မိုးရာသီအလြမ္း.....

ကၽြန္မခ်စ္တဲ႔ မိုးရာသီေရာက္တုိင္း မိုးသီခ်င္းေတြကို နားေထာင္ျဖစ္တယ္..။ ဒီသီခ်င္းကေတာ့ ကၽြန္မဖုန္းထဲမွာ အျမဲရွိေနတဲ႔ မိုးသီခ်င္းထဲက တစ္ပုဒ္..။ အဖြဲ႔နာမည္က X-banana ေတးေရးက ေအာင္ျဖိဳး...။ ဒီသီခ်င္းေလးကို မွီျပီး 2011 ခုႏွစ္တုန္းက အက္ေဆးေလးတစ္ပုဒ္ေရးခဲ႔ဖူးတယ္..။ “တနဂၤေႏြမိုးသညး္”တဲ႔...။ အက္ေဆးေလးဖတ္ရင္း သီခ်င္းေလးနားေထာင္ၾကရေအာင္လား...။

“မိုး မိုး မိုး .......တို႔ႏွစ္ေယာက္ခ်စ္တဲ႔မိုး..... 
မိုး မိုး မိုး..... ခုေတာ့ အခ်စ္ရယ္...ဘယ္မွာလဲ....
မိုး မိုး မိုး .... လြမ္းလို႔မဆံုးဘူး...မိုး...”

လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲက သီခ်င္းသံက ကိုယ့္ရင္ကိုပိုျပီးစူးနစ္ေစသလိုလို.....။ မိုးေအးေအးနဲ႔ အိမ္မွာေကြးရတာ ပ်င္းလာလို႔ အျပင္ပတ္၀န္းက်င္နည္းနည္းထြက္ျပီးေလ့လာေနတာ....။ မိုးခိုတဲ႔သူေတြ ကိုယ့္လိုပဲ ပ်င္းပ်င္းနဲ႔ လက္ဖက္ရည္ထြက္ေသာက္သူေတြ ဆိုင္တစ္ခုလံုးနီးပါး ျပည့္လို႔ရယ္....။ ေတာ္ပါေသးရဲ႔ ေဒါင့္ခုံေနရာေလးမွာ လူလြတ္ေနလို႔...။ ျပီးေတာ့ နံရံကပ္ေလးဆိုေတာ့မီွလို႔ရေသး....။ လက္ဖက္ရည္ေလးက်ိဳက္လိုက္... သီခ်င္းေအးေအးေလးနားေထာင္လိုက္ လမ္းေပၚက မိုးေရေတြကို ေငးေမာလိုက္နဲ႔ေတာ့ ကိုယ့္ဖီလင္နဲ႔ကိုယ္ ဟုတ္ေနလို႔ပဲ...။

ဆိုင္ရွင္က အိုင္ဒီယာမဆိုးဘူး....မိုးရာသီအတြက္္ သီခ်င္းေတြကို မိုးနဲ႔ပတ္သက္တာခ်ည္းပဲ သီးသန္႔လက္ေရြးစင္ သြင္းထားတဲ႔ ေခြကိုဖြင့္ေပးထားတယ္....။ အျပင္မွာေတာ့ မိုးကသည္းၾကီးမဲၾကီးရြာလိုက္ ျပန္တိတ္သြားလိုက္နဲ႔ အလုပ္ကိုရႈပ္ေနေရာ.....သူ႔စိတ္ၾကဳိက္ရြာခ်င္သလိုကို ရြာေနတာ ဒါ....ရန္ကုန္မိုး....။ မိုးေအးလို႔လား အခါတိုင္းလို စကားေျပာသံေတြဆူညံမေနဘဲ... ကိုယ္ေနာက္မီွထားတဲ႔ နံရံ အထက္က ခ်ိပ္ဆြဲထားတဲ႔ ေဘာက္စ္ကထြက္တဲ႔ သီခ်င္းသံ ျငိမ္႔ျငိမ္႔ေလးနဲ႔ မိုးစက္က်သံတို႔က ကာရံစည္းခ်က္ကိုလိုက္လို႔....။

“ မိုးစက္မဲ႔ ငါ့ညေတြ မိုးစက္မဲ႔ မုန္တုိင္းေတြ တိုက္သလို မင္းအတြက္ စကားလံုးးေတြငါ့မွာ မရွိသလို အားလံုးေျပာင္းလဲသြားမွ အတိတ္က အရင္လိုမျဖစ္သလို ခ်န္ခဲ႔ျပန္တဲ႔ မင္းအနမ္းေတြကို လြမ္းသလို က်န္ရစ္သလို.... ”

ခဏေနေတာ့ ဆိုင္ထဲကို အသားခပ္ျဖဴျဖဴသန္႔သန္႔ေကာင္ေလးနဲ႔ အသားညိဳညိဳေကာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္ ၀င္လာျပီး ဟိုေနရာရွာဒီေနရာရွာလုပ္ရင္းက ကိုယ္ထုိင္တဲ႔ စားပြဲကိုလက္ညိဳး ထိုးျပီး ေလွ်ာက္လာေနၾကတယ္...။

“အစ္ကို ဒီေနရာမွာလူရွိလား.... က်ေနာ္တို႔ထိုင္လို႔ျဖစ္မလားဗ်”...

ဟားးး လုပ္ျပီ.....။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ တီရွပ္အျဖဴနဲ႔ မိုးေအးလို႔ အေပၚဂ်င္းဂ်ာကင္ ထပ္ထားျပီး ေအာက္က ေအာစတားရႈး ဦးထုပ္ကိုခိုက္ငိုက္ငိုက္ေစာင္းထားတဲ႔ ကိုယ့္ကို သူတို႔က ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ထင္ေနတာ...။ ရွိေစေတာ့ ရွိေစေတာ့ ကိုယ္ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ခံုဆြဲထုိင္လိုက္တယ္...။

“ေဟ့ေကာင္... မင္းေကာင္မေလးကလာပါ့မလား မိုးဒီေလာက္ရြာေနတာ” အသားညိဳညိဳေကာင္ေလးက အျဖဴေကာင္ေလးကိုေမးေနတာ...။ ၾကည့္ရတာ ရည္းစားနဲ႔ ခ်ိန္းထားၾကတာျဖစ္မွာပါ....။ သူတို႔စကားေျပာရခက္မွာစိုးလို႔ ပါလာတဲ႔ ဆရာနႏၵာသိန္းဇံရဲ႔ “အရိမဒၵနမွေတြးျမင္ရနံ႔တို႔ ေ၀႔ပ်ံ႕ေနဆဲ” စာအုပ္ကိုဖတ္ေနလိုက္တယ္...။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လက္ဖက္ရည္ တစ္ေယာက္တစ္ခြက္မွာျပီး....။ အညိဳေကာင္ေလးက ေရေႏြးခြက္ကိုေဆးျပီး ေရေႏြးငွဲ႔ထည့္ေနတယ္....။ ျပီးတာ့ ကိုယ့္ေရွ႔ကခြက္ကိုပါဆြဲယူျပီး...။

“အစ္ကိုက်ေနာ္ေရေႏြးျဖည့္လိုက္မယ္ေနာ္”တဲ႔

သူေျပာတဲ႔အခ်ိန္ ကိုယ့္ခြက္ထဲကို သူ ေရေႏြးငွဲ႔ထည့္ေနျပီ...။ ကိုယ္သူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္ျပီး “ေက်းဇဴး”လို႔တစ္ခြန္းေျပာလိုက္တယ္...။ ဒီေတာ့မွသူက အံ့အားသင့္သြားတဲ႔ အၾကည့္နဲ႔....။

“ဟာ....ေဆာ ေဆာရီးေနာ္.... က်ေနာ္က ေယာက္က်ားေလးေအာက္ေမ့လို႔ ေဆာရီးအစ္မ”

“ရပါတယ္....” လိုရင္းတိုရွင္းျပန္ေျပာျပီး ကိုယ္စာအုပ္ကိုဆက္ဖတ္ေနလိုက္တယ္....။

အျဖဴေကာင္ေလးကေတာ့ လက္ကိုင္ဖုန္းတစ္လံုးနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနလို႔ ကိုယ္တို႔အျဖစ္ကို မသိလိုက္....။

“ကၽြတ္....ဟာကြာ.... ဖုန္းလည္းမကိုင္ဘူး....” အျဖဴေကာင္ေလးဆီက ကၽြတ္ခနဲ စုတ္သပ္တဲ႔အသံထြက္လာတယ္ ။

“ငါထင္တယ္ မင္းကို သူပံုေျပာသြားျပီ ငါ့ေကာင္”

ကိုယ္လက္ဖက္ရည္ခြက္ကိုေကာက္ကိုင္ျပီး တစ္က်ိဳက္မေသာက္ခင္ သူတို႔ကို တစ္ခ်က္စပ္စုျပီး ၾကည့္လိုက္တယ္....။ အျဖဴေကာင္ေလးက ရွပ္အက်ီၤျဖဴဆြတ္ဆြတ္နဲ႔ ကခ်င္ပုဆိုးေလးကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၀တ္ထားတာ....။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆံပင္တိုတုိေတြက မိုးေရေတြစိုလို႔.....။ မ်က္ခံုးခပ္ေကာင္းေကာင္း....။ ႏွာတံေပၚေပၚ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုက ေယာက္က်ားေလးေတြဆီမွာ ျမင္ဖူးေလ့ရွိတဲ႔
ႏႈတ္ခမ္းထက္ နည္းနည္းေလး ပိုထူေနတယ္လို႔ ထင္တယ္...။ ေဆးလိပ္မေသာက္မွန္းသိသာတယ္....။ အသားအေရေတြက ၾကည္လက္ေနတယ္...။ သူ႔ကိုျမင္ေတာ့ အိန္ဂ်ယ့္ကို သတိရသြားတယ္.........။ ကိုယ့္ရဲ႔ အိန္ဂ်ယ္ေလးေရာ ဘယ္ဆီေရာက္ေနသလဲ...။ ခုေန ဟိုေကာင္ေလးလုိပဲ ကုိယ္ဖုန္းေကာက္ဆက္လိုက္ရင္ ဒါမွမဟုတ္ မက္ေဆ့ခ်္ပို႔လိုက္ရင္ မင္းေရာက္လာမလား.....။ ဟ...ဟ...ဟ ဘယ္တုန္းကမ်ား မင္း..မက္ေဆ့ခ်္ျပန္ဖူးလို႔လဲ.....။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေတြးျပီး ရယ္လိုက္ေပမယ့္ နာနာက်င္က်င္နဲ႔ ကိုယ့္ရယ္သံေတြကို ကုိယ္တိုင္ပဲျပန္ၾကားရတာပါ....။

“မိုးေတြရြာခ်ိန္တိုင္း ဒီရင္မွာလြမ္း အိမ္ျပန္ခ်ိန္လမ္းေလး ငါေလွ်ာက္ရင္း ခုဆို လူေတြအကုန္လံုး အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္မို႔ နင္ဘယ္မွာရွိမလဲ ငါမသိလို႔ ဒီဇူလိုင္မိုးေတြရြာတိုင္းမွာ ဟိုအရင္ေန႔ေလးေတြ ငါသတိရ ရြာေနတဲ႔ မိုးေတြရပ္မသြားပါ စိုစိုကာရႊဲရင္း တစ္ေယာက္တည္းငါ မိုးေတြရြာ....”


ကိုယ္စာအုပ္ဖတ္ျပီး တစ္၀က္က်ိဳးသြားတဲ႔ အထိ သူတို႔နဲ႔ ခ်ိန္းထားတဲ႔ ေကာင္မေလးအရိပ္အေယာင္ေတာင္ မေတြ႔ရပါဘူး....။ မိုးေအးေအးမွာ ေကာင္ေလးကေတာ့ ရင္ပူေနရွာမွာေပါ့....။ ကိုယ့္မွာ စာအုပ္ဖတ္လိုက္ သူတို႔ကို မသိမသာစပ္စုလိုက္နဲ႔ အလုပ္ကိုျဖစ္လို႔...။ ေနာက္ေတာ့ ေရာက္လာေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူးေလဆိုျပီး စိတ္ေလွ်ာ႔လုိက္ပံုရပါတယ္။ သူတို႔ဘာသာသူတို႔ ဟိုအေၾကာင္းဒီအေၾကာင္းေျပာရင္း....အညိဳေကာင္ေလးက ကိုယ့္လက္ထဲက စာအုပ္ကိုလာစပ္စုလိုက္ေသး....။

“အစ္မ အဲဒီစာအုပ္ေလးဖတ္လို႔ေကာင္းလား.... က်ေနာ္က ဆရာနႏၵာသိန္းဇံေရးတဲ႔ ရသစာေတြကို သိပ္ၾကိဳက္တာ ဒီစာအုပ္က ခုမွထြက္တာထင္တယ္...”

“ဟုတ္တယ္ ခုမွအသစ္ျပန္ထုတ္တာ ဆရာ့ရဲ႔ေဆာင္းပါးစာစုေတြေလ...”

ဒီေတာ့မွ အျဖဴေကာင္ေလးကပါ လိုက္လာေတာ့တယ္....။ အေစာကေတာ့ သူ႔ေကာင္မေလးကို တေမွ်ာ္ေမွ်ာ္နဲ႔ကိုး...။

“အစ္မက အင္တာနက္သံုးလား” တဲ႔....။

“ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဒီဘက္ေခတ္မွာ အင္တာနက္လူတိုင္းသံုးတာပဲ” ကိုယ့္ရဲ႔ေလသံနဲနဲ မာဆတ္ဆတ္ျဖစ္ ေနလိမ္႔မယ္ထင္တယ္....။

“... အစ္မကို အင္တာနက္ဆိုင္မွာ ခဏခဏေတြ႔ဖူးေနလို႔ပါ...”

“ဟုတ္မွာပါ...” “မင္းကို တစ္ခုေတာ့ေမးခ်င္တယ္ အက်ီၤအျဖဴေရာင္ကို ၾကိဳက္လို႔၀တ္တာလား” ကိုယ္ေမးလိုက္ေတာ့မွ သူ႔ကိုယ္သူျပန္ငံု႔ၾကည့္ရင္း....

“ဟုတ္.... အျဖဴေရာင္ၾကိဳက္ပါတယ္.... မ်ားေသာအားျဖင့္၀တ္ျဖစ္ပါတယ္... ဒီေန႔က လူမႈေရးလုပ္အားေပး တစ္ခုက ျပန္လာလို႔ ဒီလိုေလးျဖစ္ေနတာ...”

အျဖဴေရာင္ေလးက စကားေျပာသြက္လက္သားပဲ....။ ခုေခတ္ေကာင္ေလးေတြ လူမႈဆက္ဆံေရးမညံ့ၾကပါဘူး..။ လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာေနထိုင္ေျပာဆိုတတ္တာပဲ....လို႔ စိတ္ထဲေတြးမိသြားတယ္...။ ကိုယ္တို႔စကားစျပတ္ သြားခ်ိန္မွာပဲ....။ ဆံပင္ခါးလည္ေလာက္ရွည္တဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္....။ သူတို႔ေမွ်ာ္ေနတဲ႔ ကေလးမေလးပါ....။ အျဖဴေရာင္ေကာင္ေလးရဲ႔ ေကာင္မေလးေပါ့...။ ကိုယ္နဲ႔စကားေျပာရင္း သူတို႔ ေစာင့္ရက်ိဳးနပ္သြားပါတယ္....။ မိုးလဲ စဲေနျပီ....။

“ေက်းဇဴးပဲ အစ္မေရ... က်ေတာ္တို႔ကို စကားေျပာေပးတဲ႔အတြက္... ေနာက္မွဆံုမယ္ လစ္ျပီ” တဲ႔...။

သူတို႔လစ္ျပီေျပာခါမွပဲ အခ်ိန္ကိုၾကည့္မိတယ္....။ လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္နဲ႔ ကိုယ္ထုိင္ေနတာ ႏွစ္နာရီနီးပါးရွိေနျပီ...။ ကိုုယ္လည္း လစ္ဦးမွပါ....။ ညေနစာခ်က္စရာေလးပါ ဒီနားကေစ်းမွာ ၀င္၀ယ္ဖို႔စိတ္ကူးလိုက္မိတယ္....။ ဘာမွေတာ့မဆိုင္ဘူးေပါ့ အိန္ဂ်ယ္.......။ မင္းၾကိဳက္တတ္တယ္ဆိုလို႔ အဲဒီလက္ဖက္ရည္ဆိုင္က စမူဆာေလး သံုးခု၀ယ္ျပီး အိမ္က်သုပ္စားမလားလို႔....း)

“မယုံႏိုင္ဘူး မင္းစြန္႔ခြာသြားတဲ႔ ေန႔ကို
မယံုႏိုင္ဘူး သံေယာဇဥ္ျဖတ္ခဲ႔တဲ႔ မင္းကို
မယံုနိုင္ဘူး အိပ္မက္ေတြဖ်က္ခဲ႔တဲ႔ မင္းကို
မယံုႏိုင္ဘူး ဒီအတိုင္းဇာတ္သိမ္းရမယ့္အျဖစ္ကို မယံုႏိုင္ဘူး....”

ျပန္ခါနီးမွ ကိုငဲကလည္း မယံုႏိုင္ဘူး ခ်ည္းဇြတ္ေအာ္ေနေတာ့တာပဲ....။ မယံုႏိုင္လည္း ယံုရေတာ့မွာပဲ တကယ္လည္း မင္းစြန္႔ခြာသြားခဲ႔တာပဲ သံေယာဇဥ္ျဖတ္သြားခဲ႔တာပဲ အိပ္မက္ေတြကို ဖ်က္းစီးပစ္ခဲ႔တာပဲ ဒီအတုိင္းဇာတ္သိမ္းရမယ့့့္အျဖစ္ကို မယံုႏိုင္လည္း ယံုရျပီ....။

မိုးတြင္းၾကီးထဲမွာ ထီးကိုင္ဖုိ႔လည္းပ်င္းေသးတဲ႔ ကိုယ္႔အတြက္ မိုးစဲခ်ိန္ကိုပဲ ေစာင့္ရတာ အက်င့္ရေနပါျပီ....။ အျပင္ဘက္မွာေတာ့ တိမ္ေတြက ခဲသားရင့္ေရာင္သန္းေနဆဲ.... မိုးစက္ေတြ တစ္ေဖ်ာက္ႏွစ္ေဖ်ာက္က်ေနဆဲပဲ...။ စာအုပ္ေလးကို ေရမစိုေအာင္ ဂ်က္ကက္အတြင္းထဲထည့္ျပီး ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔ မိုးေအာက္မွာ အရသာရွိရွိ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာခဲ႔ေတာ့တယ္...။

႔
မိုးေငြ႔