နိုဝင်ဘာမိုး......

မိုးက ဒီညနေ တိတ်ဖို့အခြေအနေမမြင်တော့ဘူး.....။ ကားဂိတ်က ဒီနားလေးမို့ ပါလာတဲ့ သရေလွယ်အိတ်ကို ခေါင်းပေါ်မိုးပြီး တစ်နာရီကျော်ကြာထိုင်ခဲ့တဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ကနေထပြီး အိမ်ပြန်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်....။  မိုးရေထဲ ခပ်သုတ်သုတ်ထွက်လာရင်းက ကျွန်မအင်္ကျီစကို နောက်ကနေ တစ်ယောက်ယောက်လှမ်းဆွဲထားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကြီးမားကျယ်ပြန့်တဲ့ အနက်ရောင်ထီးတစ်ခုရဲ့ အမိုးအောက်ကို ကျွန်မရောက်သွားခဲ့တယ်....။ 

"ကိုကို" ..........

ကျွန်မ သူနဲ့ ထီးတစ်မိုးထဲအောက်မှာ နီးနီးကပ်ကပ်ဆုံလိုက်ရတယ်.....။ အမှတ်မထင်ဆုံလိုက်ရတာမို့  မှင်သက်အံ့ဩမှုတွေ စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေနဲ့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စကားမပြောနိုင်ကြ.....။ 

"ခုထိ မိုးရွာရင်ထီးယူဖို့ပျင်းတုန်းလား....." လို့ သူစမေးချိန် မိုးခြိမ်းလိုက်တာကြောင့် သတိပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်.....။

"အင်း အိမ်ပြန်တော့မလို့လေ မိုးကတိတ်မယ့်ပုံမပေါ်တော့တာနဲ့ ...."

"ကိုယ်နေတဲ့ ကွန်ဒိုဒီနားလေးမှာပဲ မိုးစိုနေတာ နေမကောင်းဖြစ်ဦးမယ် အဝတ်ခဏလဲထားလိုက် ပြီးရင် ကိုယ်အိမ်ပြန်ပို့ပေးမယ်...."

ကျွန်မ သူပြောတာကို ပြန်မဖြေသေးဘဲ ကောင်းကင်ပေါ်က ခဲသားတိမ်တွေလိုပဲ အုံ့မှိုင်းနေတဲ့ သူ့မျက်လုံးတွေကို သေချာစိုက်ငေးကြည့်နေမိတယ်....။ သူအရင်လို ဆံပင်အရှည်မထားတော့ဘဲ အတိုညှပ်ပြီး အညိုဖျော့ရောင်ဆိုးထားတယ် နားဆွဲတွဲလဲ တဖက်ထဲမဝတ်တော့ဘဲ နှစ်ဖက်စလုံးနှစ်ကွင်းတပ်ထားတယ်...။

"ကိုယ်နဲ့လိုက်ခဲ့ဖို့ အဆင်မပြေလို့လား...."

"ဟုတ် ....ပြေပါတယ် လိုက်ခဲ့မယ်လေ အိမ်ကျရင် ကိုကို့လက်ရာ ကော်ဖီဖျော်တိုက်နော်..." လို့ ကျွန်မ အရင်လိုပဲ ပေါ့ပါးစွာပြန်ဖြေလိုက်တယ်.....။

တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် သူထိုင်နေတဲ့ ကော်ဖီဆိုင်နဲ့ ကျွန်မမိုးခိုတဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်က တစ်ဆိုင်ကျော်ထဲရယ်....။ အဲလက်ဖက်ရည်ဆိုင်ကို ကျွန်မနဲ့ လမ်းခွဲပြီးနောက်ပိုင်းကတည်းက သူမထိုင်ဖြစ်တော့တာတဲ့...။ ကျွန်မတို့ ဆုံတဲ့နေရာကနေ နှစ်ပြလောက်လမ်းလျှောက်တော့ သူပြောတဲ့ ကွန်ဒိုဝင်းထဲကိုရောက်တယ်....။ ဆယ့်တစ်ထပ်ကို ကျွန်မတို့ ဓါတ်လှေခါးစီးပြီးတက်သွားကြတယ်....။ 

သူ့အခန်းက နှစ်ယောက် သုံးယောက်လောက်တော့ ကောင်းကောင်းနေလို့ရတဲ့ အကျယ်အဝန်းမျိုး .....။ သူက ကျွန်မကို မွှေးပွပဝါရယ် လက်ရှည်တီရှပ်တစ်ထည်နဲ့ ဘောင်းဘီထုတ်ပေးတယ်....။ ကျွန်မ သူ့အခန်းထဲမှာ အဝတ်လဲပြီးပြန်ထွက်လာတော့ ဧည့်ခန်းကနေအပြင်ဖက်ရှုခင်းကို လှမ်းမြင်နေရတဲ့ မှန်နားမှာ ကော်ဖီပူပူတစ်ခွက်နဲ့ ကျွန်မကိုနေရာချပေးထားတယ်....။

"လာ..... ဒီနားမှာလာထိုင် မိုးရွာတာကိုကြည့်ပြီး ကော်ဖီသောက်ရတာကို ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား..." တဲ့  လေးနှစ်ကျော်သွားပေမယ့် ကျွန်မအကြိုက်ကို သူမှတ်မိနေတုန်းပဲ....။ 

သူလှမ်းပေးတဲ့ အငွေ့ထောင်းထောင်းထနေတဲ့ ကော်ဖီခွက်ကိုယူ သူပြောတဲ့နေရာမှာထိုင်ပြီး အပြင်ဖက်က မိုးရေစက်တွေကို  ငေးကြည့်ရတာ အရသာရှိ....။ 

" ကိုယ်ဒီအခန်းကို စဝယ်ကတည်းက အဲဒီနေရာလေးကို မင်းအတွက် မိုးရွာရင်ထိုင်ကြည့်ဖို့ လုပ်ထားပေးတာ တစ်နေ့နေ့ မင်းကိုယ့်ဆီ ပြန်ရောက်လာခဲ့ရင်ဆိုတဲ့ မျှော်လင့်ချက်နဲ့.... ဒီနေ့ မင်းရောက်လာပေးတဲ့အတွက် တကယ် ကျေးဇူးတင်တယ်...." တဲ့.....။  ကျွန်မ သောက်လက်စကော်ဖီခွက်ကို စားပွဲပေါ်တင်လိုက်ပြီး သူ့ဆီလျှောက်သွားလိုက်တယ်....။ 

"ကျွန်မတို့လမ်းခွဲကြပြီးနောက်ပိုင်း ကိုကိုရည်စားတစ်ယောက်မှထပ်မထားခဲ့တာလား တကယ်ကြီး....???"  ကျွန်မ သူ့ကို အံ့အားသင့်တဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်တော့ သူက ဆိုဖာလက်တမ်းပေါ်ထိုင်ပြီး လက်ပိုက်ထားလျက် တစ်ချက်ပြုံးလိုက်တယ်....။

"ကိုယ့်ကို ရည်စားပွေတဲ့သူအောက်မေ့နေလား ....မင်းရော မင်းရည်စားနဲ့ အဆင်ပြေလား ခုဘာလို့တစ်ယောက်ထဲထွက်လာတာလဲ " တဲ့ .... အိုး!!!  

ကျွန်မနဲ့တွဲတုန်းက သူဘယ်ကောင်မလေးနဲ့မှမရှုပ်ဖူးခဲ့ဘူး နားလည်မှုတွေယူလို့မရကြလို့သာ လမ်းခွဲလိုက်ကြတာ....။ အဲတုန်းက ကျွန်မကသာ အသစ်နောက်ထပ်တစ်ယောက်ရသွားပေမယ့် သူကတော့.......မသိဘူးနော် သူပြောတာပဲ ယုံရမှာ....။ ဒါပေမယ့် သူဘ ယ်တုန်းကမှ မလိမ်ညာတတ်တာတော့ ကျွန်မသိတယ်....။

"ကိုကို တကယ်ကြီးဘာမှမသိတာလား အဲတစ်ယောက်နဲ့က သုံးလလောက်ပဲတွဲလိုက်တာ ပြတ်သွားကြတာကြာပေါ့ သုံးနှစ်လောက်ရှိနေပြီ...." လို့ပြောတော့ သူက ပါးစပ်အဟောင်းသား မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့....။ 

ကျစ်....ခနဲ သူစုတ်သပ်လိုက်ရင်း "ဒါနဲ့များကွာ ဘာလို့ ကိုယ်တို့ အွန်လိုင်းကနေတောင် အဆက်အသွယ်မရှိကြတာလဲ ကိုယ်တော်တော်အသုံးမကျတာပဲ..." လို့ သူ့ကိုယ်သူ အားမလို အားမရညည်းလိုက်တယ်...။ 

" ဒီကြားထဲ အချိန်တွေအကြာကြီး ကိုယ့်ကိုမင်းသတိတောင်မရဘူးလား.... ကိုယ်ကတော့ မင်းကိုတစ်ရက်မှတောင်မမေ့နိုင်ခဲ့ဘူး တော်တော်ဆိုးတာ...."

"တော်ပြီ တော်ပြီ အဲအကြောင်းတွေ မပြောနဲ့ဦး  ဒီမှာ မိုးရွာတာ ထိုင်ကြည့်ပြီး ကော်ဖီလေးနဲ့ ဇိမ်ခံလိုက်ဦးမယ်.." လို့ပြောပြီး သူ့နားကနေ ကျွန်မ မှန်နားလေး သွားပြန်ထိုင်လိုက်တယ်....။ သူက ကျွန်မကို ကြည့်ပြီး သဘောကျစွာပြုံးလိုက်ချိန် ကျွန်မပြန်လှမ်းကြည့်တော့ သူ့ပါးချိုင့်သေးသေးလေးကို မြင်လိုက်ရတယ်....။ အဲပါးချိုင့်ခွက်လေးထဲကို ကျွန်မလက်သည်းချွန်နဲ့ အရင်လို ဖွဖွလေးခြစ်ကြည့်ချင်မိသွားတယ်...။

"အဲနေရာလေးက မင်းအတွက် ကိုယ်လုပ်ပေးထားတာ တစ်သက်စာလာထိုင်ပါ..."

"အင်း အင်း စဉ်းစားဦးမယ်..."

အဲဒီညနေက ကျွန်မကို သူခေါက်ဆွဲပြုတ်ကျွေးပြီး အိမ်ပြန်လိုက်ပို့တယ်..... အိမ်ရောက်တော့ ည ၇နာရီထိုးနေပြီ....။ မိုးတိတ်နေပြီဖြစ်ပေမယ့် မိုးရေစိုစိမ့်နေတဲ့ လမ်းနဲ့ ရာသီဉတုက အေးမြနေတယ်....။ ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်မို့ တိတ်ဆိတ်ပြီး ဖားအော်သံတစ်ချက်တစ်ချက်ကြားရတယ်.....။ ခြံစည်းရိုးနားက ဇီဇဝါပန်းနံ့တွေ လေအဝေ့မှာ သင်းပျံ့မွှေးလို့ရယ်.....။ သူကားထဲပြန်မဝင်သေးဘဲ ကျွန်မ အိမ်ထဲအဝင်ကို ရပ်စောင့်ကြည့်နေသေးတယ်....။ တံခါးနားရောက်တော့ ကျွန်မ သူ့ဆီ ခပ်သွက်သွက်လှည့်ပြန်လာပြီး ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ဘဲ ခြေဖျားထောက်ပြီး သူ့လည်ဂုတ်ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် တွယ်ဖက်လိုက်မိတယ်....။ သူလဲ ကျွန်မ ကျောပြင်ကို ပြန်ပွေ့ဖက်ထားတယ်....။ 

"အဲဒါဘာဖြစ်သွားတာလဲ....." လို့ သူတိုးတိုးမေးလိုက်တယ် ကျွန်မကို.....။

"လွမ်းလို့လေ ကို့ ကို အဲလိုမဖက်ထားရတာ ဘယ်လောက်တောင်ကြာခဲ့ပြီလဲ..." လို့ ကျွန်မက သူ့ဆံပင်နဲ့ CK Escape ရေမွှေးနံ့ဆွတ်ထားတဲ့ သူ့လည်ပင်းကို နမ်းမွှေးရင်း ပြန်ဖြေတော့ သူက ကျွန်မခေါင်းကို လက်ဖဝါးနဲ့အုပ်ကိုင် ဆံပင်တွေကိုပွတ်သပ်ပြီး အသံထွက်ရယ်လိုက်တယ်....။ 

"ငချွဲမလေး ....." တဲ့.....။

လမ်းခွဲပြီးသား ရည်းစားဟောင်းတွေဆိုတာ ပြန်တွဲဖို့ တစ်ရာမှာ ကိုးဆယ်ကိုးလောက်က မဖြစ်နိုင်ကြဘူး.....အဲဒီမဖြစ်နိုင်တဲ့ တစ်တွဲမှာ ကျွန်မတို့ပါတယ်....😍🥰😘👩‍❤️‍👨

Three Man Down ရဲ့ "မိုးရွာနေလား" သီချင်းကို 

Thai The wall song Ep-8 မှာ 

Oat Pramote နဲ့ Yardpirun တို့က R&B Version နဲ့ ပြန်ဆိုထားတာလည်း 

နားထောင်လို့ကောင်းတယ်....

Three Man Down ရဲ့ "မိုးရွာနေလား" The Wall Song Ep- 58 

Krit ရဲ့ "မိုးရွာနေလား" ကို အရှေ့မှာ အက်ဆေးနှစ်ပုဒ်ရေးခဲ့ပြီးပြီ  အခု အဲဒီအက်ဆေးနှစ်ပုဒ်ရဲ့ အဆက် ဝတ္ထုတိုလေးပါ ရေးဖြစ်သွားခဲ့ပြန်ပြီ....OMG‼️🎶♥️🌻😊🌹💞💝💛🧡

မှတ်ချက်။    ။ 2021 မှာတင်ဖူးခဲ့ပြီးသား အရှေ့မှာပြန် Update ထားတဲ့ အက်ဆေးနှစ်ပုဒ်ရဲ့ အဆက် ဝတ္ထုတိုလေးပါ အားလုံးတစ်ဆက်ထဲ ပြန်ပြီး Update တင်လိုက်ပါတယ် ဒီမိုးရာသီအတွက်....:)

__________________

Revolution will prevail

မိုးငွေ့