- “အဖြူရောင်လမ်းကလေး”ဒီဘလော့ဂါအစ်ကို ကိုတော့ အပြင်မှာတခါမှမတွေ့ဖူးပါဘူး...။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မတင်ခဲ့တဲ့ 2011 2012 လောက်က ပို့စ်တွေအတော်များများမှာ ကော်မန့်လာပေးပြီး ကျွန်မစာလုံးပေါင်းမှားရင် အမြဲလာပြင်ပေးတတ်တဲ့ ကျွန်မပို့စ်တွေရဲ့ စာပြင်ဆရာတစ်ယောက်လည်းဖြစ်ပါတယ်...။ အစ်ကို ဆူးသစ်က ကျွန်မတို့လို အွန်လိုင်းမှာ မတတ်တခေါက်နဲ့ စာတွေလျှောက်ရေးနေတဲ့သူမဟုတ်ပါဘူး...။ အစ်ကို့အကြောင်းအကြမ်းဖျင်းကို “ကျွန်တော့်အကြောင်း” မှာ သွားဖတ်ကြည့်လို့ရပါတယ်...။ ကျွန်မတို့ထက် စီနီယာကျတဲ့ စာရေးဆရာ ကဗျာဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်...။ နောက်ပိုင်းတော့ ဘလော့ဂါတော်တော်များများဟာ ဘလော့လောကကနေ ကင်းကွာသွားကြပြီး အရင်လို တစ်ယောက်အိမ်တစ်ယောက်လည်ပတ်ပြီး ကော်မန့်ပေးတာမျိုးသိပ်မလုပ်ကြတော့ဘူး...။ ဒါကြောင့် နောက်ပိုင်းနှစ်တွေမှာ ကျွန်မရဲ့ ပို့စ်တွေမှာ အစ်ကိုဆူးသစ်ရဲ့ ကော်မန့်တွေ သိပ်မတွေ့ရတော့ပါဘူး...။ အစ်ကိုက ဘလော့မှာ လုံးဝအဆက်ပြတ်သွားတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ ကြိုကြားတော့ တင်နေတာတွေ့ရပါတယ်..။ အစ်ကိုတင်တဲ့ ပို့စ်တွေမှာ တက္ကသိုလ်ရဲ့ အငွေ့အသက်တွေကို အများကြီးမြင်တွေ့ရမှာပါ...။ အစ်ကိုဆူးသစ်ရဲ့ ချစ်ဇနီးလည်း ဟင်းချက်နည်းပို့စ်တွေကိုတင်နေတဲ့ “ရသာချို” ရဲ့ ဘလော့ပိုင်ရှင် ပါပဲ...။ ကျွန်မပို့စ်တွေမှာ အမှားတွေ့ရင် အမှန်လာလာပြင်ပေးတတ်တဲ့ တချိန်က ကျွန်မရဲ့ အိန်ဂျယ်စာစုတွေကို အများကြီးအားပေးခဲ့ဖူးတဲ့ လေးစားရတဲ့ဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ အစ်ကိုဆူးသစ်ကို ဒီပို့စ်နဲ့ ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောချင်ပါတယ်...။ကျွန်မရေးခဲ့ဖူးတဲ့ အိန်ဂျယ်စာစုတစ်ပုဒ်ဖြစ်တဲ့ “မိုးညလေပြေ” မှာ အစ်ကိုဆူးသစ်က အောက်က ကဗျာကော်မန့်လေးရေးသွားခဲ့ဖူးတာကို အမှတ်တရတင်ပေးလိုက်ပါတယ်...။ဆူးသစ် said...လေပြေကသူကိုယ်ကမိုးငွေ့အလွမ်းတို့ တိုးဝှေ့တဲ့အခါဟိုးမှာ...ကြည့်စမ်းမိုးညရဲ့လမ်းမှာမျက်ရည်တွေ မခမ်းစတမ်းရွာတယ်။သားလတ်၂၈.၈.၁၂၂၂:၅၀ နာရီဘာရယ်မဟုတ်ဘူး။ ဒီပို့စ်ကိုခံစားပြီးရေးလိုက်တာ။ ကဗျာရေးရင်ကျွန်တော်ကသားလတ်ဆိုတဲ့ကလောင်နဲ့ရေးလို့ ဒီကဗျာကိုမိုးငွေ့ကိုအမှတ်တရရေးပေးလိုက်ပါတယ်။28 August 2012 at 10:52လွင်ပြင်လှိုင်းငယ်ဒီနာမည်ကိုဖတ်မိရင် သူနဲ့တွဲလျက် သူ့ရဲ့ ချစ်ဇနီး မစံပယ်ချိုကိုလည်း သိကြမှာပါ...။ သိမ်မွေ့နူးညံ့လှတဲ့ ကဗျာများစွာကို ဖန်ဆင်းတဲ့ ကဗျာမောင်နှံတွေပေါ့...။ သူတို့မှာ သားသမီးမရှိပေမယ့် တချိန်က သူတို့မောင်နံှတွေ မလေးမှာရှိနေတုန်းက ကျွန်မကို ဖဘမှာတွေ့ရင် သူတို့ဆီမှာ မွေးစားသားတွေများတော့ ကျီစယ်ပြီး ချွေးမလို့ခေါ်ခဲ့ဖူးတယ်...။ ခုချိန်ထိလည်း ဒယ်ဒီ မာမီတို့က အွန်လိုင်းမှာ ကျွန်မနဲ့ဆုံတိုင်း ချွေးမလို့ခေါ်ဖြစ်နေသေးတုန်း...။ အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ ဇနီးမောင်နှံတွေပါ...။ သူတို့ကို အပြင်မှာမဆုံဖူးပေမယ့် ဖုန်းစကားတော့ပြောဖူးခဲ့တယ်...။ ကဗျာရေးကောင်းတဲ့အပြင် မာမီဂျက်ဆို ဟင်းချက်သိပ်တော်ပြီး ဒယ်ဒီကတော့ သီချင်းဆိုကောင်းသူပေါ့...။ သူတို့ရဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကဗျာလေးတွေကို သွားဖတ်စေချင်ပါတယ်..။ တခါထဲလည်း ဘလော့လောကကို အပြီးတိုင် စွန့်မသွားပါနဲ့လို့ ကဗျာအသစ်လေးတွေတင်ကြပါဦးလို့ တောင်းဆိုချင်ပါတယ်..။ဒယ်ဒီတို့ မာမီတို့အကြောင်းပြောရင် ဒီလူကြီးကိုတော့ ချန်ထားလို့မရနိုင်ဘူး...။ ကဗျာဆရာကြီး ကိုမင်းဧရာသူ့ကို ကဗျာဆရာကြီးလို့ခေါ်လို့ ဒီပို့စ်ဖတ်ပြီးရင် ကျွန်မကို စိတ်ဆိုးလောက်ပြီ...း)...။ “ဘ”ကို မလေးကပြန်ရောက်ပြီး ရန်ကုန်မှာတစ်ခါဆုံဖူးခဲ့ပါတယ်...။ တချိန်က ဖဘမှာ ဖလန်းဖလန်းထခဲ့တုန်းက ကိုမင်းဧရာနဲ့ စကားတွေတော်တော်ပြောခဲ့ဖူးပါတယ် အများအားဖြင့် ကဗျာတွေအကြောင်း ကျွန်မရဲ့ အိန်ဂျယ်စာစုနဲ့ အက်ဆေးတွေအကြောင်းပေါ့ သူက ကျွန်မကို ဘိုဆန်လို့ဆိုပြီး ဘိုမလို့ခေါ်တတ်တယ် သူကတော့ အဲတုန်းကတည်းက ဖဘမှာ လူတိုင်းက “ဘ”လို့ခေါ်ခံရတဲ့သူ..။ ကျွန်မရဲ့ အိန်ဂျယ်စာစုအတော်များများမှာ ကော်မန့်လာပေးတတ်သော ကျွန်မစာတွေကို အဲဒီအချိန်တွေတုန်းက အားပေးတတ်သော ကဗျာသည်တစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်...။ ကိုမင်းဧရာရဲ့ ကော်မန့်တွေကို သဘောကျတယ်ဆိုတာ သူက ကော်မန့်ပေးရင် သူများတကာနဲ့မတူဘဲ ကဗျာတိုလေးတွေ စပ်ပြီးပေးသွားတတ်လို့ပါ...။ အဲဒီကဗျာကော်မန့်လေးတွေအတွက် ကျေးဇူးပါ ကိုမင်းဧရာ..။ ဘလော့လေးကိုလည်း တစ်ချက်လောက်ငှဲ့ကြည့်ပါဦးလို့ ထပ်ဆင့်သတိပေးပါတယ်...။“ အောက်တိုဘာရဲ့ နောက်ဆုံးမှာသာတဲ့လ”မြူနှင်းတွေကြားကသာနေတဲ့လမင်းအိန်ဂျယ်ရဲ့ ရင်တွင်းမှာလည်းလင်းနေမှာပါ“မိုးထဲလေထဲ”သွားလိုက်ပါ လှော်ခတ်ပြီးတော့အေးဖြော့ဖြော့ နှုတ်ခမ်း သူ့အနမ်းနဲ့နွေးပါစေ။အပေါ်ကတစ်ယောက်ကိုလည်းအီကြာကွေးပုပုလေး ကြွေးလိုက်ပါလေ း)။ကျွန်မ ဘေဘီအီကြာကွေးလုပ်နည်းလေးတင်ထားတာကို ဖတ်ပြီး သူက အဲလိုကော်မန့်ပေးသွားခဲ့ဖူးတာ..။ ကျေးဇူးပါ ဘရေ...။မှတ်ချက်။ ။ တရံရောအခါက ဘလော့ဂါတွေကို ရေးရတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က ဘလော့လောက ကနေ အတန်ကြာပျောက်ကွယ် ပုံးလျှိုးနေကြတဲ့ ဘလော့ဂါတွေကို ပြန်နှိုးလိုက်တာပါပဲ...။ ပြီးတော့ အွန်လိုင်းပေါ်အသစ်ရောက်လာတဲ့ စာဖတ်သူတချို့နဲ့လည်း ပြန်မိတ်ဆက်ပေးချင်တာရယ်.. အဲဒီဘလော့ဂါပုဂ္ဂိုလ်များ အားလုံးကို စာပြန်ရေးစေချင်တဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က အဓိကပါပဲ...။မိုးငွေ့
Monday, 30 April 2018
Monday, 9 April 2018
BKK Tour.....(3)
သံုးရက္ေျမွာက္ေန႔က မနက္စာစားျပီး ျမဘုရားသြားဖူးၾကတယ္...။ ျမဘုရားနဲ႔တ၀င္းထဲ ဘုရင့္နန္းေတာ္လည္း တြဲလ်က္ပါတာေပါ့...။ ဘန္ေကာက္မွာ ကၽြန္မတို႔အဖြဲ႔ကို Metro Resort မွာထားပါတယ္...။ Platinum Mall တို႔ Platunum ေစ်းတို႔နဲ႔နည္းတယ္ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ေရာက္ျပီ...။ ညေစ်းနဲ႔ Big C ကိုလည္း ဘတ္စ္ကား ႏွစ္မွတ္တိုင္ေလာက္စီးရင္ ေရာက္ျပီ...။
သူတို႔ဆီက ဘတ္စ္ကားေတာ္ေတာ္စုတ္ေနတာ တျခမ္းေတာင္ေစာင္းေနျပီ
ျမဘုရား၀င္းထဲ၀င္ဖို႔ ကၽြန္မတို႔ကိုပို႔တဲ႔ ေလအိတ္ကားၾကီးက အေ၀းၾကီးမွာရပ္ထားရေတာ့ ၀င္းထဲကိုေရာက္ဖို႔ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ရတယ္ ေနကပူပူနဲ႔ေတာ့ ေတြ႔ၾကတာေပါ့...။ ျမဘုရား၀င္းထဲ လက္မွတ္ျဖတ္ျပီး၀င္လိုက္တာနဲ႔ ဓါတ္ပံုဆရာေတြက Group ပံုရိုက္ဖို႔ တခါတည္းေျပးလာျပီး ေမးတာ အဲမွာ ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ျပီး အထဲ၀င္ဖို႔ တန္းစီေစာင့္ရတယ္...။ အျပန္ထြက္လာရင္ ဓါတ္ပံုေတြကို တစ္ပံု ဘတ္တစ္ရာနဲ႔ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ယူမွာလည္းတစ္ခါတည္း စာရင္းေကာက္ထားတယ္...။ သူတို႔ဆီမွာ ဘာ၀ယ္၀ယ္ ဘတ္တစ္ရာဆုိတာခ်ည္းပဲ...။ တန္းစီးေစာင့္ေနတဲ႔ ဧည့္သည္ေတြထဲမွာ တရုတ္နဲ႔ ကိုးရီးယားက အမ်ားဆံုး သူတို႔အသံေတြခ်ည္းပဲ ဆူညံေနတာ...။
ျမဘုရား၀င္ဖူးေတာ့ ဓါတ္ပံုမရိုက္ရဘူးေလ...။ ဥာဏ္ေတာ္ 26 လက္မပဲရွိပါတယ္...။ ခပ္ေ၀းေ၀းကပဲဖူးရေတာ့ ဟိုးအျမင့္မွာ ပူေဇာ္ခံထားရတဲ႔ ရုပ္ပြားေတာ္ကို ေသခ်ာမျမင္ရပါဘူး မ်က္စိေတြကလည္း မႈံေနျပီေလ...။
မွန္စီေရႊခ် တုိင္လံုးေတြက တကယ္လက္ရာေျမာက္
ေရႊေစတီ
ကၽြန္မရဲ႔ ထာ၀ရေမာ္ဒယ္ေလးေတြ
ျမဘုရားနဲ႔ ဘုရင့္နန္းေတာ္ျပီးေတာ့ ေန႔လည္ 12 ေက်ာ္ေနျပီ ကားရပ္ထားတဲ႔ေနရာကို တခါ ျပန္ေလွ်ာက္..။ ေန႔လည္စာထမင္းကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ဘူေဖး...။ အလြယ္တကူရွိတယ္ေလ...။ ဒီတခါ ဘူေဖးကေတာ့ မဆိုးပါဘူး စားေကာင္းတယ္ ယိုးဒယားစာေတြမို႔လို႔လည္းျဖစ္မယ္... ။ မေန႔ညတုန္းကေတာ့ ဘူေဖးပဲ ဒါေပမယ့္ ဟာလာေတြစားနဲ႔ ဘူေဖးမို႔ CP ၾကက္သားဆိုေတာ္ေတာ္မုန္းေနျပီ...။ အစိမ္းေရာင္ၾကက္သားဟင္းကလည္း မပါမျဖစ္ေလ...။
Body shop က၀ယ္လာတဲ႔ ဆပ္ျပာခဲ စေတာ္ဘယ္ရီ သံလြင္ ဇီဇ၀ါ
အေပၚက သစ္သီးဆပ္ျပာေတြက အ၀တ္ဘီဒိုထဲထည့္ဖို႔
ေန႔လည္စာစားျပီး MBK ပို႔ေပးတယ္...။ ေစ်း၀ယ္ျပီး ညေနစာစားဖို႔ ျပန္လာေခၚမယ္ေျပာလို႔ ငါတို႔ကိုေတာ့ ဘူေဖးပဲထပ္ေကၽြးမွာပဲဆိုတဲ႔သတိခ်ပ္မႈနဲ႔ အားလံုးတက္ညီလက္ညီ ငါတို႔ေစ်း၀ယ္ျပီးရင္ ဒီMBK မွာပဲ Food Court မွာ ရွိတာစားၾကမယ္ဆိုေတာ့ ဂိုက္က တစ္ေယာက္ကို ဘတ္200တန္ ကပ္တစ္ကပ္ဆီ လုပ္ေပးပါတယ္...။ ဒီမုန္႔ေစ်းတန္းမွာစားတာကမွ ဟုတ္တုတ္တုတ္...။ ကိုယ္ေတြအၾကိဳက္ခ်ည္းပဲ...။ အခ်ိဳပြဲေတြကအစေကာင္းတယ္...။ ဒါနဲ႔ ဘတ္ႏွစ္ရာကို အကုန္မသံုးဘဲ 65ဘတ္ဖိုးေလာက္စားျပီး ပိုတာကို ေကာင္တာကျပန္ထုတ္ယူျပီး ညက် ညေစ်းမွာ တိုလီမုိလီေလးေတြ၀ယ္ဖို႔ရတယ္ေလ...။ သူတို႔ဆီမွာ ပိုက္ဆံအသံုးခံတယ္ အစားေသာက္ေစ်းမၾကီးဘူး သန္႔ရွင္းလတ္ဆတ္တယ္ စားခ်င္စဖြယ္ေလးေတြ လုပ္ေရာင္းတတ္တယ္...။ ၀တ္သားေၾကာ္ ၾကက္္ေၾကာ္နဲ႔ ေကာက္ညွင္းေပါင္းေတြ၀ယ္စားျဖစ္တယ္...။ ဒီတခါ အစားအေသာက္ပံုေတြ မရိုက္ျဖစ္ခဲ႔ရ...။
MBK က အိတ္ေလး၀ယ္လာတယ္ ဘတ္၂၀၀ တဲ႔... ကၽြန္မက ပိုက္ဆံအိတ္ဆို Clutch ၾကိဳက္တယ္... ရံုးလြယ္ဖို႔ အညိဳေရာင္နဲ႔အနက္ေရာင္ သေရလြယ္အိတ္အၾကီးႏွစ္လံုးလည္း၀ယ္ခဲ႔ေသးတယ္ တဆိုင္လံုးဘာအိတ္ယူယူ ဘတ္၂၀၀ေလ.. အသားလည္းေကာင္းတယ္ေစ်းကလည္း မတရားတန္တယ္
ပိတ္သားအိတ္ကေလးေတြ အၾကီးအေသးႏွစ္လံုးတြဲကို ဘတ္ ၁၀၀က်တယ္
အဲလိုမ်ိဳး ငါးလံုးယူရင္ တစ္လံုးအပိုလက္ေဆာင္ရေသးတယ္...
ညေစ်းမွာ (Platinum Mall ေရွ႔) ေအာက္မွခင္းေရာင္းတဲ႔ ဘတ္၂၀တန္ ဖန္စီနားကပ္ေလးေတြလည္း မိုက္တယ္ ခံုပုေလးေတြနဲ႔ ေတာင္းေလးနဲ႔ေအးေဆးထိုင္ျပီး ကိုယ္ၾကိဳက္တာေရြးယူလို႔ရတယ္...။ ဖုန္းကာဗာေတြ ဖိနပ္ေတြ ပိုက္ဆံအိတ္ ခါးပတ္ အ၀တ္အစားေတြမွ ေပါ့ျခင္းေသာျခင္း ၀ယ္လို႔သိပ္ေကာင္း..။
မိုးေငြ႔
Monday, 2 April 2018
လတ္တေလာဓါတ္က်ေနတဲ႔စာ.....
ဒီႏွစ္ထဲ ကၽြန္မ၀ယ္ဖတ္ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔စာအုပ္က အမွတ္မထင္ ဆရာမင္းလူစာအုပ္ေတြမ်ားေနတယ္...။ “သူ႔ဆံပင္ႏွင္းဆီပြင့္ေတြနဲ႔” စာအုပ္ကို ကၽြန္မေမြးေန႔တုန္းက ၀ယ္ျဖစ္ခဲ႔တာ...။ အရင္ဦးဆံုး စာအုပ္နာမည္ေလးကိုေရာ မ်က္ႏွာဖံုးကိုေရာၾကိဳက္လို႔ အတြင္းက စကားလံုးေတြ အေၾကာင္းအရာေတြကိုေတာ့ ဆရာမင္းလူလို႔ဆိုတာနဲ႔ စိတ္ခ်ျပီးသားေလ...။ ဇာတ္အိမ္ခပ္ပါးပါး အေရးအသားေတြက သဘာ၀က်က်နဲ႔ တစ္ေခတ္တစ္ခါရဲ႔ ႏုိင္ငံေရး ပညာေရး လူေနမႈစနစ္ ကံ့ေကာ္ေတာထဲကအခ်စ္အေၾကာင္း စသျဖင့္ ခပ္ရိုးရိုးေလးပဲ ေရးဖြဲ႔သြားတာ...။ ဆရာမင္းလူရဲ႔ ၀တၳဳေတြတစ္ခါဖတ္ျပီးရင္ စြဲစြဲျမဲျမဲနဲ႔ ရင္ထဲခပ္ဆြတ္ဆြတ္ေလးထင္က်န္ရစ္တတ္တယ္...။ ေမြးေန႔မွာ အမွတ္တရလည္းျဖစ္သြားခဲ႔တယ္...။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ 19 ႏွစ္ 1999 ကၽြန္မ အသက္24ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔တုန္းက ရန္ကုန္မ်က္စိနားႏွာေခါင္းေဆးရံုၾကီးမွာ မ်က္ၾကည္လႊာလွဴခဲ႔ဖူးတယ္...။ ဒီႏွစ္ YGH ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ဆးရံုၾကီးမွာ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးကို လွဴဖို႔စိတ္ကူးရွိေပမယ့္ မလွဴျဖစ္ခဲ႔ဘူး...။ ဘယ္လိုသြားလွဴရမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာမစံုစမ္းရေသးတာလဲပါတယ္...။ ေနာက္ႏွစ္ေတာ့ေသခ်ာလွဴမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္...။ မ်က္ၾကည္လႊာလွဴျပီး ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေျမာက္အမွတ္တရလည္းျဖစ္သြားေအာင္ေပါ့...။
ဆရာမင္းလူရဲ႔ စာအုပ္အေၾကာင္းေျပာရင္းနဲ႔ အာလူးနည္းနည္းဖုတ္ဦးမယ္...။ မ်က္ၾကည္လႊာလွဴတာဆိုလို႔
တေလာက အေဒၚတစ္ေယာက္ေဆးရံုတက္လို႔ သူ႔ေစာင့္တဲ႔နပ္စ္ကို စကားၾကံဳလို႔ မ်က္ၾကည္လႊာလွဴခဲ႔ဖူးတာကိုေျပာျပမိပါတယ္...။ သူက ရုတ္တရက္ “အစ္မ မ်က္ၾကည္လႊာလွဴေတာ့ ဘယ္လိုေနလဲ မ်က္လံုးေတြအရင္ကထက္ပိုၾကည္လာလား”တဲ႔... အဲလိုေမးေတာ့ ကၽြန္မ ေၾကာင္တက္တက္ျဖစ္သြားခဲ႔တယ္...။ ေနာက္ေတာ့မွသေဘာေပါက္ျပီး “အဲ ညီမေလး မ်က္ၾကည္လႊာလွဴတယ္ဆိုတာ အသက္ရွင္တုန္းခြာယူလို႔မရေသးဘူးေလ ကန္းသြားမွာေပါ့ (စိတ္နည္းနည္းမရွည္ေတာ့တဲ႔ေလသံနဲ႔) Expire ျဖစ္သြားေတာ့မွ နာရီပိုင္းအတြင္း ခြာယူျပီး လိုအပ္တဲ႔ မ်က္စိကြယ္သူေတြကို လွဴရတာမ်ိဳး”လို႔ ရွင္းျပရေသးတယ္ ေဆးပညာနဲ႔မေ၀းတဲ႔ နပ္စ္တစ္ေယာက္ျဖစ္လ်က္နဲ႔ မ်က္ၾကည္လႊာလွဴတာကို ေသခ်ာမသိတာေတာ့ တကယ္၀မ္းနည္းဖို႔ေကာင္းတယ္...။ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံမွာ ေဒသႏၱရဗဟုသုတေတြ သိပ္နည္းေနပါလားလို႔ေတြးလိုက္မိလို႔ေလ...။ ဒါကလည္း စာဖတ္ျခင္းအက်ိဳးေက်းဇူးေတြ အမ်ားၾကီးပါတယ္..။ စာမ်ားမ်ားဖတ္ၾကပါ...။ ကိုယ္သန္ရည္ရာစာေတြဖတ္ၾကပါ ...။ စာေကာင္းေပမြန္ေတြကိုလည္း ေရြးခ်ယ္ဖတ္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ပဲ ဆုေတာင္းႏိုင္ေတာ့တယ္...။
ခုေလာေလာဆယ္ “ရင္ခုန္သူမ်ား” စာအုပ္ကို ဖတ္ေနတယ္...။ ဆရာမင္းလူစာအုပ္ေတြကို 2018 မွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဖတ္ျဖစ္ေနဦးမယ္ထင္တယ္...။ ဆရာ့ရဲ႔ ၀တၳဳတိုေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္အထူၾကီးကို စာအုပ္ဆိုင္ေရာက္တိုင္း ကၽြန္မမ်က္ေစာင္းထိုးျဖစ္ေနတယ္ ဘယ္ေန႔၀ယ္ျဖစ္မလဲမသိဘူး...။ ၀ယ္ျဖစ္သြားရင္ လာၾကြားဦးမယ္...။
မိုးေငြ႔
Subscribe to:
Posts (Atom)