က်မအပါအ၀င္ ဘေလာ့ဂါအေတာ္မ်ားမ်ား ေနထုိင္မေကာင္းျဖစ္ၾကရာမွာ စာေရး၀ါသနာပါသူဆိုတဲ႔အတိုင္းပဲ ကိုယ့္ေ၀ဒနာ ခံစားခ်က္ေတြကို စာတတန္ေပတတန္နဲ႔ ေရးဖြဲ႔ရင္ဖြင့္တတ္ၾကပါတယ္...။ တိုင္းတပါးမွာ အလုပ္သြားလုပ္သူ ေမာင္ငယ္ႏွမငယ္ေတြက ပိုျပီးအထီးက်န္တတ္ၾကပါတယ္ ...။ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာနဲ႔ မိဘရဲ႔ အရိပ္ေအာက္က ကင္းကြာေနလို႔ ေနထုိင္မေကာင္းျဖစ္ခ်ိန္မွာ ပိုျပီးအားငယ္စိတ္၀င္တတ္ၾကတယ္...။ ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ က်မကိုယ္တိုင္ မိဘနဲ႔အတူမေနရတာ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ လံုးလံုးပဲေလ..။ အေဖက ငယ္ငယ္ကတည္းကဆံုးသြားေတာ့ အေမနဲ႔အတူျပန္ေနရတာ ငါးႏွစ္ပဲရွိပါေသးတယ္...။ ျပည္ပမဆိုထားနဲ႔ ျမန္မာျပည္ထဲမွာေတာင္ တျခားျမိဳ႔ကေန ရန္ကုန္မွာ အလုပ္လာလုပ္ၾကတဲ႔ သူေတြလဲ ကိုယ့္အိမ္ ကိုယ့္မိဘေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ေ၀းေတာ့ ဒီလိုပဲ ခံစားၾကတာပဲ...။ က်မရဲ႔ ကဗ်ာစာအုပ္စင္ေအာက္က ကဗ်ာဆရာမ ညီမေလးတစ္ေယာက္ဆိုရင္လဲဒီလိုပဲ မေန႔က အလုပ္မွာ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနလို႔တဲ႔ က်မဆီဖုန္းဆက္လာတယ္ ေလသံက သဲ႔သဲ႔ေလးရယ္ ေနမေကာင္းဘူးလားဆိုေတာ့... သြားကိုက္ေနလို႔အမတဲ႔..။ အံဆံုးေပါက္လို႔ နာေနတာ ခြင့္ယူျပီးျပန္ဖို႔ကို ရံုးမွာတစ္ေယာက္မွျပန္မလာေသးလို႔ လာသမွ်ဖုန္းေတြကို အသံမထြက္ခ်င္ဘဲ ေျဖေျဖေနရလို႔တဲ႔ေလ...။ အဲလိုေလးေပါ့ဗ်ာ ဘေလာ့ဂါေမာင္ငယ္ညီမငယ္ေတြ ေတာ္တာ္မ်ားမ်ား ေနမေကာင္းျဖစ္ရင္ က်မဆီဖုန္းဆက္သူဆက္... လိုင္းေပၚမွာရင္ဖြင့္သူဖြင့္ၾကေပါ့....။
က်မဟုိတေလာက ေတာ္ေတာ္ေလးေနမေကာင္းျဖစ္ေတာ့ ေပါက္ကရပို႔စ္ေတြေရးတင္ျဖစ္ေသးတယ္...။ ေပါက္ကရရယ္လို႔လဲ ေျပာလို႔မရပါဘူး...။ တကယ္ေတာ့ နာမက်န္းျဖစ္ျပီဆို ယမမင္းကို တစ္ေန႔သံုးခါေလာက္က မ်က္ေစာင္းထိုးေနျပီေလ...။ လူဆိုတာေမြးလာကတည္းက ေသမ်ိဳးခ်ည္းပဲ...။ ေသျခင္းတရားဆိုတာ အဆန္းတၾကယ္မွမဟုတ္ဘဲ..။ လူတိုင္းအျမဲသတိခ်ပ္ေနရမယ့္အရာေလ...။ ေသရမွာကို မေၾကာက္ပါဘူးလို႔ ဟစ္ေၾကြးေနေပမယ့္လည္း တကယ္တမ္းေသရေတာ့မယ္ဆို က်န္ရစ္ခဲ႔မယ့္ သံေယာဇဥ္ေတြမျပတ္ႏိုင္တာနဲ႔ ကိုယ့္အတၱနဲ႔ကိုယ္ မေသခ်င္ၾကျပန္ဘူးပဲ....။ ေသျခင္းတရားကို တကယ္ အခ်ိန္အတိအက်နဲ႔ ရင္ဆိုင္ရေတာ့မယ့္ ကိုၾကီးေက်ာက္လိုလူမ်ိဳးကို အတုယူေစခ်င္ပါတယ္...။ တကယ္ေတာ့ ကိုၾကီးေက်ာက္ရဲ႔ ေရႊရတုမွတ္တမ္းကို က်မခုမွစျပီးေရာက္ဖူးတာပါ....။ အမခ်စ္ၾကည္ေအးပို႔စ္မွာ ကိုၾကီးေက်ာက္ကို ၀ိုင္းျပီးဆုေတာင္းေပးၾကပါဆိုတာ ေတြ႔လိုက္ေပမယ့္ ကိုၾကီးေက်ာက္ဆီကိုမေရာက္လုိက္ဘူး...အဲဒီခ်ိန္တုန္းက ကိုယ့္အပူနဲကိုယ္...။ ဒီပို႔စ္ေလးက ေရႊရတုမွတ္တမ္းကို အလည္အပတ္သြားျပီး ေနာက္ဆံုးပို႔စ္ျဖစ္တဲ႔“၀င္ကစြပ္ေက်ာက္” “ယမမင္းထံသို႔ေျခလွမ္း၁၈၀” အပါအ၀င္ အျခားပို႔စ္အေဟာင္းေတြကိုဖတ္ျပီး ကိုၾကီးေက်ာက္ရဲ႔ အေရးအသား စိတ္ဓါတ္ၾကံ့ခိုင္မႈေတြကို ေလးစားဂုဏ္ယူလြန္းလို႔ ေရးျဖစ္သြားတာပါ....။ ဒီလိုပဲျဖစ္ရမယ္ေလ... ေသျခင္းတရားကို တည္ျငိမ္စြာ ဘာ၀နာပြားမ်ားရင္း သတၱိရွိိွရိွရင္ဆိုင္တတ္ရမယ္....။ ကိုၾကီးေက်ာက္ရဲ႔ ဟာသယဥာဏ္ေလးဖက္ျပီး ေရးသားထားတာေလးကိုဖတ္ရေတာ့ က်မ မ်က္ရည္၀ဲမိတယ္....။ ကာယကံရွင္ဘယ္လိုေနမလဲမသိေပမယ့္ က်မကေတာ့ ခံႏုိင္ရည္မရွိေသးဘူးပဲ...။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေနာ္... ခုလို အြန္းလိုင္းေလးရွိေနတာအဆင္ေျပတယ္ဗ်ာ....။ ကိုယ့္ခံစားမႈစိတ္ထြက္ေပါက္ကို စာလံုးေတြအျဖစ္ေျပာင္းလဲ ပစ္ႏိုင္ၾကတာဟာလဲ...ပါရမီတမ်ိဳးပါပဲ...။
ဘယ္လုိပဲျဖစ္ေစ ကိုၾကီးေက်ာက္ရဲ႔ ေရႊရတုမွတ္တမ္းကေန က်မတို႔ ပို႔စ္အသစ္ကေလးေတြ ထပ္ထပ္ျပီး ဖတ္ရဦးမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္...။ ကိုၾကီးရဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းျပီး ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ႔ အေရးအသားေတြဟာ... က်မတို႔ ဘေလာ့ဂ္ေလာကမွာ မွတ္တိုင္တစ္ခုအျဖစ္ မားမားမတ္မတ္ထင္က်န္ရစ္ခဲ႔မွာပါ...။ ဒီပို႔စ္ေလးအတြက္ ေရႊရတုမွတ္တမ္းကေန ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ ပံုကိုယူသံုးထားတဲ႔ အတြက္ ကိုၾကီးေက်ာက္စိတ္မဆိုး ေလာက္ဘူးလို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္...။
ကိုၾကီးေက်ာက္ စိတ္ေအးခ်မ္းစြာျဖင့္ ေန႔ရက္ေတြကို ေအာင္ျမင္စြာ ျဖတ္သန္းႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္...။
မိုးေငြ႔
6 comments:
ကၽြန္ေတာ္လဲ ၾကားၾကားခ်င္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ ၀င္ကစြပ္ေက်ာက္ မတင္ခင္ညက စကားေျပာျဖစ္ေသးတယ္ အရင္တိုင္းပဲ ပံုမွန္အသံတိုးတိုးပဲ ေသခ်ာတာက သူတည္ၿငိမ္ေနတယ္ဆိုတာပဲ။ ရယ္ရယ္ေမာေမာ ပဲ။ ထံုးစံအတုိင္း စကားေျပာရင္းေတာင္ သူဟာသ ေျပာတုန္းပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္တို႕ ယံုၾကည္သလို စာေတြ ဆက္ေရးႏိုင္မွာပါ။
မမုိးေငြ႕ေရ ဘေက်ာက္ရဲ႕ သတိၱကုိ မခ်ီးက်ဴးဘဲ မေနနုိင္ပါဘူး။ တကယ့္ သတၱိခဲပါ... ။
ဘေက်ာက္ဟာ နတ္သမီးရဲ႕ Favourate Blogger တေယာက္ၿဖစ္ပါတယ္။
ဘေက်ာက္ေရးခဲ႔တဲ႔ အေတြ႕အႀကံဳနဲ႔ တကယ္႔ အၿဖစ္အပ်က္ေတြကို အရမ္းစိတ္ဝင္စားတယ္။
အထူးသၿဖင္႔ သရဲအေႀကာင္း၊ ေမွာ္အေႀကာင္း၊ အဲဒါမ်ိဳးေတြေပါ႔...။
ေနာက္တခုက...
ၿဖစ္ႏိုင္ရင္ ဘေက်ာက္ကို (ေနမေကာင္းတဲ႔အေႀကာင္း) Attention မေပးမိႀကဖို႕ ၊ ဘေက်ာက္အေနနဲ႕ အဲဒီေဝဒနာႀကီးကို ေမ႔ေမ႔ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနႏိုင္ေစဖို႕ ၊လူမမာတေယာက္လို မဆက္ဆံႀကဖို႕ နဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စရာအေႀကာင္းေတြပဲ ေရးႀက ေၿပာႀကရေအာင္လား...။
ဘေက်ာက္ေနေကာင္းပါေစလို႕ ဆုေတာင္းရင္း..
အကုန္လုံးက စိတ္ပူၾကတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..မိုးေငြ႕ေရ... ဘေက်ာက္ကေတာ့ ခုထိ လူေကာင္းတေယာက္လို စားေသာက္ေနထိုင္ သြာလာ နိုင္တုန္းမို႔..ဆရာဝန္ေျပာတာ သိတ္အယုံအၾကည္မရွိပါ..
သူေျပာတဲ့အတိုင္းျဖစ္ေတာ့လဲ..ဘာျဖစ္လဲ..အေရးမစိုက္ေပါင္ ဆိုျပီးေနလိုက္တာပဲ..၊ဘဝမွာ တစ္ကေနျပန္ျပန္စရတာေတြက မ်ားေနခဲ့ျပီမို႔.. ခုလဲ တစ္ က ျပန္စရမွာ မတုန္လႈပ္ေတာ့ဘူး..င့ါတူမေရ့
ကၽြန္မ တခါမွ မေရာက္ဖူးေပမဲ့ ကိုႀကီးေက်ာက္အေၾကာင္း ေရးထားတာေတြ႔လို႔ လာဖတ္သြားပါတယ္။ ကိုႀကီးေက်ာက္အတြက္ အတူတကြ ဆုေတာင္းေပးသြားပါတယ္။
အမေရ ေသျခင္းတရားကို က်န္းမာေရးေကာင္းတဲ့ လူေတြေတာင္မွ တေန႕သံုးခါေလာက္ ဆင္ျခင္တာ အ၇မ္းေကာင္းပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တကယ္ရင္ ဆိုင္လာရတဲ့အခါမွာ စိတ္သက္သာရာရတာေပါ့။ ထုတ္ေျပာလို႕ ေသမယ္လို႕ သိေနတဲ့လူေတြ ၇ွိသလို ထုတ္မေျပာေပမယ့္ ေသဖို႕ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသူေတြ လည္းရွိပါတယ္။အဲေတာ့ အားလံုူးကိုေမတၱာပို႕လိုက္ၾက ရေအာင္လား
ခင္မင္လွ်က္
ကိုကိုးအိမ္(မႏၱေလး)
Post a Comment