လိေမၼာ္ေရာင္...

ဟူးးးး.... ညစ္တယ္ဗ်ာ.......။

တစ္ေန႔တစ္ေန႔ဘာမွမဟုတ္ဘဲ စိတ္ေတြရႈပ္ေနတယ္....။ သူငယ္ခ်င္းေတြေ၀ဖန္သလိုပဲ ... ေလာကမွာ ကၽြန္ေတာ့္ေလာက္ အျမဲစိတ္ညစ္တတ္မယ့္သူမ်ားရွိဦးမလား....။ ခုလဲ ထံုးစံအတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူနဲ႔ နဲနဲ ကိြဳင္တက္လာတယ္...။ သူက သူ႔အိမ္ကမိသားစုေတြနဲ႔ ခရီးသြားဖို႔ရွိတယ္.... ကၽြန္ေတာ္ကမလိုက္နဲ႔ လို႔တားတယ္...။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ဆႏၵကုိ ေက်ေက်နပ္နပ္လိုက္ေလ်ာ ေပးလုိ႔ျဖစ္သားပဲ...။ တမင္သက္သက္ သူ႔အစ္မအပ်ိဳၾကီးကို အျမင္ကတ္လို႔ လိုက္မသြားနဲ႔ သြားရင္ အျပတ္ပဲလို႔ေျပာျပီး... ထြက္ခဲ႔တာ....။ ဒီေန႔မွ ရံုးကို ေနမေကာင္းတဲ႔ၾကားကသြားရတာ ခြင့္ရက္ေတြယူထားတာ မ်ားလို႔သာ သြားတာ...လူကေနမေကာင္း စိတ္ကမခ်မ္းသာ...ဟူးးး ။

သူ႔အိမ္ကေနထြက္လာျပီး အိမ္ျပန္လမ္းေလွ်ာက္ရင္း စီးကရက္ေသာက္ခ်င္လာတာနဲ႔ စတိုးဆိုင္တစ္ခုကို ၀င္လိုက္တယ္...။ စီးကရက္၀ယ္ျပီး ဆိုင္ထဲကအထြက္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႔လို႔ အတူ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ျဖစ္ၾကတယ္...။ ကၽြန္ေတာ့္ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို သူ႔ေျပာျပေတာ့... မင္း ကိစၥကပါးပါးေလးပါကြာတဲ႔....။ သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပန္ခါနီး အၾကံေပးသြားတယ္...တကယ္အတည္လား ေနာက္တာလားေတာ့မသိဘူး...။ စိတ္တအားညစ္ရင္ လိ္ေမၼာ္ေရာင္ေတြကို မ်ားမ်ားၾကည့္တဲ႔...။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေမြးကတည္းက တစ္ခါမွမၾကားဖူးပါဘူးဗ်ာ...။ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ ဥပမာေလးတစ္ခုေလာက္ေပး ၾကည့္ပါလားလို႔ေျပာေတာ့....။ ညေနေန၀င္ခါနီး လိေမၼာ္ေရာင္ေတာက္ေနတဲ႔ ေနလံုးၾကီးကို ၾကည့္လိုက္ပါတဲ႔........။ အာရံုစူးစိုက္ျပီးၾကည့္ရင္ ကိုယ့္ရဲ႔ ညစ္ေနတဲ႔စိတ္ေတြကို ေနလံုးၾကီးရဲ႔ စြမ္းအားေတြက စုပ္ယူသြားလိမ့္မယ္တဲ႔....။ မယံုရင္စမ္းၾကည့္ ...ငါကေတာ့ လက္ေတြ႔ပဲလို႔ဆုိတယ္ဗ်ာ...။

ဒါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းကို ႏႈတ္ဆက္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္တိုက္ခန္းကိုျပန္လာေတာ့ လမ္းထိပ္မွာ သစ္သီးဆိုင္တစ္ဆိုင္ ကိုေတြ႔တယ္ အသီးေတြမ်ားစံုေနေရာဗ်ာ... ။ ေစာေစာကသူငယ္ခ်င္းေျပာသြားတဲ႔ လိေမၼာ္ေရာင္ကေခါင္းထဲ ခ်က္ခ်င္းျပန္၀င္လာတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ပန္းလိေမၼာ္ လို႔ေခၚတဲ႔ လိေမၼာ္သီးေသးေသးေလးေတြကို ပိုက္ဇကာအိတ္ကေလးနဲ႔ အထုပ္လိုက္ေလးေတြလုပ္ထားတာေတြ႔တယ္...။ ေဘးနားက ဗန္းထဲမွာေတာ့ အဲလိုလိေမၼာ္သီးမိ်ဳးကိုပဲ အရြက္ကေလးေတြပါ တြဲလ်က္အပံုလိုက္ရွိတယ္...။ တစ္ပိႆာသံုးေထာင္တဲ႔..။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ပိႆာ၀ယ္ပစ္လိုက္တယ္...။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ လိေမၼာ္သီးေလးေတြကို အာရံုစိုက္ထိုင္ၾကည့္ရင္း တစ္လံုးျပီးတစ္လံုးခြာစားလိုက္တယ္...။ အင္းဗ်...စိတ္ထင္သလား ဘာလားေတာ့မသိဘူး... နည္းနည္းေတာ့ ေနသာထိုင္သာရွိသြားတယ္... စိတ္လဲနည္းနည္းၾကည္လာတယ္...။

ဟိုအရင္ေတြတုန္းက ကၽြန္ေတာ္စိတ္ညစ္ရင္ သီခ်င္းနားေထာင္တယ္ ဂီတာတီးတယ္...။ တေလာက ဂီတာကို စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ ပစ္ခြဲလိုက္တာ ထြက္ေပါက္ေလးတစ္ခုေလ်ာ့သြားတယ္...။ စီးကရက္ ဘီယာ ကာရာအိုေက အကခန္းမ ဆိုတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္သံုးေနက်ထြက္ေပါက္ေတြကို ၾကာလာေတာ့ ျငီးေငြ႔လာတယ္...။ ခု...ဒီလိေမၼာ္သီးေလးကေတာ့ မဆိုးပါဘူး...။ ေငြကုန္လဲသက္သာတယ္ လူလဲ က်န္းမာေရးမထိခုိက္ဘူး....။ ေနာက္ေန႔ေတြ ရံုးျပန္ခ်ိန္ကို ကန္ေစာင္းမွာ ၀င္လုဆဲဆဲ လိေမၼာ္ေရာင္ေတာက္ေတာက္ေနလံုးၾကီးေတြကို သြားသြားထိုင္ၾကည့္ပစ္ လိုက္တယ္...။ သူ႕ကိုလဲ ကၽြန္ေတာ္အဲဒီညကပဲ ဖုန္းဆက္ေျပာလိုက္တယ္ လိုက္သြားခ်င္လဲ စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္နဲ႔သာလိုက္သြားပါလို႔...။ ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူ သ၀န္တိုတတ္ပံုနဲ႔ ကန္ေစာင္း ေရာက္ေရာက္ေနတယ္သာသိရင္ မလြယ္ေက်ာပဲ...။

အဲဒီေန႔က လိေမၼာ္၀ါေရာင္စပို႔စ္ရွပ္ကို ေကာ္လံေထာင္ျပီး ၀တ္လာေတာ့ ခ်စ္သူက ကၽြန္ေတာ့့္ကို မ်က္ေမွာင္ခ်ီျပီး ၾကည့္ပါတယ္...။ ခုတေလာ လန္းေနပါလားတဲ႔....အရင္လို မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႔ျပီး ေလာကၾကီးကို စိတ္ကုန္ေနတဲ႔ ရုပ္မဟုတ္ေတာ့ဘူးတဲ႔ဗ်ာ....။ အဟဲ...လိေမၼာ္ေရာင္ရဲ႔အစြမ္းမ်ားလား... ကၽြန္ေတာ္ပဲ စိတ္ထားတတ္သြားသလား မခြဲျခားတတ္ေတာ့ပါဘူး...။ ကဲ....မေကာင္းလား...ခုေတာ့ ခ်စ္သူနဲ႔လဲ အဆင္ေျပေျပျဖစ္သြားျပီ....။

ခုေတာ့...ညေနခ်ိန္ေလးမွာ ကန္ေစာင္းကေန၀င္ခ်ိန္ကို ခ်စ္သူနဲ႔အတူတြဲျပီး ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးေလး ၾကည့္ခြင့္ရသြားျပီ...။ လိေမၼာ္ေရာင္ေလးေရ... မင္းကို ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္...။

မိုးေငြ႔