“အေနာ္ေျပာသားပဲ… ကိုယ့္အိမ္ကိုျပန္တာပါလို႔…မၾကီးေနာက္ကိုလိုက္တာမဟုတ္ပါဘူးလို႔”
“ေစာေစာကတည္းက ကိုယ့္ကိုေျပာထားတာမဟုတ္ဘူး…”
“ၾကိဳေျပာထားရင္ မၾကီးကိုဘယ္ေနာက္လို႔ရေတာ့မလဲ… ေမာင္ဘုန္းကိုေတာင္ႏႈတ္ပိတ္ထားတာဗ်”
“ေအာ္ ဒင္းကပါၾကံရာပါေပါ့… ကဲပါထားပါေတာ့ ခုသိသြားျပီပဲ… ခ်ာတိတ္ေရ ကိုယ္ေတာ့ပင္ပန္းလို႔ ေရခ်ိဳးခ်င္လွျပီ အေပၚတက္ေတာ့မယ္ေနာ္…”
“ဟုတ္ကဲ႔…ေပးမၾကီးလက္ထဲက ဖိုင္ေတြကူသယ္ေပးမယ္….”
“ရတယ္ ရတယ္ မသယ္နဲ႔ ကိုယ္က သံုးလႊာထိတက္ရမွာ မင္းဖြားေမနဲ႔ေနခဲ႔ေတာ့ေလ…”
“ရတယ္မလုပ္နဲ႔ ေပးေပး…”
သူမလက္ထဲက ပစၥည္းေတြကို ဇြတ္အတင္းလုယူျပီး ေလွကားေပၚအေျပးေလး ထက္သြားတယ္…။ သူမ ပါးစပ္က ပြစိပြစိလုပ္ျပီး သူ႔ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးရံုကလႊဲျပီး ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့…။ သံုးလႊာဆိုေပမယ့္ အလုပ္ကပင္ပင္ပန္းပန္းျပန္လာတုိင္း တက္ရတာ ေမာတာပါပဲ…။ အခန္းေရွ႔ေရာက္ေတာ့ သူက ၾကြပါခင္ဗ်ာဆုိတဲ႔ ဧည့္ၾကိဳေတြ လုပ္ေနက်ဟန္မ်ိဳးနဲ႔ ဦးညႊတ္ျပီးလုပ္ျပေတာ့ သူမ မျပံဳးဘဲမေနႏိုင္ေတာ့…။
“မင္းကေတာ့ေလ တကယ္ပဲ…ေျပာမႏိုင္ဆိုမႏိုင္ေကာင္ေလး…ကဲလက္ထဲကဖိုင္ေတြေပးေတာ့ မင္းလဲေရျပန္ခ်ိဳးေတာ့ ရျပီ..ဒီေလာက္ဆို ေက်းဇူးပဲ..”
“ဟုတ္…. Welcome ပါခင္ဗ်… တာ့တာေနာ္ ျပန္ရမွာက အရမ္းေ၀းလို႔ ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္ ေကာင္းေသာညခင္းေလးပါ မမေခ်ာေခ်ာေရ…”
သူမ သူ႔ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးျပီး ျပံဳးမိပါေတာ့တယ္ ဒီေကာင္ေလးၾကည့္ေတာ့ ရုပ္တည္နဲ႔ေတာ္ေတာ္႔ကို ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ႏိုင္တဲ႔သူ…လို႔ သူမစိတ္ထဲ မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္မိတယ္…။
သူကအခန္းတံခါးဖြင့္ျပီးအထဲ၀င္ ေသာ့ျပန္ပိတ္တဲ႔ထိ သူက ရပ္ေနတုန္း…
“ရျပီေလ ဆင္းလို႔ရျပီ ကိုယ္တံခါးပိတ္ေတာ့မွာ…”
“ဟုတ္သိပါတယ္ စိတ္မခ်လို႔… အေနာ္က ျပန္ရမွာက ဟိုဖက္ခန္းေလးပဲေလ အရမ္းေ၀းလို႔ ခုထိကိုမေရာက္ႏိုင္ေသးဘူး…”
သူက သူမေရွ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က အခန္းေလးကို လက္မေလးနဲ႔ထိုးျပျပီး မ်က္ႏွာေလးကို မဲ႔ျပရေသးတယ္…။
“ေဟာေတာ္…တကယ္… လာမေနာက္နဲ႔ေနာ္ ဒီအခန္းကအိမ္ရွင္မရွိလို႔ပိတ္ထားတာၾကာေနျပီ..”
“တကယ္ေပါ့ စုကလဲ….ဒါဖြားေမရဲ႔အခန္းပဲေလ ငွားမယ့္သူမရွိလို႔ အေနာ့္ကိုေပးေနထားတာ…ညတုန္းကတည္းက အဲမွာအိပ္တာေလ မူးေနလို႔မသိတာမလား…ဟဟ..”
သူက ခပ္တည္တည္နဲ႔ သူမကို“စု”လို႔တစ္လံုးတည္းေခၚလိုက္တာကို သူမခ်က္ခ်င္း သတိထားမိသြားလိုက္ျပီး တံခါးေသာ့ခတ္ေနရင္းက အထုပ္ေတြမခ်ႏိုင္ေသးဘဲ သူ႔ကို ျပန္စြာဖို႔ ျပင္လိုက္မိတယ္…။
“ဒီမွာခ်ာတိတ္ မင္းက ကိုယ့္ထက္အမ်ားၾကီးငယ္တာေနာ္ ကိုယ့္ကို စုလို႔ေခၚတာ ကိုယ္နဲ႔ရြယ္တူသူငယ္ခ်င္းေတြပဲရွိတယ္ မင္းငရဲၾကီးမွာ မေၾကာက္ဘူးလား…”
“မသိဘူးဗ်ာ…အေနာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ မၾကီးက အေနာ္နဲ႔ရြယ္တူေကာင္မေလးပဲ ဟုတ္တယ္ အဲလိုပဲျမင္တယ္… ဟဲဟဲ… စိတ္မတိုပါနဲ႔ ပင္ပန္းေနျပီ ေရမိုးခ်ိဳးေတာ့ တံခါးပိတ္လ္ိုက္ေတာ့ေနာ္…”
ျပီးေတာ့ သူမဟုတ္သလို ဒီဖက္ကိုတခ်က္မွလွည့္မၾကည့္ေတာ့ဘဲ အခန္းတံခါးဖြင့္ျပီး၀င္သြားေတာ့တယ္…။
+++++++++++++++
ညေကာင္းကင္က ၾကယ္မႈန္ၾကာမြႊားေတြနဲ႔ လွခ်င္တုိင္းလွေနေတာ့တယ္….။ ဒီပတ္၀န္းက်င္က လွ်ပ္စစ္မီးေရာင္နည္းလု႔ိထင္ရဲ႔ ေကာင္းကင္က အလင္းေရာင္အားပိုသာေနတယ္…။ ဆန္းသစ္စလျခမ္းေကြးေလးက ျပံဳးစစနဲ႔….။ လတ္ဆတ္ေအးျမတဲ႔ လေအးကို သူမတ၀ရွဴလိုက္တယ္…။ ဗိုက္ဆာဆာနဲ႔ ညစာစားတာနဲနဲမ်ားသြားတယ္။ ဗိုက္ေခ်ာင္ေအာင္ ၀ရံတာမွာေလညင္းခံရင္း နံရံမွီျပီး မတ္မတ္ရပ္ေနလိုက္တယ္…။
“မတ္တပ္ၾကီးတရားမွတ္ေနတာလားဗ်”
အသံကိုပဲၾကားျပီးလူမျမင္ရ…..။ သူ ဟုိဘက္၀ရံတာကေနလွမ္းေျပာေနတာပါ…။
“စားျပီးျပီလား ခ်ာတိတ္….ကိုယ္ေတာ့ ဗိုက္တင္းလို႔ မတ္မတ္ေနေနတာ…”
“ဘာလဲ ဗိုက္ေခါက္ထြက္ျပီး မလွေတာ့မွာစိုးလို႔လား… က်ေနာ့္စုက လွျပီးသားပါ….”
အသံၾကားျပီး လူကမေတြ႔ရ…။ သူမစိတ္တုိတုိနဲ႔ သူ႔အခန္း၀ရံတာဖက္ကိုကိုယ္ကိုင္းျပီး လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္..။ ကိုယ္ေတာ္က ၀ရံတာသံပန္းကိုမီွျပီးအျပင္ျမင္ကြင္းကုိေက်ာခိုင္းျပီး က်က်နနထိုင္ေနတာ။
“ဘာက်ေနာ့္စုလဲ… မင္းေနာ္ ပိုင္စိုးပိုင္နင္းနဲ႔ ခုမွသိတာကို…”
သူမေျပာတာကို သူကေမာ့ပင္မၾကည့္မဘဲ လက္ထဲကတစ္ခုခုနဲ႔အလုပ္ရႈပ္ေနတယ္…။
“အဲဒါဘာလုပ္ေနတာလဲ…..”
ဒီေတာ့မွ ထိုင္ရာကထလာျပီး သူမကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္တယ္…။ သူနဲ႔သူမၾကား အုတ္တိုင္ေလးပဲျခားတာ ၀ရံတာခ်င္းကဆက္ေနတာကိုး..။ သူ႔မ်က္ႏွာကပ္လာလို႔သူမ မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႔ျပီး ေနာက္ဆုတ္လိုက္တယ္…။
“အဟဲ…ၾကယ္ကေလးေတြေခါက္ေနတာေလ …အပ်င္းေျပပါ…ၾကယ္ေရာင္စံုေလးေတြေခါက္ေခ ါက္ျပီး ေဟာဒီဖန္ပုလင္းထဲ ျဖည့္ထားတာ … ေပးစရာရည္းစားလဲမရွိပါဘူး…. စုေရာ ဒီၾကယ္ေလးေတြကို ၾကိဳက္လား ခုနကေတာ့ ေကာင္းကင္ၾကီးကို ၾကည့္ျပီး ၾကယ္ေတြကိုျပံဳးျပေနတာေတြ႔လိုက္တယ္…”
“ၾကိဳက္ပါဘူး ကေလးကစားစရာေတြ… ျပီးေတာ့…ကိုယ့္ကို စု စုလို႔မေခၚနဲ႔…”
“ဟုတ္ကဲ႔ပါ… စုမၾကိဳက္ရင္မေခၚေတာ့ပါဘူး ေနာ္ စု…ေအာ္….မစု..
ဘယ္သူေျပာလဲဗ်ာ ဒီၾကယ္ေလးေတြကို ကေလးကစားစရာလို႔…မစုကလဲ…အသက္ကျဖင့္ ဘယ္ေလာက္မွမၾကီးေသးဘဲနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တကယ့္မိန္းမၾကီးလုပ္ေနတယ္…”
“ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းထက္ေတာ့ ကိုယ္အသက္အမ်ားၾကီးၾကီးတယ္…..”
“ဟုတ္ပါျပီဗ်ာ… က်ေနာ္မ်ိဳးအရံႈးေပးပါျပီ… မစု လက္ဖက္စားမလား…ဖြားေမလာေပးသြားတာ”
“ေက်းဇူး…ကိုယ္ညအိပ္မေပ်ာ္မွာစိုးလို႔ မနက္က်ေစာေစာထရမွာ… ခနေနက် ဘုရားရွိခိုးျပီး အိပ္ေတာ့မွာ…”
“ဒါဆိုမေႏွာက္ယွက္ေတာ့ပါဘူး….က်ေနာ့္ရဲ႔ နတ္သမီးေလး အိပ္မက္လွလွမက္ပါေစေနာ္…အထဲ၀င္ေတာ့မယ္…”
ေတြ႔လားသူက အဲလိုေလးနဲနဲကလိလိုက္ရမွစား၀င္အိပ္ေပ်ာ္တယ္ထင္တယ္….။ သူကသာႏႈတ္ဆက္ျပီး ၀င္သြားတာ အိပ္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ႔ သူမကေတာ့၀ရံတာမွာ ရပ္ေနဆဲ….။ ၾကယ္ေတြမႈန္မႊားလင္းလက္ေနတဲ႔ ေကာင္းကင္ျပင္ၾကီးကို ေငးေမာရတာ သူမသေဘာက်လို႔ပါ….။ စိတ္ထဲရွိတဲ႔ အပူအပင္ဆင္းရဲမႈေတြကိုလည္း အေ၀းကိုယူေဆာင္ေပးသြားတယ္လို႔ခံယူမိတယ္….။ သူမတတ္ႏိုင္သမွ် စိတ္ရႈပ္စရာေတြကို ေဘးဖယ္ျပီး ေကာင္းကင္ၾကီးကို လက္ပိုက္ေမာ့ၾကည့္ရတဲ႔ အရသာကို မက္ေမာမဆံုးေတာ့ျပီ…။
“ဟိတ္….အထဲ၀င္ေတာ့ေလ ေလစိမ္းတိုက္ျပီးအေအးပတ္မယ္….”
ရုတ္တရက္ သူ႔ေခါင္းေလးထြက္လာျပီးေျပာေတာ့ သူမေငးေမာေနရာက လန္႔ဖ်တ္သြားတယ္…
“ခုပဲ၀င္ေတာ့မွာပါ….ဂြတ္ႏိုက္…”
သူမကို ေတာ္ေတာ္ေလးစပ္စုေနတတ္တဲ႔ ေကာင္ေလးအေၾကာင္းကို ဒီညေတာ့ သူမအေတြးထဲေခၚသြားမိေတာ့မယ္…။
+++++++++++++++
“ဒုန္း….ဒုန္းး….ဒုန္းး”
တဒုန္းဒုန္းထုေထာင္းသံက သူ႔နားထဲကို ဘယ္လိုမွမခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္တိုးတိုး၀င္လာတယ္…။ ပထမေတာ့ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ေခါင္းအံုးကိုနားဖိအိပ္ေသးတယ္ ..မရဘူး…မရဘူး…. သူထမွျဖစ္ေတာ့မယ္ အသံလာရာကိုသူ ေသခ်ာသြားနားေထာင္ၾကည့္ေနတယ္…။
“တီ…တီ…ဂီ…”
တံခါးဘဲလ္သံေၾကာင့္သူမမီးဖိုကေနအေျပးထြက္လာတယ္ မနက္ေစာေစာဘယ္သူမွား တံခါးလာေခါက္ပါလိမ္႔…။
“ဟင္…ခ်ာတိတ္ ေခါင္းေတြလဲပြလို႔ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ ည၀တ္စံုၾကီးနဲ႔ …”
“ဟာဗ်ာ….အိပ္လို႔မရေတာ့ဘူးေလ မစု ထုေထာင္းသံၾကီးက အနားနားလာထုေနသလိုပဲ…”
သူရဲ႔ မ်က္လံုးမပြင့္တပြင့္ အိပ္မႈန္စံုမႊားရုပ္ကိုၾကည့္ျပီးသူမ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ေနမိေတာ့တယ္…။
“ဟာ ဘာသေဘာက်တာလဲ ဒါပဲ က်ေနာ္အိပ္ေရးပ်က္သြားလို႔ ဒီမနက္စာကို မစုေကၽြးရမယ္…”
“ေအးပါဟာ…ကဲမထူးေတာ့ဘူးခုပဲေရမိုးသြားခ်ိဳးေခ်ေတာ့ ျပီးရင္ သင္တန္းသြားဖို႔တခါတည္းျပင္ဆင္ျပီးရင္ ဒီဖက္ကူးခဲ႔ မနက္စာေကၽြးမယ္ ဟုတ္ျပီလား… ေဆာရီး ေဆာရီး..ခါတုိင္းက အဲဖက္ခန္းမွာလူမေနေတာ့ကိုယ္က စိတ္ၾကိဳက္ထုေထာင္းေနတာ ဟဟ…”
သူမ ဘုန္းၾကီးဆြမ္းအတြက္ေရာ ထမင္းဗူးအတြက္ပါ ၾကက္သားဟင္းကိုပုိပိုသာသာခ်က္လိုက္တယ္….။
ၾကက္သားဆီျပန္ဟင္းကို ခ်က္မစားျဖစ္တာၾကာေနျပီ… ကင္မြန္းခ်ဥ္ဟင္းရည္ခ်ဥ္ခ်ဥ္ေလးနဲ႔ ငါးပိငရုတ္သီးစပ္စပ္နဲ႔ ေထာင္းလိုက္တယ္…။ တစ္နာရီအတြင္း သူမအကုန္ခ်က္ျပီးေဆးေၾကာျပီး ေရမိုးခ်ိဳး ျပင္ဆင္လိုက္ေတာ့ မနက္ ရွစ္နာရီထိုးျပီ…။ သူလဲ တံခါးလာေခါက္ ကြက္တိပဲ…။
“ေမႊးေနတာပဲဗ်ာ ဗိုက္ေတာင္ပိုဆာလာျပီ…”
သူမထမင္းစားပြဲမွာ သူက ဇြန္းခရင္းေလးအသင့္ကိုင္ျပီး စားဖို႔ျပင္ေနျပီ....။ သူမျပင္္ေပးတဲ႔ ဟင္းပြဲကို ျမိန္ေရယွက္ေရနဲ႔စားေနေတာ့တယ္....။
“မၾကီး ဟင္းေတြက စားေကာင္းလိုက္တာ... ဒီလိုလက္ရာမ်ိဳးကို က်ေနာ္စားဖူးေနတယ္ဗ် ဘယ္သူခ်က္တာနဲ႔တူသလဲေနာ္...အင္း...”
သူက တအင္းအင္းနဲ႔ စဥ္းစားဟန္ျပဳေနေတာ့ သူမက သူေျပာမယ့္ စကားကို စိတ္၀င္တစားေစာင့္နားေထာင္ေနတယ္...။
“ဘယ္သူ႔လက္ရာနဲ႔တူလို႔လဲ ခ်ာတိတ္”
“ဟုိေလဗ်ာ.... ေမေမ့လက္ရာနဲ႔တထပ္ထဲပဲ....”
သူ႔စကားေၾကာင့္ သူမမ်က္ႏွာမအီမသာျဖစ္သြားတယ္...။
“အရမ္းေကာင္းတယ္ စားလို႔ေကာင္းတယ္ သိလားမၾကီး...ေနာက္တခါ ေမေမ့ဟင္းေတြကို သတိရတဲ႔အခါက်ရင္ မၾကီးကိုလာခ်က္ေကၽြးခိုင္းမယ္...”
“ဟြန္း... ဘာလို႔ခ်က္ေကၽြးရမလဲ ကိုယ္ကမင္းအေမမွမဟုတ္ဘဲ”
“ဟဟ မၾကီးကရီရယ္... စလို႔သိပ္ေကာင္းတယ္... မၾကီးတံခါးဘဲလ္တီးသံၾကားရတယ္ ဘယ္သူလဲမသိဘူး”
“ေနေန...ကိုယ္သြားဖြင့္လိုက္မယ္....”
သူက ထမင္းပန္းကန္ကို လက္စသတ္လိုက္တယ္....။
“ေမာင္ဘုန္း....ဘယ္ႏွယ့္အိမ္ထိေရာက္လာသတုန္း ခနေနရံုးမွာေတြ႔မယ့္ဟာ...”
“မဟုတ္ဘူး ဒီနားလာရင္းနဲ႔ မစု Event တစ္ခုမွာသံုးမယ့္ သီခ်င္းေလးက်ေနာ္ေရြးထားတာ အဲစီဒီကိုလာေပးတာပါ..”
ေမာင္ဘုန္းက ထမင္းစားခန္းထဲကထြက္လာတဲ႔ သူ႔ကို မ်က္လံုးအျပဴးသားနဲ႔ၾကည့္ေနတယ္...။
“ဘာၾကည့္တာလဲကြ ဒီေန႔ဖြားေမမရွိလို႔ မနက္စာကို မစုဆီလာေတာင္းစားတာ...”
ေမာင္ဘုန္းရဲ႔ အၾကည့္ေတြက သူ႔ကို တစ္စံုတစ္ခုမေက်နပ္စရာေတြေပ်ာ္၀င္ေနတယ္.......။ ျပီးေတာ့ သူ႔ကိုစကားတခြန္းမွမေျပာဘဲ လွည့္ထြက္သြားတယ္....။
++++++++++++++++++++
သူမ...ဒီေန႔ေန႔တစ္၀က္ခြင့္ယူထားတယ္....။ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း သဲတစ္ေယာက္ မဂၤလာေဆာင္အတြက္ ၀တ္စံုသြား၀တ္ၾကည့္ဖို႔ သူမကိုေခၚထားတယ္...။ သူမေရာက္သြားေတာ့ သဲကေရာက္ႏွင့္ေနျပီ....။ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္တည္း စိတ္ၾကိဳက္၀တ္စံုကို တစ္စံုျပီးတစ္စံုေရြး၀တ္ၾကည့္လိုက္ မွန္ၾကည့္လိုက္နဲ႔ ေ၀နဲ႔ဂ်ာရစ္မႏွစ္ေယာက္ေတာ့ေရာက္မလာၾကေသး....။
“ဘယ္လိုလဲသတိုးသမီး ဘာလို႔မ်က္ႏွာကအဲလိုျဖစ္ေနတာတုန္း”
အျဖဴေရာင္ဂါ၀န္နဲ႔မွန္ထဲက သဲ မ်က္ႏွာက မႈန္သုန္သုန္ျဖစ္ေနတယ္...။
“ငါစိတ္ရႈပ္ေနတယ္ စု.... တစ္ခုခုကိုေၾကာက္ေနသလုိပဲ”
“ဘာေၾကာက္ေနတာလဲဟာ ေနာက္တစ္ပတ္ထဲမွာပဲမဂၤလာေဆာင္ရမယ့္သူက”
“ငါေၾကာက္တာက ေဆာင္ျပီးသြားရင္ အရာရာအရင္လိုျပန္မျဖစ္ေတာ့မွာကိုေလ... မဂၤလာေဆာင္တယ္ဆိုတာ ဘ၀တစ္ခုလံုးေျပာင္းပစ္လိုက္ရတာနဲ႔အတူတူပဲဟ... ပထမေတာ့ ငါသိပ္လန္႔မိမွာပဲသိလား ညအိပ္လို႔တေရးႏိုးလာရင္ ကိုယ့္ေဘးမွာ သူစိမ္းေယာက်ာၤးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ရမွာ...”
“ဟဲ႔....ဒါက မဂၤလာေဆာင္ရင္ၾကံဳရမွာပဲေလ...”
“မဟုတ္ဘူးေလဟာ...ခုက တစ္သက္လံုးေလ..”
“နင္ကလဲဟာ ခုက နင့္ခ်စ္သူပဲေလ.... သူက နင့္တန္ဖိုးကိုသိလို႔ နင့္ကို လက္ထပ္ယူတာ နင္ကံေကာင္းပါတယ္ဟာ သူက သူ႔ကေလးရဲ႔ မိခင္အျဖစ္နင့္ကိုေရြးခ်ယ္လိုက္တာေလ... တခ်ိဳ႔ဆိုဒီလိုအခြင့္ေရးမ်ိဳးေတာင္မရဘူး...”
သူမေျပာရင္းမွာ ကိုယ့္စကားကိုယ့္ျပန္ထိသလိုျဖစ္သြားတယ္...။
သူမေျပာရင္းမွာ ကိုယ့္စကားကိုယ့္ျပန္ထိသလိုျဖစ္သြားတယ္...။
“ဘာမွသိပ္မစဥ္းစားနဲ႔ေတာ္ျပီေနာ္...အဆင္ေျပာသြားမွာပါ...အျပင္မွာ ဟိုမိန္းမႏွစ္ေယာက္ေရာက္ေနျပီ ထင္တယ္အသံၾကားတယ္ လာသြားၾကည့္ရေအာင္”
“ေက်းဇူးပဲစု ငါ့ကိုအားေပးတဲ႔အတြက္...” သူမက ေခါင္းေလးညိတ္ျပျပီး သဲပခံုးကိုခပ္ဖြဖြဆုတ္ကိုင္ အားေပးလိုက္တယ္...။
သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္အ၀တ္လဲခန္းကေနထြက္လာေတာ့ ဧည့္ခန္းဆိုဖာမွာ ဂ်ာရစ္မနဲ႔ ေ၀က ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ဖုန္းကိုၾကည့္ျပီး ကၽြတ္ကၽြတ္ ကၽြတ္ကၽြတ္လုပ္ေနၾကတယ္....။
“နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ဘာလုပ္ေနတာလဲ ငါအ၀တ္လဲတာေတာင္လာမၾကည့္ႏိုင္ရေလာက္ေအာင္ ဟင္...”
“ဟဲ႔...သဲ..လာလာလာ ဒီမွာလာၾကည့္စမ္း နင့္ေကာင္ေလးအၾကည့္ကိုလာၾကည္းစမ္းပါဟာ...”
ဂ်ာရစ္မျပတဲ႔ ဟမ္းဖုန္းထဲက ဗီဒီယုိေလးက ဟိုေန႔ည သူမေမြးေန႔တုန္းက ရိုက္ထားတဲ႔ ဗီဒီယိုဖိုင္ေလးပါ...။
“ေကာင္ေလးကိုၾကည့္စမ္း စု....... နင့္ကို သူၾကည့္ေနပံုေလးကတမ်ိဳးေနာ္....ရုပ္ကေလးသနားကမားနဲ႔... နင္သူ႔ကိုစိတ္မ၀င္စားဘူးလား...ဘာျဖစ္လဲ တြဲၾကည့္ေပါ့...နင့္ရဲ႔ ဟို ေလယာဥ္မွဴးက ခုႏွစ္ႏွစ္ေလာက္တြဲျပီးျပီး ပ်င္းစရာေကာင္းေနပါျပီဟာ ေခါက္လိုက္ေတာ့...”
“မိန္းမေတြ နင္တို႔ အာေခ်ာင္မေနနဲ႔ ငါက ကေလးမၾကိဳက္ဘူး...ဟြန္းး..”
+++++++++++++++++++
“ၾကီးေမေရ... ဒီေန႔သမီးေခါက္ဆြဲေၾကာ္တယ္ ထံုးစံအတိုင္းလာေပးတာ”
“ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ သံုးဘူးျဖစ္ေနလဲ သမီးရဲ႔”
“ေအာ္ တစ္ဗူးက မင္းမင္းအတြက္ေလ... သမီးသြားျပီေနာ္...”
ဒီေန႔မနက္နဲနဲေစာလို႔ထင္ရဲ႔ ကားကခါတိုင္းေလာက္ သိပ္မၾကပ္ဘူးထင္ရတယ္...။ သူမက ျပဴတင္းေပါက္ေနရာမွာ၀င္ထိုင္လိုက္တယ္...။ ဒီေန႔လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြကို မွတ္စုစာအုပ္ထဲကေန ျပန္ဖတ္ၾကည့္ေနတုန္း သူမေရွ႔ကို ပလတ္စတစ္အိတ္အၾကည္ေလးနဲ႔ထည့္ထားတဲ႔ ဘူးေလး တဲြေလာင္းက်လာတယ္...။ ေမာ့ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ...ျပံဳးေစ့ေစ့ေလးနဲ႔သူ...။ သူမေဘးကိုထိုင္ခ်လိုက္တယ္...။
“ေခါက္ဆြဲေၾကာ္နံ႔ေလးက ေမႊးေနတာပဲဗ်ာ ဗုိက္ဆာလိုက္တာ စားမယ္ေနာ္ မၾကီး...”
“ကားထဲမွာစားမယ္ အနံ႔ထြက္တယ္ မစားနဲ႔ ရူးေနလား ျပန္သိမ္းထား...မစားနဲ႔”
သူမက တျခားခရီးသည္ေတြမၾကားေအာင္အသံကိုႏွိမ္႔ျပီး သူ႔ကိုေျပာလိုက္တယ္...။
“မၾကီးကလဲလူေတြ႔ရင္ ေဟာက္စားပဲလုပ္ေနေတာ့တာပဲ...”
ေစာေနေသးတာနဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ လမ္းထိပ္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ အတူထိုင္ျဖစ္တယ္...။ တကယ္ေတာ့ သူ႔ကိုေခါက္ဆြဲေၾကာ္ေလး စားေစခ်င္တဲ႔စိတ္နဲ႔သူမက တမင္၀င္ထိုင္လိုက္တာပါ...။ သူမကေတာ့ စားခဲ႔ျပီးျပီမို႔ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ပဲမွာလိုက္တယ္...။
“မၾကီးက က်ေနာ့္ကိုသတိရသြားလို႔ေပါ့ ဟုတ္လား က်ေနာ့္အတြက္တစ္ဘူးထည့္လာေပးတယ္ဆိုေတာ့”
“ဘာကိစၥသတိရရမလဲ... ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ေတြမ်ားေနတာနဲ႔ ပိုထည့္လာလိုက္တာ...”
“ဒါဆို မၾကီးဘဲၾကီးကို အဲလိုပဲဟင္းေတြခ်က္ေကၽြးေနက်ေပါ့...”
သူ႔ေမးခြန္းေၾကာင့္...သူမမ်က္ႏွာသုန္မႈန္သြားျပီး ေကာ္ဖီကိုဆက္ေသာက္ေနလိုက္ေတာ့တယ္...။
“အိုေက အိုေက တျခားအေၾကာင္းပဲေမးေတာ့မယ္”
“ေအးေကာင္းတယ္”
“ဒါဆို မၾကီး ခ်စ္သူအသစ္ထားဖို႔မစဥ္းစားေတာ့ဘူးလား”
“ေျပာေတာ့ တျခားေၾကာင္းေျပာမယ္ဆို...”
“ဟုတ္တယ္ေလ...ခုနက အတိတ္အေၾကာင္းအရာ ခုေျပာတာက ပစၥဳပၸန္အေၾကာင္း...”
“မသိဘူးေလ... ထားဖို႔အစီစဥ္မရွိေတာ့ဘူးထင္ရဲ႔...လူတစ္ေယာက္နဲ႔အိပ္မက္တူဖို႔ဆိုတာ အခ်ိန္အမ်ားၾကီးရင္းႏွီးရတယ္ ခ်ာတိတ္ရဲ႔ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္နဲ႔ျပီးတာမဟုတ္ဘူး...”
“က်ေနာ္ေျပာမယ္ မစု လူတစ္ေယာက္နဲ႔ဘ၀သစ္စဖို႔ဆိုတာ အဆန္းတၾကယ္ကိစၥတစ္ခုေတာ့မဟုတ္ပါဘူး.... က်ေနာ္တို႔ ခ်စ္သူျဖစ္ၾကရေအာင္ေနာ္ မစု...”
သူအဲလိုေျပာခ်လိုက္ေတာ့သူမ သူ႔ကိုၾကည့္ျပီး ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ ... အိုးတိုးအန္းတန္း ျဖစ္ရေလာက္တဲ႔အရြယ္လဲ မဟုတ္ေတာ့...။
“ဒီမယ္... မင္းမနက္ေစာေစာစီးစီး ဦးေႏွာက္ပ်က္လာတာလား...ဟင္.... ေကာင္ေလးရယ္.... မင္းကိုကိုယ္က ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္လိုပဲသေဘာထားတာ...ဘယ္လိုလုပ္ ခ်စ္သူျဖစ္ႏိုင္မလဲ...ကဲေနာက္က်ေနျပီ ကိုယ္သြားေတာ့မယ္ အစည္းအေ၀းရွိေသးတယ္...”
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲမွာ....သူနားလည္စြာ သူမကိုေငးေမာက်န္ရစ္ခဲ႔ေတာ့တယ္....။
ဆက္ပါဦးမည္......
မွတ္ခ်က္။ ။ ၾကည့္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ ထိုင္းအခ်စ္ဇာတ္ကားေလးကို သင့္ေလ်ာ္သလို ျပန္လည္ေရးသားထားျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္....။
မိုးေငြ႔
4 comments:
အင္း . . သူလည္း ကိုရီယားကား လုပ္ျပန္ျပီး ဖတ္ရတာ ဆန္႔တငန္႔ငန္႔နဲ႔ . . .
စီးဗံုးဘယ္နား သြားထား ထားလဲ မမိုးႀကီး . . မေတြ႕ပါ . . း)
ျမန္ျမန္ေရးပါ မိုုးေငြ႔ရယ္ .. ဖတ္ရတာ ေကာင္းခန္းေရာက္မွ ျပတ္ျပတ္ သြားတယ္ .. အဲ့လိုု လုုပ္ရဘူးေနာ္ .. ငရဲၾကီးတတ္တယ္ .. ခိခိ
ေအ ..မိုုးေငြ႔ .. ဆက္ေရးေလကြယ္ ...တတိယပိုုင္းကိုု လာလာရွာရာေမာထွာ
ေမွ်ာ့ေနပါတယ္ ခင္ည
Post a Comment