ခရမ္းျပာေရာင္လႊမ္းမယ့္ ေအာ္စကာည

၂၀၀၉ ဒီဇင္ဘာကတည္းက ရံုတင္ခဲ႔တဲ႔ ဒီ Avatar ဇာတ္ကားကို ရံုတင္တင္ျခင္း တခ်ိဳ႔ေတြေျပာတာၾကားလိုက္ရတယ္ ..။ အဲဒီကား သြားမၾကည့္နဲ႔ ရုပ္ေတြက တိရိစာၦန္လိုလို လူလိုလို ျဂိဳလ္သားေတြတဲ႔ ဗိုက္ၾကီးသည္ သြားၾကည့္ရင္ေတာင္ ေမြးလာတဲ႔ကေလးရုပ္ အဲလိုေပါက္သြားႏိုင္တယ္တဲ့...။ ဒါက်မတို႔ႏိုင္ငံရဲ႔ ရုပ္ရွင္ခံစားမႈအေပၚရွိတဲ႔ အေတြးအေခၚ အတိမ္အနက္ကို ထင္းခနဲေဖာ္ျပလိုက္တာပါပဲ...။ က်မက ရုပ္ရွင္ၾကိဳက္တယ္ဆိုေပမယ့္ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အဲဒီကားကိုသြားမၾကည့့့္ျဖစ္ခဲ႔ဘူး...။ ေခြအၾကည္ထြက္ရင္ ၀ယ္ၾကည့္မယ္ စိတ္ကူးထားေပမယ့္လည္း ေခြဆိုင္ကိုမေရာက္ျဖစ္ေသးဘူး...။ ဒါနဲ႔ ထံုးစံအတိုင္း ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြဆီ အိမ္လည္ထြက္ရင္း ပန္ဒိုရာဘေလာ့ဂ္ကိုေရာက္သြားခဲ့တယ္...။ က်မကို ဒီဇာတ္ကားအေပၚ စိတ္၀င္စားမႈပိုလာေစခဲ့တာလဲ မပန္ရဲ႔ “Avatar (သို႔) ခရမ္းျပာေရာင္ေတာအုပ္က သဘာ၀နဲ႔ရစ္ပတ္ႏြယ္ငင္” ဆိုတဲ႔ပို႔စ္ေလးေၾကာင့္ပါပဲ..။

ဒီဇာတ္ကားရဲ႔ေနာက္ခံအေၾကာင္းနဲ႔ Avatar အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ကို ေတာေက်ာင္းဆရာက ဒီလိုေရးခဲ့ျပီးပါျပီ...။ ကိုညီၤလင္းဆက္ကလဲ ဇာတ္လမ္း အေၾကာင္းအရာေလးနဲ႔ သူရုံမွာ သြားၾကည့္ျဖစ္တဲ႔ အေတြ႔အၾကံဳေလးကိုလဲ ဒီလိုေလး ေရးခဲ့ျပီးျပီမို႔ James Cameron ရဲ႔ Avatar ကို က်မသိပ္ေရးျပစရာ မလိုေတာ့ေလာက္ေအာင္ ျပည့္စံုေနခဲ့ျပီးပါျပီ...။ နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာေရာ ရုပ္ရွင္ပိုင္းဆိုင္ရာေရာ ေရွ့မွာ အစ္ကိုေတြက ေသခ်ာရွင္းျပထားျပီးသားပါ...။ မပန္ကေတာ့ ဒီကားထဲက ဒိုင္ယာေလာ့ေလးေတြကို ဟိုင္းလိုက္ေလးအျဖစ္ ေတြးစရာေလးေတြကို ေရးသားသြားတာကိုေတြ႔ရပါတယ္...။

မပန္ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ ဒီလိုကားမ်ိဳးဟာ ႏွစ္ခါျပန္ၾကည့္မွေကာင္းတယ္ေလ...။ ပထမက နည္းပညာနဲ႔ ရိုက္ခ်က္ေတြကိုၾကည့္တာ.....ဒုတိယတစ္ေခါက္ကေတာ့ ဇာတ္အိမ္ဖြဲ႔စည္းမႈနဲ႔ ခံစားမႈပိုင္းေလးကိုၾကည့္တာေပါ့။ က်မကေတာ့ ပထမဆံုးအၾကိမ္ကတည္းက နည္းပညာ၊ရုိက္ခ်က္နဲ႔ ခံစားမႈကိုပါေပါင္းၾကည့္လိုက္တယ္...။ ပန္ဒိုရာလေပၚမွာ Na'vi ေတြ သူတို႔ဘာသာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း သူတို႔ယံုၾကည္ရာကိုးကြယ္ျပီး ေနထိုင္ေနခ်ိန္မွာ က်မတို႔ ကမၻာေျမက ေလာဘသားေကာင္ေတြ သြားေရာက္က်ဴးေက်ာ္ တိုက္ခိုက္ခံရလို႔ Na'vi မ်ိဳးႏြယ္စုေတြ အတံုးအရုန္းေသၾကတဲ႔ အခန္းဆိုရင္ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ရင္ဘတ္ေတြနာက်င္လာလြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတာင္က်မိပါရဲ႔...။ က်မကအဲလိုပဲ ငယ္ငယ္ကတည္းက ရုပ္ရွင္ၾကည့္ရင္ ဇာတ္ေကာင္ကငိုဖို႔အားယူေနဆဲ က်မက အရင္ငိုေနျပီ...။ ဒါေၾကာင့္ က်မ ဒရမ္မာေတြထက္ ဇာတ္ျမဴးကားေတြကို ပိုၾကည့္ျဖစ္တယ္..။ ဒါေပမယ့္လည္း ဒရမ္မာကားေကာင္းေတြကိုလဲ ၾကည့္သင့္ပါတယ္..။ လူေတြကို အသိပညာ ေတြးေတာစရာေတြေပးမယ့္ ဇာတ္မ်ိဳးေလးေတြေပါ့..။

က်မဟာ ရုပ္ရွင္ၾကိဳက္သူလို႔ဆိုခဲ႔ေပမယ့္ ရုပ္ရွင္နဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ ပို႔စ္ကိုခုမွသာ ပထမဦးဆံုးေရးျဖစ္ျခင္းပါ။ လုိအပ္တာေလးရွိရင္လည္း ေ၀ဖန္ေပးၾကပါလုိ႔...။ ဒီပို႔စ္ေလး ေရးတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ကလဲ Avatar ကို remind ျပန္လုပ္ျခင္းသက္သက္ပါ..။ ျပီးခဲ႔ ဇန္န၀ါရီလ (၁၇)ရက္ေန႔ မိုးေရၾကားထဲ LAမွာ က်င္းပသြားတဲ႔ ေရႊကမၻာလံုးဆုေပးပြဲမွာ Avatar က အေကာင္းဆံုးရုပ္ရွင္ဆုနဲ႔ ဒါရိုက္တာဆုႏွစ္ဆုရထားခဲ့ပါတယ္....။ခုလာမယ့္ မတ္လ (၈၂)ၾကိမ္ေျမာက္ေအာ္စကာဆုေပးပြဲ ဇကာတင္ဆယ္ကားမွာ ဒီကားက ထိပ္ဆံုးက၀င္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္...။ ေအာ္စကာဆု အမ်ားဆံုးခ်ိတ္မယ့္ ကားလို႔ ထင္ေၾကးေပးစရာေတာင္ မလိုေလာက္ေအာင္ပါပဲ..။ ဒါရိုက္တာ James Cameron လဲ အႏွစ္ႏွစ္အလလက က်ဳိးစားအားထုတ္ခဲ႔ရတာ ပင္ပန္းထားရက်ိဳးနပ္ေတာ့မွာပါ...။ ျပီးေတာ့ ဒီကားဟာ ၀င္ေငြလဲ သန္းတစ္ေထာင္ေက်ာ္သြားျပီေလ...။ ဒါေပမယ့္ “Gone With The Wind” ကိုေတာ့ မေက်ာ္ႏိုင္ေသးပါဘူးတဲ႔ ။

အလင္းတန္းဂ်ာနယ္မွာ ဦးသုေမာင္ေရးတဲ႔ အကယ္ဒမီေအာ္စကာ ဆိုတဲ႔ ေဆာင္းပါးမွာ နိဒါန္းပ်ိဳးထား တာေလးကို နည္းနည္းေျပာျပခ်င္ပါတယ္..။ “OSCAR” ဆိုတဲ႔ နာမည္ကေလးရလာပံုကေတာ့ ပံုျပင္ဆန္ဆန္ေတြ အမ်ားၾကီးရိွပါတယ္..။ အဲဒီေတြထဲက ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ ပံုျပင္ကေလးကေတာ့ (၁၉၃၁)ရုပ္ရွင္ခ်စ္တဲ႔ ၀ါသနာရွင္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က အကယ္ဒမီရုပ္တုကေလး ကိုလည္းျမင္ေရာ.. “ဟယ္...သမီးဦးေလး OSCAR နဲ႔တူလိုက္တာ ခၽြတ္စြပ္ပဲ”လို႔ အာေမဍိတ္ျပဳရာကေန လူေတြက အကယ္ဒမီရုပ္တုကို “OSCAR” လို႔ ခ်စ္စႏိုးေခၚဆိုၾကပါသတဲ႔...။

ဒီပို႔စ္ေလးေရးျဖစ္သြားေအာင္ တိုက္တြန္းေပးလိုက္သလိုျဖစ္သြားတဲ႔ မပန္ဒိုရာကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ..။

.....I see you...... မိုးေငြ႔