နွေရာသီအနုပညာ..... (၆)

မ်က္ႏွာေခ်မႈန္႔ကို ညက္ေနေအာင္ တို႔ဖတ္ထပ္ရိုက္လိုက္ရင္း

မွန္ထဲက ကြ်န္မကိုယ္ကြ်န္မ ေသခ်ာေအာင္ ထပ္ျပံဳးျပလိုက္တယ္
ခ်ယ္ရီေရာင္ႏႈတ္ခမ္းနီေၾကာင့္ ပိုျပီးစိုအိသြားရတဲ့ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံု..
အိုင္းလိုင္နာကို ခရမ္းျပာေရာင္ ကြ်န္မ ျခယ္ထားတယ္
ဒီညအတြက္ အတြင္းေရာင္ဟာ အနီေရာင္ပဲျဖစ္ရမယ္
ေဆးတစ္လံုးေသာက္လိုက္တာနဲ႔ ကြ်န္မေသြးေတြ ဆူေဝအံုၾကြလာျပီ
ကြ်န္မႏွလံုးသားေတြဟာ တဆတ္ဆတ္တုန္လာျပီ
ည ၁၂နာရီ.. ကြ်န္မအခ်ိန္ေရာက္ျပီ
ကြ်မ္းက်င္အဆင့္ ကြ်န္မရဲ႕အညွိဳ႕ေတြကို ကြ်န္မ ခ်ေရာင္းရေတာ့မယ္
အဆင္သင့္ျဖစ္ေနျပီဆိုတာထက္ေတာင္ ကြ်န္မ အမ်ားၾကီးပိုေသးတယ္
စင္ျမင့္ေပၚကိုတက္လိုက္ရင္း ေဟးခနဲၾကားရတဲ့ အသံၾသၾသၾကီးေတြကို
ကြ်န္မ ရိႈက္ငင္ဖိုတင္းပစ္လိုက္တယ္
ဘီယာနံ႔ ေခြ်းနံ႔ ေဆးေျခာက္နံ႔ ဝီစကီနံ႔တို႔က ေထာင္းခနဲ..
သူတို႔လက္ထဲက ေဒၚလာရြက္ေတြဆီ အၾကည့္ကေဝ့သြားတယ္
ကြ်န္မ ပိုျပီးသြက္လက္ဆတ္ေကာ့လာတယ္
ပိုျပီးၾကြရြရဲတင္းလာတယ္
ပိုျပီးတြန္႔ေကာက္ဖူးေမာ့လာတယ္
ကြ်န္မဟာ ေႏြရာသီအရိုင္းပန္းတစ္ပြင့္လို ထင္းထင္းလင္းလင္း ပြင့္လာတယ္
စလိုက္မီးေရာင္ေတြ ကြ်န္မကိုယ္ေပၚ အကုန္ေမွာက္ခ်လိုက္တဲ့အခါ
ကြ်န္မဟာ တိုင္ကိုဖက္ျပီး စကတယ္
အသံေတြဆူလာေလေလ ကြ်န္မတန္ပိုေတြ အရွိန္ရလာေလ
ေနာက္ျပီး ကြ်န္မဝယ္လိုအားေတြ ျမင့္လာေလ
ကမ္းေပးလာတဲ့တစ္ခြက္ကို မူးမူးမိုက္မိုက္ေမာ့ခ်လိုက္ျပီးတာနဲ႔
ကြ်န္မဟာ ေၾကာင္လိမၼာတစ္ေကာင္လို တိုးကပ္ဦးညြတ္ေပးရတယ္၊ ပြတ္သပ္ပင့္ရိႈက္ေပးရတယ္
ကြ်န္မအခ်ိန္မကုန္ခင္ ကြ်န္မဟာ ကေသာကေမ်ာ
ရိုင္းသည္ထက္ရိုင္းရတယ္၊ လိုသည္ထက္ပိုရတယ္
အခ်ိန္ကုန္ေပမဲ့လည္း ေဆးေၾကာင့္ အရွိန္မကုန္ေသးတဲ့အခါ
ကြ်န္မဟာ ပိုင္ဆိုင္သမွ်အားလံုးကို လႊတ္ခ်ေပးလိုက္တယ္  

  

 

 

 

ကြ်န္မဟာ ညမင္းသမီးပါ
ေနာက္တစ္ေန႔ႏိုးထလာရမွာေၾကာက္တဲ့ေရာဂါကို
အရွိန္ျပင္းျပင္း ဝင္ေဆာင့္ထားခဲ့တာ သက္တမ္းရင့္ေနသူၾကီးေပါ့
ကြ်န္မအစြမ္းကုန္ေမွာက္ပစ္ခဲ့တဲ့ညနက္ေတြကို
အိပ္မက္ဆိုးေတြအျဖစ္ထပ္မက္ေနရတဲ့ ဖန္ခြက္တစ္လံုးေပါ့
ကြ်န္မဟာ ျပန္ဆက္လုိ႔မရေတာ့ေအာင္ က်ဳိးေၾကမြထေနပါျပီ
ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မ ေနာင္တနဲ႔ သန္းေခါင္ေတြကိုေစာင့္ဆဲ
တဖန္ျပန္လည္ဖူးျပရမယ့္နာရီေတြကိုေစာင့္ဆဲ
တေသာေသာေဒၚလာေတြကိုေစာင့္ဆဲ
ေႏြဆန္တဲ့ ပူခါးခါး အရက္ေတြကိုေစာင့္ဆဲ
ကြ်န္မ သိပ္လွတယ္။ ။

ေရးသားသူ။   ။ Craton