက္တာ... ေမာင့္ဆံပင္ကို ဒင္းက ရာရာစစ သပ္သင္ေပးေနေသးတယ္။ “ေမာင့္ အစ္မကို အားနာစရာ” တဲ႔...။ သူက က်မကို ေမာင့္အစ္မပါလို႔ သေဘာေပါက္ထားတာ တဲ႔လား...။ ေမာင္က သူ႔ကိုအဲလိုညာထားတာေပါ့ ဒါျဖင့္...။ က်မေလ အဲဒီျမင္ကြင္းေလးကို ေဒါသထြက္လိုက္သမွ ေနရာမွာတင္ ၾကမ္းပစ္လိုက္ခ်င္တာ....။ ဘယ္လိုမွ မရေတာ့ဘူး အျပန္လမ္းမွာ တစ္လမ္းလံုးေမာင့္နဲ႔ရန္ျဖစ္သြားၾကတာ...။ အဲတုန္းက က်မနဲ႔ေမာင္ ဘယ္လုိမွအဆင္မေျပၾကေတာ့ဘူး...။ ေမာင္သြားမယ့္လမ္းကို လိုက္မယ္ဆို ေမာင္ေပးမလိုက္ဘူး...။ အဲဒါအရွင္းၾကီးပဲ က်မ မၾကိဳက္တဲ႔ မိုးစက္ျဖဴဆိုတဲ႔ မိန္းကေလးပါေနလို႔ေပါ့...။
က်မေလ ေမာင္အဲလို ေနာက္ေကာင္မေလးဆီစိတ္ေရာက္ေနတဲ႔ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္ဆင္းရဲခဲ႔ရတာ...။ က်မဘ၀မွာ ခံႏိုင္ရည္မရွိဆံုးစိတ္ခံစားမႈတစ္ခုပဲ...။ ခါတိုင္းက်မအားရင္ ေမာင့္ေနာက္လိုက္ေနက် အဲေန႕က်ေတာ့ ေမာင္ကမလိုက္ရဘူးဆိုလို႔ က်မ သကာၤမကင္းရွိတာနဲ႔ ေနာက္ကေနလိုက္ေခ်ာင္းတာ တကယ္ပဲ... ေမာင္တို႔သြားေနက ပရိုမိုးရွင္းသြားလုပ္တဲ႔ ေဆးခန္းထဲကေန ေမာင္နဲ႔အဲဒီေကာင္မေလးလက္ခ်င္းတြဲလို႔ ထြက္လာၾကတာျမင္ေတာ့
က်မ အျမင္အာရံုေတြ ရုတ္ခ်ည္း မူးေႏွာက္မဲေမွာင္သြားခဲ႔တယ္...။ ျပီးေတာ့ သူတို႔ကားငွားၾကတယ္ သူတို႔ေနာက္ကို က်မဆက္လိုက္ရမလား မလိုက္ရဘူးလား..က်မ မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ခဲ႔ဘူး...။ က်မ အဲဒီေနရာမွာတင္ ေသဆံုးသြားခဲ႔တယ္ဆိုပါေတာ့...။ က်မဟာ ေမာင္ေနာက္တစ္ေယာက္ကို စိတ္ယိုင္သြားေလာက္ေအာင္ ေမာင့္ကိုမဆြဲေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလား...။ က်မ အဲဒီေကာင္မေလးေလာက္ မငယ္လို႔လား မေခ်ာလွေတာ့လို႔လား..။
အဲဒီကာလတေလွ်ာက္လံုးက်မစိတ္ဆင္းရဲရလြန္းလို႔ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာင္အုိစာသြားတယ္လို႔ထင္ရတယ္ ..။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း မွန္ေတာင္မၾကည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး..။ အပူသည္ရုပ္ေပါက္ေနတာကို မျမင္ခ်င္ေတာ့လို႔။ ဒီလိုနဲ႔ က်မမွာ တိုင္ပင္စရာသူငယ္ခ်င္းလည္းမရွိ တစ္ေယာက္တည္း က်ိတ္ခံစားရင္ တစ္ခုခုေတာ့ ဆံုးျဖတ္ဖို႔စဥ္းစားလိုက္တယ္...။ ဒီၾကားထဲ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ကေရာက္ေတာ့ ေမာင္နဲ႔ေကာ္ဖီဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွာခ်ိန္းလိုက္တယ္...ညခုႏွစ္နာရီခြဲခ်ိန္းထားေပမယ့္ ေမာင္ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်မွေရာက္
လာခဲ႔တာပါ..။ ေမာင့္ကိုေပးတဲ႔ ခ်စ္သူမ်ားေန႔လက္ေဆာင္တဲ႔ က်မေတာ္ေတာ္ညံ့ဖ်င္းတံုးအတာပါ ..။ ေဖျမင့္ရဲ႔ ၾကီးပြားတုိးတက္ဒသနစာအုပ္တစ္အုပ္တ႔ဲ...။ တကယ္ဆို အခ်စ္ကဗ်ာလွလွကေလးတစ္အုပ္ ဒါမွမဟုတ္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔သီခ်င္းေတြစုစည္းထားတဲ႔ စီဒီတစ္ခ်ပ္မျဖစ္သင့္ဘူးလား..။ ေမာင္စာဖတ္ပ်င္းတာ သိလ်က္နဲ႔ ေမာင္သီခ်င္းေတြၾကိဳက္တတ္တယ္ဆိုတာသိသိၾကီးနဲ႔ က်မေပးလိုက္တဲ႔ လက္ေဆာင္က ေတာ္ေတာ္ ကေမာက္ကမႏိုင္ပါတယ္...။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေမာင္နဲ႔အဲေကာင္မေလးနဲ႔ က်မတို႔ သံုးေယာက္ဆံုေပးဖို႔ ေျပာေတာ့ ပထမ ေမာင္ကျငင္းေသးတယ္ မဆံုေပးႏိုင္ဘူး သူနဲ႔လည္း ဘာမွမပတ္သက္ၾကဘူးဆိုေတာ့ေလ...။ ေမာင္က်မကို ခုထိလိမ္ထားတုန္းကိုးး..။ က်မတို႔ ဆိုင္တစ္ခုမွာဆံုျဖစ္ပါတယ္...။ ေကာင္မေလးက အရင္လိုဆံပင္ပံုမဟုတ္ေတာ့ဘူး ေခတ္ဆန္ဆန္ပံုေလး ညွပ္ထားတာေတြ႔လိုက္ေတာ့ က်မသတင္းရထားတဲ႔ က်မတို႔ညွပ္ေနက်ဆိုင္ကို ေမာင္က အဲေကာင္မေလးကို ဆံပင္ေခၚသြားညွပ္တယ္ဆိုတာမွန္သြားျပီေပါ့...။ ညီမေလးဆံပင္ပံုေလး ေျပာင္းထားတာပဲ ဘယ္မွာသြားညွပ္တာလဲလို႔ စကားအစ္ၾကည့္ေတာ့..။ သူတို႔လမ္းထိပ္ကဆိုင္မွာ သြားညွပ္တာ ေခါင္းေလွ်ာ္တာၾကာသြားလို႔ဇက္ေတာင္နာေနတဲ႔အေၾကာင္း သူက လိမ္ဆင္လွလွေလးနဲ႔ေျပာသြားေသးတယ္..။
က်မတည့္ပဲေမးလိုက္ေတာ့တယ္ ေမာင္နဲ႔ကဘယ္လိုပတ္သက္တာလည္း ဘာေတြလည္းလို႔..။ ဘာမွမဟုတ္ဘူး သူငယ္ခ်င္းေတြ မိတ္ေဆြေတြပါပဲတဲ႔...။ သူက ဆက္ျပီးလိမ္ေနေသးတယ္..။ က်မကို ဘာမွမသိ ဘာမွမျမင္တဲ႔ ခပ္တံုးတံုးမိန္းမတစ္ေယာက္လို႔ သူတို႔က ေလွ်ာ့တြက္ထားခဲ႔ၾကတာလား...။ ဒါျဖင့္ ေမာင္နဲ႔က်မဘယ္လိုပတ္သက္တယ္ဆိုတာေရာသိလား..ေမာင္နဲ႔ေသခ်ာတကယ္ကင္းရွင္းတယ္ဆိုတာ ဘုရားမွာသစၥာဆိုရဲလားလို႔ က်မကေလးဆန္စြာေမးလိုက္တယ္...။ က်မအဲလိုေျပာေတာ့ ေမာင္က ခ်က္ခ်င္းထျပီး တားပါတယ္...အဓိပၸါယ္မရိွတာတဲ႔...။ ေမာင္ကသာ အဓိပၸါယ္မရွိတာ အဲကေလးမကေတာ့ သစၥာဆိုရဲပါသတဲ႔...။ ေမာင္က သူမဟုတ္တာလုပ္လို႔မိသြားလို႔ က်မကို စိတ္လဲဆိုးခ်င္ ဆိုးလဲမဆိုး၀ံ့ျဖစ္ျပီး အဲေနာက္ပိုင္း ေကာင္မေလးနဲ႔ အဆက္သြယ္ျပတ္သြားေတာ့တယ္.....။
ေနာက္တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေတာ့ ေမာင္လည္းအလုပ္သစ္ကိုေျပာင္းသြားခဲ႔ျပီေလ...။ ေမာင္အလုပ္သစ္ မေျပာင္းခင္ ကေလးမွာပဲ က်မတို႔လက္ထပ္လိုက္ၾကတယ္..။ ေလာကမွာ ေမာင့္အေပၚအနားလည္ႏိုင္ဆံုး မိန္းမတစ္ေယာက္ ေမာင့္ဘ၀အတြက္ အသင့္ေလ်ာ္ဆံုးလက္တြဲေဖာ္ ေမာင့္အတြက္ရဲေဘာ္ရဲဖက္ တစ္ေယာက္အျဖစ္ က်မကို ေမာင္ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္..။ က်မအတြက္ကေတာ့ ဘ၀အတြက္ မႈန္မႈန္ကေလးသာ အေရးပါတယ္လို႔ဆိုၾကတဲ႔ ခ်စ္စိတ္တစ္ခုတည္းနဲ႔တင္ ေမာင့္ကို ခြင့္လြတ္နားလည္ႏိုင္ခဲ႔တယ္...။
တဖက္ကိုလွည့္အိပ္ေနတဲ႔က်မေနာက္ေက်ာကို ေမာင့္လက္နဲ႔လာထိေတာ့မွပဲ နာရီကိုၾကည့္မိတယ္ မနက္ တစ္ခ်က္ခြဲရွိေနျပီ...။ အိပ္မေပ်ာ္ခင္ အိပ္မက္ထဲေတာင္ထည့္မမက္ခ်င္တဲ႔ အတိတ္ကအေၾကာင္းအရာမ်ိဳး ထပ္မမက္ပါရေစနဲ႔ေတာ့လို႔ ဆုေတာင္းမိေတာ့တယ္...။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို ဒီမွာ နဲ႔ ဒီမွာ ေရးဖူးခဲ႔ပါတယ္....။
မိုးေငြ႔
