ကၽြန္မတို႔ ရံုးက စုေပါင္းအလွဴေနာက္တစ္ခုက ေရႊျပည္သာျမိဳ႔နယ္မွာရွိတဲ႔ ကမ္းေဇယ်ာ ပရဟိတသီလရွင္စာသင္တိုက္ပဲျဖစ္ပါတယ္...။ အဲေန႔က စေနေန႔မို႔ ေန႔တစ္၀က္ရံုးပိတ္ျပီး ကိုယ္နီးစပ္ရာကားဂိတ္ကေန YBS စီးျပီးသြားၾကတယ္...။ YBS 39 နဲ႔ 65 ကားစီးရင္ေရာက္တယ္...။ ဂိတ္ဆံုးပဲစီးရတာ...။ မနက္ေစာေစာ 7နာရီခြဲေလာက္ထသြားေတာ့ အဲေန႔က ေနသာေပမယ့္ ကၽြန္မစီးတဲ႔ 65ကားရဲ႔ ေလေအးေပးစက္ကေတာ့ စပါယ္ရွယ္ေအးလြန္းလို႔ အေႏြးထည္တို႔ ပ၀ါတို႔ကို သတိရမိတယ္..။ ဂိတ္ဆံုးေတာ့ သီလရွင္ေက်ာင္းမ၀င္ခင္ လမ္းထိပ္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ မေရာက္လာေသးတဲ႔ သူေတြကို ထိုင္ေစာင့္..။ ကမ္းေဇယာ်က သီလရွင္ဆရာၾကီးက ကားနဲ႔အၾကိဳမလႊတ္ခင္ ကၽြန္မတို႔ အထဲကို လိုင္းကားမီနီဘတ္ေလးေရာက္တာနဲ႔ တစ္ေယာက္200နဲ႔ သြားလိုက္ၾကတယ္...။ ေက်ာင္းကိုေရာက္ဖို႔ေတာ့ လမ္းနည္းနည္းထပ္ေလွ်ာက္ရေသးတယ္...။ ကားအေသးေတြဆိုရင္ေတာ့ အထဲ၀င္ဖို႔သိပ္မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ေျမလမ္းမို႔ အညီညာဘူး ကားၾကီးျပီး ေအာက္ပိုင္းလြတ္မွရမယ္..။
ေက်ာင္းေဆာင္အလွဴရွင္ေတြရဲ႔ ဓါတ္ပံုကိုျပန္ရိုက္လာတာ
ဒီေက်ာင္းကိုမေရာက္ဖူးခင္ လြန္ခဲ႔တဲ႔ သံုးေလးလေလာက္ကတည္းက
သီလရွင္ေလးေတြအတြက္ ဖိနပ္လိုတယ္ဆိုလို႔ ကၽြန္မက ဖိနပ္အရံ ခုႏွစ္ဆယ္ေလာက္ကို
တစ္ဦးတညး္အလွဴရွင္ယူလိုက္တယ္...။ သကၤန္းကလည္း ကၽြန္မတို႔ ကုမၸဏီရဲ႔ MD
ကလွဴတာ..။ က်န္တဲ႔ စားစရာေတြကိုေတာ့ ရံုးကအဖြဲ႔သားေတြ
စုေပါင္းလွဴၾကတာပါ...။ ထီးကေတာ့ ကိုယ္ဘယ္ႏွစ္လက္လွဴခ်င္လဲတစ္လက္ကို 5500/-နဲ႔ အလွဴေငြေကာက္ျပီး စုလွဴလိုက္ၾကတယ္။ အိုေကပူတင္းေပါင္မုန္႔အလံုးတစ္ရာကလည္း အလွဴရွင္တစ္ေယာက္ပါ..။ ေနာင္ႏွစ္မ်ားလည္း ဖိနပ္အသစ္လဲတဲ႔အခါက်ရင္ တစ္ဦးတည္းအလွဴရွင္အျဖစ္ လွဴပါ့မယ္လို႔ သီလရွင္ဆရာၾကီးကိုေလွ်ာက္ထားခဲ႔တယ္...။ ထာ၀ရအလွဴရွင္ ရတာမို႔ စာသင္သားသီလရွင္ကေလးေတြအတြက္ ၀မ္းသာမဆံုးဘူးတဲ႔...။
ဆရာၾကီးသံုးပါးမွာ အလည္ကဆရာၾကီးက ေက်ာင္းထိုင္ ဘယ္ဖက္က ဆရာၾကီးက စာခ် တခါတေလ အျပင္ဆြမ္းခံၾကြရင္ ကေလးေတြကို ဦးေဆာင္ေပးတယ္ ညာဖက္က ဆရာၾကီးကေတာ့ ဆြမ္းခ်က္ဖို႔ကိစၥနဲ႔ ေက်ာင္းက ေ၀ယ်ာ၀ိစၥေတြကို ဦးစီးရတယ္...။ ဆရာၾကီးသံုးပါးက သူငယ္ခ်င္းေတြ ပအိုး၀္လူမ်ိဳးေတြပါ...။
အဲေန႔က ၾကက္ဗူးသီးဟငး္နဲ႔...။ ေန႔စဥ္ဆြမ္းဟင္းကို လာကူခ်က္ေပးတဲ႔ ဦးေလးၾကီးတစ္ေယာက္ ရွိတယ္တဲ႔..။ ပရဟိတသက္သက္လာျပီး ကူညီခ်က္ေပးတာျဖစ္တယ္လို႔ေျပာတယ္...။ ကၽြန္မလည္း အသက္ၾကီးလာရင္ အဲလို ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြ သီလရွင္ေက်ာင္းေတြမွာ ေ၀ယ်ာ၀ိစၥ ဆြမ္းဟင္းေတြ သြားခ်က္ေပးခ်င္တယ္...။
သီလရွင္ေလးေတြနဲ႔ ရွမ္းျပည္က စစ္ေဘးေရွာင္ ေက်ာင္းလာတဲ႔ ကေလးေတြ လူဦးေရေတာ့ သိပ္မမ်ားဘူး
ထံုးစံအတိုင္း သီလရွင္ေတြဘုန္းေပးျပီးတာနဲ႔ အလွဴရွင္ေတြအတြက္ ႏို႔စိမ္းေခါက္ဆြဲျပင္ေပးထားပါတယ္..။ ကေလးေတြထဲက တစ္ေယာက္ရဲ႔ ေမြးေန႔မို႔ ဆရာၾကီးက ကိုယ္တိုင္ခ်က္ထားတာတဲ႔..။ ဗိုက္ဆာဆာနဲ႔ အကုန္စားေကာင္းတာပဲ...။ အျပန္ေတာ့ မြန္းတည့္ခ်ိန္ေကာ်္ျပီမို႔ ေနသိပ္ျပင္းေနျပီ...။ ဆရာၾကီးေတြကို ႏႈတ္ဆက္ျပီး ေက်ာင္းက ဒိုင္နာကားနဲ႔ ကားဂိတ္အစထိလိုက္ပို႔ေပးပါတယ္...။ ေက်ာင္းေနာက္ဖက္မွာ ေခ်ာင္းရွိတယ္တဲ႔ စိုက္ခင္းေတြလည္းရွိတယ္ မၾကည့္ခဲ႔ရဘူး...။ ေနျပင္းလာေတာ့ အိမ္ျပန္ခ်င္ေနၾကျပီ...။ ေနာက္ႏွစ္တစ္ရံုးလံုး သီလရွင္လာ၀တ္ၾကမယ္လို႔ ေနာက္သလိုနဲ႔ ဆရာၾကီးကို ကၽြန္မေျပာေတာ့ ကတံုးမရိတ္ခ်င္တဲ႔ တခ်ိဳ႔က ထေအာ္ၾကတယ္..။ ဆံပင္ေတာင္မစြန္႔ႏိုင္ေသးရင္ က်န္တာေတာ့ အေ၀းၾကီးျဖစ္ေနဦးမွာ...။ ေလာကမွာ ဘာကိုမွ အစြဲလန္းသိပ္မၾကီးတာအေကာင္းဆံုးပဲ...။
ဒီပုလႅင္က မွန္စီေရႊခ်ဖို႔ ပန္းခက္ေတြပံုေဖာ္ဖို႔ အလွဴေငြမရွိေတာ့တာနဲ႔ တန္းလန္းျဖစ္ေနတာ ကၽြန္မက ဓါတ္ပံုရိုက္ယူလာျပီး ကၽြန္မတို႔ MDဆီမွာ အလွဴခံလိုက္တာ သူလွဴမယ္ဆိုလို႔ အဆင္ေျပသြားတယ္ ...။ ပန္းတေမာ့ဆရာရဲ႔လက္ခ က်ပ္ငါးသိန္းတိတိပါ... ။ က်န္တဲ႔ အုတ္သဲေက်ာက္ ဘိလပ္ေျမကေတာ့ ေက်ာင္းမွာရွိျပီးသားတဲ႔...။ MD က ႏိုင္ငံျခားခရီးေရာက္ေနလို႔ သူ႔ကို ဗိုင္ဘာနဲ႔ အလွဴေရစက္ခ်တဲ႔ ပံုေတြပို႔ေပးျပီး..“Say Sardu three times for your donation”လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူက ခ်က္ခ်င္းပဲ သာဓု သံုးၾကိမ္ေခၚပါတယ္...။
အျပန္အိမ္တန္းမျပန္ေသးဘဲ စံရိပ္ျငိမ္ ဂမုန္းပြင့္ေရွ႔မွာဆင္းျပီး Marry Brown ၾကက္ေၾကာ္၀င္၀ယ္တယ္ ဟိုဒီေလွ်ာက္ၾကည့္တယ္...။ သံုးထပ္မွာရွိတဲ႔ WTC မွာ ဆရာေတြကိုေတာင္သြားမႏႈတ္ဆက္လိုက္ရ...။ မိုးက သည္းၾကီးမဲၾကီးရြာလို႔ မိုးခိုရေသးတယ္...။ ဟိုတစ္ပတ္ အာစိဏကံေက်ာင္းသြားလွဴတုန္းကလည္း အျပန္မိုးေတြၾကီးလို႔...။ ေအးခ်မ္းလိုက္တာ...။ မိုးကိုခ်စ္ေသာ ကၽြန္မအတြက္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ျပဳအျပီးမွာ ခ်စ္ေသာမိုးက ေထာပနာျပဳတယ္လို႔ပဲမွတ္တယ္...း)
မိုးေငြ႔
