ဟဲလို......

Hello!!!  Its me..... 

Long time no see......

အားလုံးမတွေ့ဖြစ်တာကြာပြီနော်......။ အလုပ်များတာနဲ့ စိတ်ဖိစီးတာနဲ့ ဒီဖက်ကိုမလှည့်ဖြစ်ဘူး...။ ကျွန်မသိပ်ချစ်တဲ့စာတွေကို ရေးချင်နေခဲ့တာ အချိန်မရှိ မုမရှိတာနဲ့ ဒီတိုင်းလေးပစ်ထားခဲ့လိုက်တာ ခုပြန်ရောက်ဖြစ်တဲ့အကြောင်းအရင်းကတော့ ကျွန်မသိပ်ကြိုက်တဲ့ ကော်ဖီတစ်ခွက်ကြောင့်ပဲဖြစ်နေခဲ့တယ်...။

collagen ကော်ဖီတဲ့ အသားအရေနုပျိုပါစေတော့လို့ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ဝယ်သောက်တာတော့ မဟုတ်ဘူး...။ ကော်ဖီသရဲမို့ ဘယ်လိုအရသာလဲသိချင်တာနဲ့ ဝယ်သောက်လိုက်တာပါပဲ...။ တကယ်တော့လည်း ကျွန်မတို့အရွယ်က ကော်လဂျင်တွေဘာတွေ တစ်နေ့တစ်ဗူး ဝယ်သောက်နေတဲ့သူတွေ တပုံကြီး...။ ဇရာဆိုတာ အံတုလို့ရနိုင်ရိုးလားနော်...။ ထားပါတော့ ..အဲကော်ဖီတစ်ခွက်ဖျော်ပြီး တီဗီရှေ့မှာ ဇိမ်ယူလိုက်တာ တစ်ညလုံးအိပ်မရတော့ပါဘူး...။ အဲဒါနဲ့ ခေါင်းကိုအလုပ်ပေး ဟိုတွေးဒီတွေး အတွေးတွေထဲ အလုပ်အကြောင်းကခပ်များများ... အဲဒီကနေ ဘလော့မှာ စာလေးဘာလေးပြန်ရေးရင်ကောင်းမယ်ဆိုပြီး မနှစ်က ရေးထားခဲ့တဲ့ အက်ဆေးလေးတစ်ပုဒ်တင်လိုက်တယ်...။ “အနီရောင်ကြာသပတေးကြယ်” ဆိုတဲ့ အက်ဆေးလေး ကျွန်မ အက်ဆေးလေး လက်ရည်မကျသေးဘူးမဟုတ်လား...။

လူတွေဟာ အသက်ကြီးလာလေ စာအနုလေးတွေကိုရေးဖို့ အားသန်လာတတ်ကြတယ်တဲ့...။ ကျွန်မ အသက်ခပ်ငယ်ငယ်တုန်းက အခုကျွန်မအရွယ်ရှိနေတဲ့ အဒေါ်တွေကိုနားမလည်နိုင်ခဲ့ဘူး... သူတို့ခံစားချက်တွေကိုပေါ့...။ ကိုယ်တိုင် ဒီအရွယ်ရောက်လာတော့ ကိုယ်ချင်းစာတတ်လာတယ် ...။

2016 အစမှာ ကျွန်မတို့ရုံးက New Year အတွက် Long Holiday ငါးရက်ပေးတာနဲ့ ပင်လယ်ကမ်းခြေတစ်ခုကို ခရီးထွက်ဖြစ်တယ်...။ ကျွန်းတွေဆီကို မော်တော်ငှားပြီး လျှောက်လည်ဖြစ်တယ်...။ တစ်နှစ်ပတ်လုံးရဲ့ စိတ်ဖိစီးမှုကို ဖြေလျော့စေတာပါပဲ...။ ကျွန်းတွေပေါ်က သောင်ပြင်ကမ်းစပ်မှာ ငယ်ငယ်ကလို ခရုခွံတွေကောက်ရတာ ပျော်စရာတော့ ကောင်းသား...။ ကျွန်မတို့ရုံးက senior အစ်မတစ်ယောက်က သူ့သမီးလေးပါခေါ်ခဲ့တော့ အဲကလေးမလေးနဲ့ ကျွန်မခရုခွံရောင်စုံလေးတွေနေပူကျဲအောက်ပုဝါပါးခြုံ ဦးထုပ်စောင်းပြီး ကောက်ကြတယ်...။ “ I want to decorate my fish tank with this colorful sea shell, would you please help me collect them Auntie...” တဲ့ အိမ်က သမီး ငါးကန်ထဲ ဒီရောင်စုံခရုခွံလေးတွေနဲ့ အလှဆင်ခြင်လို့ အန်တီ ကူကောက်ပေးပါဦးနော်”တဲ့...။ ကလေးမလေးကို ကျွန်မက ခရုခွံလေးတွေအပြင် ကျောက်ခဲဝိုင်းဝိုင်းချောချောလေးတွေ ပါကောက်ပေးခဲ့သေးတယ်...။ ခရုခွံအကြေတွေရောနှောနေတဲ့ သဲတွေကိုလဲ ကျုံးယူလိုယူပေါ့ ...။ ပင်လယ်စာတွေတစ်ဝကြီးစားခဲ့တယ် ပင်လယ်လေတွေတဝကြီးရှုခဲ့တယ် အုန်းစိမ်းရည်တွေသောက်ခဲ့တယ်...။ 

ကမ်းခြေဆိုလို့ ကျွန်မရဲ့ ဇာတ်ကောင်လေး “အိန်ဂျယ်”ကို လွမ်းမနေကြဘူးလား....။ လာမယ့် ဖေဖော်ဝါရီလကျရင်တော့ ခါတိုင်းနှစ်တွေရေးနေကျ အိန်ဂျယ့်အတွက် “နွေဦး” တင်ပေးမယ် လာဖတ်ကြပါဦးနော်...။ စကားမစပ်... ကျွန်မဘလော့ ခေါင်းစဉ်လေးပြောင်းသွားတာ သတိထားမိကြမယ်ထင်ပါတယ်...။ “မိုးငွေ့နဲ့အတူ” ကနေ “Cameron” ဖြစ်သွားရတဲ့ အကြောင်းရင်းလေးက ဘာမှထွေထွေထူးထူးမရှိပါဘူး...။ တချိန်က ကျွန်မရဲ့ ကဗျာဆရာ ပုံတွေနဲ့မိတ်ဆက်ပေးခဲ့ဖူးတဲ့ မလေးမှာရှိတဲ့ လက်ဖက်စိုက်ခင်းတွေနဲ့ တောင်စောင်းလေးတည်ရှိရာ Cameron ကို သိပ်သဘောကျလို့ပေးလိုက်တာပါ..။

(hello... its me) လို့ နှုတ်ဆက်မှ ခုတလော သိပ်ကိုလူကြိုက်များပြီးနားထောင်နေကြတဲ့ Adele ရဲ့ “Hello”သီချင်းကိုသွားသတိရမိတယ်...။ အဲသီချင်းနားထောင်ပြီး တစ်ကမ္ဘာလုံးကလူတော်တော်များများ ရည်းစားဟောင်းနဲ့ ပြန်အဆက်သွယ်လုပ်ကြတယ်လို့ကြားလိုက်ရတယ်...(စကားချပ်)..။

အခု...စာဖတ်သူအားလုံးကို ပြန်လာနှုတ်ဆက်တာပါ....။ 

2016 နှစ်စကနေ နှစ်ဆုံးတိုင်ထိ အလုပ်အကိုင်များ အဆင်ပြေချောမွေ့လို့ စိတ်အဆင်ကြည်စင်အေးချမ်းကြပါစေလို့ ဆုတောင်ပေးလိုက်ပါတယ်...။  

I lOVE yOU aLL....

မိုးငွေ့