မိုးရွာခြင်းအနုပညာ (၁).....

သိမ့်ကြည်တဲ့ရသ

လှလှကလေး မှောက်ချလို့

မြေပြင်ပေါ် ခြေအချဝယ်

တမ်းတမဆုံး

(Craton)

ဒီမိုး.....

မိုးစက္ေတြ အိပ္စက္ေနၾကတုန္းပဲ အိန္ဂ်ယ္......။

ေႏြေခါင္ေခါင္မွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းပဲ မိုးေတြရြာခ်ေနခဲ႔တယ္...။

မင္းကေတာ့ ပင္လယ္ျပင္မွာ ေပါေလာေမ်ာျပီး မုန္တိုင္းၾကားထဲ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ခရီးဆက္ေနရတုန္းေပါ့...။
မိုးကို ကိုယ္ေစာင့္ေနတယ္...။

ဒီမိုးက်ရင္ မင္းနဲ႔ပတ္သက္မယ့္ မိုးကဗ်ာေတြ တသီၾကီး ေရးခြင့္ရမယ္ ထင္တာပဲ...။

ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ....

ကိုယ္ဟာ ေႏြကႏၱာရထဲ အထီးက်န္ေနဆဲေပါ့...

အိန္ဂ်ယ္ ဖန္ဆင္းမယ့္ေန႔ညေတြကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရင္းေပါ့....

ျမက္ျပင္စိမ္းစိမ္းေပၚက ဖက္ဆြတ္မိုးေတြကို ေျခဗလာနဲ႔နင္းဖို႔ စိတ္ကူးယဥ္ရင္းနဲ႔ေပါ့...

မိုးေငြ႔

မလိုခ်င္ဘူး..စစ္

ငယ္ငယ္တုန္းက ရွမ္းျပည္မွာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ေတြနဲ႔ ဗကပေတြ ခဏခဏစစ္ျဖစ္လြန္းလို႔ ကၽြန္မတို႔ေနတဲ႔ ရြာမွာဆို အိမ္တိုင္းလိုလို ဗံုးခိုက်င္းတူးထားရတယ္...။ ဒုန္းဒုန္းဒိုင္းဒိုင္း ပစ္ခတ္သံၾကားတာနဲ႔ ရင္ထိတ္ေနၾကရျပီ...။ အေျခေနမေကာင္းရင္ က်ငး္ထဲဆင္းပုန္းရေသးတာ...။ ကၽြန္မကေလးအရြယ္ ကတည္းက အဲအသံေတြကိုၾကားေနရတုန္းပဲ နည္းနည္း ျငိမ္းခ်မ္းေရးရသြားေတာ့မွ ဗုံုးခိုက်င္းလည္း ကၽြန္မတို႔အတြက္ ဆင္းျပီး တူတူပုန္းတမ္းကစားတဲ႔ ေနရာတစ္ခုျဖစ္လိုျဖစ္သြားရတာေပါ့..။

ကၽြန္မရန္ကုန္ကိုေရာက္ျပီး ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာ စစ္ဆိုတဲ႔စကားလံုးမၾကားရေတာ့ေပမယ့္ ခုေနာက္ပိုင္း ျပည္တြင္းစစ္ေတြ ဟိုနားဒီနားျဖစ္ေနၾကတယ္...။ ဘာလို႔လည္းကြယ္... ဘာလို႔ အျပစ္မရွိသူေတြ အသက္ကို သနားညွာတာမႈမဲ႔စြာ စစ္တုိက္ေနၾကရတာလဲ...။ ကမၻာကရြာျဖစ္လာေတာ့ လူေတြလည္း အျမင္က်ယ္လာ အကုန္လံုးသိလာခဲ႔တာ... စစ္ေဘးဒုကၡသည္ေတြအတြက္ အဆိုးထဲက အေကာင္းလို႔ပဲမွတ္ယူရေတာ့မယ္...။ ပရဟိတစိတ္ျပည့္၀သူတခ်ိဳ႔ရဲ႔ ကူညီေထာက္ပံ့အားေပးမႈနဲ႔ စစ္ေဘးေရွာင္ဒုကၡသည္ေတြ အတြက္ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းသြားတယ္...။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စစ္ဆိုတာ မရွိရင္အေကာင္းဆံုးေပါ့ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟေတြနဲ႔ လူေတြရွိေနသေရြ႔ေတာ့  ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာရတလွည့္ မရတလွည့္နဲ႔ လည္ေနမွာပါပဲ...။

နီနီ႔ရဲ႔ စစ္ အမ္တီဗီေလးကိုလည္း မွ်ေ၀ရင္း ေျပာခ်င္တာေလး နည္းနည္းေျပာသြားတာပါပဲ..။

မိုးေငြ႕

နွေရာသီအနုပညာ..... (၁၃)

 

 

 

 

 

 

 

လက္ကို ရထားအျပင္ဘက္ ထုတ္ထားတယ္
အစိမ္းေရာင္ရနံ႔ေတြ သူ႔ကိုနမ္းတယ္
ကိုယ္က အစိမ္းေရာင္ရနံ႔ေတြကို ျပန္နမ္းတယ္
ကိုယ့္ရဲ႕ညာဖက္လက္ေမာင္းေပၚ ဘယ္သူအိပ္မွာလဲ။ ။

 ေရးသားသူ။   ။ Craton