ကၽြန္မႏွင့္ အသင္နားမလည္ႏိုင္ေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္.....

ဒီပို႔စ္ဟာ မယ့္ကိုးရဲ႔ အိုင္ဒီယာမဂၢဇင္းကအခန္းဆက္၀တၳဳကို စာအုပ္ျပန္ထုတ္ထားတဲ႔ စာကိုဖတ္ျပီး ရီဗ်ဴးျပန္ေရးတာမဟုတ္ပါဘူး…။ ကၽြန္မရီဗ်ဴးလည္းမေရးတတ္ပါဘူး….။ မယ့္ကိုးကို ကၽြန္မ မသိပါဘူး…။ သူ႔ဘေလာ့ကိုေတာင္မွ သူ႔စာအုပ္ဖတ္ျပီးမွေရာက္ဖူးတာ…။ ကၽြန္မက ဘေလာ့သိပ္အလည္နည္းျပီး ကိုယ့္ဘေလာ့ရိုးလ္မွာအသစ္တက္လာတဲ႔ ဘေလာ့ေတြကိုေတာင္မွာ စံုေအာင္သြားမဖတ္ႏိုင္တဲ႔သူပါ….။ ကၽြန္မမွာ ဖဘအေကာင့္ႏွစ္ခုရွိပါတယ္…။ ဒုတိယတစ္ခုမဖြင့္ခင္ ကတည္းက မယ့္ကိုးကို မယ္ကိုးဆိုျပီးကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းထဲမွာ ေတြ႔ဖူးေနပါတယ္… ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ဆိုတာကိုေတာ့ မ်က္မွန္းတန္းမိေနေပမယ့္ သူ႔ဘေလာ့ကို သြားမလည္ဖူးခဲ႔ပါဘူး…။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မအမ်ိဳးေတြနဲ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႔ကို အဲဒီဖဘမွာထားခဲ႔ျပီး… ဘေလာ့ဂါေမာင္ႏွမေတြခ်ည္းစုထားဖို႔ ဖဘတစ္ခုထပ္ဖြင့္ပါတယ္…။ ဟိုဖက္အေကာင့္မွာ အကုန္unfriend လုပ္ျပီး ဒီဖက္အသစ္မွာ ျပန္ျပီး invite လုပ္ေတာ့လည္း မယ္ကိုးျပန္ပါလာခဲ႔ပါတယ္…။ သူ႔ဘေလာ့မေျပာနဲ႔ သူ႔ဖဘေ၀ါလ္ကိုေတာင္မွ ကၽြန္မတၾကိမ္ကေလးမွ် သြားမေခ်ာင္းဖူးပါဘူး…။ ရင္းႏွီးတဲ႔ဘေလာ့ေမာင္ႏွမတခ်ိဳ႔ Notes ေတြေရးလို႔ တဂ္လာရင္ မယ္ကိုးကို (နာမည္ခပ္ဆန္းဆန္းမို႔)အဲဒီမွာေတြေတြ႔ရတတ္တယ္…ဒီေလာက္ပါပဲ….။

ခုတေလာ ဘေလာ့ဂါေတြစုျပီး စာအုပ္ထုတ္ၾကတာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္….။ အလုပ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ စာအုပ္ကထုတ္ထားတဲ႔အေရအတြက္ေတာင္မလံုေလာက္ဘဲ ဒုတိယအၾကိမ္ တတိယအၾကိမ္ေတြျပန္ျပန္ရိုက္ေနရတဲ႔အထိၾကားရပါတယ္….။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လံုးခ်င္း၀တၳဳရွည္ေတြကို အျမဲဖတ္လာခဲ႔ရာက ခုလိုတစ္အုပ္တည္းမွာ စာေရးသူမ်ိဳးစံုရဲ႔ အေရးအသား ခံစားမႈရသေတြကို ျမည္းစမ္းရတာကို လူေတြပိုသေဘာေတြ႔လာပံုရတယ္လို႔လည္းထင္ပါတယ္…။ ခုေခတ္က သူမ်ားနဲ႔မတူတဲ႔ပံုစံေတြကို ၾကိဳက္ၾကတာမ်ိဳးေလ…။ အဲဒီလူေတြထဲမွာ ကၽြန္မလည္း အပါအ၀င္ျဖစ္ပါတယ္…။ ကိုယ့္ဘေလာ့ေမာင္ႏွမအခ်င္းခ်င္းဆိုေတာ့ ပိုျပီးေတာင္အားေပးရဦးမယ္ မဟုတ္လား…။ မယ့္ကိုးစာအုပ္ကို၀ယ္ျဖစ္သြားပံုကဒီလိုပါ….။ ခါတိုင္းကၽြန္မက အိမ္နားကစီးတီးမတ္မွာပဲ ၀ယ္ေနက် ျမိဳ႔ထဲကစာအုပ္ဆိုင္လဲမေရာက္ဘူးေလ…။ နယ္မွာေဆးသြားကုေနတဲ႔ တစ္၀မ္းကြဲဆရာ၀န္ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္က စာအုပ္ေတြ ဆယ္အုပ္နီးပါးေလာက္မွာလို႔ ရံုးကကေလးမေလးကို သြားအ၀ယ္ခိုင္းလိုက္တာ… အဲဒါမယ့္ကုိးစာအုပ္ကိုပါ ၀ယ္ခဲ႔ေပးစမ္းပါလို႔ မွာလိုက္တာ…။ အဲဒီခ်ိန္ထိ အမႈမွတ္မဲ႔ဘဲ မယ္ကိုးကေန မယ့္ကိုးေျပာင္းထားမွန္းလဲမသိပါဘူး…။ စာအုပ္ေၾကာ္ျငာကို ဖဘမွာ အစ္မျမေသြးဆီက ေတြ႔လိုက္လို႔ထင္တယ္… (ေတြ႔လား...ကၽြန္မမွတ္ဥာဏ္မေကာင္းဘူး…) ဒါမွမဟုတ္ သတင္းစာေၾကာ္ျငာမွာလား မေသခ်ာေတာ့ (ခြင့္လႊတ္ပါ…စာအုပ္၀ယ္ျဖစ္သြားတာက အေၾကာင္းရင္းမွန္မဟုတ္လား)။

ကၽြန္မက စာအုပ္တစ္အုပ္၀ယ္တုိင္း ေန႔စြဲတပ္တယ္ လက္မွတ္ထိုးတယ္….။ ဒီဇင္ဘာ(၂၆)ရက္ေန႔ေန႔စြဲနဲ႔ ၀ယ္ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ မယ့္ကိုးစာအုပ္ေလးက အဖံုးအမာနဲ႔… စိတၱဇဆန္ဆန္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႔ ေနာက္ေက်ာကို ခပ္မႈန္မႈန္ကေလးဆြဲထားတဲ႔ မယ့္ကိုးရဲ႔လက္ရာ ပန္းခ်ီေလးပါ…။ စာေရးတတ္တဲ႔အျပင္ ပန္းခ်ီပါဆြဲတတ္တယ္ဆိုေတာ့ ပါရမီကနည္းလား…။ အဲဒီေတာ့မွပဲ…လုပ္ျပီ ဒီပံုႏွိပ္တဲ႔သူေတြတယ္ေပါ့ဆတာကိုးလို႔အထင္လြဲလိုက္မိေသးတယ္…။ မယ္ကိုးကို မယ့္ကိုးလုပ္ထားတယ္ေပါ့….။ နာမည္ေျပာင္းလိုက္တယ္ဆိုတာ မယ့္ကိုးဘေလာ့ကို သြားလည္ေတာ့မွသိတာကိုးး..။ စာမ်က္ႏွာ(၇၀)သာပါတဲ႔ ခပ္ပါးပါး စာအုပ္ရွည္ေမ်ာေမ်ာေလးမွာ… စကားလံုးေတြ ခံစားမႈေတြကေတာ့ ထူထူထဲထဲေလးေလးပင္ပင္နဲ႔….။ စာအုပ္ေခါင္းစဥ္နဲ႔ မ်က္ႏွာဖံုးပန္းခ်ီကိုျမင္လိုက္ကတည္းက ခံစားမႈတစ္ခ်ိဳ႔ကိုၾကိဳရေနသလိုလိုပါပဲ….။ မယ့္ကိုးကို ကၽြန္မမသိပါဘူး…။ သူဘယ္လိုမိန္းကေလးမ်ိဳးလည္း ဘယ္လိုစာေတြကိုေရးခဲ႔ဖူးလည္း ဆိုတာကိုလည္း မသိပါဘူး…။ ဒီစာအုပ္ကိုဖတ္ျပီးမွသာ ကၽြန္မရဲ႔ဘေလာ့ရိုးလ္မွာ သူ႔ကိုလင့္ခ်ိပ္ထားမိတာပါ…။

ကၽြန္မက စာဖတ္ေႏွးသူတစ္ေယာက္ပါ…။ စာဖတ္ရင္ တစ္လံုးမက်န္ဖတ္တတ္တယ္… တစ္မ်က္ႏွာတစ္မ်က္ႏွာကိုလည္း အၾကာၾကီးဖတ္တယ္ နားလည္ေအာင္ ကိုယ္တိုင္ခံစားႏွစ္၀င္ျပီး ဖတ္ရတာကိုၾကိဳက္တယ္…။ စာဖတ္ရင္လည္းအျမဲဇာတ္ေကာင္ေနရာကဖတ္တတ္လို႔ ၀မ္းနည္းတဲ႔အခါမ်ိဳးဆို မ်က္ရည္ေတြဘာေတြက်တဲ႔ထိျဖစ္ရတတ္တယ္…။ အရင္ကအလုပ္မလုပ္ခင္ အားေနတုန္းက စာအုပ္ဖတ္ရင္ မိုးလင္းေပါက္သြားတတ္တဲ႔အခါမ်ိဳးရွိဖူးတယ္… စာအုပ္မျပီးမခ်င္းဖတ္တာ တစ္ပိုင္းတစ္စမထားခဲ႔ခ်င္တာ…။ ခုေတာ့အလုပ္လုပ္ေတာ့ ညဥ့္နက္တဲ႔အထိေနလို႔မျဖစ္ဘူးေလ…။ ဒါေၾကာင့္ မယ့္ကိုးရဲ႔ စာအုပ္ပါးပါးေလးကို ကၽြန္မႏွစ္ခါခြဲျပီး ဖတ္ပါတယ္…။ သူ႔စာဖတ္ျပီး သူ႔ဆီက sence တစ္ခုခုကိုရလိုက္တယ္…ဘာလဲဆိုတာကိုေတာ့ ကၽြန္မ မေျပာျပတတ္ဘူး….။ မိခင္ေမတၱာကို အငမ္းမရငတ္မြတ္ေနတဲ႔ မိန္ကေလးတစ္ေယာက္ေနရာကို ကၽြန္မခဏေရာက္သြားခဲ႔တယ္…..။ ကၽြန္မဘ၀မွာ အဲဒီမိန္ကေလးလိုခံစားမႈမ်ိဳး မခံစားခဲ႔ဖူးေပမယ့္.. သူ႔ခံစားမႈကိုသိေနခဲ႔တယ္… နာလည္ေပးႏိုင္ခဲ႔တယ္…သူေမွ်ာ္လင့္သလိုမ်ိဳး စာဖတ္ရင္း ေမွ်ာ္လင့္ၾကည့္မိတယ္… စာမ်က္ႏွာေတြကုန္သြားမွာကို မသိစိတ္က ေၾကာက္ေနမိတဲ႔အထိပဲ…။ တကယ္လည္း ဇာတ္သိမ္းသြားခဲ႔တဲ႔အထိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ခပ္ေရးေရးေတာင္မရလိုက္ပါဘူး….။ ဖတ္ရင္းနဲ႔လည္း အသက္ရွဴၾကပ္လာတယ္...ဇာတ္ေကာင္မိန္းကေလးရဲ႔ မြန္းက်ပ္မႈကို ကူးစက္ခံစားသြားလို႔ျဖစ္မယ္....။ အဲလိုအခါမ်ိဳးမွာ နာက်င္တဲ႔စိတ္ဒဏ္ရာမ်ိဳးကိုရခဲ႔ဖူးလို႔ မယ့္ကိုးရဲ႔စာကို ႏွစ္သက္သြားမိဟန္တူပါတယ္….။ 

စာေရးသူမယ့္ကိုးကေတာ့ သူဟာ လူမၾကိဳက္တဲ႔စာေတြကိုေရးေနတဲ႔သူ လို႔ေျပာပါတယ္….။ ကၽြန္မကေတာ့ သူမ်ားမၾကိဳက္တာ သူမ်ားမလုပ္တာမ်ိဳးေတြကို ႏွစ္သက္တတ္သူမို႔လားေတာ့ မသိဘူး.. မယ့္ကိုးရဲ႔ ၀ါက်ခပ္တိုတုိ သူမ်ားနဲ႔မတူတဲ႔အေရးအသား ဆန္းျပားတဲ႔ေရးဟန္ေတြကို သေဘာက်မိတယ္….။ မယ့္ကိုးကို ကၽြန္မမသိပါဘူး…ခုခ်ိန္ထိလဲ မသိပါဘူး….။ ဖဘမွာ သူ႔စာအုပ္ပံုေလးတင္ျပီး သူ႔ကိုတဂ္ထားလို႔ သူေကာ္မန္႔လာေပးတာ ဒါ..ပထမဆံုးအၾကိမ္ သူနဲ႔စကားေျပာဖူးခ်င္းပါ….။ ကၽြန္မနဲ႔သူ ဂ်ီေမးလ္လင့္လည္းမရွိပါဘူး…။ မယ့္ကိုးဆိုတဲ႔မိန္းကေလးဟာ ကၽြန္မထက္အမ်ားၾကီးအသက္ငယ္တဲ႔ သူျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္…။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အေရးအသား သူ႔ပံုစံကိုႏွစ္သက္လို႔ ကၽြန္မထက္ငယ္သူေပမယ့္ သူ႔ကိုေလးစားမိပါတယ္…။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္မေရးတတ္တဲ႔ အေရးအသားမ်ိဳးကို ေရးႏိုင္ ထုဆစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ႔ အေရးအခ်င္းဆိုတာ ဘုရားကေပးတာပါ…။ လူခ်င္းမသိေပမယ့္ မရင္းႏွီးေပမယ့္ အႏုပညာခ်င္းရင္းႏွီးတဲ႔ ညီမငယ္မယ့္ကိုးကို စာေတြမ်ားမ်ားေရးပါ စာအုပ္ေတြထပ္ထုတ္ပါလို႔ ဒီပို႔စ္ေလးနဲ႔အားေပးလိုက္ပါတယ္….။ 

ပို႔စ္ေခါင္းစဥ္ေလးက ဖဘမွာကိုဏီတဂ္ထားတဲ႔ သူ႔ Notes ရဲ႔ေခါင္းစဥ္ေလးကို ျပန္ယူထားတာပါ…း)

မိုးေငြ႔