ကျမ၏အမွှာအဒေါ်နှစ်ယောက်.....

ကၽြန္မရဲ႔ ငယ္ဘ၀တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းမ်ားကို တစ္ခါတုန္းကတို႔ရြာမွာ နဲ႔ ဆက္ေက်ာ္သက္ႏွစ္ဆယ္အရြယ္ ဘ၀မ်ားကို တစ္ခါတုန္းကတကၠသိုလ္မွာ ဆိုတဲ႔ ေခါင္းစဥ္မ်ားေအာက္မွာ ပို႔စ္ေတာ္ေတ္ာမ်ားမ်ားေရးဖူးခဲ႔ျပီး ပါျပီ...။ ခုတစ္ခါ ကၽြန္မေဆြမ်ိဳးမ်ားအေၾကာင္းေရးခ်င္ပါတယ္...။ ငယ္စဥ္က အေဒၚေတြနဲ႔ အေနမ်ားခဲ႔ေတာ့ ကၽြန္မနဲ႔ သူတို႔ေတြ ငယ္ငယ္က ျဖစ္ပ်က္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ ရယ္စရာ ငိုစရာမ်ား အေၾကာင္း ကၽြန္မမွတ္မိသေလာက္ေလး ဒီေနရာေလးမွာ မွတ္တမ္းတင္ခ်င္ပါတယ္..။ ကၽြန္မ ငယ္ဘ၀နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေရးခဲ႔ဖူးတဲ႔ ပို႔စ္မ်ားကို မလြတ္တမ္း လာဖတ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ ကၽြန္မစာကို အစဥ္တစိုက္ အားေပးေနတဲ႔ ညီမငယ္တစ္ေယာက္ရွိပါတယ္...။ ခု ကၽြန္မ၏ေဆြမ်ိဳးမ်ား ဆိုတဲ႔ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ေရးသားမယ့္ ပို႔စ္မ်ားကိုလည္း ကၽြန္မရဲ႔ထာ၀ရ စာဖတ္သူ ညီမငယ္ေလးလည္း ၾကိဳက္ႏွစ္သက္လိမ္႔မယ္ထင္ပါတယ္...။

ကၽြန္မရဲ႔ အေဒၚအမႊာႏွစ္ေယာက္ဆိုတာ ကၽြန္မအေမရဲ႔ ေမာင္ႏွမရွစ္ေယာက္ထဲက အငယ္ဆံုး အေဒၚမ်ားျဖစ္ပါတယ္...။ ကၽြန္မတို႔အဖိုးဟာ အမႊာမ်ိဳးရိုးရွိသူလို႔ သိရပါတယ္...။ အဖိုးရဲ႔ အစ္ကိုဆို သားသမီး ဆယ္ေယာက္ေမြးထားတာ အမႊာႏွစ္စံုပါပါတယ္...။ အဖိုး ဓါတ္ပံုျပဖူးလို႔ ျမင္ဖူးခဲ႔တာပါ...။ ကၽြန္မရဲ႔ အမႊာအေဒၚႏွစ္ေယာက္ဟာ ကၽြန္မထက္အသက္ ဆယ့္တစ္ႏွစ္ပဲၾကီးပါတယ္...။ ကၽြန္မကုိ အေမေမြးတဲ႔မနက္ကဆို အေဒၚႏွစ္ေယာက္က ေက်ာင္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္းေျဖာင့္ေအာင္ မတက္ႏိုက္ၾကဘူး..။ ေက်ာင္းေခါင္းေလာင္း မထိုးမခ်င္းကို အိမ္ျပန္ျပန္လာျပီးေခ်ာင္းတာတဲ႔...။ အဲဒီေခတ္တုန္းက ကေလးေမြးရင္ အိမ္မွာပဲ လက္သည္တို႔ ၀မ္းဆြဲဆရာမတို႔နဲ႔ေမြးၾကရတာကိုး...။ ကၽြန္မကိုေမြးေပးတဲ႔ ၀မ္းဆြဲဆရာမခုခ်ိန္ထိရွိေသးတယ္ အသက္ေတာင္  ခုႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေနေလာက္ေရာေပါ့...။ သူ႔အမ်ိဳးသားက ကၽြန္မတို႔ ေကာ်င္းတက္ေတာ့ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီး ဦးဆယ္ျမဴရယ္ေပါ့..။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္မေမြးလာေတာ့ အိမ္တစ္အိမ္လံုးရဲ႔ ေျမးဦး အထူးသျဖင့္ အမႊာအေဒၚႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ ကစားစရာအရုပ္ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္...။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေက်ာင္းဆင္းတာနဲ႔ ကေလးကိုလုခ်ီ၊ အႏွီးေတြလုေလွ်ာ္၊ ညဖက္ညဖက္ ႏို႔ဗူးလုေဖ်ာ္ရေသး။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြမွာ သူတို႔ေလွ်ာက္သြားရင္ ေခၚေခၚသြားတတ္တယ္...။ စက္ဘီးေလးနဲ႔ေပါ့..။ 

ကၽြန္မ ေလးငါးေျခာက္ႏွစ္အရြယ္မွာေတာ့ အမႊာအေဒၚႏွစ္ေယာက္ဟာ ဆယ္ေက်ာ္သက္ရြယ္ အပ်ိဳေဖာ္၀င္ေတြျဖစ္ေနေပမယ့္ အိမ္မွာေသာင္းက်န္းလို႔ေကာင္းတုန္း..။ သူတို႔အစ္မေတြကို လူပ်ိဳလွည့္လာသူမ်ားကို ဘယ္လိုမ်ိဳး ဒုကၡေပးတတ္သလဲဆိုတာ ေျပာျပဦးမယ္...။ ကၽြန္မတို႔အေမေမာင္ႏွမ ရွစ္ေယာက္ထဲမွာ မိန္ကေလး ေျခာက္ေယာက္ပါပါတယ္...။ အေမက မိန္ကေလးထဲမွာ အၾကီးဆံုး...။ ဆိုေတာ့ အေမနဲ႔ အမႊာအေဒၚႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ အေဒၚသံုးေယာက္ရွိေသးတယ္...။ အဲသံုးေယာက္ထဲက အေမ့ေအာက္က အေဒၚက ဆရာ၀န္ၾကီးနဲ႔ညားပါတယ္...။ အဲဆရာ၀န္ ကၽြန္မတို႔ရြာက (ဟုိတုန္းကရြာေပမယ့္ ခုေတာ့ တာေလျမိဳ႔နယ္) တိုက္နယ္ေဆးရံုကိုေျပာင္းလာေတာ့...။ အဲအေဒၚက တာခ်ီလိတ္မွာ ေက်ာင္းသြားတက္ ခရစၥမတ္ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ျပန္လာလည္ေတာ့ ေဆးရံု၀င္းထဲ ခရစၥမတ္ပြဲ လုပ္ပါတယ္...။ အေဒၚက အဲညက စင္ေပၚမွာ သီခ်င္းတက္ဆိုေတာ့ ေျပာင္းလာခါစ ဆရာ၀န္ေလးက ဘယ္က နတ္သမီးေလးသီခ်င္းဆိုေနတာပါလိမ္႔လို႔ ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးသြားခဲ႔ပါသတဲ႔...(အေဒၚေတြရဲ႔ အေၾကာင္းစံုကၽြန္မကို ဒိုင္ခံေျပာျပတာကေတာ့ အမႊာအေဒၚႏွစ္ေယာက္ပါပဲ)...။ အဲဆရာ၀န္နဲ႔ အေဒၚခ်ိန္းေတြ႔ၾကရင္လည္း အမႊာႏွစ္ေယာက္က ဘယ္လို စားကား၀ွက္ေတြနဲ႔ေျပာေျပာေနရာသိျပီး ခ်ိန္းတဲ႔ခ်ိန္ကို ၾကိဳေရာက္ျပီး ေခ်ာင္းေလ့ရွိတယ္တဲ႔...။ အဲလိုေတြသူတို႔ေသာင္းက်န္းတတ္ၾကတာ...။

ပိုဆိုးတာေျပာျပဦးမယ္...။ အထက္ကေျပာခဲ႔တဲ႔ အေဒၚဆရာ၀န္နဲ႔ အိမ္ေထာင္က်သြားေတာ့. က်န္အေဒၚမ်ားကို စစ္တပ္ထဲက စစ္ဗိုလ္ေတြက လူပ်ိဳလွည့္ၾကျပန္ပါတယ္...။ အိမ္မွာ အေအးဆိုင္ဖြင့္ထားေတာ့ ေန႔လည္ဖက္ဆို က်ိဳင္းတုံ မိုင္းျဖတ္ တာခ်ီလိတ္ ကားၾကီးသမားေတြ ဆိုင္မွာ အထိုင္မ်ားၾကတယ္...။ ကိုလူပ်ိဳ စစ္ဗိုလ္ေခ်ာမ်ားကေတာ့ ညဖက္အလုပ္အားမွသာ ရြာထဲ လူပ်ိဳလွည့္လာၾကပါတယ္..။ ဟုတ္ကဲ႔ကၽြန္မတို႔ အိမ္မွာ ညဖက္ဆိုင္ပိတ္တယ္ဆိုေပမယ့္ သူတို႔က အဲခ်ိန္ေလးမွာ အေအးလာေသာက္ၾက ဘီယာၾကိဳက္သူမ်ားက စင္းဂါးဘီယာမွာေသာက္ၾက အျမည္းကို ခ်ီးစ္ဗူးေတြ ေဖာက္ အတံုးေလးမ်ားလွီးေပးရပါတယ္...။ ဒါမွမဟုတ္ ထုိင္းကလာတဲ႔ ငါးနီတူေျခာက္ဗူးေလးေတြကို သံပုရာသီး ညွစ္ျပီး ျမည္းၾကပါတယ္...။ 

တစ္ညမွာေတာ့ ဗိုလ္ၾကီးေတြကို လက္ဖက္သုပ္သုပ္ေကၽြးၾကပါတယ္..။ အမႊာအေဒၚေတြဟာ က်ိဳင္းတံုကားသမားေတြဆီကရထားတဲ႔ ၀မ္းႏႈတ္ေဆးလံုး...(ေဆးဆိုေပမယ့္ အပင္ကသီးတဲ႔ အသီးတစ္မ်ိဳးပါ)..။ အဲဒီအသီးေလးေတြကို ငရုတ္ဆံုနဲ႔ေထာင္းျပီး လက္ဖက္ထဲထည့္သုပ္ၾကပါတယ္...။ ငရုပ္ေကာင္းေစ့လိုအရြယ္စားမ်ိဳးပါ..။ ရြာမွာ မီးကလည္းမရွိ (ခုထိလည္း မီးမရေသးပါဘူး... ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး ေရအားလွ်ပ္စစ္နဲ႔ တပိုင္တႏိုင္မီးထြန္းေနရတုန္းပါ) ဖေယာင္းတုိင္မီးေအာက္မွာ စစ္ဗိုလ္ၾကီးေတြ လက္ဖက္သုပ္ထဲက မဲမဲအမႈန္ေတြလည္းမျမင္ရဆိုေတာ့ အသားကုန္စားၾကတာေပါ့ ရွမ္းျပည္မွာလက္ဖက္ေပါေပမယ့္ လက္ဖက္သုပ္က်ေတာ့ ရွားတယ္ေလ..။ တခါတေလျပည္မကလာမွ စားၾကရတာကိုး..။ အဲ ေဆးတန္ခိုးျပတာျမန္ခ်က္ ...။ သူတို႔အစ္မကိုလာပိုးလို႔ ပညာေပးတာ လက္လြန္သြားတယ္။ သူတို႔ေတြစားေသာက္ျပီး တပ္ထဲကိုအျပန္ တာေလရြာနဲ႔ ကခ်င္(၅)တပ္ရင္းက တံတားပဲျခားတာ..။ တံတားေက်ာ္ရံုရိွေသး တစ္ေယာက္က ခ်ံဳထဲေျပးရျပီ...။ စစ္ဗိုလ္ဦးေလးေတြ သံုးေလးေယာက္ေလာက္ရွိမယ္ထင္တယ္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး...။ ေနာက္ေန႔မနက္မွာ ေဆးရံုေတာင္တက္ယူရတဲ႔ အထိျဖစ္ၾကသတဲ႔..။ အဲဒါ အေဒၚႏွစ္ေယာက္က သူတို႔လုပ္ထားတာဆိုေတာ့ လူနာေမးသြားၾကရတာေပါ့..။  ေနာက္ေတာ့ အဲဒီစစ္ဗိုလ္ဦးေလးၾကီးေတြထဲက တစ္ေယာက္က ကၽြန္မရဲ႔အမႊာအေဒၚ အၾကီးတစ္ေယာက္နဲ႔ မဂၤလာေဆာင္သြားပါတယ္...။ ဖူးစာပဲေခၚမလား...။ အေလ်ာ္အစားေပးလိုက္တယ္ပဲေခၚမလား...။ အေဒၚကသူလုပ္ထားတာကို သနားျပီး ျပန္ၾကိဳက္သြားတာလားေတာ့ မသိဘူး...။ အေဒၚနဲ႔က အသက္ေတာ့ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ကြာတာေပါ့... ။ လာရိႈတ္တာက အစ္မေတြကို ယူသြားေတာ့ ညီမ အဲလိုေတြ..။ ခု အဲဒီအေဒၚက စစ္ဗိုလ္ဦးေလးနဲ႔ သားႏွစ္ေယာက္ရျပီး သားေတြေတာင္ လူပ်ိဳၾကီးေတြျဖစ္ကုန္ျပီေပါ့...။ ကၽြန္မ ရန္ကုန္ေရာက္စက သူတို႔ ေဖာင္ၾကီးမွာတာ၀န္က်လို႔ သူတို႔နဲ႔အၾကာၾကီးသြားေနလိုက္ေသးတယ္...။

ကၽြန္မတို႔က စစ္တပ္မ်ိဳးေတြနဲ႔ဆက္ႏြယ္ၾကတယ္..။ ကၽြန္မအေဖက ကခ်က္(၅)မွာ တပ္ၾကပ္ၾကီး၊ အေဒၚအမႊာရဲ႔ ေယာက္်ားက တပ္ေရးဗိုလ္ၾကီး..။ ေနာက္ နံပါတ္ေလးေယာက္ေျမွာက္အေဒၚရဲ႔ ေယာက်္ားက တပ္ေထာက္ဗိုလ္ၾကီး...။ တပ္ေထာက္ဗိုလ္ၾကီးကေတာ္ အေဒၚ့အေၾကာင္းလည္း ေရးပါဦးမယ္...။

အမႊာအေဒၚအငယ္က အၾကီးထက္ အိမ္ေထာင္အရင္က်တာ သူက သားတစ္ေယာက္ပဲေမြးတယ္...။ သူ႔သားေတာင္ ခု..ကေလးႏွစ္ေယာက္အေဖျဖစ္ေနျပီ..။ သူလည္း အသက္ငယ္ငယ္နဲ႔ အဖြားျဖစ္ေနျပီေလ...။ ကၽြန္မ ႏွစ္ႏွစ္သမီးမွာ ေဖေဖက ေမာ္လျမိဳင္တပ္ကိုေျပာင္းရလို႔ အေဒၚအငယ္က ကၽြန္မကိုလြမ္းျပီးေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ေနမေကာင္းျဖစ္သြားဖူးခဲ႔ေသးတယ္တဲ႔။ အဲအေဒၚႏွစ္ေယာက္က ခုခ်ိန္ထိ ကၽြန္မကိုေတြ႔ရင္ ခ်စ္ၾကတုန္း  ကၽြန္မကေလးဘ၀အေၾကာင္းကို အာေပါင္အာရင္းသန္သန္နဲ႔ ေျပာေနတတ္ၾကတုန္း အားကိုးတၾကီး ရွိၾကတုန္းေပါ့...။ အားကိုတၾကီးဆိုတာက ကၽြန္မက ျမိဳ႔သူတစ္ပိုင္းျဖစ္ေနေတာ့ သူတို႔လာလည္ရင္ ဟိုလိုက္ပို႔ ဒီလိုက္ပို႔ ေကၽြးေမြးျပဳစုရတာကိုး...။

ေဆြမ်ိဳးေတြအေၾကာင္းေရးရတာ တခါတေလ ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္လွန္ေထာင္းရတတ္တယ္..။  ဒါေပမယ့္ ငယ္စဥ္ကာလမ်ားအေၾကာင္း ေျပာျပရတာ ဘယ္ေလာက္အရသာရွိလည္းဆိုတာ အသက္ၾကီးလာသူတိုင္း သိလိမ္႔မွာပါ..။ 

မိုးေငြ႔