ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေတြ႔ဆံုမႈဟာ အျဖဴေရာင္ေလးနဲ႔စခဲ႔တယ္လို႔ ကိုယ္ေကာက္ခ်က္ခ်ခ်င္ပါတယ္....။
တနဂၤေႏြရဲ႕မိုးျပာေရာင္ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ....အေရာင္စံုေတြၾကားကမွ... ကိုယ္.....အျဖဴေရာင္ေလးကို ေရြးခ်ယ္ျမင္ေတြ႔မိတယ္....။ ၾကယ္ေတြစံုတဲ႔ နက္ျပာေရာင္ေကာင္းကင္ေနာက္ခံနဲ႔ အဲဒီတနဂၤေႏြညမွာလဲ အျဖဴေရာင္ေလးကို...ၾကည္လင္ျပတ္သားစြာၾကားခဲ႔ရတယ္.. ..။ ညေလေျပနဲ႔အတူ....ကုိယ့္ဆီကို အျဖဴေရာင္ေလး ပ်ံ႕လႊင့္လာခဲ႔တယ္. ... သာယာတဲ႔ ဂီတသံတခ်ိဳ႔နဲ႔ေပါ့...။ အျဖဴေရာ င္သံစဥ္ေတြနဲ႔ တိမ္စိုင္တခ်ိဳ႔ ကုိယ့္အိပ္မက္ထဲ ထိ အလည္ေရာက္လာတတ္တယ္...။ ကုိယ္အေ၀းကပဲ ေငးေမာၾကည့္ပါရေစ.. .။ အျဖဴေရာင္ေတြ စြန္းထင္းသြားမွာ စိုးလို႔ပါ... ။
ဟုတ္တယ္....မင္းဆီမွာ မျမင္ရတဲ႔ အျဖဴေရာင္ေရာ ျမင္ရတဲ႔ အျဖဴေရာင္ေရာရွိေနတယ္...။ မင္းအျမဲရွပ္အက်ီၤ အျဖဴေလးေတြ၀တ္ တတ္တာ...ကုိယ္ျမင္ဖူးခဲ႔တဲ႔ အၾကိမ္အေရအတြက္တိုင္းမွာေပါ့..။ ျပီးေတာ့ မင္းဆီမွာ ၾကည္လင္ေတာက္ပတဲ႔ ျဖဴစင္တဲ႔အျပံဳးေတြကို သူမ်ားေတြထက္ ကံေကာင္းျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ပိုင္ ဆိုင္ထား ေသးတယ္..။ ေနာက္ဆံုးအခ်က္ကေတာ့ မင္းရဲ႔စိတ္ထားေတြက အစ ေဖြးလက္ေနတာကို ေတြ႔ခဲ႔ရတယ္... ။ ကဲ...ဒီလိုအျဖဴေရာင္ေတြကို မင္းပိုင္ဆိုင္ထားေနမွေတာ့ မင္းေလာက္ကံေကာင္းမယ့္သူ ရွိဦးမလား ေလာကမွာ...။ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္...တစ္ခ်ိန္ခ်ိ န္မွာ အဲဒီအျဖဴေရာင္ႏွလံုးသားကို တစ္စံုတစ္ဦး အေရာင္ဆိုးပစ္လုိက္ မွာကို မင္းေတာ့မသိဘူး ကိုယ္ကေတာ့ မင္းကိုယ္စားစိုးရိမ္ပူပန္ေနမိ ေ တာ့တယ္...။ တခါတေလ မင္းကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ စိုက္ပ်ိဳးျပဳစုထားတဲ႔ အျဖဴေရာင္ပန္းပြင့္ကေလးတစ္ပြင့္ လို တျခားသူေတြ ဆြတ္ခူးသြားမွာကိုလဲ ေၾကာက္တဲ႔အထိ ျဖစ္ရတယ္...။ ကုိယ့္ရဲ႔ အျဖဴေရာင္အတၱကို မင္းကေတာ့ျဖင့္ သိေတာင္သိမွာမဟု တ္ပါဘူူး...။
ဟုတ္တယ္....မင္းဆီမွာ မျမင္ရတဲ႔ အျဖဴေရာင္ေရာ ျမင္ရတဲ႔ အျဖဴေရာင္ေရာရွိေနတယ္...။ မင္းအျမဲရွပ္အက်ီၤ အျဖဴေလးေတြ၀တ္
ကိုယ္နဲ႔စကားေျပာတိုင္း....အျမဲ ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ေနတတ္တ႔ဲ မင္းကို...ကိုယ္မၾကာခဏေငးေမာၾကည့္မိတယ္... ။ ကိုယ္တို႔အၾကည့္ခ်င္းဆံုျဖစ္သြာ းတဲ႔ အခါမ်ိဳးဆိုု မင္းက ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွမရိုးႏိုင္တဲ႔ အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေတြနဲ႔တုန္႔ျပန္ တတ္တဲ႔အခါ ကိုယ္ကေတာ့ မလံုမလဲကိုယ့္အၾကည့္ေတြအတြက္ အားနာသြားရတယ္...။ အမွန္တိုင္း၀န္ခံရရင္ အေ၀းတစ္ေ နရာကပဲ တိတ္ဆိတ္စြာ ေငးေမာၾကည့္ရတာကို ပိုႏွစ္သက္မိတယ္...။ အျဖဴေရာင္ဆိုတာ ညစ္ေပလြယ္တယ္ေလ...။ ကုိယ့္လက္ဖ်ားနဲ႔မေျပာနဲ႔ ကိုယ့္စိတ္ကူးေလးနဲ႔ေတာင္ အေရာင္ေတြ စြန္းထင္းသြားမွာစိုးလွတယ္...။ အစကတည္းကအျဖဴေရာင္....ေနာင္ႏွစ္ ေပါင္းမ်ားစြာအထိလည္း မင္းကို အျဖဴေရာင္ဆြတ္ဆြတ္နဲ႔ပဲျမင္ခ်င္ ေနတဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႔အျဖဴေရာင္အတၱပါးပါးေလး ကို တခါတခါေတာ့ မင္းကို သိေစခ်င္လိုက္တာ.....။

ေကာ္ဖီခါးခါးတစ္ခြက္နဲ႔ အေဖာ္လုပ္ခဲ႔တဲ႔ညကို ကိုယ္ဘယ္ေတာ့မွာ ေမ့မယ္မထင္ဘူး...။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အျဖဴေရာင္ေလးက...ကိုယ့္ေရွ႔မွာ အျပံဳးေတြနဲ႔အတူ ညရဲ႔အလွကိုျဖည့္စြက္ေပးခဲ႔လို႔ေ လ...။ အေရာင္ေတြစံုတဲ႔ ေလာကၾကီးကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖတ္သန္းလာခဲ႔ျပီးေနာက္...အျဖဴေ ရာင္ဟာ...ကုိယ့္စိတ္ကို ပိုျပီးၾကည္လင္ေစ ခဲ႔တယ္....။ အျ ဖဴေရာင္ကိုပုိျပီးလဲ တြယ္တာလာမိတယ္...။ ကုိယ့္အေတြးေတြကိုေရာ ကိုယ့္လက္ေတြ႔ဘ၀ကိုပါ အျဖဴေရာင္က ေအးခ်မ္းမႈေတြ ေပးစြမ္းႏိုင္ခဲ႔ တယ္...။ အေမွာင္တစ္ျခမ္းဖံုးေနတဲ႔ ကိုယ့္ဘ၀ထဲကို အျဖဴေရာင္ေလးေရာက္လာဖို႔ဆိုတာ အိပ္မက္ေတာင္ မမက္၀ံ့ပါဘူးကြယ္...။ အျဖဴနဲ႔အမဲဆိုတာ ဆန္႔က်င္ဘက္အေရာင္ႏွစ္ခုပါ... ။ ဘယ္လိုမွ ေပါင္းစပ္လို႔မရတဲ႔အေရာင္ေတြပါ...။
ကိုယ့္ေတာ့ အျဖဴေရာင္ေလးကို...ဟိုးးး....အေ ၀းကပဲ....အေမာေျပလွမ္းၾကည့္ရတဲ႔ ပီတိမ်ိဳးနဲ႔ပဲ ရင္မွာေက်နပ္စြာ ပိုက္ေထြးရင္း.. .အျဖဴေရာင္ေလး တစ္ခိ်န္ခ်ိန္မွာ ညစ္ေထးစြန္းထင္းသြားမွာကိုပဲ စိုးရိမ္ၾကီးစြာရွိေနေတာ့ တယ္...။ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ......ကဲ.....။
မိုးေငြ႔

ေကာ္ဖီခါးခါးတစ္ခြက္နဲ႔ အေဖာ္လုပ္ခဲ႔တဲ႔ညကို ကိုယ္ဘယ္ေတာ့မွာ ေမ့မယ္မထင္ဘူး...။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အျဖဴေရာင္ေလးက...ကိုယ့္ေရွ႔မွာ အျပံဳးေတြနဲ႔အတူ ညရဲ႔အလွကိုျဖည့္စြက္ေပးခဲ႔လို႔ေ
ကိုယ့္ေတာ့ အျဖဴေရာင္ေလးကို...ဟိုးးး....အေ
မိုးေငြ႔
2 comments:
သန္႔ရွင္း လင္းလက္ေနတဲ့ အျဖဴေရာင္ေလးရယ္
မင္းနဲ႔မွ ငါ့ အိမ္မက္ရိုင္းေတြ ျပိဳင္းျပိဳင္းယိုင္းယုိင္းလွေအာင္ ပြင့္ခဲ့သမွ် ငါ့အဆိပ္သင့္ ၀တ္မႈန္ေတြနဲ႔ မင္းဘ၀ေလး စြန္းထင္းမွာ စိုးရိမ္ခဲ့သူပါ . . ရိုမီယိုကို ဂ်ဴးလိယက္ကေျပာခဲ့ဖူးတယ္ သူ႔ကိုခ်စ္ရင္ သူ႔ေနာက္လိုက္ခဲ့ပါတဲ့ . . . ငါဆိုရင္ေတာ့ ေခၚမွာ မဟုတ္ဘူး အျဖဴေရာင္ေလးရယ္ . . . ေမွ်ာ္လင့္တမ္းတ ေနတဲ့ အရိပ္အိမ္မက္ေတြကိုပဲ တိတ္ဆိတ္သြားေအာင္ ငါ့ကိုငါ ေခၽြခ်လိုက္ပါရေစေတာ့ကြယ္
ပံု
လင္းေခတ္ဒီနို
ေရးခ်င္ရာေရး မန္႔ခ်င္ရာ မန္႔ခဲ့သည္
ထပ္ဆင့္ ပံု
ဘအဖ ( ဘေလာ့ ေအးခ်မ္းေရး ႏွင့္ ဖြံ႕ျဖိဳးေရ ေကာင္စီ )
း))))))))
ဟိတ္....အျဖဴေရာင္သလင္းျပင္မွာ ဒိုင္ႏိုေဆာေျခရာေတြ အစြန္းထင္းမခံဘူးေနာ္...း)
Post a Comment