ရင်ကိုစိုရုံသည်းတဲ့မိုး.....

“ရင်ကိုစိုရုံကလေးသာသည်းတဲ့မိုး”တဲ့…. အဲဒီသီချင်းထဲက ဒီစာသားလေးကိုသိပ်ကြိုက်တာပဲ….။ ခပ်ဆွေးဆွေး အက်ရှရှနဲ့ဆိုထားတဲ့ အဲဒီအဆိုတော်ကြီးရဲ့အသံနဲ့လဲသိပ်လိုက်ဖက်တာပဲ….။ 

မင်းကိုသတိရရင် အဲဒီသီချင်းလေးကိုနားထောင်မိတယ်….။ မိုးထဲထားရစ်ခံခဲ့တာမဟုတ်ပေမယ့်….မိုးနဲ့ပတ်သက်လာရင် ခိုက်ခိုက်တုန်အောင်ခံစားချက်ပြင်းသူမို့ပါ…။ မင်းနဲ့ပတ်သက်တဲ့ အိမ်မက်တချို့တွေက မိုးဆီကလာတာလေ…အဲဒါကြောင့်လဲပါတာပေါ့..။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မိုးထဲမှာကိုယ်တို့အတူတူစကားပြောဖူးခဲ့ကြတယ်….မိုးထဲမှာမင်းကိုယ့်ကိုသီချင်းဆိုပြဖူးခဲ့တယ်… မိုးထဲမှာကိုယ့်ကိုနွေးထွေးမှုနဲ့အတူ ကော်ဖီတစ်ခွက်တိုက်ခဲ့ဖူးတယ်လေ….။ ပြီးတော့ မိုးထဲမှာ မင်းကိုယ့်ကို ပုံပြင်လဲပြောဖူးခဲ့တယ်…..။ စွဲလန်းရူးသွပ်မှုဆိုတာဘယ်အရာအတွက်မှမကောင်းပါဘူး ကိုယ်သိပါတယ်….။ သိလျက်နဲ့ပြင်မရတာပိုခက်ပါတယ်…။ 

သေချာနားထောင်ကြည့်ပါ….မိုးသံထဲမှာ ကိုယ့်ရှိုက်သံတွေသေရာပါ ထွက်ပေါ်နေလိမ့်မယ်….။ မိုးစက်တွေကိုမြင်တိုင်း ကိုယ့်မျက်ရည်တွေလို့မင်းမြင်တတ်မှာမဟုတ်ပါဘူး….။ မိုးရာသီမှမဟုတ်ပါဘူး…အချိန်တိုင်း ရင်ကိုစိုရုံကလေးတော့ မိုးကအမြဲရွာနေတာပါ…။ 

ကိုယ့်ရဲ့ဘယ်ဖက်အိတ်ကပ်လေးလည်းချမ်းအေးတုန်ခိုက်နေရောပေါ့…..။ ရှိပါစေလေ…။ ကိုယ့်ဘာသာတိုက်ခဲ့တဲ့ကျိန်စာတစ်ပုဒ်မှာ..မင်းအပြစ်တစ်ခုမှမပါခဲ့ပါဘူး…။ ကိုယ့်ကျိန်စာနဲ့ကိုယ်သေဆုံးပါရစေတော့…….။

လွတ်လပ်ပေ့ါပါးတဲ့ ခံစားမှုတွေလို့ ကိုယ်တိုင်နစ်ဝင်ခံစားလို့မရတဲ့သူတချို့က ပြောဖူးကြတယ်…။ ကိုယ်ကျေနပ်ပါတယ်…။ လေးလံသိပ်သည်းလွန်းလှတဲ့ ခံစားမှုတွေကို တခြားသူတွေကိုမပိစေချင်ပါဘူး….။ ကိုယ်လွှတ်ချလိုက်မိတဲ့ စကားလုံးတချို့ဟာ သူတို့တွေအတွက် ပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေးဖြစ်သွားတာကိုယ်ဝမ်းသာတယ်….။ ကိုယ်ပူလောင်လေးလံသလိုမျိုး သူတို့ကိုမကူးစက်စေချင်ပါဘူး…တကယ်ပါ…။

ဟုတ်တယ်…. မိုးစက်အေးအေးလေးတွေလိုပဲ… သူတို့စိတ်နှလုံးကိုအေးမြကြည်စင်အောင်ပဲပက်ဖျန်းချင်တာပါ…။ 

ကျန်တာသူတို့သိစရာ ခံစားပေးစရာမလိုသလို မင်းလဲ ခံစားပေးစရာမလိုဘူးလေ…။

ခဏကလေးစိုရုံရွာချသွားတဲ့မိုးနဲ့ မင်းအတွက် အမှတ်တရ..... 

မိုးငွေ့