သမုဒယ(အလယ္).....

 

ညေန ေျခာက္နာရီခြဲပဲရွိေသးေပမယ့္ အျပင္မွာ တကယ္မိုးစုန္းစုန္းကိုခ်ဳပ္ျပီး မဲေမွာင္ေနပါေရာလားကြယ္….။ 

သီတင္းကၽြတ္လေရာက္ေပမယ့္လည္း ဒီေတာင္ေပၚျမိဳ႔ကေလးရဲ႔ မိုးကမဆဲႏိုင္ေသး….။ မိုးသည္းတဲ႔အျပင္ ေလကပါျပင္းေသးတယ္…။ 

ဒီညေန ထမင္းမစားခ်င္တာနဲ႔ သူျပဳတ္ေပးတဲ႔ ၾကက္သားျမဴစြမ္ေလးကိုပဲေသာက္လိုက္တယ္…။

ကၽြန္မအခန္းထဲကို သူေရေႏြးဇလံုေလးနဲ႔ေရာက္လာတယ္…။ ကၽြန္မ ကုတင္ေျခရင္းဖက္မွာ ေျခေထာက္ကို ေအာက္ခ်ျပီးထိုင္လိုက္တယ္…။ သူက ကၽြန္မေျခေထာက္ေတြကို အသာအယာမျပီး ေရေႏြးဇလံုထဲထည့္စိမ္လိုက္တယ္…။ ဆားၾကမ္းလက္တစ္ဆုပ္စာ ထည့္ထားတဲ႔ ေရၾကက္သီးေႏြး ထဲကို ေျခေထာက္စိမ္ရင္ အေညာင္းအညာေျပတယ္ အသားအေရေကာင္းတယ္တဲ႔…။ ကၽြန္မကေတာ့ျဖင့္ ရန္ကုန္မွာေနတုန္းက တခါတေလမွသာ Spa ဆုိင္မွာသြားစိမ္ဖူးတာပါ…။ သူကေတာ့ ညေနတိုင္းလိုလုိ ထမင္းစားျပီးတာနဲ႔ ကၽြန္မကို ပံုမွန္ေလး ကၽြန္မေျခေထာက္ေတြကို ေရေႏြးစိမ္ျပီးႏိွပ္ေပးေလ့ရွိတယ္…။ အစကေတာ့ ကၽြန္မအားနာလို႔ တတြင္တြင္ျငင္းပါေသးတယ္…။ ညေနပိုင္းေအးေတာ့ ကၽြန္မကိုေရပတ္သုတ္ေပးရင္း သူကေျခေထာက္ကိုပါေရစိမ္ေပးတတ္ေနတာ..။ ဗိုက္ေထာက္ေနေတာ့ ကၽြန္မက အေနာက္ဖက္ကိုလက္ဖေနာင့္နဲ႔ ေထာက္ထားရတဲ႔ အေနအထားနဲ႔ေနေနရတယ္…။ ငါးလဆိုတဲ႔ ဗိုက္က အေတာ္ေလးေဖာင္းထြက္ေနတာ…။ သူက ကၽြန္မေျခသလံုးေတြကိုႏွိပ္ေပးရင္းနဲ႔ ကၽြန္မဗိုက္နား ကပ္ျပီး နားေထာင္တတ္တယ္…။ မျမင္ရေသးတဲ႔ ကေလးကိုစကားေတြ လွမ္းေျပာလိုေျပာရဲ႔…။

“တို႔ေတြခ်ဳပ္တဲ႔စာခ်ဳပ္အရဆို မင္းျပန္ဖို႔ရက္က ႏွစ္လေတာင္လြန္ခဲ႔ျပီေနာ္… မင္းအိမ္ျပန္သင့္ျပီမင္းခ…”

ကၽြန္မ အခြင့္သင့္တုိင္းသူ႔ကို ေျပာေနက်စကားကိုပဲထပ္ေျပာရပါတယ္…။ သူက ကၽြန္မေျခသလံုးေတြကို အ၀တ္နဲ႔သုတ္ရင္း တစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည့္တယ္…။ သူ႔မ်က္လံုးေတြထဲက အရိပ္ေတြကို ကၽြန္မအဓိပၸါယ္မေဖာ္ခ်င္ဘူး…။

“ေမေမစိတ္ပူေနျပီ ေက်ာင္းျပန္တက္ရဦးမယ္ဆိုတာကိုဆက္မေျပာပါနဲ႔ ႏွင္းရယ္…. ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းျပန္တက္မွာပါ အိမ္လဲျပန္မွာပါ… ခု ႏွင္းကို တစ္ေယာက္ထဲထားခဲ႔ရမွာ ကၽြန္ေတာ္စိတ္မခ်ဘူး nurse ငွားတာကငွားတာပဲေလ… ေမြးခါနီးဖြားခါနီးက် ကၽြန္ေတာ္ရွိမွကိုျဖစ္မွာပါ… ကၽြန္ေတာ့္ကို ႏွင္းမီးဖြားျပီးတဲ႔အထိေတာ့ေနခြင့္ျပဳပါဗ်ာ….ေနာ္… ကၽြန္ေတာ္ကတိေပး ပါတယ္ ႏွင္းေရာ ကေလးေရာ က်န္းမာစြာရွိျပီလို႔ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ခ်တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းျပန္မွာပါ….”

အျမဲတမ္းေအးစက္မာေက်ာခဲ႔တဲ႔ “ေငြႏွင္းမႈန္” ဆိုတဲ႔ကၽြန္မ ေယာက္်ားေတြနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ ဘယ္ေတာ့မွ အယံုအၾကည္မရွိခဲ႔တဲ႔သူတစ္ေယာက္က “ဥာဏ္မင္းခ”ဆိုတဲ႔ ခ်ာတိတ္ကေလးနဲ႔က်မွ က်ရံႈးရေတာ့မွာလား…။ 

ကၽြန္မ၀န္ခံပါတယ္ ကၽြန္မတစ္သက္မွာ သူ႔လိုၾကင္နာတတ္တဲ႔ အစစအရာရာ ဂရုတစိုက္ရွိလြန္းတဲ႔ စိတ္ထားႏူးညံ့ျဖဴစင္လြန္းတဲ႔ ေယာက်ာ္းမ်ိဳးရွိလိမ္႔မယ္လို႔ေတာင္ ထင္မထားခဲ႔တာ ယံုၾကည္မထားခဲ႔တာပါ…။  ကၽြန္မ ကၽြန္မ သူ႔ရဲ႔ ညြတ္ကြင္းေတြေအာက္ ေၾကြခသြားခဲ႔ျပီလား…။ ကၽြန္မ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ႔တဲ႔ single mother ျဖစ္ေရးကို ကၽြန္မ တကယ္အေကာင္ထယ္မေဖာ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလား..။ 

“ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေနာက္ထပ္တစ္ခုေတာင္းဆိုခ်င္ေသးတယ္ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရန္ကုန္ျပန္ျပီး ႏွင္းကို ရန္ကုန္က အမ်ိဳးသမီးေဆးရံုမွာပဲေမြးေစခ်င္တယ္… ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေမေမ ၀ယ္ေပးထားတဲ႔ တိုက္ခန္းမွာ ႏွင္းကို nurse တစ္ေယာက္ငွားေပးထားမယ္ေလ… ႏွင္းေမြးမယ့္ ဂ်ဴးဒိတ္ကလည္း ေဖေဖာ္၀ါရီလဆိုေတာ့ ဒီမွာဆိုအရမ္းကိုေအးမွာ ရန္ကုန္ရာသီဥတုနဲ႔ဆို ေနရတာ အေတာ္ပဲ…”

“တို႔အတြက္ အစစအရာရာစဥ္းစားေပးတဲ႔အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မင္းခ… တို႔ဒီမွာပဲေမြးမယ္ ဟိုမွာဆို တေန႔မဟုတ္တေန႔ေတာ့ ေမေမတို႔သိသြားမွာပဲ အခ်ိန္မတန္မီ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အသိမေပးခ်င္ေသးဘူး…”

သူ႔ထက္ အသက္ခုႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကီးတဲ႔ ကၽြန္မကိုအေရွ႔က မတို႔ မမတို႔မတပ္ဘဲ ႏွင္းလို႔ေခၚလိုက္တိုင္း ကၽြန္မ ဘာမွန္းမသိတဲ႔ တစ္စံုတစ္ခုကိုသြားသြားသတိရေနတယ္…။ ကၽြန္မကုိ ဒီလိုနာမည္မ်ိဳး တစ္ေယာက္ေယာက္ေခၚခဲ႔ဖူးတယ္ ကၽြန္မခပ္ငယ္ငယ္အခ်ိန္တုန္းကလား ဘယ္တုန္းကလည္းဆိုတာ ေသခ်ာမမွတ္မိေတာ့ေပမယ့္ အဲလိုမ်ိဳးေခၚခံရဖူးတာကိုေတာ့ သိေနတယ္…။

သူကလုပ္ေနက်အတိုင္း ေရေႏြးဇလံုသိမ္းသြားျပီး ကၽြန္မညအိပ္ခါနီးေသာက္ဖို႔ ႏြားႏို႔ပူပူတစ္ခြက္ယူလာ ေပးပါတယ္…။ ေစာေစာကပဲ အားေဆးေတြ တစ္ခါေသာက္ျပီးပါျပီ…။ အိပ္ယာေပၚခဏလွဲလိုက္ေတာ့ ဗိုက္ညာဖက္မွာ ဒုတ္ခနဲလႈပ္သြားတယ္…။ ဒီလပိုင္းေတြဆို အဲလိုပဲ ကေလးကလႈပ္တတ္တာတဲ႔…။ သူကေတာ့ အြန္လိုင္းကေန ဟိုရွာဒီေဖြနဲ႔ သူဖတ္ထားတဲ႔ ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္တစ္ေယာက္ လိုက္နာရမယ့္ အခ်က္အလက္ေတြ အစားအေသာက္ေတြကို စိတ္လက္ရွည္စြာ ေျပာျပတတ္ပါတယ္…။ ကၽြန္မကေတာ့  တခါတခါ nurse တစ္ေယာက္ထက္ေတာင္ စိတ္ရွည္တတ္တဲ႔ သူ႔ကိုစိတ္ထဲအၾကိမ္ၾကိမ္ခ်ီးက်ဴးေနမိေတာ့တယ္…။ ဗိုက္ထဲက ကေလးကို သီခ်င္းေပးနားေထာင္ရတယ္ဆိုျပီး သူ႔အိုင္ပက္ထဲက သီခ်င္းေကာင္းေကာင္းေလးေတြကို ဖြင့္ျပီး ကၽြန္မဗိုက္နားလာကပ္ထားေပးေသးတယ္…။

ညသန္းေခါင္းေက်ာ္ၾကီး ကၽြန္မဆီးသြားခ်င္လို႔ႏိုးလာေတာ့ ကၽြန္မကုတင္နဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းနံရံနားမွာ ဒရင္းဘက္ေလးနဲ႔သူ႔ကို ေစာင္မျခံဳဘဲ ခပ္ေကြးေကြးေလးအိပ္ေနတာေတြ႔လိုက္လို႔ ေစာင္တစ္ထည္ယူျပီး သြားျခံဳေပးလိုက္တာ… သူ႔ကိုယ္ေတြပူက်စ္ေနပါေရာလား…။ ညေနတုန္းက ကၽြန္မအတြက္ ႏြားႏို႔သြားယူတုန္းက သူမိုးမိျပီးျပန္လာခဲ႔တာ…။ အေအးမိျပီးဖ်ားသြားတာျဖစ္မယ္..။ သူ႔ကို ေစာင္ျခံဳေပးရင္း သူကိုေဆးမတိုက္ခင္တစ္ခုခုစားရေအာင္ မီးဖိုဖက္သြားျပီး ေဆးမေသာက္ခင္ သူစားဖို႔ ေပါင္မုန္႔တစ္လံုးနဲ႔ အပူေတြက်ေအာင္ေရခဲဇလံုတစ္ခုရယ္ ယူလာလိုက္တယ္။

“မင္းခ… မင္းခ…” သူ႔လက္ေမာင္းကို ကၽြန္မလႈပ္ႏိႈးေတာ့ သူမ်က္လံုးပြင့္လာတယ္…။

“ႏွင္း… ႏွင္း ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ…ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ…”

ဒီေလာက္အဖ်ားတက္ေနတာကိုသူက ကၽြန္မအတြက္ပဲသူ႔ေခါင္းထဲမွာ ပထမေနရာအျမဲထားတတ္တာ ၾကည့္စမ္း ဘယ္ေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တဲ႔ ၾကင္နာတတ္တဲ႔ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္လည္း…။

ကၽြန္မသူ႔ကိုၾကည့္ျပီးတစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္မိေတာ့တယ္…။ 

ကၽြန္မသူ႔နုဖူးျပင္ေပၚက ဆံပင္ေကာက္ေကာက္ေကြးေကြး တခ်ိဳ႕ကို သပ္တင္ျပီး ေရခဲ၀တ္ေလးတင္ေပးလိုက္တယ္…။

“မင္း အရမ္းဖ်ားေနတယ္… အဖ်ားတိုင္းၾကည့္ရေအာင္ေနာ္…” ကၽြန္မေဆးေသတၱာထဲက အဖ်ားတိုင္းတဲ႔ တာမိုမီတာေလးကို အရက္ပ်ံဂြမ္းစေလးနဲ႔ တစ္ခ်က္ပြတ္သုတ္လိုက္တယ္…။ သူက အဖ်ားတိုင္းဖို႔ သူ႔လွ်ာေအာက္ထည့္ဖို႔ရာ ပါးစပ္ကုိအဆင့္သင့္ဟထားေပးတယ္…။ ခုလိုက်ေတာ့လည္းသူက တကယ့္ကေလးငယ္ေလးတစ္ေယာက္လုိပါပဲ…။

အဖ်ားက ၁၀၄ … သူ႔ကိုုမုန္႔နဲနဲေကၽြးျပီးေဆးတိုက္ထားလိုက္တယ္…။

“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ႏွင္း… ကိုယ္၀န္သည္ကို ကၽြန္ေတာ္က ဒုကၡျပန္ေပးသလိုျဖစ္ေနျပီ…”

“ရပါတယ္ မင္းခရယ္… မင္းတို႔ကို ျပဳစုတာရဲ႔ ဆယ္ခါျပန္တစ္ခါေလာက္ေတာင္မရွိပါဘူး… တို႔ကသာမင္းကို ေက်းဇူးတင္ရမွာ..”

“ႏွင္း ျပန္အိပ္ေတာ့ေလ ကၽြန္ေတာ္ကေအးေဆးပါ ေတာ္ၾကာ ကၽြန္ေတာ့္အဖ်ားေတြကူးသြားရင္ မေကာင္းဘူး… အိပ္ေတာ့ေနာ္ အိပ္ေရး၀၀အိပ္္ရမယ္… မနက္က်သိပ္ေစာေစာမထနဲ႔ဦး ဆယ္နာရီျပည့္ေအာင္အိပ္ရမယ္ေနာ္… မနက္စာေကာင္းေကာင္းျပင္ထားေပးမယ္…ႏွင္းစားခ်င္တဲ႔ အသားညွပ္ေပါင္မုန္႔ကို ၀က္ေပါင္ေျခာက္နဲ႔ခ်ိီးစ္နဲ႔ ေသခ်ာလုပ္ေပးမယ္…”

“ကဲပါ… ဖ်ားေနတဲ႔သူက နားနားေနေန ေနပါ…အားက်ိဳးမာန္တက္ကိုျဖစ္ေနတာပဲ…တို႔က တခါတေလ ရွိတာစားလည္းျဖစ္တယ္…မင္းခအတြက္ နက္ဖန္ ဆန္ျပဳတ္လုပ္ေပးမယ္..”

ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဟုိဖက္ဒီဖက္လွဲရင္းမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကာ စကားလွမ္းေျပာေနၾကျခင္းပင္..။

“ႏွင္း မီးဖိုနားမသြားရဘူးေလ… ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ဘာမွမပူနဲ႔ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လုပ္လို႔ရတယ္ အဖ်ားက အခုေဆးေသာက္ထားတာပဲ မနက္က် ေပ်ာက္သြားလိမ္႔မယ္…”

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

“အစ္ကိုေလး… အစ္ကိုေလး…”

မနက္္လင္းခ်င္းပဲရွိေသး အိမ္ေရွ႔တံခါးကို တဒုန္းဒုန္းလာေခါက္တဲ႔ ျခံေစာင့္အသံေၾကာင့္ ကၽြန္မလန္႔ႏိုးလာခဲ႔တယ္…။ အခ်ိန္ၾကည့္ေတာ့ မနက္ခုႏွစ္နာရီ…။ သူ႔ကိုၾကည့္ေတာ့ ညက ေဆးအရွိန္ေၾကာင့္ထင္ရဲ႔ ေစာင္ေအာက္မွာေကြးေကြးေလးအိပ္ေမာက်ေနတယ္…။

ကၽြန္မအိမ္ေရွ႔တံခါးမကိုသြားဖြင့္ေတာ့ ျခံေစာင့္ဦးေလးက…။

“မမေလးေရ… ျခံ၀မွာ အစ္ကိုေလးဧည့္သည္တဲ႔ အမ်ိဳးသမီးၾကီးတစ္ေယာက္ေရာက္ေနတယ္…”

“ဟုတ္လား ဦးေလး… အထဲေခၚျပီး ဧည့္ခန္းမွာေနရာေပးလိုက္ပါ ကၽြန္မမ်က္ႏွာသြားသစ္လိုက္ဦးမယ္”

သူ႔ဧည္သည္ဆိုတာ ဘယ္သူလဲ သူဒီမွာရွိတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းပဲသိတာ…။ ကၽြန္မအျမန္ဆံုးမ်က္ႏွာသစ္ျပီး ဧည့္ခန္းဖက္ကုိျပန္ထြက္လာခဲ႔လိုက္တယ္…။

ဧည့္ခန္းထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ေနတဲ႔အမ်ိဳးသမီးၾကီး ဆင္စြယ္ေရာင္ပိတ္ေဖာက္ဇာ၀မ္းဆက္နဲ႔ သူ႔ေမေမပါ…။ ကၽြန္မတို႔ဒီမွာရွိတာဘယ္လိုမ်ားသိသြားခဲ႔ပါလိမ္႔။ 

သူ႔ေမေမက ကၽြန္မကိုေတြ႔ေတာ့ တခ်က္အံ့အားသင့္သြားတယ္…။ မ်က္ခံုးနက္နက္တစ္စံုေအာက္က ခပ္စူးစူးအၾကည့္ေတြကို ကၽြန္မတဆိတ္ေတာ့ စိတ္မခ်ျဖစ္မိသြားတယ္…။

“မင္းက သားနဲ႔လက္ထပ္ထားတဲ႔မိန္းကေလးလား…”

“ဟုတ္… ဟုတ္ကဲ႔ပါ အန္တီ…”

“လာထိုင္ပါဦးကြယ္ အန္တီ့သားနဲ႔မင္း ေျပာေျပာဆိုဆိုမရွိဘဲ ဒီျမိဳ႔ကေလးမွာ တိတ္တိတ္ကေလးလာ ေနေနတာ ဘာရယ္ရြယ္ခ်က္နဲ႔လည္း အန္တီ႔ကိုနားလည္ေအာင္ရွင္းျပပါဦး… အသိတစ္ေယာက္က သားကိုဒီျမိဳ႔မွာေတြ႔ေတြ႔ေနတယ္ဆိုလို႔စံုစမ္းခိုင္းျပီးလိုက္လာခဲ႔တာ သားက ေက်ာင္းအတြက္စာတမ္း လုပ္ေနတယ္ပဲ လွည့္ပတ္ေျပာေနတာ…”

ေတာ္ပါေသးရဲ႔ သူ႔ရဲ႔ေမေမဆိုတာ ထက္ထက္ျမတ္ျမတ္ရွိတဲ႔အျပင္ သေဘာထားေကာင္းတဲ႔ မိခင္တစ္ေယာက္ မိန္းမသားခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာတရားျပည့္၀ေနတဲ႔သူတစ္ေယာက္ျဖစ္တာ ကၽြန္မအတြက္ကံေကာင္းျခင္းပါ…။ သူ႔မွာ အျပစ္မရွိ ကၽြန္မရဲ႔ေတာင္းဆိုခ်က္တစ္ခုအတြက္နဲ႔ သူသက္သက္ကူညီေပးသူတစ္ေယာက္သာျဖစ္ေၾကာင္း အကုန္အစင္ရွင္းျပေတာ့ သူ႔ေမေမက သေဘာက်စြာျပံဳးပါေလေရာ…။ ကၽြန္မက ကၽြန္မကို အၾကီးအက်ယ္စိတ္ဆုိးမယ္ထင္ထားခဲ႔တာ…။ 

“သမီးက သိပ္စိတ္ကူးယဥ္တာေရာ… ဒါမ်ဳိးက ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာရွိတယ္ဆိုေပမယ့္ အန္တီတို႔ဆီမွာက ဘယ္လိုမွလက္ခံလို႔မရတဲ႔ လုပ္ရပ္တစ္ခုေလ… သမီး မိဘမ်ားကဘယ္သူေတြလည္း ေျပာပါဦးကြယ့္”

“သမီးမွာ အေဖေတာ့မရွိေတာ့ပါဘူး ငယ္ငယ္ကတည္းက ဆံုးသြားခဲ႔တာ ေမေမကေတာ့ ေဒၚႏွင္းပြင့္သုန္ပါ… သမီးကတစ္ဦးတည္းေသာသမီးပါ…”

ကၽြန္မစကားဆံုးေတာ့ ေဒၚခင္သစၥာမ်က္လံုးေတြ ဖိတ္ဖိတ္လက္သြားတယ္။ ျပီးေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ လက္ေပြ႔အိတ္ကိုဖြင့္ျပီး ပိုက္ဆံအိတ္ေလးထဲက ဓါတ္ပံုကိုထုတ္လာတယ္…။

“ႏွင္းပြင့္သုန္ဆုိတာ သူလားဟုတ္လား သမီးအေမက သူဟုတ္လားဟင္”

အျဖဴအမဲဓါတ္ပံုေလးမွာ ဓါတ္ပံုတိုက္တစ္ခုမွာ သြားရိုက္ထားဟန္ရွိတဲ႔ အသက္ႏွစ္ဆယ္အရြယ္ ရင္ဖံုးကေလးေတြနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ကကၽြန္မေမေမပါ ဟုတ္ပါတယ္ ေမေမမွာလည္း ဒီဓါတ္ပံုသိမ္းထားတာ ကၽြန္မျမင္ဖူးတယ္ ေမေမ့ေဘးနားက အမ်ိဳးသမီးက သူ႔ေမေမ ေဒၚခင္သစၥာတဲ႔… ။

“ေမေမ႔ဆီမွာလည္းဒီပံုေလးရွိတယ္ အန္တီနဲ႔ေမေမက သူငယ္ခ်င္းေတြလား..”

“အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြေပါ့သမီးရယ္… ေက်ာင္းျပီးကတည္းက သူလည္းအိမ္ေထာင္က် နယ္ေတြေျပာင္းေတာ့ မေတြ႔ျဖစ္ၾကေတာ့တာ အန္တီကလည္း ကေလးေတြႏိုင္ငံျခား ေက်ာင္းသြားတက္ေတာ့ လိုက္သြားရတာနဲ႔ အဆက္သြယ္ျပတ္သြားလိုက္တာ ဒီေန႔ထိဆိုပါေတာ့… သမီးအန္တီ႕ကိုမမွတ္မိဘူးလား သမီး ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ ဆယ္တစ္ႏွစ္အရြယ္ေလာက္က အန္တီတို႔ဒီျမိဳ႔မွာ ေနတုန္းက သမီးအေမနဲ႔လာလည္ခဲ႔ဖူးတယ္ေလ  ႏွင္းပြင့္နဲ႔ေနာက္ဆံုးေတြ႔လိုက္ရတဲ႔ အခ်ိန္ေပါ့ အဲတုန္းက သားပ်ိဳေလးက ေလးငါးႏွစ္ရွိေသးတာ…”

သူ႔ေမေမက အတိတ္အေၾကာင္းကို ျပန္ေတြးဆေျပာေနပံုမ်ား မ်က္လံုးေတြေတာင္ဖိတ္ဖိတ္လက္ အေရာင္ေတာက္ပရႊန္းေ၀လို႔။ သူနဲ႔ေမေမ႔ၾကားက သံေယာဇဥ္ ခင္မင္မႈကိုပါဆက္စပ္ ခံစားလို႔ရေနတယ္…။ သားပ်ိဳေလးတဲ႔ ဒီနာမည္ေလးကို ကၽြန္မၾကားဖူးေနခဲ႔တယ္…။

“သားပ်ဳိေလးဆိုတာက….”

“အန္တီသားအငယ္ဆံုးေလးေပါ့ သမီးရဲ႔ ဥာဏ္မင္းခေလးေပါ့…”

“ႏွင္း… ငယ္ငယ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေပါင္ေပၚခ်ီျပီး ဓါတ္ပံုရိုက္ထားဖူးခဲ႔တယ္ေလ မမွတ္မိေတာ့ဘူးလား…”

အေနာက္ဖက္ကထြက္လာတဲ႔ သူ႔အသံေၾကာင့္ ကၽြန္မလွည့္ၾကည့္လိုက္မိတယ္…။ ညအိပ္၀တ္စံုေလးနဲ႔ မ်က္ႏွာေလးခပ္ႏြမ္းႏြမ္းျဖစ္ေနတဲ႔သူ…။ သူ႔လက္ထဲက အိုင္ပက္ထဲက ဒန္းေလးေပၚမွာ ေဘာင္းဘီတိုကေလးနဲ႔ ဆံပင္ေကာက္ေကာက္ေကြးေကြးေကာင္ေလးကို ေပါင္ေပၚတင္ခ်ီထားတဲ႔ အျဖဴေရာင္ဂါ၀န္နဲ႔ ပိုနီေတးေလးခပ္ျမင့္ျမင့္ ခ်ည္ထားတဲ႔ ကေလးမေလး…။ အဲဒါကၽြန္မငယ္ငယ္ကပံုေလးပဲ…။ ကၽြန္မမွတ္မိျပီ ငယ္ငယ္တုန္းက ဒီျမိဳ႔ေလးကို ေမေမတို႔နယ္ေျပာင္းေတာ့ ခဏ၀င္ခဲ႔တုန္းက ေမေမ့သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ သူ႔ေမေမပဲ အဲဒီတုန္းက အရုပ္ကေလးလို ခ်စ္ဖို႔သိပ္ေကာင္းတဲ႔ သားပ်ိဳေလးဆိုတဲ႔ ေကာင္ကေလးက မင္းခတဲ႔….။ ေလာကၾကီးက အံ့ၾသဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ ဒီေလာက္ပဲတုိက္ဆိုင္လြန္းသတဲ႔လား…။ 

“ဟင္… ဒါျဖင့္ မင္းခက တို႔ကုိ အစကတည္းက သိေနတာေပါ့ ဒီေလာက္အခ်ိန္ေတြၾကာခဲ႔တာ မင္းကတို႔ကိုဘယ္လိုမွတ္မိေနခဲ႔သလဲ….”

“ႏွင္းသူငယ္ခ်င္း မမင္းမင္း၀င္းက သူ႔ေမာင္ကတဆင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို နာမည္ေျပာလိုက္ကတည္းက ႏွင္းဟာ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္းက ဓါတ္ပံုထဲက ေငြႏွင္းမႈန္ ဟုတ္မဟုတ္ေသခ်ာစံုစမ္း လိုက္တာေပါ့..။ အေမနာမည္ပါသိရေတာ့ မလြဲေတာ့ဘူးေလ…  ႏွင္းေမေမက  ေမေမ့သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ေမေမတခ်ိန္လံုးေျပာေျပာေနတာကိုး….”

ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို ေဒၚခင္သစၥာကိုထပ္ျပီးဇာတ္စံုထပ္ခင္းျပေတာ့ သူ႔မွာ ကၽြန္မလို စိတ္ကူးမ်ိဳးနဲ႔ မိန္းကေလးကို အံ့ၾသရသလို ပတ္၀န္းက်င္ကိုဂရုမစိုက္ဘဲ ကေလးတစ္ေယာက္မိခင္ျဖစ္ဖို႔ သတၱိေကာင္းတဲ႔အတြက္ခ်ီးက်ဴးပါတယ္…။ ဒါေပမယ့္ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္တုိင္းျပည္ ကိုယ္လူမ်ိဳးရဲ႔ ထံုးတမ္းယဥ္ေက်းမႈကို မေတြဖီမိေစဖို႔ သူ႔သားငယ္နဲ႔ပဲဆက္ေပါင္းဖို႔ ႏွစ္ဦးသေဘာတူစာခ်ဳပ္ကို ဖ်က္သိမ္းပစ္ဖို႔ မိခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေတာင္းဆိုပါတယ္..။

“ႏွင္းနဲ႔ဗိုက္ထဲက ကေလးကို ကၽြန္ေတာ္မခြဲႏိုင္ဘူး ေမေမကူေျပာေပးတဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးအၾကီးၾကီးပါ”

သူက ကၽြန္မေခါင္းမညိတ္ခင္ သူ႔ေမေမကို ေက်းဇူးေတြတင္ေနျပီ…။

“တို႔ဖက္က စဥ္းစားခ်ိန္ေတာင္မေပးေတာ့ဘူးလား မင္းခ… မင္းက တို႔အတြက္ ခင္ပြန္းေကာင္းတစ္ေယာက္ တုိ႔ကေလးေလးအတြက္ ဖခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ဆိုတာ တို႔ေသခ်ာသိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ တို႔ကုိစဥ္းစားခ်ိန္ေလးနဲနဲေပးပါ….”

ကၽြန္မအဲလိုေတာင္းဆိုေတာ့ သူတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ျပီး ျပိဳင္တူျပံဳးလိုက္ၾကတယ္…။

“ကဲပါေလ သမီးကိုစဥ္းစားခ်ိန္ေပးလိုက္ပါသား ဒါေပမယ့္ သားေရာသမီးေရာ မနက္ဖန္ေမေမနဲ႔အတူ ရန္ကုန္ျပန္လိုက္ခဲ႔ရမယ္… ႏွင္းပြင့္ကို  အံ့ၾသသြားေအာင္ ဟုိေရာက္မွေျပာၾကတာေပါ့ …”

ေသခ်ာတယ္ ေမေမေတာ့သိသိခ်င္း ကၽြန္မကို အၾကီးအက်ယ္ဆူေတာ့မွာ ကိုယ့္စိတ္အလိုလိုက္တယ္ လုပ္ခ်င္တာကိုဘယ္သူ႔မွဂရုမစိုက္ဘဲ ဇြတ္တရြတ္ႏိုင္တယ္နဲ႔ေလ…။

 

(၄)လခန္႔ၾကာေသာ္…..

“ၾကည့္ဦးကြယ္ ႏွင္းပြင့္ေရ တို႔ေျမးေလးက သားပ်ိဳေလးနဲ႔ဘယ္ေလာက္တူလဲ ဆံပင္ေခြေနတာကအစေတြ႔လား… ”

“ဟုတ္ပါ့ရဲ႔ ခင္ရယ္.. ဟြန္႔…ဒါနဲ႔မ်ား မိႏွင္းမႈန္တို႔က သားပ်ိဳေလးကိုမခ်စ္ဘူးေလးဘာေလးနဲ႔ လက္မထပ္ခ်င္ဘူးျငင္းခ်င္ေသးတယ္… ဒီမွာၾကည့္စမ္း ညည္းေမြးထုတ္လိုက္တဲ႔ကေလးက ဖေအနဲ႔တေထရာတည္း ညည္း ေသြးကိုေတာ့ဘယ္ေတာ့မွလိမ္လို႔မရပါဘူးေအ…”

ေမြးကင္းစေျမးေလးကို ခ်ီေပြ႔ရင္း ဖြားေအႏွစ္ေယာက္ ေျပာဆိုေနတာကို ကၽြန္မေရာသူေရာ ၾကည့္ရင္း ျပံဳးမိလိုက္ၾကေတာ့တယ္….။

သူက ကၽြန္မကုတင္နားလာထိုင္ျပီး 

“ႏွင္း… အန္တီေျပာတာတကယ္လား…”

“ဘာကိုလဲ မင္းခရဲ႔…”

“မခ်စ္ဘူး မခ်စ္ဘူး လက္မထပ္ခ်င္ဘူးဆိုျပီး ဖေအနဲ႔တေထရာတည္းေမြးလိုက္တယ္ဆိုတာေလ… ကၽြန္ေတာ္ၾကားဖူးတယ္ မိခင္ေလာင္းရဲ႔ေမတၱာဓါတ္ေတြက သူ႔ခင္ပြန္းသည္ေပၚမွာပိုေနရင္လည္း ေမြးလာတဲ႔ကေလးက အေဖနဲ႔တူတယ္တဲ႕..”

“ဘာမွေပါက္ကရလာမေျပာနဲ႔ သိပၸံနည္းက်က်မေတြးတတ္တာလဲမဟုတ္ဘဲနဲ႔….”

သူက ကၽြန္မသူ႔ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးတာကို မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ျပီး ကၽြန္မနဖူးကဆံႏြယ္ေတြကို သပ္တင္ရင္း….

“ႏွင္း….ကၽြန္ေတာ့္ကိုသိပ္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္သိတာေပ့ါ… ႏွင္းမညာပါနဲ႔…”လို႔ ကၽြန္မနားနားကပ္ျပီး ခပ္တိုးတုိးေျပာပါတယ္….။

“မင္းက မင္းဘယ္တုန္းကမွေတာင္းဆိုျခင္းမရွိခဲ႔ဘဲ တို႔ဆီက အေျဖတစ္ခုကိုသိခ်င္ေနတာ တဆိတ္မလြန္လြန္းေနဘူးလား….”

ကၽြန္မအဲလိုေျပာေတာ့မွ သူကကေလးလန္႔မွာစိုးလို႔ အသံခပ္အုပ္အုပ္နဲ႔ရယ္ပါေတာ့တယ္….။ ျပီးေတာ့ ကၽြန္မလက္ကို သူ႔လက္ဖ၀ါးၾကီးၾကီးႏွစ္ဖက္နဲ႔အုပ္ေထြးျပီး…

“ႏွင္းကို ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခဲ႔သလဲဆုိတာ ႏွင္းတကယ္မရိပ္မိခဲ႔တာလား… မရိပ္မိဘူးဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ည့ံသြားျပီ..”

“ဟင့္အင္း တို႔မသိခဲ႔ပါဘူး… ဘယ္တုန္းကမ်ားမင္းတို႔ကိုခ်စ္သြားခဲ႔သလဲ”

“ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရန္ကုန္ကေနကားစီးထြက္သြားတုန္းက ႏွင္းအရမ္းခ်မ္းေနခဲ႔တဲ႔အခ်ိန္တုန္းကေပါ့ ကၽြန္ေတာ္အက်ီၤေလးျခံဳေပးမွာကို ကၽြန္ေတာ့္စကားေၾကာင့္ ျပန္ရန္ေတြ႔ျပီး အေမွာင္ထဲမွာ ခပ္စူးစူးျပန္ၾကည့္ခဲ႔တုန္းကေလ….. ကၽြန္ေတာ့္မွာ ႏွင္းနဲ႔နီးနီးကပ္ကပ္ေလးအိပ္ရလို႔ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခုန္သံ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ေတြကို ႏွင္းၾကားသြားမွာစိုးရိမ္တၾကီးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ေတာင္အိပ္မေပ်ာ္ခဲ႔ဘူး… အဲဒါႏွင္းမသိဘူးမဟုတ္လား…”

ကၽြန္မကို ေလးေလးနက္နက္နဲ႔ စူးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ႔ သူ႔မ်က္၀န္းေတြရဲ႔ သက္ေသနဲ႔တင္ ကၽြန္မသူ႔စကားေတြကို အလိုလုိယံုၾကည္လိုက္ပါတယ္…။ 

“သားပ်ိဳးေလးက ငယ္ငယ္တုန္းကအတိုင္းပဲ အရုပ္ကေလးနဲ႔တူတယ္…တို႔ေလ မင္းရဲ႔ ဆံပင္ေကာက္ေကြးေလးေတြကိုသိပ္ခ်စ္တာပဲ…”

ကၽြန္မသူ႔ဆံႏြယ္ေခြေခြေတြကို ပြတ္သပ္ရင္း သူငယ္ငယ္တုန္းက ရုပ္ကေလးကို ျပန္ျမင္ေယာင္ မိသြားခဲ႔တယ္…။ အဲဒီတုန္းက ေကာင္ေလးက ကၽြန္မကို သူ႔ေမေမမိတ္ဆက္ေပးေတာ့ မမလို႔မေခၚဘဲ ႏွင္းလို႔ ခပ္တည္တည္နဲ႔စေခၚခဲ႔တာေလ….။ ကၽြန္မက သူ မပီကလာပီကလာနဲ႔ ႏွင္းလို႔ေခၚလိုက္တာကို သေဘာက်လို႔ သူ႔ပါးေလးကိုဆြဲလိမ္ျပီး ေပြ႔ဖက္ထားခဲ႔ဖူးတယ္…။ ကၽြန္မရင္ခြင္ထဲ တိုးေ၀ွ႔ခဲ႔ဖူးတဲ႔ ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ ခုေတာ့ လူၾကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္လို႔ ကၽြန္မကို တစ္သက္သာလံုးခိုလံုဖို႔ ေႏြးေထြးတဲ႔ သူ႔ရင္ခြင္..က်ယ္ၾကီးကိုဖြင့္ထားခဲ႔ျပီ။

“ဆံပင္ကိုပဲလား လူကိုေရာ…..”

“မင္းခေနာ္….”

“ကဲကဲ… ခ်စ္စၾကင္စ လင္မယားအသစ္စက္စက္ကေလးႏွစ္ေယာက္ ၾကည္ႏူးမေနနဲ႔ဦး ဒီမွာ ကေလးကိုႏို႔တိုက္ဖို႔အခ်ိန္တန္ျပီ….. ေနာက္မွ ဆက္ၾကည္ႏူးၾကေနာ္…”

အျဖဴေရာင္နံရံနဲ႔ အခန္းေလးထဲမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးသံေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ဆြတ္ပ်ံ႕လို႔ ေလာကထဲကို ပထမဆံုးေရာက္လာခဲ႔တဲ႔ ဂ်ဴးနီယာမင္းခေလးကိုၾကိဳဆိုလိုက္တဲ႔ မဂၤလာရွိတဲ႔ အသံေတြပဲမဟုတ္လား။

မဖတ္ရေသးသူမ်ားအတြက္ သမုဒယ(အစ)....

သမုဒယ(အဆံုး)ပိုင္းကိုဆက္ေမွ်ာ္ေပးပါဦး...း)

မိုးေငြ႔