Monday, 30 April 2018

တရံေရာအခါက ဘေလာ့ဂါေတြ.....(၅)



အျဖဴေရာင္လမ္းကေလး” 

ဒီဘေလာ့ဂါအစ္ကို ကိုေတာ့ အျပင္မွာတခါမွမေတြ႔ဖူးပါဘူး...။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတင္ခဲ႔တဲ႔ 2011 2012 ေလာက္က ပို႔စ္ေတြအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေကာ္မန္႔လာေပးျပီး ကၽြန္မစာလံုးေပါင္းမွားရင္ အျမဲလာျပင္ေပးတတ္တဲ႔ ကၽြန္မပို႔စ္ေတြရဲ႔ စာျပင္ဆရာတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္ပါတယ္...။ အစ္ကို ဆူးသစ္က ကၽြန္မတို႔လို အြန္လိုင္းမွာ မတတ္တေခါက္နဲ႔ စာေတြေလွ်ာက္ေရးေနတဲ႔သူမဟုတ္ပါဘူး...။ အစ္ကို႔အေၾကာင္းအၾကမ္းဖ်င္းကို “ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း” မွာ သြားဖတ္ၾကည့္လို႔ရပါတယ္...။ ကၽြန္မတို႔ထက္ စီနီယာက်တဲ႔ စာေရးဆရာ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္...။ ေနာက္ပိုငး္ေတာ့ ဘေလာ့ဂါေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဘေလာ့ေလာကကေန ကင္းကြာသြားၾကျပီး အရင္လို တစ္ေယာက္အိမ္တစ္ေယာက္လည္ပတ္ျပီး ေကာ္မန္႔ေပးတာမ်ိဳးသိပ္မလုပ္ၾကေတာ့ဘူး...။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္းႏွစ္ေတြမွာ ကၽြန္မရဲ႔ ပို႔စ္ေတြမွာ အစ္ကိုဆူးသစ္ရဲ႔ ေကာ္မန္႔ေတြ သိပ္မေတြ႔ရေတာ့ပါဘူး...။ အစ္ကိုက ဘေလာ့မွာ လံုး၀အဆက္ျပတ္သြားတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ၾကိဳၾကားေတာ့ တင္ေနတာေတြ႔ရပါတယ္..။ အစ္ကိုတင္တဲ႔ ပို႔စ္ေတြမွာ တကၠသိုလ္ရဲ႔ အေငြ႔အသက္ေတြကို အမ်ားၾကီးျမင္ေတြ႔ရမွာပါ...။ အစ္ကိုဆူးသစ္ရဲ႔ ခ်စ္ဇနီးလည္း ဟင္းခ်က္နည္းပို႔စ္ေတြကိုတင္ေနတဲ႔  “ရသာခ်ိဳ”      ရဲ႔ ဘေလာ့ပိုင္ရွင္ ပါပဲ...။ ကၽြန္မပို႔စ္ေတြမွာ အမွားေတြ႔ရင္ အမွန္လာလာျပင္ေပးတတ္တဲ႔ တခ်ိန္က ကၽြန္မရဲ႔ အိန္ဂ်ယ္စာစုေတြကို အမ်ားၾကီးအားေပးခဲ႔ဖူးတဲ႔ ေလးစားရတဲ႔ဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ႔ အစ္ကိုဆူးသစ္ကို ဒီပို႔စ္နဲ႔ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာခ်င္ပါတယ္...။

ကၽြန္မေရးခဲ႔ဖူးတဲ႔ အိန္ဂ်ယ္စာစုတစ္ပုဒ္ျဖစ္တဲ႔ “မုိးညေလေျပ” မွာ အစ္ကိုဆူးသစ္က ေအာက္က ကဗ်ာေကာ္မန္႔ေလးေရးသြားခဲ႔ဖူးတာကို အမွတ္တရတင္ေပးလိုက္ပါတယ္...။
ဆူးသစ္ said...
ေလေျပကသူ
ကိုယ္ကမိုးေငြ႕
အလြမ္းတို႕ တိုးေ၀ွ႕တဲ့အခါ
ဟုိးမွာ...ၾကည့္စမ္း
မိုးညရဲ႕လမ္းမွာ
မ်က္ရည္ေတြ မခမ္းစတမ္းရြာတယ္။

သားလတ္
၂၈.၈.၁၂
၂၂:၅၀ နာရီ

ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး။ ဒီပို႕စ္ကိုခံစားၿပီးေရးလိုက္တာ။ ကဗ်ာေရးရင္ကၽြန္ေတာ္ကသားလတ္ဆိုတဲ့ကေလာင္နဲ႕ေရးလို႕ ဒီကဗ်ာကိုမိုးေငြ႕ကိုအမွတ္တရေရးေပးလိုက္ပါတယ္။




ဒီနာမည္ကိုဖတ္မိရင္ သူနဲ႔တြဲလ်က္ သူ႔ရဲ႔ ခ်စ္ဇနီး မစံပယ္ခ်ိဳကိုလည္း သိၾကမွာပါ...။ သိမ္ေမြ႔ႏူးည့ံလွတဲ႔ ကဗ်ာမ်ားစြာကို ဖန္ဆင္းတဲ႔ ကဗ်ာေမာင္ႏွံေတြေပါ့...။  သူတို႔မွာ သားသမီးမရွိေပမယ့္ တခ်ိန္က သူတို႔ေမာင္ႏံွေတြ မေလးမွာရွိေနတုန္းက ကၽြန္မကို ဖဘမွာေတြ႔ရင္ သူတို႔ဆီမွာ ေမြးစားသားေတြမ်ားေတာ့ က်ီစယ္ျပီး ေခၽြးမလို႔ေခၚခဲ႔ဖူးတယ္...။ ခုခိ်ိန္ထိလည္း  ဒယ္ဒီ မာမီတို႔က အြန္လိုင္းမွာ ကၽြန္မနဲ႔ဆံုတုိင္း ေခၽြးမလို႔ေခၚျဖစ္ေနေသးတုန္း...။ အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံေတြပါ...။ သူတို႔ကို အျပင္မွာမဆံုဖူးေပမယ့္ ဖုန္းစကားေတာ့ေျပာဖူးခဲ႔တယ္...။ ကဗ်ာေရးေကာင္းတဲ႔အျပင္ မာမီဂ်က္ဆို ဟင္းခ်က္သိပ္ေတာ္ျပီး ဒယ္ဒီကေတာ့ သီခ်င္းဆုိေကာင္းသူေပါ့...။ သူတို႔ရဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ ကဗ်ာေလးေတြကို သြားဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္..။ တခါထဲလည္း ဘေလာ့ေလာကကို အျပီးတုိင္ စြန္႔မသြားပါနဲ႔လို႔ ကဗ်ာအသစ္ေလးေတြတင္ၾကပါဦးလို႔ ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္..။

ဒယ္ဒီတို႔ မာမီတို႔အေၾကာင္းေျပာရင္ ဒီလူၾကီးကိုေတာ့ ခ်န္ထားလို႔မရႏိုင္ဘူး...။ ကဗ်ာဆရာၾကီး ကိုမင္းဧရာ
သူ႔ကို ကဗ်ာဆရာၾကီးလို႔ေခၚလို႔ ဒီပို႔စ္ဖတ္ျပီးရင္ ကၽြန္မကို စိတ္ဆိုးေလာက္ျပီ...း)...။ “ဘ”ကို မေလးကျပန္ေရာက္ျပီး ရန္ကုန္မွာတစ္ခါဆံုဖူးခဲ႔ပါတယ္...။ တခ်ိန္က ဖဘမွာ ဖလန္းဖလန္းထခဲ႔တုန္းက ကိုမင္းဧရာနဲ႔ စကားေတြေတာ္ေတာ္ေျပာခဲ႔ဖူးပါတယ္ အမ်ားအားျဖင့္ ကဗ်ာေတြအေၾကာင္း ကၽြန္မရဲ႔ အိန္ဂ်ယ္စာစုနဲ႔ အက္ေဆးေတြအေၾကာင္းေပါ့ သူက ကၽြန္မကုိ ဘိုဆန္လို႔ဆိုျပီး ဘိုမလို႔ေခၚတတ္တယ္ သူကေတာ့ အဲတုန္းကတည္းက ဖဘမွာ လူတိုင္းက “ဘ”လို႔ေခၚခံရတဲ႔သူ..။ ကၽြန္မရဲ႔ အိန္ဂ်ယ္စာစုအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေကာ္မန္႔လာေပးတတ္ေသာ ကၽြန္မစာေတြကို အဲဒီအခ်ိန္ေတြတုန္းက အားေပးတတ္ေသာ ကဗ်ာသည္တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္...။  ကိုမင္းဧရာရဲ႔ ေကာ္မန္႔ေတြကို သေဘာက်တယ္ဆိုတာ သူက ေကာ္မန္႔ေပးရင္ သူမ်ားတကာနဲ႔မတူဘဲ ကဗ်ာတိုေလးေတြ စပ္ျပီးေပးသြားတတ္လို႔ပါ...။ အဲဒီကဗ်ာေကာ္မန္႔ေလးေတြအတြက္ ေက်းဇူးပါ ကိုမင္းဧရာ..။ ဘေလာ့ေလးကိုလည္း တစ္ခ်က္ေလာက္ငွဲ႔ၾကည့္ပါဦးလို႔ ထပ္ဆင့္သတိေပးပါတယ္...။

“ ေအာက္တိုဘာရဲ႔ ေနာက္ဆံုးမွာသာတဲ႔လ” 

ျမဴႏွင္းေတြၾကားက
သာေနတဲ႔လမင္း
အိန္ဂ်ယ္ရဲ႔ ရင္တြင္းမွာလည္း
လင္းေနမွာပါ


“မိုးထဲေလထဲ”

သြားလိုက္ပါ ေလွာ္ခတ္ျပီးေတာ့
ေအးေျဖာ့ေျဖာ့ ႏႈတ္ခမ္း သူ႔အနမ္းနဲ႔ေႏြးပါေစ။
အေပၚကတစ္ေယာက္ကိုလည္း
အီၾကာေကြးပုပုေလး ေၾကြးလိုက္ပါေလ  း)။


ကၽြန္မ ေဘဘီအီၾကာေကြးလုပ္နည္းေလးတင္ထားတာကို ဖတ္ျပီး သူက အဲလိုေကာ္မန္႔ေပးသြားခဲ႔ဖူးတာ..။ ေက်းဇူးပါ ဘေရ...။

မွတ္ခ်က္။     ။ တရံေရာအခါက ဘေလာ့ဂါေတြကို ေရးရတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘေလာ့ေလာက ကေန အတန္ၾကာေပ်ာက္ကြယ္ ပံုးလွ်ိဳးေနၾကတဲ႔ ဘေလာ့ဂါေတြကို ျပန္ႏႈိးလိုက္တာပါပဲ...။ ျပီးေတာ့ အြန္လိုင္းေပၚအသစ္ေရာက္လာတဲ႔ စာဖတ္သူတခ်ိဳ႔နဲ႔လည္း ျပန္မိတ္ဆက္ေပးခ်င္တာရယ္.. အဲဒီဘေလာ့ဂါပုဂၢိဳ္လ္မ်ား အားလံုးကို စာျပန္ေရးေစခ်င္တဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္က အဓိကပါပဲ...။

မိုးေငြ႔

4 comments:

စံပယ္ခ်ိဳ said...

အုိး.....ေရးတတ္လုိက္တာသာမီးေခြ်းမေရ... တခါတေလ အရမ္းသတိရတယ္ ကဗ်ာေတြစားေတြကုိ တခါတေလေရးျဖစ္တယ္

ဆူးသစ္ said...

Hi Sis, Moe Ngwe!

I am continue writing in Facebook. I am using that the account name is Sue Thit and Profile picture is my article collection book.

When I see your blog post, I am very glad to read that.

I also miss the blogger life. But currently I am very seldom to use blog and most of the time on Facebook.

Anyhow thanks for your words in your blog post Sis.

Take care.

Regards,
Sue Thit

( P.S I am not sure that why I can't type myanmar font properly. So I typed in English. Sorry about that Sis.)

ဆူးသစ္ said...

Sis,

I have shared your post about my blog and myself on my Facebook account.

Regards,
Sue Thit

Aunty Tint said...

ဘေလာ့ဂါေတြကို သတိတရလြမ္းေနဆဲပါ မိုးေငြ႔ေရ။

တီတင့္